ปัญจศีล (การเมือง)

บทความนี้เกี่ยวกับการเมืองในอินโดนีเซีย สำหรับศีลห้าในพุทธศาสนา ดูที่ เบญจศีล

ปัญจศีล (อินโดนีเซีย: Pancasila) เป็นคำที่มาจากภาษาชวาโบราณที่รับมาจากภาษาสันสกฤต หมายถึงหลัก 5 ประการที่เป็นปรัชญาแห่งรัฐของอินโดนีเซีย คือ

• ความเชื่อในพระเจ้าสูงสุดเพียงองค์เดียว (ภาษาอินโดนีเซีย:Ketuhanan Yang Maha Esa; เกอตูฮานัน ยัง มาฮา อีซา) สัญลักษณ์เป็นรูปดาวบนพื้นดำ
• มนุษยนิยม (ภาษาอินโดนีเซีย:Kemanusiaan Yang Adil dan Beradab; เกอมานูซียัน ยัง อาดิล ดัน เบอราดับ) สัญลักษณ์เป็นรูปโซ่บนพื้นแดง
• ชาตินิยมแห่งความเป็นอินโดนีเซีย (ภาษาอินโดนีเซีย:Persatuan Indonesia; เปอร์ซาตวน อินโดนีเซีย) สัญลักษณ์เป็นรูปต้นบันยังซึ่งเป็นมะเดื่อพื้นเมืองชนิดหนึ่ง
• หลักการแห่งประชาธิปไตยที่อำนาจอธิปไตยของปวงชน (ภาษาอินโดนีเซีย:Kerakyatan Yang Dipimpin oleh Hikmat Kebijaksanaan, Dalam Permusyawaratan dan Perwakilan; เกอรักยาตัน ยัง ดีปิมปิน โอเละห์ ฮิกมัต เกอบียักซานาอัน ดาลัม เปอร์มูชาวาราตัน ดัน เปอร์วากีลัน)สัญลักษณ์เป็นรูปหัวควาย
• ความยุติธรรมในสังคมสำหรับชาวอินโดนีเซียทั้งหมดโดยเท่าเทียมกัน (ภาษาอินโดนีเซีย:Keadilan Sosial bagi seluruh Rakyat Indonesia; เกออาดีลัน โซเซียล บาฆี เซอลูรุห์ รักยัต อินโดนีเซีย)สัญลักษณ์เป็นรูปรวงข้าวและดอกฝ้าย

ตราปัญจศีลที่ประกอบด้วยสัญลักษณ์ 5 ประการของปัญจศีล

ครุฑปัญจศีล สัญลักษณ์ในตราแผ่นดินของอินโดนีเซีย

หลักการนี้กำหนดโดยซูการ์โน ในการกล่าวสุนทรพจน์เมื่อ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2488 ต่อคณะกรรมการสืบสวนเพื่อความเป็นเอกราช หลักปัญจศีลนี้ได้ถุกรวมเข้ากับรัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐเมื่อ พ.ศ. 2521 โดยก่อนหน้านี้จะกล่าวถึงในรัฐธรรมนูญเพียงกว้างๆ ต่อมา ใน พ.ศ. 2528 ทุกองค์กรและพรรคการเมืองถูกบังคับให้รับหลักปัญจศีลเป็นอุดมการณ์เดียว ทั้งนี้ ซูฮาร์โตได้เรียกประชาธิปไตยของอินโดนีเซียว่าประชาธิปไตยแบบปัญจศีล แต่การนำหลักปัญจศีลมาตีความของซูฮาร์โต ทำให้หลักปัญจศีลหมดความน่าเชื่อถือก่อนที่ซูฮาร์โตจะหมดอำนาจใน พ.ศ. 2541 แต่ยังเป็นปรัชญาแห่งรัฐของอินโดนีเซียจนถึงปัจจุบัน

กลุ่มมุสลิมอนุรักษนิยมไม่เห็นด้วยกับหลักปัญจศีลเพราะเห็นว่าเป็นการนำสิ่งที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์มายกย่องให้สูงกว่าอัลกุรอ่าน เช่นกลุ่มเจไอ และดารุลอิสลามซึ่งต้องการให้อินโดนีเซียเป็นรัฐอิสลามจึงไม่เห็นด้วยกับหลักปัญจศีล ใน พ.ศ. 2491 เกิดความรุนแรงต่อต้านหลักการของสาธารณรัฐใหม่จนกลายเป็นสงครามกลางเมืองมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก

อ้างอิง

1. Smith, Roger M (ed) (1974). Southeast Asia. Documents of Political Development and Change. Ithaca and London. pp. 174–183.CS1 maint: extra text: authors list (link)
2. International Crisis Group (2005) RECYCLING MILITANTS IN INDONESIA:DARUL ISLAM AND THE AUSTRALIAN EMBASSY BOMBING, Asia Report N°92
3. Paul, Anthony, "Enduring the Other's Other", The Straits Times, 2003-12-04

แหล่งข้อมูลอื่น

• www.ri.go.id/pancasila.htm
• Indonesia - Pancasila, at countrystudies
• http://countrystudies.us/indonesia/24.htm Indonesia - The Pancasila, at countrystudies
• Notes on Pancasila
• www.indonesia.nl/articles.php?rank=2&art_cat_id=22