ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2557

ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2557 เป็นฤดูกาลในอดีตที่เคยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ฤดูกาลดังกล่าวจะลากยาวตลอด พ.ศ. 2557 โดยพายุหมุนส่วนใหญ่จะก่อตัวขึ้นระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม เป็นฤดูกาลที่น้อยกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อย มีพายุโซนร้อนทั้งหมด 23 ลูก ในจำนวนนี้พัฒนาเป็นพายุไต้ฝุ่น 11 ลูก และมี 8 ลูกที่เป็นพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น ช่วงสูงสุดของฤดูกาลคือเดือนสิงหาคมและกันยายน มีกิจกรรมขนาดเล็กเกิดขึ้นเนื่องจากการมีกำลังแรงอย่างผิดปกติ และระยะการลดลงอย่างติดต่อกันของความผิดปกติแมดเดน–จูเลียน (MJO) พายุที่ได้รับชื่อเป็นชื่อแรกของฤดูกาลนี้คือ พายุโซนร้อนเหล่งเหล่ง ก่อตัวเมื่อวัน 18 มกราคม ส่วนพายุลูกสุดท้ายที่ได้รับชื่อคือ พายุโซนร้อนชังมี สลายตัวในวันที่ 1 มกราคมของปีถัดไป

ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2557
แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล
ระบบแรกก่อตัว	10 มกราคม พ.ศ. 2557
ระบบสุดท้ายสลายตัว	1 มกราคม พ.ศ. 2558
พายุมีกำลังมากที่สุด
ชื่อ	หว่องฟ้ง
• ลมแรงสูงสุด	215 กม./ชม. (130 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
• ความกดอากาศต่ำที่สุด	900 hPa (มิลลิบาร์)
สถิติฤดูกาล
พายุดีเปรสชันทั้งหมด	32 ลูก
พายุโซนร้อนทั้งหมด	23 ลูก
พายุไต้ฝุ่น	11 ลูก
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น	8 ลูก (ไม่เป็นทางการ)
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด	576 คน
ความเสียหายทั้งหมด	8.38 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงิน USD ปี 2014)
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2555, 2556, 2557, 2558, 2559

ฤดูกาลนี้เป็นฤดูกาลที่มีกิจกรรมของพายุ จำนวนผู้เสียชีวิต และความเสียหายน้อยกว่าฤดูกาลที่แล้ว แต่ก็มีพายุไต้ฝุ่นทรงพลังที่เป็นที่มีความโดดเด่นเกิดขึ้น โดยเป็นฤดูที่พบพายุหลายลูกที่ทวีกำลังแรงจนถึงระดับ 5 ตามมาตราแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน (ได้แก่ นอกูรี, รามสูร, หะลอง, เจนิวีฟ, หว่องฟ้ง, นูรี และ ฮากูปิต รวมเจ็ดลูก) นับตั้งแต่ พ.ศ. 2540 พายุไต้ฝุ่นรามสูรเป็นพายุหนึ่งในสามลูก ที่สามารถเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 5 ได้ภายในทะเลจีนใต้ โดยอีกสองลูกคือ พายุไต้ฝุ่นแพเมลาในปี พ.ศ. 2497 และพายุไต้ฝุ่นเมอรันตีในปี พ.ศ. 2559 โดยพายุไต้ฝุ่นรามสูรทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 200 คน และสร้างความเสียหายมากกว่า 7 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในประเทศจีนและประเทศฟิลิปปินส์ ส่วนพายุเจนิวีฟ เป็นระบบพายุที่มีช่วงชีวิตยาวนานที่สุดระบบหนึ่ง นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542

ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ระหว่างเมอริเดียนที่ 100 และ 180 ตะวันออก ในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ มีสองหน่วยงานที่กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งอาจเป็นผลให้พายุลูกหนึ่งมีสองชื่อ กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะตั้งชื่อพายุถ้าพายุลูกนั้นมีความเร็วลมที่รอบศูนย์กลางพายุที่สูงสุด 10 นาที อย่างน้อย 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ไม่ว่าจะเกิดขึ้นที่ใดในแอ่ง ขณะที่สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งเคลื่อนเข้าสู่หรือก่อตัวขึ้นเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานฯ ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างลองติจูด 135 และ 115 องศาตะวันออก และระหว่างละติจูด 5 ถึง 25 องศาเหนือ แม้พายุนั้นจะมีชื่อที่กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นตั้งแล้วก็ตาม นอกจากนี้พายุดีเปรสชันเขตร้อนซึ่งถูกเฝ้าติดตามโดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ของสหรัฐยังได้รับการกำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียกด้วย

การพยากรณ์ฤดูกาล

วันที่พยากรณ์โดย TSR	จำนวน พายุโซนร้อน	จำนวน พายุไต้ฝุ่น	จำนวน พายุรุนแรง	ดัชนีเอซีอี	อ้างอิง
เฉลี่ย (2508–2556)	26	16	8	295
6 พฤษภาคม 2557	27	17	11	375
3 กรกฎาคม 2557	26	16	9	335
5 สิงหาคม 2557	26	16	9	328
วันที่พยากรณ์	ศูนย์ พยากรณ์	ช่วงเวลา		ระบบพายุ	อ้างอิง
10 มกราคม 2557	PAGASA	มกราคม — มีนาคม		1–2 ลูก
10 มกราคม 2557	PAGASA	เมษายน — มิถุนายน		3–6 ลูก
30 มิถุนายน 2557	CWB	1 มกราคม — 31 ธันวาคม		29–32 ลูก
7 กรกฎาคม 2557	PAGASA	กรกฎาคม — กันยายน		8–10 ลูก
7 กรกฎาคม 2557	PAGASA	ตุลาคม — ธันวาคม		5–7 ลูก
ฤดูกาล 2557	ศูนย์พยากรณ์	พายุหมุนเขตร้อน	พายุโซนร้อน	พายุไต้ฝุ่น	อ้างอิง
เกิดขึ้นจริง:	JMA	32	23	11
เกิดขึ้นจริง:	JTWC	24	22	13
เกิดขึ้นจริง:	PAGASA	19	16	9

ในระหว่างฤดูกาล หลายหน่วยงานอุตุนิยมวิทยาและหน่วยงานทางวิทยาศาสตร์ของแต่ละประเทศจะมีการณ์คาดการณ์ของพายุหมุนเขตร้อน, พายุโซนร้อนและพายุไต้ฝุ่น ที่จะก่อตัวในช่วงฤดู และ/หรือ จะมีพายุกี่ลูกที่ส่งผลกระทบต่อประเทศนั้น หลายหน่วยงานนี้ได้รวมไปถึงองค์การความเสี่ยงพายุโซนร้อน (TSR) ของมหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอน, สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) และสำนักสภาพอากาศกลางของไต้หวันด้วย ช่วงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2556 VNCHMF คาดการณ์ว่าจะมีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวและพัฒนา ที่อาจจะส่งผลกระทบกับประเทศเวียดนาม 1 ถึง 2 ลูก ในช่วงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2556 ถึง เมษายน พ.ศ. 2557 ภายในช่วงเดือนมกราคมถึงเดือนมิถุนายน แนวโน้มสภาพอากาศตามฤดูกาลของ PAGASA ทำนายว่าจะมีพายุหมุนเขตร้อนหนึ่งถึงสองลูกที่จะก่อตัวหรือพัฒนาขึ้น และ/หรือ เคลื่อนตัวเข้าสู่เขตพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ในระหว่างเดือนมกราคมถึงเดือนมีนาคม ในขณะที่เดือนเมษายนถึงเดือนมิถุนายน จะมีทั้งหมดสามถึงหกลูก ขณะที่เดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน จะมีทั้งหมดแปดถึงสิบลูก และขณะที่เดือนตุลาคมถึงเดือนธันวาคม จะมีทั้งหมดห้าถึงเจ็ดลูก วันที่ 28 กรกฎาคม 2557 กรมอุตุนิยมวิทยา คาดการณ์ว่าในฤดูกาล 2557 นี้จะมีพายุหมุนเขตร้อนเคลื่อนตัวเข้าสู่ประเทศไทยจำนวน 2 ลูก โดยลูกแรกมีแนวโน้มจะเคลื่อนผ่านประเทศไทยตอนบนในช่วงเดือนสิงหาคมหรือกันยายน และลูกที่สองจะเคลื่อนผ่านประเทศไทยตอนล่างในช่วงเดือนพฤศจิกายนหรือธันวาคม

ภาพรวมฤดูกาล

มาตราพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก (คณะกรรมการไต้ฝุ่น)

พายุดีเปรสชัน (≤61 กม./ชม.)	พายุโซนร้อนกำลังแรง (89–117 กม./ชม.)
พายุโซนร้อน (62–88 กม./ชม.)	พายุไต้ฝุ่น (≥118 กม./ชม.)

พายุ

พายุโซนร้อนเหล่งเหล่ง

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	10 – 21 มกราคม
ความรุนแรง	65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1002 mbar (hPa; 29.59 inHg)

ชื่อของ PAGASA: อากาโตน

• วันที่ 10 มกราคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นบริเวณทิศตะวันตกเฉียงใต้ของปาเลา
• วันที่ 12 มกราคม JMA ได้ลดระดับความรุนแรงลงไปที่หย่อมความกดอากาศต่ำ ขณะที่มันกำลังส่งผลกระทบกับฟิลิปปินส์
• วันที่ 14 มกราคม JMA ได้เพิ่มระดับความรุนแรงของระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนอีกครั้ง
• วันที่ 17 มกราคม สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ได้ใช้ชื่อระบบว่า อากาตอน (Agaton) และได้ใช้การเตือนภัยระดับ 1 ในเลย์เตใต้, ตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือของมินดาเนา
• วันที่ 18 มกราคม ระบบได้ทวีกำลังแรงขึ้นจนกลายเป็นพายุโซนร้อน โดย JMA ได้ประกาศใช้ชื่อ "เหล่งเหล่ง" ส่วนศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ได้ประกาศเพิ่มความรุนแรงของพายุเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนและพายุโซนร้อนตามลำดับ และใช้รหัสเรียกขาน 01W
• วันที่ 19 มกราคม JTWC ออกประกาศคำเตือนเป็นครั้งสุดท้ายในช่วงท้ายของวัน
• วันที่ 20 มกราคม ในช่วงต้นวัน เหล่งเหล่ง ได้อ่อนกำลังลงอย่างเป็นขั้นตอนอย่างรวดเร็ว
• วันที่ 23 มกราคม เศษของพายุที่เหลืออยู่ได้ถูกกลืนไปโดยแนวปะทะอากาศเย็น

น้ำท่วมและดินถล่มส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 70 คนในฟิลิปปินส์

พายุโซนร้อนคาจิกิ

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	29 มกราคม – 1 กุมภาพันธ์
ความรุนแรง	65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1000 mbar (hPa; 29.53 inHg)

ชื่อของ PAGASA: บาชัง

• วันที่ 23 มกราคม กลุ่มพายุฝนฟ้าคะนองก่อตัวขึ้นในช่วงปลายของวัน
• วันที่ 29 มกราคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) รายงานว่าพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวทางตะวันออกของเกาะแยป
• วันที่ 30 มกราคม ทั้ง JMA และ PAGASA ได้เริ่มติดตามและประกาศทวีความรุนแรงพายุเป็นพายุโซนร้อน โดย JMA ใช้ชื่อสากลว่า "คาจิกิ" และ PAGASA ใช้ชื่อภาษาฟิลิปปินส์ว่า "บาชัง (Basyang)"
• วันที่ 1 กุมภาพันธ์ เนื่องจากสภาวะที่ไม่เอื้ออำนวยในทะเลจีนใต้ คาจิกิ จึงได้สลายตัวไป

พายุไต้ฝุ่นฟ้าใส

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)
ระยะเวลา	27 กุมภาพันธ์ – 5 มีนาคม
ความรุนแรง	120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 975 mbar (hPa; 28.79 inHg)

• วันที่ 16 กุมภาพันธ์ หย่อมความกดอากาศต่ำก่อตัวขึ้นบริเวณใกล้กับชุก ใกล้กับเส้นศูนย์สูตรและได้รับรหัสเรียกขานว่า Invest 93W และเคลื่อนตัวอย่างช้า ๆ ตามลมเฉือนแนวตั้ง ดังนั้น มันจึงยังไม่สามารถจัดระเบียบการหมุนเวียนได้อย่างถูกต้อง จนเมื่อมันเคลื่อนไปในพื้นที่ที่อยู่ต่ำกว่าลมเฉือนแนวตั้ง ตัวพายุจึงสามารถที่จะจัดระเบียบการหมุนเวียนลมได้
• วันที่ 26 กุมภาพันธ์ สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น ได้ประกาศทวีความรุนแรงองหย่อมความกดอากาศต่ำเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น ได้ประกาศการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน
• วันที่ 27 กุมภาพันธ์ JTWC ได้ประกาศทวีความรุนแรงของระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนและใช้รหัสเรียกขานว่า 03W หลายชั่วโมงต่อมา JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของพายุดีเปรสชันเขตร้อน เป็นพายุโซนร้อน และใช้ชื่อ "ฟ้าใส"
• วันที่ 3 มีนาคม JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของฟ้าใส เป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
• วันที่ 5 มีนาคม ฟ้าใส ได้ทวีกำลังเป็นพายุไต้ฝุ่นในช่วงเวลาสั้น ๆ
• วันที่ 6 มีนาคม ฟ้าใส กลายเป็นพายุกึ่งเขตร้อนอย่างเต็มรูปแบบ
• วันที่ 8 มีนาคม ฟ้าใส ได้สลายตัวลง เป็นระยะทางหลายกิโลเมตรทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของญี่ปุ่น

พายุโซนร้อนเผ่ย์ผ่า

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	2 – 15 เมษายน
ความรุนแรง	65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 998 mbar (hPa; 29.47 inHg)

ชื่อของ PAGASA: โดเมง

• วันที่ 30 มีนาคม กลุ่มของเมฆพายุฝนฟ้าคะนองได้ก่อตัวขึ้นใกล้กับเส้นศูนย์สูตรและปาปัวนิวกินี โดยกลุ่มที่มีขนาดใหญ่ ๆ ถูกแบ่งเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำและหย่อมความกดอากาศต่ำ 23P
• วันที่ 2 เมษายน หย่อมดังกล่าวทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน
• วันที่ 3 เมษายน JTWC ได้ใช้รหัส 05W กับพายุ

พายุโซนร้อนกำลังแรงตาปะฮ์

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)
ระยะเวลา	27 เมษายน – 2 พฤษภาคม
ความรุนแรง	95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 985 mbar (hPa; 29.09 inHg)

• วันที่ 27 เมษายน JMA รายงานว่าพบการก่อตัวของพายุดีเปรสชั่นเขตร้อน ห่างจากฮากัตญา, กวม ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้เป็นระยะ 515 กิโลเมตร หลังจากนั้น JTWC ได้ประกาศเพิ่มความรุนแรงของพายุเป็น พายุดีเปรสชันเขตร้อน 06W ในขณะที่มันเคลื่อนตัวไปทางเหนือ
• วันที่ 28 เมษายน เนื่องจากน้ำมีอุณหภูมิอุ่น ทำให้ระบบสามารถพัฒนาเป็นพายุโซนร้อนได้อย่างรวดเร็ว และ JMA ได้ใช้ชื่อ "ตาปะฮ์" หลังจากนั้นระบบก็พัฒนาขึ้นเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
• วันที่ 29 เมษายน JMA ได้ประกาศเพิ่มความรุนแรงของตาปะฮ์ เป็นพายุไต้ฝุ่น
• วันที่ 30 เมษายน ตาปะฮ์ได้ลดความรุนแรงลงกลายเป็นพายุโซนร้อน
• วันที่ 2 พฤษภาคม JMA ได้ประกาศเพิ่มความรุนแรงของพายุโซนร้อนตาปะฮ์เป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และตัวพายุได้สลายไปจนหมดในเวลาต่อมา

พายุโซนร้อนมิแทก

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุกึ่งโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	9 – 12 มิถุนายน
ความรุนแรง	75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 994 mbar (hPa; 29.35 inHg)

ชื่อของ PAGASA: เอสเตร์

• วันที่ 6 มิถุนายน หย่อมความกดอากาศต่ำได้ก่อตัวขึ้นใกล้กับเกาะ ในเขตกวนตง, จีน และได้อยู่กับร่องมรสุม
• วันที่ 7 มิถุนายน ระบบค่อย ๆ เคลื่อนไปทางทิศตะวันออก
• วันที่ 9 มิถุนายน JMA รายงานว่าระบบทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน ซึ่งพัฒนาขึ้นห่างจากเหิงช่วน, ไต้หวัน เป็นระยะ 115 กิโลเมตร
• วันที่ 10 มิถุนายน PAGASA ได้ใช้ชื่อ "เอสเตอร์" (Ester) ซึ่งมีบางส่วนของระบบพายุทำให้เกิดน้ำท่วมในประเทศฟิลิปปินส์
• วันที่ 10 มิถุนายน JMA ได้เพิ่มความรุนแรงพายุดีเปรสชันเขตร้อน เป็นพายุโซนร้อน และใช้ชื่อ "มิแทก" ในขณะเดียวกัน JTWC ได้จัดระดับพายุนี้อยู่ในสถานะ กึ่งเขตร้อน
• วันที่ 12 มิถุนายน JMA ได้ออกคำแนะนำสำหรับ มิแทก เป็นครั้งสุดท้าย เนื่องจากระบบถูกดูดโดยไซโคลนกึ่งเขตร้อนที่อยู่ทางตอนเหนือของญี่ปุ่น

เนื่องจากมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ที่มีกำลังแรงขึ้นจากพายุโซนร้อนมิแทก นำฝนไปตกที่ประเทศฟิลิปปินส์ PAGASA จึงรายงานว่าฤดูฝนเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 10 มิถุนายน

พายุโซนร้อนฮากีบิส

ดูบทความหลักที่: พายุโซนร้อนฮากีบิส (พ.ศ. 2557)

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	13 – 18 มิถุนายน
ความรุนแรง	75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 996 mbar (hPa; 29.41 inHg)

• วันที่ 8 มิถุนายน คล้ายกับการก่อตัวขึ้นของ มิแทก มีการไหลเวียนของลมขนาดเล็กพัฒนาขึ้นในทะเลจีนใต้
• วันที่ 11 มิถุนายน ระบบทวีกำลังแรงขึ้นเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ
• วันที่ 13 มิถุนายน JMA ได้จัดระดับของพายุเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และระบบก็เริ่มเลคื่อนตัวไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนืออย่างช้า ๆ
• วันที่ 14 มิถุนายน JTWC ได้ออกประกาศการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน เพื่อเตือนถึงพายุดีเปรสชันเขตร้อน หลังจากนั้น JTWC ก็ได้เพิ่มระดับความรุนแรงของพายุเป็นพายุดีเปรสชัน 07W และ JMA ได้เพิ่มระดับความรุนแรงพายุดีเปรสชันเขตร้อนเป็นพายุโซนร้อน และใช้ชื่อ "ฮากีบิส"
• วันที่ 15 มิถุนายน ฮากีบิส ได้พัดเข้าฝั่งแผ่นดินทางภาคใต้ของจีน
• วันที่ 16 มิถุนายน ทั้งสองหน่วยงานได้หยุดออกคำเตือนเกี่ยวกับพายุ เนื่องจากหลังจากที่ระบบขึ้นฝั่งแล้ว ได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน ส่วนเศษของพายุที่เหลือได้เคลื่อนตัวต่อไปทางทิศเหนือ
• วันที่ 17 มิถุนายน เศษที่เหลือของ ฮากีบิส ได้เคลื่อนตัวโค้งไปทางทิศตะวันออก ทำให้ระบบสามารถกลับมาเป็นพายุโซนร้อนได้อีกครั้ง เป็นผลให้ JMA ออกคำแนะนำเกี่ยวกับ ฮากีบิส อีกครั้ง
• วันที่ 18 มิถุนายน ฮากีบิส เปลี่ยนแปลงสถานะเป็นพายุหมุนกึ่งเขตร้อน
• วันที่ 21 มิถุนายน เศษที่เหลือของระบบได้ถูกดูดซึมไป จากการพัฒนาของพายุหมุนกึ่งเขตร้อนทางทิศเหนือ

ประมาณ 13,000 คน ได้รับผลกระทบจากพายุ ความสูญเสียทางเศรษฐกิจจาก ฮากิบิส ประมาณ 577 ล้านหยวน สองวันต่อมามียอดเพิ่มขึ้นเป็น 675 ล้านหยวนและรวมไปถึงอีก 131 ล้านดอลลาร์ในวันที่ 20 มิถุนายน ในวันที่ 19 มิถุนายนรัฐบาลออกรายงานว่าพบผู้เสียชีวิต 11 คนในภูมิภาคที่ได้รับผลทบจากฮากีบิส

พายุไต้ฝุ่นนอกูรี

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	2 – 11 กรกฎาคม
ความรุนแรง	185 กม./ชม. (115 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 930 mbar (hPa; 27.46 inHg)

ชื่อของ PAGASA: โฟลรีตา

• วันที่ 30 มิถุนายน เกิดการแปรปรวนของลมในเขตร้อนใกล้กับกวม
• วันที่ 1 กรกฎาคม ต่อไประบบได้ทวีกำลังแรงขึ้นเนื่องจากอุณหภูมิน้ำทะเลที่อุ่นและการพัดพาความร้อน
• วันที่ 2 กรกฎาคม ระบบทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน
• วันที่ 3 กรกฎาคม ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ได้จัดระดับระบบอยู่ในพายุดีเปรสชันเขตร้อนและใช้รหัส 08W
• วันที่ 4 กรกฎาคม สองหน่วยงานที่รับผิดชอบได้ปรับเพิ่มระดับความรุนแรงของพายุเป็นพายุโซนร้อน พร้อมด้วยใช้ชื่อ "นอกูรี"
• วันที่ 5 กรกฎาคม นอกูรี ทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรุนแรงและรวดเร็วเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับต่ำ ต่อมามันได้ทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วอีก กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 4 (ตามสเกลเฮอร์ริเคนของแซฟเฟอร์-ซิมป์สัน) โดยการจัดระดับของ JTWC และยังมีการพัฒนาของตาพายุอย่างเห็นได้ชัดเจน ในเวลาเดียวกันนั้นพายุได้เคลื่อนตัวเข้าไปในเขตพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ (PAR) โดยสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ได้ใช้ชื่อ "โฟลรีตา (Florita)"
• วันที่ 6 กรกฎาคม นอกูรี ได้เข้าเขตอุณหภูมิน้ำทะเลอุ่นจัด ทำให้มันทวีกำลังแรงขึ้นเป็นซูเปอร์พายุไต้ฝุ่น โดยการจัดระดับของ JTWC
• วันที่ 7 กรกฎาคม นอกูรีมีกำลังแรงที่สุด และ JTWC ได้ปฏิเสธที่จะใช้ระดับ 5 กับพายุ
• วันที่ 8 กรกฎาคม นอกูรี อ่อนกำลังลงเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 3
• วันที่ 9 กรกฎาคม PAGASA ได้ระบุว่าพายุเดินทางออกจากพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ไปแล้ว

พายุไต้ฝุ่นรามสูร

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	9 – 20 กรกฎาคม
ความรุนแรง	165 กม./ชม. (105 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 935 mbar (hPa; 27.61 inHg)

ชื่อของ PAGASA: เกลนดา

• วันที่ 10 กรกฎาคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันเขตร้อน ก่อตัวขึ้นบริเวณทิศตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่เกาะมาเรียนา และมีการกำหนดรหัส 09W ให้กับพายุ ในคืนของวัน JTWC ได้ปรับระดับความรุนแรงของ 09W ลงเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน ในขณะที่ระบบกำลังเคลื่อนผ่านกวม
• วันที่ 12 กรกฎาคม ระบบเคลื่อนเข้ามาในพื้นที่ที่มีสภาวะเหมาะสม และมีระดับลมเฉือนแนวตั้งต่ำ
• วันที่ 13 กรกฎาคม JMA ได้ปรับเพิ่มระดับความรุนแรงเป็นพายุโซนร้อน และใช้ชื่อ "รามสูร" ไปทางทิศตะวันตกที่เหนือไป 15 นอต (28 กม./ชม.), มีการไหลเวียนของระบบที่มั่นคงมากขึ้น, รามสูรได้เข้าไปในเขตพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ PAGASA ได้ใช้ชื่อ "เกลนดา (Glenda)" และในที่สุดระบบก็ค่อยๆพัฒนาขึ้นเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง ในขณะที่มันเข้ามาในสภาวะที่ดี คือน้ำทะเลที่อุ่นและลมเฉือนแนวตั้งที่ต่ำ ทั้ง JMA และ JTWC ได้ปรับเพิ่มความรุนแรงของรามสูร เป็นพายุไต้ฝุ่น และตัวพายุมีพัฒนาการของตาพายุเกิดขึ้น
• วันที่ 15 กรกฎาคม ในช่วงเช้ารามสูร ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 3 ด้วยความกดอากาศต่ำสุดที่ 945 มิลลิบาร์ ด้วยการติดตามของ JTWC มันที่ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 4 และปกคลุมเหนือแผ่นดินของอัลเบย์ และพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนผ่านแผ่นดิน
• วันที่ 16 กรกฎาคม เนื่องจากพายุไต้ฝุ่นรามสูรพัดผ่านบนแผ่นดิน ทำให้มันอ่อนกำลังลงเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับต่ำอย่างรวดเร็ว
• วันที่ 17 กรกฎาคม พายุไต้ฝุ่นรามสูรได้เคลื่อนเข้าสู่ทะเลจีนใต้ และทวีกำลังแรงขึ้นอีกครั้งเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 3
• วันที่ 18 กรกฎาคม รามสูรเข้าไปในเขตพื้นผิวน้ำทะเลอบอุ่น และกลายเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 4 อีกครั้งโดย JTWC และเป็นจุดที่มีกำลังแรงสุดอีกครั้ง
• วันที่ 19 กรกฎาคม จุดศูนย์กลางของพายุอยู่เหนือแผ่นดินเกาะไหหนาน ต่อมาพายุได้อ่อนกำลังลงจนอยู่ที่ระดับ 2 ต่อมาทั้งสองหน่วยงานก็ได้ลดความรุนแรงลงเป็นพายุโซนร้อน ขณะที่พายุผ่านไปยังมณฑลกวางซี และเป็นการขึ้นแผ่นดินเป็นครั้งที่สาม ต่อมา JTWC ออกคำเตือนสุดท้ายเกี่ยวกับระบบในช่วงคืนวันนั้น
• วันที่ 20 กรกฎาคม JMA รายงานว่า รามสูร อ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อนจะสลายไปเหนือมณฑลยูนานของจีน

ในวันที่ 17 กรกฎาคม จากรายงานของคณะบริหารการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติแห่งชาติฟิลิปปินส์ (NDRRMC) พบว่ามีผู้เสียชีวิตถึง 40 คน และมีความเสียหายเป็นมูลค่ากว่า 1 พันล้าน (ประมาณ 860 ล้านบาท) ส่วนในประเทศจีน มีคนเสียชีวิต 18 คนจากพายุ

พายุไต้ฝุ่นแมตโม

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS)
ระยะเวลา	16 – 25 กรกฎาคม
ความรุนแรง	130 กม./ชม. (80 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 965 mbar (hPa; 28.5 inHg)

ชื่อของ PAGASA: เฮนรี

• วันที่ 13 กรกฎาคม ร่องความกดอากาศต่ำเกิดความแปรปรวนของลมในเขตร้อน แต่เนื่องจากบริเวณใกล้ๆกันนั้นมีพายุไต้ฝุ่นรามสูร ทำให้ระบบเริ่มอ่อนกำลังลง
• วันที่ 14 กรกฎาคม สภาวะแวดล้อมรวมถึงน้ำทะเลที่อุ่นส่งผลดีต่อระบบมากขึ้น
• วันที่ 16 กรกฎาคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) เพิ่มระดับความรุนแรงของระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนระดับอ่อน ขณะที่มะนเริ่มจะแสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มทวีกำลังแรงขึ้น ใน้วลาเดียวกัน ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ได้ออกการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนกับระบบ
• วันที่ 17 กรกฎาคม JTWC ออกประกาศเพิ่มระดับความรุนแรงของระบบ เป็นพายุโซนร้อน 10W ขณะที่ JMA ใช้ชื่อ "แมตโม" และเพิ่มระดับความรุนแรงเป็นพายุโซนร้อน
• วันที่ 18 กรกฎาคม แมตโมเคลื่อนตัวเข้าเขตพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ PAGASA จึงใช้ชื่อ "เฮนรี (Henry)"
• วันที่ 19 กรกฎาคม JMA ได้ปรับเพิ่มระดับความรุนแรงของพายุเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
• วันที่ 20 กรกฎาคม พายุค่อยๆกลายเป็นพายุไต้ฝุ่น แต่ JTWC ยังคงจัดระดับอยู่ในระดับพายุโซนร้อนดังเดิม
• วันที่ 21 กรกฎาคม JTWC เพิ่มระดับความรุนแรงของพายุเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 1 ในเวลาเดียวกันนั้น พายุแมตโมเริ่มมีทิศทางโค้งไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
• วันที่ 22 กรกฎาคม JMA ได้ลดความรุนแรงของแมตโมเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรงอีกครั้ง
• วันที่ 23 กรกฎาคม JTWC ปรับเพิ่มระดับความรุนแรงของแมตโมเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 2 พร้อมกับการพัฒนาของพายุเล็กๆบริเวณศูนย์กลางพายุแมตโม

มีรายงานว่า มีผู้เสียชีวิต 1 คนจากผลกระทบของพายุ และมีอีกอย่างน้อย 48 รายที่เสียชีวิตจากเหตุการเครื่องบินสายการบินทรานส์เอเชีย เที่ยวบิน 222 ประสบอุบัติเหตุในไต้หวัน ซึ่งอาจเกิดจากพายุไต้ฝุ่น วันที่ 24 กรกฎาคมหน่วยงานบริหารมณฑลอี้หลาน รายงานว่าพื้นที่ทางการเกษตรได้รับผลกระทบเป็นเป็นมูลค่าประมาณ 44 ล้านดอลลาร์NT

พายุไต้ฝุ่นหะลอง

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	27 กรกฎาคม – 11 สิงหาคม
ความรุนแรง	195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 920 mbar (hPa; 27.17 inHg)

ชื่อของ PAGASA: โฮเซ

พายุโซนร้อนกำลังแรงนากรี

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	28 กรกฎาคม – 4 สิงหาคม
ความรุนแรง	100 กม./ชม. (65 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 980 mbar (hPa; 28.94 inHg)

ชื่อของ PAGASA: อินได

พายุไต้ฝุ่นเจนิวีฟ

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	7 (เข้ามาในแอ่ง) – 14 สิงหาคม
ความรุนแรง	205 กม./ชม. (125 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 915 mbar (hPa; 27.02 inHg)

• วันที่ 7 สิงหาคม เฮอร์ริเคนเจเนวิว เคลื่อนตัวเข้าสู่แอ่งแปซิฟิกตะวันตกด้วย ความรุนแรงระดับพายุไต้ฝุ่น

พายุโซนร้อนกำลังแรงเฟิงเฉิน

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)
ระยะเวลา	5 – 10 กันยายน
ความรุนแรง	110 กม./ชม. (70 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 975 mbar (hPa; 28.79 inHg)

พายุไต้ฝุ่นคัลแมกี

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)
ระยะเวลา	11 – 17 กันยายน
ความรุนแรง	140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 960 mbar (hPa; 28.35 inHg)

ชื่อของ PAGASA: ลุยส์

พายุโซนร้อนฟงวอง

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	17 – 24 กันยายน
ความรุนแรง	85 กม./ชม. (50 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 985 mbar (hPa; 29.09 inHg)

ชื่อของ PAGASA: มารีโอ

พายุโซนร้อนกำลังแรงคัมมูริ

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	23 – 30 กันยายน
ความรุนแรง	95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 985 mbar (hPa; 29.09 inHg)

พายุไต้ฝุ่นฟานทอง

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS)
ระยะเวลา	28 กันยายน – 6 ตุลาคม
ความรุนแรง	175 กม./ชม. (110 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 935 mbar (hPa; 27.61 inHg)

ชื่อของ PAGASA: เนเนง

พายุไต้ฝุ่นหว่องฟ้ง

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	2 – 14 ตุลาคม
ความรุนแรง	215 กม./ชม. (130 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 900 mbar (hPa; 26.58 inHg)

ชื่อของ PAGASA: โอมโปง

พายุไต้ฝุ่นนูรี

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	30 ตุลาคม – 6 พฤศจิกายน
ความรุนแรง	205 กม./ชม. (125 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 910 mbar (hPa; 26.87 inHg)

ชื่อของ PAGASA: ปาเอง

พายุโซนร้อนซินลากู

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	26 – 30 พฤศจิกายน
ความรุนแรง	85 กม./ชม. (50 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 990 mbar (hPa; 29.23 inHg)

ชื่อของ PAGASA: กวีนี

พายุไต้ฝุ่นฮากูปิต

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุไต้ฝุ่น (TMD)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	30 พฤศจิกายน – 12 ธันวาคม
ความรุนแรง	215 กม./ชม. (130 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 905 mbar (hPa; 26.72 inHg)

ชื่อของ PAGASA: รูบี

พายุโซนร้อนชังมี

พายุโซนร้อน (JMA)
พายุโซนร้อน (TMD)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	28 ธันวาคม 2557 – 1 มกราคม 2558
ความรุนแรง	75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 996 mbar (hPa; 29.41 inHg)

ชื่อของ PAGASA: เซเนียง

พายุดีเปรสชันเขตร้อน

รายการพายุหมุนเขตร้อนที่มีความรุนแรงสูงสุดเป็นเพียงพายุดีเปรสชัน โดยอาจเป็นพายุที่มีรหัสเรียกตามหลังด้วยตัวอักษร W โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม หรืออาจได้รับชื่อท้องถิ่นจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) แต่ไม่ถูกตั้งชื่อตามเกณฑ์ของกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ซึ่งหน่วยงานดังกล่าวระบุเพียงแต่คำว่า TD (Tropical Depression) หรือพายุดีเปรสชันเท่านั้น

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 4

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
ระยะเวลา	11 – 12 มีนาคม
ความรุนแรง	<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1008 mbar (hPa; 29.77 inHg)

ช่วงวันที่ 11 มีนาคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น ได้รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นในระยะ 195 กม. (121 ไมล์) ทางตะวันออกของมาติ, ฟิลิปปินส์

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 04W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
พายุดีเปรสชัน (TMD)
พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	17 – 24 มีนาคม
ความรุนแรง	<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1004 mbar (hPa; 29.65 inHg)

ชื่อของ PAGASA: กาโลย

• วันที่ 12 มีนาคม หย่อมความกดอากาศต่ำก่อตัวขึ้นใกล้กับทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะกวม
• วันที่ 18 มีนาคม JMA ได้รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันก่อตัวทางตะวันออกเฉียงเหนือเยื้องตะวันออกของคอรอร์, ปาเลา
• วันที่ 21 มีนาคม ระบบได้จะระเบียบการหมุนเวียนลมและ PAGASA ได้ประกาศใช้ชื่อ "กาโลย (Caloy)"
• วันที่ 22 มีนาคม JTWC ได้ประกาศใช้รหัสเรียกขาน 04W กับระบบ
• วันที่ 24 มีนาคม ระหว่างที่ระบบกำลังเดินทางผ่านไปบนแผ่นดิน ทำให้ระบบได้อ่อนกำลังลงกลายเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ และสลายตัวในเวลาไม่กี่วันต่อจากนั้น
• วันที่ 27 มีนาคม ส่วนที่เหลือได้เคลื่อนตัวไปทางตะวันตก ลงสู่ทะเลจีนใต้ และสลายตัวไปจนหมดสิ้นทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเวียดนาม

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 8

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
ระยะเวลา	19 – 21 เมษายน
ความรุนแรง	<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1004 mbar (hPa; 29.65 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 18

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
ระยะเวลา	19 – 20 สิงหาคม
ความรุนแรง	<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1006 mbar (hPa; 29.71 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 20

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
ระยะเวลา	27 – 29 สิงหาคม
ความรุนแรง	<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1004 mbar (hPa; 29.65 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 22

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
ระยะเวลา	4 – 6 กันยายน
ความรุนแรง	<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1006 mbar (hPa; 29.71 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 14W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)
พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	5 – 8 กันยายน
ความรุนแรง	55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1002 mbar (hPa; 29.59 inHg)

ชื่อของ PAGASA: การ์ดิง

พายุอื่น ๆ

วันที่ 10 มกราคม JMA รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวทางตะวันตกเฉียงใต้ของปาเลา ต่อมาในวันที่ 12 มกราคม JMA ได้ประกาศลดระดับความรุนแรงเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ ผลของระบบทำให้เกิดแผ่นดินถล่มในมินดาเนา

รายชื่อพายุ

ดูบทความหลักที่: การตั้งชื่อพายุหมุนเขตร้อน และ ประวัติการตั้งชื่อพายุหมุนเขตร้อน

ภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ ทั้งกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ต่างทำหน้าที่กำหนดชื่อของพายุหมุนเขตร้อนซึ่งก่อตัวภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ซึ่งเป็นผลให้พายุหมุนเขตร้อนอาจมีสองชื่อ RSMC โตเกียวโดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น — ศูนย์ไต้ฝุ่นจะกำหนดชื่อสากลให้กับพายุหมุนเขตร้อนในนามของคณะกรรมการไต้ฝุ่นขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก ซึ่งพวกเขาจะประมาณความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาทีของพายุหมุนเขตร้อน หากมีความเร็วลมถึง 65 km/h (40 mph) พายุหมุนเขตร้อนดังกล่าวจะได้รับชื่อ ส่วน PAGASA จะกำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน ซึ่งเคลื่อนตัวเข้าหรือก่อตัวขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนภายในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ มีขอบเขตอยู่ระหว่างเส้นเมริเดียนที่ 135°ดะวันออก ถึง 115°ตะวันออก และระหว่างเส้นขนานที่ 5°เหนือ ถึง 25°เหนือ แม้ว่าพายุหมุนเขตร้อนลูกนั้นจะได้รับชื่อสากลแล้วก็ตาม โดยชื่อของพายุหมุนเขตร้อนที่มีนัยสำคัญจะถูกถอนโดยทั้ง PAGASA และ คณะกรรมการไต้ฝุ่น ในระหว่างฤดูกาล หากรายชื่อของภูมิภาคฟิลิปปินส์ที่เตรียมไว้ถูกใช้จนหมด PAGASA จะใช้ชื่อจากรายชื่อเพิ่มเติม ซึ่งถูกกำหนดขึ้นไว้ในแต่ละฤดูกาลมาใช้กับพายุหมุนเขตร้อนแทนชื่อที่หมดไป

ชื่อสากล

กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะเป็นหน่วยงานที่กำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน เมื่อระบบได้รับการประมาณว่า มีความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาที ที่ 65 km/h (40 mph) โดย JMA จะคัดเลือกชื่อจากรายการ 140 ชื่อ ซึ่งได้รับการปรับปรุงโดย 14 ประเทศสมาชิกและดินแดนของคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งเอเชียและแปซิฟิก (ESCAP)/WMO คณะกรรมการไต้ฝุ่น โดยรายชื่อด้านล่างจะเป็นรายชื่อ พร้อมเลขรหัสพายุ ชื่อที่ใช้เป็นชื่อแรกของฤดูกาล 2557 คือ เหล่งเหล่ง จากชุดที่ 2 และชื่อที่ใช้เป็นชื่อสุดท้ายคือ ชังมี จากชุดที่ 3 รวมมีชื่อจากชุดรายชื่อถูกใช้ 22 ชื่อ

รายชื่อพายุหมุนเขตร้อนสากลของมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกในฤดูกาล 2557
ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ	ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ	ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ	ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ
ชุดที่ 2	1401	เหล่งเหล่ง (Lingling)	ชุดที่ 2	1407	ฮากีบิส (Hagibis)	ชุดที่ 3	1414	เฟิงเฉิน (Fengshen)	ชุดที่ 3	1420	นูรี (Nuri)
	1402	คาจิกิ (Kajiki)		1408	นอกูรี (Neoguri)		1415	คัลแมกี (Kalmaegi)		1421	ซินลากู (Sinlaku)
	1403	ฟ้าใส (Faxai)		1409	รามสูร (Rammasun)		1416	ฟงวอง (Fung-wong)		1422	ฮากูปิต (Hagupit)
	1404	เผ่ย์ผ่า (Peipah)		1410	แมตโม (Matmo)		1417	คัมมูริ (Kammuri)		1423	ชังมี (Jangmi)
	1405	ตาปะฮ์ (Tapah)		1411	หะลอง (Halong)		1418	ฟานทอง (Phanfone)
	1406	มิแทก (Mitag)	ชุดที่ 3	1412	นากรี (Nakri)		1419	หว่องฟ้ง (Vongfong)

หมายเหตุ: รหัสพายุสากลที่ 1413 ถูกใช้กับพายุเฮอร์ริเคนเจนิวีฟ (Genevieve) โดยพายุดังกล่าวเข้ามาในแอ่ง กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นเจนิวีฟ

ฟิลิปปินส์

สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตัวเองหากมีพายุใดก่อตัวหรือเคลื่อนผ่านพื้นที่รับผิดชอบของตน โดยชื่อที่ใช้ถูกนำมาจากรายชื่อ เป็นรายชื่อเดียวกับที่ถูกใช้ไปในฤดูกาล ค.ศ. 2010 (พ.ศ. 2553) และมีกำหนดจะถูกนำมาใช้อีกครั้งในฤดูกาล ค.ศ. 2018 (พ.ศ. 2561) ด้วย ซึ่งรายชื่อทั้งหมดเหมือนเดิมกับครั้งก่อน เว้น โฮเซ (Jose) และ การ์ดิง (Karding) ที่ถูกนำมาแทน ฮวน (Juan) และ กาตริง (Katring) ที่ถูกถอนไปตามลำดับ ส่วนชื่อที่ไม่ถูกใช้จะทำเป็น อักษรสีเทา

รายชื่อพายุหมุนเขตร้อนท้องถิ่นฟิลิปปินส์ในฤดูกาล 2557
อากาโตน (Agaton) (1401)	โฟลรีตา (Florita) (1408)	การ์ดิง (Karding)	ปาเอง (Paeng) (1420)	อุสมัน (Usman) (ไม่ถูกใช้)
บาชัง (Basyang) (1402)	เกลนดา (Glenda) (1409)	ลุยส์ (Luis) (1415)	กวีนี (Queenie) (1421)	เบนุส (Venus) (ไม่ถูกใช้)
กาโลย (Caloy)	เฮนรี (Henry) (1410)	มารีโอ (Mario) (1416)	รูบี (Ruby) (1422)	วัลโด (Waldo) (ไม่ถูกใช้)
โดเมง (Domeng) (1404)	อินได (Inday) (1412)	เนเนง (Neneng) (1418)	เซเนียง (Seniang) (1423)	ยายัง (Yayang) (ไม่ถูกใช้)
เอสเตร์ (Ester) (1406)	โฮเซ (Jose) (1411)	โอมโปง (Ompong) (1419)	โตมัส (Tomas) (ไม่ถูกใช้)	เซนี (Zeny) (ไม่ถูกใช้)
รายชื่อเพิ่มเติม
อากีลา (Agila) (ไม่ถูกใช้)	ซีโต (Chito) (ไม่ถูกใช้)	เอเลนา (Elena) (ไม่ถูกใช้)	กุนดิง (Gunding) (ไม่ถูกใช้)	อินดัง (Indang) (ไม่ถูกใช้)
บากวิส (Bagwis) (ไม่ถูกใช้)	ดีเยโก (Diego) (ไม่ถูกใช้)	เฟลีโน (Felino) (ไม่ถูกใช้)	แฮร์เรียต (Harriet) (ไม่ถูกใช้)	เจสซา (Jessa) (ไม่ถูกใช้)

การถอนชื่อ

ดูเพิ่มเติมที่: รายชื่อพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิกที่ถูกถอนชื่อ และ รายชื่อพายุถูกปลดของฟิลิปปินส์

ภายหลังจากฤดูกาลนี้ คณะกรรมการไต้ฝุ่นได้ถอนชื่อ รามสูร ออกจากชุดรายชื่อ และต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 ได้มีการคัดเลือกชื่อ บัวลอย มาทดแทนชื่อดังกล่าวที่ถูกถอนไป

ส่วนชื่อท้องถิ่นฟิลิปปินส์ แต่เดิมเมื่อเริ่มต้นฤดูกาล 2557 นั้น ชื่อ กาโนร์ (Kanor) ถูกกำหนดขึ้นเพื่อทดแทนชื่อ กาตริง (Katring) ที่ถูกถอนไปก่อนหน้านี้ แม้กระนั้น ในเดือนกันยายน PAGASA ได้แทนที่ชื่อ กาโนร์ (Kanor) ด้วย การ์ดิง (Karding) หลังจากที่ได้รับผลตอบรับเชิงลบจากสาธารณชน ต่อมาเมื่อสิ้นสุดฤดูกาลแล้ว PAGASA ได้ถอนชื่อ เกลนดา (Glenda), โฮเซ (Jose), มารีโอ (Mario), รูบี (Ruby) และ เซเนียง (Seniang) ออกจากชุดรายชื่อ เนื่องจากสร้างความเสียหายรวมมากกว่า 1 พันล้านเปโซฟิลิปปินส์ โดยเลือกชื่อ การ์โด (Gardo), โจซี (Josie), ไมไม (Maymay), โรซีตา (Rosita) และ ซามูเวล (Samuel) ขึ้นมาแทนที่ชื่อที่ถูกถอนไปตามลำดับ

ผลกระทบ

ตารางนี้รวมเอาทั้งหมดของระบบพายุที่ก่อตัวภายใน หรือ เคลื่อนตัวเข้ามาในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ ทางฝั่งตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากล ภายในปี พ.ศ. 2557 ประกอบด้วยชื่อพายุ ความรุนแรง บริเวณที่มีผลกระทบ จำนวนผู้เสียชีวิต และความเสียหาย ความเสียหายทั้งหมดเป็นค่าเงินดอลลาร์สหรัฐปี ค.ศ. 2014 (พ.ศ. 2557) ความเสียหายและผู้เสียชีวิตจากพายุนั้นรวมไปถึงตั้งแต่ครั้งเมื่อพายุยังเป็นเพียงหย่อมความกดอากาศต่ำ หรือเปลี่ยนผ่านไปเป็นความกดอากาศต่ำนอกเขตร้อนแล้ว

ชื่อพายุ	ช่วงวันที่	ระดับความรุนแรง ขณะมีกำลังสูงสุด	ความเร็วลม ต่อเนื่อง	ความกดอากาศ	พื้นที่ผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
เหล่งเหล่ง (อากาโตน)	140110 !10 – 20 มกราคม	1 !พายุโซนร้อน	065 !65 กม./ชม.	1002 !1002 hPa (29.59 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์	&000000001250000000000012.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	70
คาจิกิ (บาชัง)	140129 !29 มกราคม – 1 กุมภาพันธ์	1 !พายุโซนร้อน	065 !65 กม./ชม.	1000 !1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์	1.95 แสนดอลลาร์สหรัฐ	6
ฟ้าใส	140227 !27 กุมภาพันธ์ – 5 มีนาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	120 !120 กม./ชม.	0975 !975 hPa (28.79 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา	&0000000000000000000000 เล็กน้อย	1
TD	140311 !11 – 12 มีนาคม	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1008 !1008 hPa (29.77 นิ้วปรอท)	เกาะซูลาเวซี	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
04W (กาโลย)	140317 !17 – 24 มีนาคม	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1004 !1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
เผ่ย์ผ่า (โดเมง)	140402 !2 – 15 เมษายน	1 !พายุโซนร้อน	065 !65 กม./ชม.	0998 !998 hPa (29.47 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
TD	140419 !19 – 21 เมษายน	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1004 !1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, ฟิลิปปินส์	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
ตาปะฮ์	140427 !27 เมษายน – 2 พฤษภาคม	2 !พายุโซนร้อนกำลังแรง	095 !95 กม./ชม.	0985 !985 hPa (29.09 นิ้วปรอท)	ไม่มี	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
มิแทก (เอสเตร์)	140609 !9 – 12 มิถุนายน	1 !พายุโซนร้อน	075 !75 กม./ชม.	0994 !994 hPa (29.35 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, ญี่ปุ่น	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
ฮากีบิส	140613 !13 – 17 มิถุนายน	1 !พายุโซนร้อน	075 !75 กม./ชม.	0996 !996 hPa (29.41 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, จีน, ไต้หวัน, ญี่ปุ่น	&0000000200000000000000200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	ไม่มี
นอกูรี (โฟลรีตา)	140702 !2 – 11 กรกฎาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	185 !185 กม./ชม.	0930 !930 hPa (27.46 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, กวม, ญี่ปุ่น	&0000000156000000000000156 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	3
รามสูร (เกลนดา)	140709 !9 – 20 กรกฎาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	165 !165 กม./ชม.	0935 !935 hPa (27.61 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, กวม, ฟิลิปปินส์, จีน, เวียดนาม	&00000080770000000000008.08 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ	222
แมตโม (เฮนรี)	140716 !16 – 25 กรกฎาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	130 !130 กม./ชม.	0965 !965 hPa (28.50 นิ้วปรอท)	ปาเลา, ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, จีน, เกาหลี	&0000000421000000000000421 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	65
TD	140719 !19 – 22 กรกฎาคม	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1008 !1008 hPa (29.77 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
หะลอง (โฮเซ)	140727 !27 กรกฎาคม – 11 สิงหาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	195 !195 กม./ชม.	0920 !920 hPa (27.17 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา, ฟิลิปปินส์, ญี่ปุ่น, ไซบีเรีย	&000000005350000000000053.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	12
นากรี (อินได)	140728 !28 กรกฎาคม – 4 สิงหาคม	2 !พายุโซนร้อนกำลังแรง	100 !100 กม./ชม.	0980 !980 hPa (28.94 นิ้วปรอท)	ญี่ปุ่น, เกาหลี	1.16 แสนดอลลาร์สหรัฐ	15
เจนิวีฟ	140807 !7 – 14 สิงหาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	205 !205 กม./ชม.	0915 !915 hPa (27.02 นิ้วปรอท)	ไม่มี	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
TD	140819 !19 สิงหาคม	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1006 !1006 hPa (29.71 นิ้วปรอท)	ไต้หวัน, จีน	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
TD	140824 !24 – 26 สิงหาคม	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1006 !1006 hPa (29.71 นิ้วปรอท)	ไม่มี	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
TD	140827 !27 – 29 สิงหาคม	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1004 !1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	จีน, เวียดนาม, ลาว	ไม่มี	0 !ไม่มี
TD	140904 !4 – 5 กันยายน	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	045 !ไม่ได้ระบุ	1006 !1006 hPa (29.71 นิ้วปรอท)	ไม่มี	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
เฟิงเฉิน	140905 !5 – 10 กันยายน	2 !พายุโซนร้อนกำลังแรง	110 !110 กม./ชม.	0975 !975 hPa (28.79 นิ้วปรอท)	ญี่ปุ่น	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
14W (การ์ดิง)	140905 !5 – 8 กันยายน	0 !พายุดีเปรสชันเขตร้อน	055 !55 กม./ชม.	1004 !1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, จีน, เวียดนาม	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
คัลแมกี (ลุยส์)	140911 !11 – 18 กันยายน	3 !พายุไต้ฝุ่น	140 !140 กม./ชม.	0960 !960 hPa (28.35 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, ฟิลิปปินส์, จีน, คาบสมุทรอินโดจีน, อินเดีย	&00000028992440000000002.9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ	48
ฟงวอง (มารีโอ)	140917 !17 – 24 กันยายน	1 !พายุโซนร้อน	085 !85 กม./ชม.	0985 !985 hPa (29.09 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, ญี่ปุ่น, จีน, เกาหลีใต้	&0000000228726000000000229 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	21
คัมมูริ	140923 !23 – 30 กันยายน	2 !พายุโซนร้อนกำลังแรง	095 !95 กม./ชม.	0985 !985 hPa (29.09 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะมาเรียนา, ญี่ปุ่น	0 !ไม่มี	0 !ไม่มี
ฟานทอง (เนเนง)	140928 !28 กันยายน – 6 ตุลาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	175 !175 กม./ชม.	0935 !935 hPa (27.61 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา, ญี่ปุ่น	&0000000100000000000000100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	11
หว่องฟ้ง (โอมโปง)	141002 !2 – 14 ตุลาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	215 !215 กม./ชม.	0900 !900 hPa (26.58 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา, ไต้หวัน, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้	&000000005800000000000058 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	9
นูรี (ปาเอง)	141030 !30 ตุลาคม – 6 พฤศจิกายน	3 !พายุไต้ฝุ่น	205 !205 กม./ชม.	0910 !910 hPa (26.87 นิ้วปรอท)	ญี่ปุ่น	1 !เล็กน้อย	0 !ไม่มี
ซินลากู (กวีนี)	141126 !26 – 30 พฤศจิกายน	1 !พายุโซนร้อน	085 !85 กม./ชม.	0990 !990 hPa (29.23 นิ้วปรอท)	ปาเลา, ฟิลิปปินส์, เวียดนาม, ลาว, กัมพูชา	&00000000043000000000004.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	5
ฮากูปิต (รูบี)	141130 !30 พฤศจิกายน – 12 ธันวาคม	3 !พายุไต้ฝุ่น	215 !215 กม./ชม.	0905 !905 hPa (26.72 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, ปาเลา, ฟิลิปปินส์, เวียดนาม	&0000000113600000000000114 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	22
ชังมี (เซเนียง)	141228 !28 ธันวาคม 2557 – 1 มกราคม 2558	1 !พายุโซนร้อน	075 !75 กม./ชม.	0996 !996 hPa (29.41 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, เกาะบอร์เนียว	&000000002830000000000028.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	66
สรุปฤดูกาล
32 ลูก	10 มกราคม 2557 – 1 มกราคม 2558		215 กม./ชม.	900 hPa (26.58 นิ้วปรอท)		1.24 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ	576

ดูเพิ่ม

พายุหมุนเขตร้อน

• รายชื่อฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก
• ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2557
• ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2557
• ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดีย พ.ศ. 2557
• ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตกเฉียงใต้: 2555–2556, 2556–2557
• ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย: 2555–2556, 2556–2557
• ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรแปซิฟิกใต้: 2555–2556, 2556–2557

อ้างอิง

1. Saunders, Mark; Lea, Adam (January 27, 2015). Summary of 2014 NW Pacific Typhoon Season and Verification of Author's Seasonal Forecasts. Tropical Storm Risk Consortium. Archived from the original on April 6, 2015. https://www.webcitation.org/6Xb7hNJBL?url=http://www.tropicalstormrisk.com/docs/TSRNWP2014Verification.pdf. เรียกข้อมูลเมื่อ April 7, 2015. 
2. Malano, Vicente B (January 10, 2014). January — June 2014 (Seasonal Climate Outlook). Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. Archived from the original on May 7, 2014. https://www.webcitation.org/6POnLplGw?url=http://www.pagasa.dost.gov.ph/climate-agromet/climate-prediction/seasonal-climate-outlook. เรียกข้อมูลเมื่อ May 7, 2014. 
3. (Doc) Three to Five Typhoons Tend to Impinge upon Taiwan during 2014 (รายงาน). Taiwan Central Weather Bureau. June 27, 2014. http://www.cwb.gov.tw/V7/news/Newsbb/EN/062714presse.doc. เรียกข้อมูลเมื่อ July 7, 2014. 
4. Malano, Vicente B (July 7, 2015). (Seasonal Climate Outlook). Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. Archived from the original on February 2, 2015. . เรียกข้อมูลเมื่อ April 18, 2015. 
5. Annual Report on the Activities of the RSMC Tokyo - Typhoon Center 2014 (รายงาน). Japan Meteorological Agency. October 28, 2015. Archived from the original on July 27, 2017. https://www.webcitation.org/6sGfPxTFF?url=http://www.jma.go.jp/jma/jma-eng/jma-center/rsmc-hp-pub-eg/AnnualReport/2014/Text/Text2014.pdf. เรียกข้อมูลเมื่อ July 27, 2017. 
6. Annual Tropical Cyclone Report 2014 (รายงาน). United States Joint Typhoon Warning Center. October 9, 2015. Archived from the original on July 27, 2017. https://www.webcitation.org/6sGeY04OI?url=https://metoc.ndbc.noaa.gov/ProductFeeds-portlet/img/jtwc/atcr/2014atcr.pdf. เรียกข้อมูลเมื่อ July 27, 2017. 
7. Saunders, Mark; Lea, Adam (May 7, 2013). Extended Range Forecast for Northwest Pacific Typhoon Activity in 2013. Tropical Storm Risk Consortium. Archived from the original on July 8, 2013. http://www.webcitation.org/6Hy0OnXiw. เรียกข้อมูลเมื่อ October 1, 2013. 
8. Ming-Dean Cheng (June 27, 2013). "Two to Four Typhoons Tend to Impinge upon Taiwan during 2013" (.doc). Weather Forecast Center (Taiwan: Central Weather Bureau). http://www.cwb.gov.tw/V7/news/Newsbb/EN/062713E.doc. เรียกข้อมูลเมื่อ October 1, 2013. 
9. Servando, Nathaniel T (August 13, 2012). January — June 2013 (Seasonal Climate Outlook). Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. Archived from the original on July 5, 2013. http://www.webcitation.org/6HtcJbDyL. เรียกข้อมูลเมื่อ March 1, 2013. 
10. "Winter — Spring Season Outlook (From November 2013 to April 2014)". Vietnamese National Center for Hydro Meteorological forecasts. October 4, 2013. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ October 14, 2013. สืบค้นเมื่อ October 14, 2013.
11. Malano, Vicente (7 July 2014). "SEASONAL CLIMATE OUTLOOK July – December 2014". สืบค้นเมื่อ 27 July 2014.
12. http://www.tmd.go.th/programs%5Cuploads%5Cforecast%5C2014-07-28_Seasonal_111758.pdf
13. "Warning and Summary – January 10, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 10 January 2014. สืบค้นเมื่อ 10 January 2014.
14. "Tropical Cyclone Advisory – January 10, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 10 January 2014. สืบค้นเมื่อ 10 January 2014.
15. "Warning and Summary – January 12, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 12 January 2014. สืบค้นเมื่อ 12 January 2014.
16. "Warning and Summary – January 12, 2014 1800 UTC". Japan Meteorological Agency. 12 January 2014. สืบค้นเมื่อ 12 January 2014.
17. "Warning and Summary – January 14, 2014 0600 UTC". Japan Meteorological Agency. 14 January 2014. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.
18. "Tropical storm Lingling is forecast to strike the Philippines at about 18:00 GMT on 18 January". สืบค้นเมื่อ January 18, 2014.
19. "Tropical Cyclone Advisory – January 18, 2014 0900 UTC". Japan Meteorological Agency. 18 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2014.
20. "Tropical Depression 01W (Lingling) Warning Number 008". Joint Typhoon Warning Center. 19 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2014.
21. "Tropical Cyclone Advisory – January 20, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. 20 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2014.
22. "Warning and Summary – January 21, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. 21 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2014.
23. "SitRep No. 32 – Effects of Tropical Depression Agaton" (PDF). National Disaster Risk Reduction and Management Council. 30 January 2014. สืบค้นเมื่อ 30 January 2014.
24. "Warning and Summary – January 29, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. 29 January 2014. สืบค้นเมื่อ 29 January 2014.
25. "Tropical Cyclone Advisory – January 29, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. 29 January 2014. สืบค้นเมื่อ 29 January 2014.
26. {{cite web|title=LPA approaching Phl now a tropical cyclone |url=http://www.philstar.com/nation/2014/01/30/1284732/pagasa-lpa-approaching-phl-now-tropical-cyclone%7Cpublisher=Louis Bacani|accessdate=January 30, 2014
27. "Tropical Storm Kajiki ( Bagyo Basyang ) Intensifies Prior to Landfall". robspeta. สืบค้นเมื่อ January 31, 2014.
28. "Tropical Cyclone Advisory – February 1, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 1 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2014.
29. "Tropical Depression 02W (Kajiki) Warning Number 009". Joint Typhoon Warning Center. 1 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2 February 2014.
30. "Warning and Summary – April 2, 2014 1800 UTC". Japan Meteorological Agency. 2 April 2014. สืบค้นเมื่อ 3 April 2014.
31. "Tropical Cyclone Advisory – April 3, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. 3 April 2014. สืบค้นเมื่อ 3 April 2014.
32. "Tropical Depression 05W (Five) Warning Number 001". Joint Typhoon Warning Center. 3 April 2014. สืบค้นเมื่อ 3 April 2014.
33. "Warning and Summary – April 27, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. April 27, 2014. สืบค้นเมื่อ April 27, 2014.
34. "Tropical Cyclone Advisory – April 27, 2014 0600 UTC". Japan Meteorological Agency. April 27, 2014. สืบค้นเมื่อ April 27, 2014.
35. "Tropical Depression 06W (Six) Warning Number 001". Joint Typhoon Warning Center. April 27, 2014. สืบค้นเมื่อ April 27, 2014.
36. "Tropical Cyclone Advisory – April 28, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. April 28, 2014. สืบค้นเมื่อ April 28, 2014.
37. "Typhoon 06W (Tapah) Warning Number 007". Joint Typhoon Warning Center. April 29, 2014. สืบค้นเมื่อ April 29, 2014.
38. "Tropical Cyclone Advisory – April 30, 2014 1800 UTC". Japan Meteorological Agency. April 30, 2014. สืบค้นเมื่อ May 1, 2014.
39. "Tropical Cyclone Advisory – May 1, 2014 0600 UTC". Japan Meteorological Agency. May 1, 2014. สืบค้นเมื่อ May 1, 2014.
40. "Warning and Summary – June 9, 2014 0600 UTC". Japan Meteorological Agency. 9 June 2014. สืบค้นเมื่อ 9 June 2014.
41. "LPA intensifies into "Tropical Depression Ester"". ANC. สืบค้นเมื่อ June 10, 2014.
42. "Tropical Storm Mitag Forms South of Okinawa". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ June 11, 2014.
43. "Significant Tropical Weather Outlook for the Western and South Pacific Ocean June 11, 2014 0615z". Joint Typhoon Warning Center. June 11, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ June 12, 2014. สืบค้นเมื่อ June 12, 2014.
44. "It's official: Wet season is here". Jeannette Andrade. สืบค้นเมื่อ June 10, 2014.
45. "Rainy season is here; Signal No. 1 in 3 areas". ABS-CBNnews, Dharel Placido. สืบค้นเมื่อ June 10, 2014.
46. "Tropical storm Hagibis hits Guandong - China". สืบค้นเมื่อ June 15, 2014.
47. "Typhoon Hagibis affects 13,000 in China". สืบค้นเมื่อ June 16, 2014.
48. "Tropical storm " Hagibis " hit 675 million in direct economic losses in Fujian". สืบค้นเมื่อ June 17, 2014.
49. "Twin Tornadoes, EF-4s, Oh My!: The Week in Severe Weather". สืบค้นเมื่อ June 20, 2014.
50. "Asia Pacific Region: Weekly Regional Humanitarian Snapshot 17 - 23 June 2014". สืบค้นเมื่อ June 23, 2014.
51. "Long Range Tropical Threat Outlook This Week". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ June 30, 2014.
52. "Prognostic Reasoning for Tropical Storm 08W (Eight) Warning Nr 04". Joint Typhoon Warning Center. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 3 July 2014. สืบค้นเมื่อ 5 July 2014.
53. "Tropical Storm Neoguri Threatens Southern and Western Japan 台風　八晩". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ July 4, 2014.
54. . Joint Typhoon Warning Center. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 6 July 2014. สืบค้นเมื่อ 6 July 2014.
55. Morgan, Leigh. "Typhoon Neoguri tracking toward Japan is powerful -- but no longer super typhoon". Al.com. Birmingham News. สืบค้นเมื่อ 8 July 2014.
56. "Typhoon Florita exits Philippines". สืบค้นเมื่อ July 8, 2014.
57. "JMA WWJP25 Warning and Summary July 10, 2014 00z". Japan Meteorological Agency. July 10, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 10, 2014. สืบค้นเมื่อ July 15, 2014.
58. Joint Typhoon Warning Center (July 10, 2014). "Prognostic Reasoning for Tropical Depression 09W Warning No 1, July 10, 2014 15z". United States Navy, United States Airforce. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 11, 2014. สืบค้นเมื่อ July 15, 2014.
59. "Possible Rammasun Continues to Develop and Passes Guam". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ July 12, 2014.
60. "Tropical Storm Rammasun threatens the Philippines by Mid-week". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ July 12, 2014.
61. "Prognostic Reasoning for Warning 009 on Typhoon Rammasun". JTWC. สืบค้นเมื่อ 12 July 2014.
62. "'Glenda' enters PAR; Catanduanes under signal #1". สืบค้นเมื่อ July 14, 2014.
63. "TS Rammasun / Bagyo Glenda expected landfall Tuesday in Luzon". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ July 13, 2014.
64. . Japan Meteorological Agency. July 14, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 14, 2014.
65. "WATCH: Typhoon Glenda's landfall in Albay". สืบค้นเมื่อ July 15, 2014.
66. [1]
67. "Typhoon RAMMASUN (GLENDA) Update Number 013". สืบค้นเมื่อ July 16, 2014.
68. "NASA sees super typhoon Rammasun eyeing landfall". Rob Gutro, NASA. สืบค้นเมื่อ July 18, 2014.
69. "capeweather". สืบค้นเมื่อ July 18, 2014.
70. "Super typhoon Rammasun makes landfall in S. China's Hainan". CCTV.com. สืบค้นเมื่อ July 18, 2014.
71. "Super Typhoon RAMMASUN has weakened into a severe tropical storm level". สืบค้นเมื่อ July 19, 2014.
72. "Rammasun weakens, heavy downpours expected". VOVNews. สืบค้นเมื่อ July 19, 2014.
73. "RSMC Tropical Cyclone Advisory July 20, 2014 00z". Japan Meteorological Agency. July 20, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 20, 2014. สืบค้นเมื่อ July 20, 2014.
74. "JMA WWJP25 Warning and Summary July 20, 2014 00z". Japan Meteorological Agency. July 20, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 20, 2014. สืบค้นเมื่อ July 20, 2014.
75. "JMA WWJP25 Warning and Summary July 20, 2014 06z". Japan Meteorological Agency. July 20, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 20, 2014. สืบค้นเมื่อ July 20, 2014.
76. "Glenda death toll now at 40, agri damage breaches P1B". สืบค้นเมื่อ July 17, 2014.
77. "Typhoon Rammasun kills 18 in China". สืบค้นเมื่อ July 20, 2014.
78. "Significant Tropical Weather Advisory For The Western and South Pacific Oceans". Joint Typhoon Warning Center. Archived on Webcitation. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
79. "WWJP25 RJTD 160600 WARNING AND SUMMARY 160600". Archived on Webcitation. Japan Meteorological Agency. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
80. "Tropical Cyclone Formation Alert". Joint Typhoon Warning Center. Archived on Webcitation. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
81. "Tropical storm enters PAR, codenamed Henry". Joel Locsin, LBG GMA News. สืบค้นเมื่อ July 18, 2014.
82. "Tropical Depression Two forms ; Matmo nearing Taiwan". สืบค้นเมื่อ July 22, 2014.
83. "Typhoon Matmo (Henry) targets Taiwan and China, rainfall a key risk". สืบค้นเมื่อ July 22, 2014.
84. "Typhoon Matmo slams into Taiwan, one killed". สืบค้นเมื่อ July 23, 2014.
85. "Taiwan: 48 dead in TransAsia Airways plane crash". Taipei, Taiwan: The Guardian. July 24, 2014. สืบค้นเมื่อ July 24, 2014.
86. "Typhoon Matmo leaves 13 injuries, no fatalities". Joy Lee. สืบค้นเมื่อ July 24, 2014.
87. "Warning and Summary – March 11, 2014 0000 UTC". Japan Meteorological Agency. 11 March 2014. สืบค้นเมื่อ 11 March 2014.
88. "Possible Tropical Next Week, A Westpacwx In Depth Outlook". Robert Speta. สืบค้นเมื่อ March 13, 2014.
89. "Warning and Summary – March 18, 2014 0600 UTC". Japan Meteorological Agency. 18 March 2014. สืบค้นเมื่อ 18 March 2014.
90. "Warning and Summary – January 10, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 10 January 2014. สืบค้นเมื่อ 10 January 2014.
91. "Tropical Cyclone Advisory – January 10, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 10 January 2014. สืบค้นเมื่อ 10 January 2014.
92. "Warning and Summary – January 12, 2014 1200 UTC". Japan Meteorological Agency. 12 January 2014. สืบค้นเมื่อ 12 January 2014.
93. "Warning and Summary – January 12, 2014 1800 UTC". Japan Meteorological Agency. 12 January 2014. สืบค้นเมื่อ 12 January 2014.
94. Padgett, Gary. "Monthly Tropical Cyclone Summary December 1999". Australian Severe Weather. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-08-28. สืบค้นเมื่อ 2013-10-01.
95. The Typhoon Committee (2013-02-21). "Typhoon Committee Operational Manual 2013". World Meteorological Organization. pp. 37–38. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2012-08-28. สืบค้นเมื่อ 2013-10-01.
96. http://www.typhooncommittee.org/48th/docs/item%204%20technical%20presentations/4.1.Review2015TyphoonSeason.pdf
97. Zhou, Xiao; Lei, Xiaotu (2012). "Summary of retired typhoons within the Western North Pacific Ocean". Tropical Cyclone Research and Review. The Economic and Social Commission for Asia and the Pacific/World Meteorological Organization's Typhoon Committee. 1 (1): 23–32. doi:10.6057/2012TCRR01.03. ISSN 2225-6032. สืบค้นเมื่อ 2014-12-21.
98. . Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ December 28, 2016. สืบค้นเมื่อ January 20, 2016.
99. "Replacement Name of Rammasun in the Tropical Cyclone Naming List" (PDF). ESCAP/WMO Typhoon Committee. สืบค้นเมื่อ February 17, 2016.
100. Flores, Helen (กันยายน 4, 2014). "Kanor to Karding: Pagasa censors name of cyclone". The Philippine Star. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ January 24, 2015. สืบค้นเมื่อ January 26, 2013.
101. Speta, Robert (September 2, 2014). . Western Pacific Weather. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ April 10, 2015. สืบค้นเมื่อ January 24, 2015.
102. "PAGASA replaces names of 2014 destructive typhoons" (Press release). Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. กุมภาพันธ์ 5, 2015. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ February 15, 2015. สืบค้นเมื่อ March 30, 2015.
103. "PAGASA kills names of killer typhoons". Philippine Daily Inquirer. กุมภาพันธ์ 8, 2015. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ February 9, 2015. สืบค้นเมื่อ February 9, 2015.
104. PAGASA, Philippines (PDF). ESCAP/WMO Typhoon Committee 9th Integrated Workshop October 20 – 23, 2014 (Member Report). January 4, 2015. เก็บ (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ April 5, 2015. สืบค้นเมื่อ April 5, 2015.
105. "Final Report: Re: Effects of Tropical Storm Basyang (IN: Kajiki)" (PDF). National Disaster Risk Reduction and Management Council. February 6, 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ August 1, 2016. สืบค้นเมื่อ August 1, 2016.
106. "Event Details: Rip Current: Guam" (Storm Events Database). National Oceanic and Atmospheric Administration's National Climatic Data Center. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ November 30, 2014. สืบค้นเมื่อ November 30, 2014.
107. "Member Report: China" (PDF). CMA. China Meterelogical Agency. สืบค้นเมื่อ October 18, 2014.
108. 台風第８号及び梅雨前線の影響に伴う７月６日からの大雨等による被害状況等について（第１５報） (PDF) (ภาษาญี่ปุ่น). Fire and Disaster Management Agency. July 16, 2014. สืบค้นเมื่อ July 30, 2014.
109. "Effects of Tropical Storm Glenda" (PDF) (Final Report). National Disaster Risk Reduction and Management Council. ตุลาคม 23, 2014. pp. 12, 13, 43, 44, 45. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ April 6, 2015. สืบค้นเมื่อ April 6, 2015.
110. Typhoon Rammasun kills 27 in Vietnam
111. "Typhoon Matmo slams into Taiwan, one killed, some damage reported". สืบค้นเมื่อ July 23, 2014.
112. "Agricultural losses from Typhoon Matmo reach nearly US$20 million". Taiwan News. July 28, 2014. สืบค้นเมื่อ July 28, 2014.
113. "Typhoon Halong leaves up to 10 dead after battering Japan: reports". สืบค้นเมื่อ August 12, 2014.
114. "Typhoon Halong loss could be similar to Roke's estimated $1.1 billion". สืบค้นเมื่อ August 13, 2014.
115. Mario C. Manlupig Jr. (August 1, 2014). "LPA leaves over P5-M damages in MisOr". Sun Star. สืบค้นเมื่อ August 4, 2014.
116. "10 killed as typhoon Nakri lashes South Korea". สืบค้นเมื่อ August 4, 2014.
117. Sean Breslin (August 6, 2014). "Japan Landslide in Anan, Tokushima Prefecture, Leaves Cars Dangling, 1 Dead". The Weather Channel. สืบค้นเมื่อ August 6, 2014.
118. "Final Report re Effects of Typhoon "LUIS" (KALMAEGI)" (PDF). NDRRMC. สืบค้นเมื่อ September 19, 2014.
119. "13 dead, 15 injured by Typhoon Kalmaegi". สืบค้นเมื่อ September 19, 2014.
120. "Landslides, flash floods in Meghalaya kill 7". สืบค้นเมื่อ September 22, 2014.
121. (PDF). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ October 6, 2014. สืบค้นเมื่อ September 30, 2014.
122. "Three deaths reported as tropical storm Fung-Wong lashes Taiwan". September 21, 2014. สืบค้นเมื่อ September 22, 2014.
123. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ December 6, 2017. สืบค้นเมื่อ September 24, 2014.
124. "Typhoon Vongfong heads towards Japan's main islands as death toll rises to 23". October 12, 2014. สืบค้นเมื่อ October 12, 2014.
125. "2 dead, 43 rescued after research ship sinks off Penghu". Focus Taiwan. Central News Agency. October 10, 2014. สืบค้นเมื่อ October 14, 2014.
126. "Typhoon Vongfong leaves two dead, nearly 100 injured in Japan". Reuters. October 14, 2014. สืบค้นเมื่อ October 14, 2014.
127. "Effects of Intertropical Convergence Zone (ITCZ) in Visayas and Mindanao" (PDF). สืบค้นเมื่อ October 18, 2014.
128. "Agricultural damage from typhoon Vongfong reaches 865 million yen". สืบค้นเมื่อ October 15, 2014.
129. "No federal disaster aid for NMI". Mark Rabago. สืบค้นเมื่อ October 24, 2014.
130. "SitRep No. 13 re Effects of Tropical Storm "QUEENIE"" (PDF). NDRRMC. December 5, 2014. สืบค้นเมื่อ December 11, 2014.
131. "Bão số 4 gây thiệt hại gần 90 tỷ đồng (The damage caused by the storm 4th of nearly VND90 billion)" (ภาษาเวียดนาม). Vietnam Government's Newspaper. December 2, 2014. สืบค้นเมื่อ December 12, 2014.
132. "SitRep No. 27 re Effects of Typhoon "Ruby" (Hagupit)" (PDF). National Disaster Risk Reduction and Management Council. December 19, 2014. สืบค้นเมื่อ April 6, 2015.
133. "SitRep No. 22 re Effects of Tropical Storm Seniang". National Disaster Risk Reduction and Management Council. January 10, 2015. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ February 27, 2015. สืบค้นเมื่อ April 6, 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

• กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (อังกฤษ)
• กรมอุตุนิยมวิทยาจีน (อังกฤษ)
• ดิจิทัลไต้ฝุ่น (อังกฤษ)
• หอสังเกตการณ์ฮ่องกง (อังกฤษ)
• ศูนย์ร่วมเตือนไต้ฝุ่น (อังกฤษ)
• สำนักบริหารอุตุนิยมวิทยาเกาหลี (อังกฤษ)
• ศูนย์บริการสภาพอากาศแห่งชาติกวม (อังกฤษ)
• กรมอุตุนิยมวิทยามาเลเซีย (มลายู)
• PAGASA (อังกฤษ)
• สำนักสภาพอากาศกลางไต้หวัน (อังกฤษ)
• TCWC จาการ์ตา (อินโดนีเซีย)
• กรมอุตุนิยมวิทยาไทย
• ไต้ฝุ่น2000 (อังกฤษ)
• สำนักบริการพลังงานอุตุนิยมวิทยาแห่งชาติเวียดนาม (อังกฤษ)