อากิยามะ มิโอะ

อากิยามะ มิโอะ (ญี่ปุ่น: 秋山 澪 โรมาจิ: Akiyama Mio; ราชบัณฑิตยสภา: มิโอะ อากิยามะ) เป็นตัวละครจากมังงะ เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว (けいおん!; K-On!) ซึ่งแต่งเรื่องและวาดภาพโดย คาคิฟลาย (Kakifly) กับทั้งอนิเมะและเกมอันสร้างจากมังงะดังกล่าว

อากิยามะ มิโอะ
ชื่อ
ชื่อตัว	秋山 澪 (คันจิ), あきやま みお (ฮิรางานะ)
	อากิยามะ มิโอะ
	Akiyama Mio
ชื่ออื่น	• มิโอะจัง (みおちゃん) • มิโอะตัง (みおたん)
ข้อมูลทั่วไป
เริ่มบทบาท	ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 1: ยุบชมรม! (Disbandment!)
วันเกิด	15 มกราคม
หมู่โลหิต	O
เรียน	• โรงเรียนซากุระงาโอกะ (Sakuragaoka High School)   ม. 4-2, ม. 5-1 และ ม. 6-2 ตามลำดับ • มหาวิทยาลัยสตรีญี่ปุ่น (J. Women's University)
บทบาทด้านดนตรี
วง	เวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน (Hokago Tea Time)
ตำแหน่ง	ร้อง และเบส
เล่น	• มังงะ: เฟนเดอร์พรีซิชันเบส (Fender Precision Bass) • อนิเมะ: เฟนเดอร์แจสเบส (Fender Jazz Bass)
ในอะนิเมะ
พากย์ญี่ปุ่น	โยโกะ ฮิกาซะ (Yōko Hikasa)
พากย์อังกฤษ	คริสตินา วาเลนซูเอลา (Cristina Valenzuela)
พากย์ไทย	ชิดชนก แย้มมา
เว็บไซต์
TBS.co.jp/anime/K-On K-On.bandai-ent.com

มิโอะเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนซากุระงาโอกะ (桜が丘高校; Sakuragaoka High School) และนักศึกษามหาวิทยาลัยสตรีญี่ปุ่น (N女子大学) ตามลำดับ นอกจากนี้ เธอยังเป็นสมาชิกชมรมดนตรีของโรงเรียน ชื่อชมรมว่า "เค-อง" (K-On) ย่อมาจาก "เคองงากุ" (軽音楽) หมายถึง ดนตรีเบา (light music) อันเป็นดนตรีป็อปแขนงหนึ่งของญี่ปุ่น และเป็นสมาชิกวงดนตรีของชมรมดังกล่าว ชื่อวงว่า "เวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน" (放課後ティータイム; Hokago Tea Time) เนื่องจากสมาชิกทั้งหลายมักจิบน้ำชาลอยชายกันเมื่อเลิกเรียน มากกว่าจะซ้อมดนตรี

โทชิมิ ยตสึโมโตะ (Toshimi Yotsumoto) จาก สำนักพิมพ์แอสกีมีเดียเวิกส์ (ASCII Media Works) เผยว่า ชื่อสกุลของมิโอะนั้น เอาชื่อสกุลของ คัตสึฮิโกะ อากิยามะ (Katsuhiko Akiyama) นักดนตรีวงพี-มอเดล (P-Model) ซึ่งประจำตำแหน่งเบสและคีย์บอร์ด มาตั้ง

รูปลักษณ์และอุปนิสัย

 

มิโอะในวัยอนุบาล ขณะถูกไทนากะ ริทสึ แกล้ง

มิโอะมีผมสีดำ ยาว และตรง ซึ่งไว้เป็นทรงเจ้าหญิง หรือฮิเมะคัต (Hime cut) เธอมีดวงตาสีเทาเข้มที่กลมโตกว่าตัวละครตัวอื่น ๆ สูงหนึ่งร้อยหกสิบเซนติเมตร หนักห้าสิบสี่กิโลกรัม และมีหน้าอกใหญ่กว่าไทนากะ ริทสึ (Ritsu Tainaka) และฮิราซาวะ ยุย (Yui Hirasawa) เพื่อนร่วมวงดนตรี

มิโอะเขินอายง่าย ไม่มั่นใจในตนเอง และไม่ชอบเรื่องน่ากลัวบรรดามี โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับภูตผี, เพรียง หรือเลือดตกยางออก หรือเมื่อถูกจ้อง ถูกตะโกนใส่ หรือถูกสัตว์เกาะ เธอมักถูกริทสึ ซึ่งเป็นเพื่อนกันมาแต่เด็ก และยามานากะ ซาวาโกะ (Sawako Yamanaka) อาจารย์ที่ปรึกษาชมรมเค-อง กระเซ้าเย้าแหย่ โดยเฉพาะด้วยการเล่าเรื่องผีให้ฟัง

มิโอะยังกลัวผู้คนและไม่ชอบเป็นจุดเด่น แต่เพราะมีรูปร่างอันสูง หน้าตาน่ารัก และทรงผมที่แปลกกว่าใครเพื่อน เธอจึงเป็นที่สังเกต และต่อมาก็ได้รับความนิยมเป็นอันมากในหมู่นักเรียนร่วมโรงเรียน ถึงขนาดมีการตั้งชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะขึ้น ประกอบด้วยสมาชิกจำนวนมาก

อย่างไรก็ดี ในคราวจำเป็น มิโอะสามารถรวบรวมกำลังใจและความกล้าเข้าแก้ไขสถานการณ์ได้เสมอไป เช่น เมื่อยุยลืมเนื้อร้องเพลงกลางเวที เธอก็เข้าร้องแทนอย่างทันท่วงที นอกจากนี้ มิโอะเรียนเก่ง ขยัน เอาจริงเอาจังกับชีวิต มีผลการเรียนดีเยี่ยม และมีความสามารถด้านดนตรีเป็นเลิศ เธอเป็นที่พึ่งพาให้แก่ผู้อื่นได้ทั้งในเรื่องเรียนและเรื่องอื่น ริทสึและยุยจึงร้องขอให้เธอช่วยสอนหนังสือและสอนดนตรีให้เป็นครั้งคราว

มิโอะถนัดซ้าย และคลั่งไคล้เครื่องดนตรีที่ออกแบบมาเพื่อคนถนัดซ้ายโดยเฉพาะ ด้วยเห็นว่าหายากมิใช่น้อย อนึ่ง มิโอะยังชอบชมกีฬาไม่เลือกชนิดด้วย

บทบาท

จำเดิม มิโอะต้องการเข้าชมรมอักษรศาสตร์ (Literature Club) แต่ริทสึเกลี้ยกล่อมให้เข้าชมรมเค-อง เมื่อตั้งวงดนตรีของชมรมแล้ว มิโอะมีตำแหน่งเบส และร้องแทนยุยในบางโอกาส

ในมังงะปรากฏว่า มิโอะเล่นเฟนเดอร์พรีซิชันเบสลายลำแสงสุริยะสามสี (3-Color Sunburst Fender Precision Bass) ขณะที่ในอนิเมะ เธอเล่นเฟนเดอร์แจสเบส (Fender Jazz Bass), ใช้พิกการ์ดทรงกระดองเต่า (tortoiseshell pickguard) และใช้สายเบส ยี่ห้อดัดดาริโอ รุ่นอีเอกซ์แอลหนึ่งร้อยหกสิบเอ็ม ขนาดกลาง (D'Addario EXL160M medium) ยุยตั้งชื่อเบสของมิโอะให้ว่า "อิลิซะเบธ" (Elizabeth) ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นออกเสียงว่า "อิลิซะเบส" (エリザベス) อันเป็นการเล่นสำนวนกับคำว่า "เบส" ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นออกเสียงว่า "เบซุ" (ベース)

มิโอะเขียนเพลงส่วนใหญ่ที่วงใช้แสดง แต่เพราะมีบุคลิกลักษณะอ่อนหวานและมักขวยเขิน เนื้อเพลงที่เธอเขียนจึงมีภาษาทำนองเดียวกับบุคลิกภาพของเธอ เช่น เพลง "ฟุวะฟุวะไทม์" (ふわふわ時間, "Fuwa Fuwa Time") ตอนหนึ่งว่า "เมื่อฉันพบเธอ หัวใจของฉันก็ดุก ๆ ดิก ๆ ฉันรู้สึกว่าลอยละล่องอ้องฟ่องไปคล้ายมาร์ชเมลโลว์นุ่ม ๆ นิ่ม ๆ" (キミを見てるといつもハートDoki☆Doki 揺れる思いはマシュマロみたいにふわ☆ふわ) ซึ่งซาวาโกะ อาจารย์ที่ปรึกษา ว่า ฟังแล้วรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว

ในการแสดงดนตรีครั้งแรกของวงเวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน มิโอะได้ร้องนำ และสร้างความประทับใจให้แก่ผู้ชมเป็นอันมาก เมื่อร้องเสร็จแล้ว มิโอะสะดุดสายไฟหกล้มจนกระโปรงอ้าไปทางผู้ชม ยังให้คนทั้งปวงเห็นกางเกงในของเธออย่างชัดเจน หลังเหตุการณ์นั้น ผู้คนพากันรวมกลุ่มจัดตั้งเป็นชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะ มี โซคาเบะ เมกุมิ (Megumi Sokabe) ประธานกรรมการนักเรียน เป็นหัวหน้าอย่างลับ ๆ

ชมรมดังกล่าวมีอาจารย์ซาวาโกะสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง ซาวาโกะยังได้ทำเสื้อยืด "สาวกมิโอะจัง" แจกนักเรียนทั้งโรงเรียนด้วย ในการแสดงดนตรีครั้งต่อ ๆ มาของวงเวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน ผู้คนก็พากันสวมเสื้อดังกล่าวเข้าชมกันถ้วนหน้า ชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะยังร่วมมือกับคณะกรรมการนักเรียนและชมรมเค-องจัดงานนัดพบระหว่างมิโอะกับสมาชิกเป็นครั้งคราว ในงานครั้งแรก มิโอะเปิดงานโดยใช้ดาบซามูไรตัดเค้ก ขณะที่ยุยทำของชำร่วย เป็นต้นว่า ไม้เกาหลัง, ที่เปิดขวด และตะเกียบ ซึ่งล้วนเป็นรูปมิโอะ แจกผู้มาร่วมงาน ครั้นเมกุมิจบการศึกษาไปแล้ว มานาเบะ โนโดกะ (Nodoka Manabe) ประธานกรรมการนักเรียนคนใหม่ ก็รับสืบตำแหน่งหัวหน้าชมรมผู้คลั่งไคล้มิโอะต่อ

เหล่าผู้นิยมมิโอะเรียกขานมิโอะว่า "มิโอะตัง" (みおたん) ซึ่งเริ่มมาแต่เมกุมิที่ขอให้มิโอะลงลายมือชื่อในรูปถ่ายด้วยชื่อดังกล่าว ทั้งนี้ "ตัง" (たん) เป็นคำตลาดของ "จัง" (ちゃん) หรือ "ซัง" (さん)

เพราะได้รับความชื่นชอบในโรงเรียนเป็นอันมาก ในคราวแสดงโศกนาฏกรรมเรื่อง โรเมโอและจูเลียต (Romeo and Juliet) ณ หอประชุมใหญ่ เพื่อนร่วมห้องจึงมีมติเป็นเอกฉันท์ให้มิโอะแสดงเป็นโรเมโอ คู่กับริทสึที่เป็นจูเลียต ครั้นผู้คนทราบว่าเป็นการแสดงละครของมิโอะ ก็แห่เข้าชมจนหาที่ว่างมิได้

มิโอะนั้น เมื่อสำเร็จมัธยมศึกษาแล้ว ได้เข้าศึกษาต่อยังมหาวิทยาลัยสตรีญี่ปุ่นพร้อมด้วยเพื่อนร่วมวงเวลาน้ำชาหลังเลิกเรียนทุกคน มิโอะพึงพอใจชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นอันมาก เพราะเธอได้รับและเรียนรู้ประสบการณ์แปลกใหม่ ได้เพื่อนใหม่ ทั้งยังสามารถควบคุมความเขินอายของตนได้ดียิ่งขึ้นด้วย

ดูเพิ่ม

• เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว

อ้างอิง

1. "Mio Akiyama". Wikia. 17 January 2012. สืบค้นเมื่อ 17 January 2012.
2. "ยุบชมรม!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 3 เมษายน 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 1. .
3. "เครื่องดนตรี!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 10 เมษายน 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 2. .
4. คาคิฟลาย. (2553, มีนาคม). เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว, (เล่ม 1). Tare, แปล. กรุงเทพฯ: สยามอินเตอร์คอมิกส์. ISBN 9786160103454. หน้า 2.
5. คาคิฟลาย. (2553, สิงหาคม). เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว, (เล่ม 2). Tare, แปล. กรุงเทพฯ: สยามอินเตอร์คอมิกส์. ISBN 9786160103454. หน้า 74.
6. "คับขัน!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 12 กรกฎาคม 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 11. .
7. Yotsumoto, Toshimi (June 7, 2009). "なぜ我々は｢けいおん!｣に萌えてしまうのか?" [Why Are We Infatuated With K-On!?] (ภาษาญี่ปุ่น). ASCII Media Works. สืบค้นเมื่อ September 30, 2009.
8. "ที่ปรึกษา!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 1 พฤษาภาคม 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 5. .
9. "งานโรงเรียน!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 8 พฤษภาคม 2552 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 1, ตอนที่ 6. .
10. "ปาร์ตี้น้ำชา!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 18 พฤษภาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 7. .
11. "ยังอยู่ที่งานโรงเรียน!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 17 สิงหาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 20. .
12. "นักแสดงนำ!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 3 สิงหาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 18. .
13. "โรมีโอ & จูเลียต!". เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว. 10 สิงหาคม 2553 (ญี่ปุ่น). ฤดูกาลที่ 2, ตอนที่ 19. .