มัสยิดบาบรี

มัสยิดบาบรี (ไอเอเอสที: Bābarī Masjid (บาบะรี มัสจิด); แปลตรงตัวว่า มัสยิดของ[จักรพรรดิ]บาบูร์) เป็นอดีตมัสยิดในเมืองอโยธยา, ประเทศอินเดีย ซึ่งสร้างอยู่บนสถานที่ที่ชาวฮินดูเชื่อว่าเป็นสถานที่ประสูติของพระราม เทพเจ้าในศาสนาฮินดู และได้กลายเป็นประเด็นถกเถียงระหว่างชุมชนฮินดูและมุสลิมมาตลอดตั้งแต่ศควรรษที่ 18 จารึกของมัสยิดระบุว่ามัสยิดนั้นสร้างขึ้นในปี 1528–29 (ฮิจเราะห์ศักราช 935) โดยนายพลมีร์บากี ภายใต้พระราชกระแสรับสั่งของจักรพรรดิโมกุล จักรพรรดิบาบูร์ มัสยิดได้ถูกโจมตีและทุบทำลายลงในปี 1992 โดยกรเสวกฮินดู ซึ่งได้นำไปสู่ความรุนแรงทั่วอนุทวีปอินเดีย

บาบรีมัสยิด
มัสยิดอ์ชนมสถาน (Masjid-i-Janmasthan)
มัสยิดบาบรี ภาพถ่ายโดย Samuel Bourne ศตวรรษที่ 19
ศาสนา
ศาสนา	ศาสนาอิสลาม
ที่ตั้ง
ที่ตั้ง	อโยธยา, รัฐอุตตรประเทศ, ประเทศอินเดีย
ที่ตั้งในอินเดีย
พิกัดภูมิศาสตร์	26°47′44″N 82°11′40″E / 26.7956°N 82.1945°E / 26.7956; 82.1945พิกัดภูมิศาสตร์: 26°47′44″N 82°11′40″E / 26.7956°N 82.1945°E / 26.7956; 82.1945
สถาปัตยกรรม
รูปแบบ	ตุฆลัก (Tughlaq)
เสร็จสมบูรณ์	1528–29
ทำลาย	1992

มัสยิดตั้งอยู่บนเนินเขารามโกต (Ramkot; "ป้อมของพระราม") ชาวฮินดูเชื่อกันว่ามีร์บากีได้ทุบทำลายโบสถ์พราหมณ์หลังเดิมเพื่อสร้างขึ้นเป็นมัสยิด การมีอยู่หรือไม่ของโบสถ์พราหมณ์เดิมก่อนการมีอยู่ของมัสยิดนี้เป็นหนึ่งในประเด็นถกเถียงที่สำคัญ

ความขัดแย้งหลายครั้งได้เริ่มมีขึ้นในศตวรรษที่ 19 ระหว่างชาวฮินดูและมุสลิม ในปี 1949 ได้มีนักกิจกรรมชาวฮินดูภายใต้กำกับดูแลของฮินดูมหาสภาได้แอบนำเทวรูปของพระรามไปประดิษฐานภายในมัสยิด ภายหลังรัฐบาลได้ล็อกมัสยิดเพื่อป้องกันการพิพาทที่อาจเกิดขึ้น ได้มีการยื่นเรื่องต่อศาลจากทั้งชาวมุสลิมและฮินดูเพื่อร้องขอให้รัฐบาลเปิดมัสยิดตามเดิม

ในวันที่ 6 ธันวาคม 1992 ได้มีกลุ่มนักกิจกรรมฮินดูจำนวนมากภายใต้กำกับดูแลของวิศวะฮินดูบริษัทและหน่วยงานเกี่ยวข้องได้เข้าทุบทำลายมัสยิดบาบรี ซึ่งต่อมาได้นำไปสู่เหตุจลาจลทั่วทั้งอนุทวีปอินเดีย มีผู้เสียชีวิตประมาณ 2,000 คน

ในเดือนกันยายน 2010 ศาลสูงอลาหาบาดได้ตัดสินให้พื้นที่เป็นของชาวฮินดูเพื่อก่อสร้างมนเทียรบูชาพระราม ในขณะที่ชาวมุสลิมได้รับแบ่งพื้นที่หนึ่งในสามเพื่อสร้างมัสยิด คำตัดสินนี้ได้ถูกระงับในปี 2019 เมื่อศาลสูงสุดของประเทศอินเดียตัดสินให้พื้นที่ทั้งหมดเป็นของรัฐบาลภายใต้คณะกรรมการบริหารเพื่อสร้างเป็นโบสถ์พราหมณ์ทั้งหมด และให้รัฐบาลจัดหาพื้นที่ใหม่ทดแทนขนาด 5 เอเคอร์สำหรับคณะกรรมการซุนนีวักฟ์ในการสร้างมัสยิดขึ้นใหม่แทนของเดิม

ดูเพิ่ม

	Hinduism
	India
	Islam

• การเปลี่ยนศาสนสถานในศาสนาอื่นเป็นมัสยิด
• การเปลี่ยนมัสยิดเป็นศาสนสถานในศาสนาอื่น

อ้างอิง

1. "Timeline: Ayodhya holy site crisis". BBC News. 6 December 2012.
2. Hiltebeitel, Alf (2009), Rethinking India's Oral and Classical Epics: Draupadi among Rajputs, Muslims, and Dalits, University of Chicago Press, pp. 227–, ISBN 978-0-226-34055-5
3. Udayakumar, S.P. (August 1997). "Historicizing Myth and Mythologizing History: The 'Ram Temple' Drama". Social Scientist. 25 (7). JSTOR 3517601.
4. Fuller, Christopher John (2004), The Camphor Flame: Popular Hinduism and Society in India, Princeton University Press, p. 262, ISBN 0-691-12048-X
5. Guha, Ramachandra (2007). India After Gandhi. MacMillan. pp. 582–598.
6. Khalid, Haroon (14 November 2019). "How the Babri Masjid Demolition Upended Tenuous Inter-Religious Ties in Pakistan". The Wire. สืบค้นเมื่อ 30 May 2020.
7. "As a reaction to Babri Masjid demolition, What had happened in Pakistan and Bangladesh on 6 December, 1992". The Morning Chronicle. 6 December 2018. สืบค้นเมื่อ 30 May 2020.
8. The Three Way Divide, Outlook, 30 September 2010.
9. "Ayodhya dispute: The complex legal history of India's holy site". BBC News. สืบค้นเมื่อ 16 October 2019.
10. "Supreme Court hearing ends in Ayodhya dispute; orders reserved". The Hindu Business Line. Press Trust of India. 2019-10-16. สืบค้นเมื่อ 2019-10-18.
11. "Ram Mandir verdict: Supreme Court verdict on Ram Janmabhoomi-Babri Masjid case". The Times of India. 2019-11-09. สืบค้นเมื่อ 2019-11-09.

บรรณานุกรม

• Allahabad High Court (30 สิงหาคม 2010). . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 27 August 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-12-27.CS1 maint: ref=harv (link)
• Jain, Meenakshi (2013). Rama and Ayodhya. New Delhi: Aryan Books. ISBN 8173054517.
• Kunal, Kishore (2016), Ayodhya Revisited, Prabhat Prakashan, pp. 335–, ISBN 978-81-8430-357-5
• Narain, Harsh (1993). The Ayodhya Temple Mosque Dispute: Focus on Muslim Sources. Delhi: Penman Publishers.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Ram Sharan Sharma. Communal History and Rama's Ayodhya, People's Publishing House (PPH), 2nd Revised Edition, September 1999, Delhi. Translated into Bengali, Hindi, Kannada, Tamil, Telugu and Urdu. Two versions in Bengali.
• Sita Ram Goel: Hindu Temples - What Happened to Them, Voice of India, Delhi 1991.