ดาวบริวารของดาวพลูโต

ดาวบริวารของดาวพลูโตมีทั้งหมด 5 ดวง ซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 1 กิโลเมตร ได้แก่ แครอน สติกซ์ นิกซ์ เคอร์เบอรอส และไฮดรา โดย แครอนเป็นดาวบริวารที่ใหญ่ที่สุด โคจรไปพร้อมกับการหมุนรอบตัวเองของดาวพลูโต และมีมวลมากพอที่จะทำให้ระบบดาวพลูโต–แครอน เป็นดาวเคราะห์แคระคู่

บน: ภาพจากฮับเบิลของระบบดาวพลูโต กลาง: นิกซ์ (ซ้าย) และ ไฮดรา (ขวา) ล่าง: แครอน ดาวบริวารที่ใหญ่ที่สุดของดาวพลูโต และมอร์ดอร์ มากูลา บริเวณสีทึบบนผิวดาว

ประวัติ

แครอน ดาวบริวารในและใหญ่สุดของดาวพลูโต ถูกค้นพบโดยเจมส์ คริสตี เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2521 เกือบศตวรรษหลังจากที่ดาวพลูโตถูกค้นพบ การค้นพบครั้งนี้ได้นำไปสู่การประมาณขนาดของดาวพลูโตใหม่ ซึ่งเมื่อก่อนเคยสันนิษฐานว่ามวลที่สังเกตได้และแสงสะท้อนของระบบมาจากดาวพลูโตเพียงอย่างเดียว

ดาวบริวารอีกสองดวงถูกถ่ายภาพได้ โดยคณะนักสำรวจดาวพลูโตที่กำลังเตรียมการสำหรับภารกิจนิวฮอไรซันส์บนกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2548 โดยดาวบริวารทั้งสองดวงได้รับชื่อชั่วคราวว่า S/2005 P1 และ S/2005 P2 ต่อมาสหพันธ์ดาราศาสตร์สากลได้ตั้งชื่อดาวบริวารทั้งสองดวงอย่างเป็นทางการว่า นิกซ์ (หรือ พลูโต II) และไฮดรา (หรือ พลูโต III) ในวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2549 เคอร์เบอรอส ดาวบริวารดวงที่สี่ถูกค้นพบเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 โดยถูกตรวจจับได้โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ขณะกำลังค้นหาวงแหวนของดาวพลูโต และดาวบริวารดวงสุดท้าย สติกซ์ ถูกค้นพบเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 ระหว่างการสำรวจหาความอันตรายที่อาจเกิดกับยานนิวฮอไรซันส์

รายการอ้างอิง

1. Green, Daniel W. E. (21 June 2006). "Satellites of Pluto". IAU Circular. 8723. สืบค้นเมื่อ 26 November 2011.
2. "NASA's Hubble Discovers Another Moon Around Pluto". NASA. 20 July 2011. สืบค้นเมื่อ 20 July 2011.
3. "Hubble Discovers a Fifth Moon Orbiting Pluto". hubblesite.org. 29 July 2012. สืบค้นเมื่อ 2015-07-29.