ประธานาธิบดีอิหร่าน

ประธานาธิบดีอิหร่าน (เปอร์เซีย: رئیس‌جمهور ایران‎) เป็นตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลของสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน ถือเป็นเจ้าหน้าที่รัฐระดับสูงสุดของประเทศ การแต่งตั้งประธานาธิบดีต้องได้รับการเห็นชอบจากผู้นำสูงสุดอิหร่านก่อนที่จะทำการสาบานตนต่อศาลและรัฐสภา ผู้นำสูงสุดอิหร่านมีอำนาจเต็มในการปลดประธานาธิบดีได้ทุกเมื่อ ประธานาธิบดีอิหร่านมีหน้าที่ลงนามตราใช้กฎหมาย และสนองคำสั่งของผู้นำสูงสุดอิหร่านผู้ทำหน้าที่ประมุขแห่งรัฐ ประธานาธิบดีอิหร่านแตกต่างจากประธานาธิบดีของหลายประเทศ ประธานาธิบดีอิหร่านไม่ได้ผูกขาดอำนาจบัญชาเหนือรัฐบาล อำนาจบัญชารัฐบาลแทบทั้งหมดอยู่ในมือของผู้นำสูงสุดอิหร่าน ประธานาธิบดีอิหร่านมาจากการเลือกตั้งโดยตรง มีวาระดำรงตำแหน่งสมัยละสี่ปี และห้ามดำรงตำแหน่งเกินกว่าสองสมัยหรือมากกว่า 8 ปี

ประธานาธิบดี สาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน
ตราประจำสำนัก
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน เอบรอฮีม แรอีซี ตั้งแต่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2564
รายงานตัวต่อ	ผู้นำสูงสุดอิหร่าน
ที่พำนัก	Sa'dabad Palace
ที่ว่าการ	เตหะราน
ผู้แต่งตั้ง	การเลือกตั้งโดยตรง
วาระ	สี่ปี (สูงสุดสองสมัย)
ผู้ประเดิมตำแหน่ง	แอโบลแฮแซน แบนีแซดร์
สถาปนา	4 กุมภาพันธ์ 2523; 41 ปีก่อน
เงินตอบแทน	27 ล้านเรียล/เดือน
เว็บไซต์	เว็บไซต์ทางการ

คุณสมบัติผู้สมัครรับเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานาธิบดีถูกกำหนดโดยมาตรา 9 แห่งรัฐธรรมนูญสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน การเลือกตั้งประธานาธิบดีและการเลือกตั้งอื่น ๆ ทั้งหมดในประเทศอิหร่านถูกกำหนดโดยผู้นำสูงสุดอิหร่าน หน้าที่ของประธานาธิบดีได้แก่: ตรากฎหมายและปฏิบัติตามผู้นำสูงสุด, ลงนามสนธิสัญญากับต่างชาติหรือองค์กรระหว่างประเทศ, กำกับดูแลแผนยุทธศาสตร์ชาติ การงบประมาณ และการจ้างงานของรัฐเป็นต้น ประธานาธิบดีอิหร่านยังมีหน้าที่แต่งตั้งคณะรัฐมนตรีโดยความยินยอมของรัฐสภาและผู้นำสูงสุด ผู้นำสูงสุดมีอำนาจปลดรัฐมนตรีได้ทุกเมื่อโดยไม่ต้องผ่านรัฐสภาหรือประธานาธิบดี ผู้นำสูงสุดเป็นผู้เลือกรัฐมนตรีว่าการกลาโหม รัฐมนตรีว่าการข่าวกรอง และรัฐมนตรีการต่างประเทศโดยตรง

ประธานาธิบดีอิหร่านคนปัจจุบันคือเอบรอฮีม แรอีซี ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ พ.ศ. 2564 ถัดจากแฮแซน โรว์ฮอนี ประธานาธิบดีแรอีซีมีกำหนดครบวาระการดำรงตำแหน่งใน พ.ศ. 2568

อ้างอิง

1. "حقوق رئیس جمهور و نمایندگان چقدر است؟". Mashreghnews.ir. 2019-06-29. สืบค้นเมื่อ 2019-07-09.
2. "PressTV-Leader endorses Rouhani as Iran's president". Presstv.ir. 2017-08-03. สืบค้นเมื่อ 2019-07-09.
3. (see Article 110 of the constitution)
4. Axel Tschentscher. "ICL - Iran - Constitution". Servat.unibe.ch. สืบค้นเมื่อ 2019-07-09.
5. "Iran's Khamenei hits out at Rafsanjani in rare public rebuke". Middle East Eye.
6. "Khamenei says Iran must go green - Al-Monitor: the Pulse of the Middle East". Al-Monitor.
7. Mahmoud Ahmadinejad Accessed 5-23-2008
8. Louis Charbonneau and Parisa Hafezi (16 May 2014). "Exclusive: Iran pursues ballistic missile work, complicating nuclear talks". Reuters.
9. . CP. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2017-08-08. สืบค้นเมื่อ 2017-05-21.
10. "BBC NEWS - Middle East - Iranian vice-president 'sacked'".
11. Amir Saeed Vakil,Pouryya Askary (2004). constitution in now law like order. p. 362.
12. "Did Khamenei block Rouhani's science minister?". Al-monitor.com. 2017-10-23. สืบค้นเมื่อ 2019-07-09.