fbpx
วิกิพีเดีย

อูกมหาราช

อูกมหาราช (ฝรั่งเศส: Hugues le Grand) หรือ อูกขาว (Hugues le Blanc; สิ้นพระชนม์ 16/17 มิถุนายน ค.ศ. 956) ดำรงตำแหน่งเป็นดยุคของชาวแฟรงก์, เคานต์แห่งปารีส และเป็นต้นตระกูลของกษัตริย์ฝรั่งเศสราชวงศ์กาแปเตียง พระองค์เป็นชายผู้ทรงอำนาจที่สุดในราชอาณาจักรฝรั่งเศส (ราชอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก) ในช่วงรัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 ผู้อยู่ต่างแดนและต้นรัชสมัยของพระเจ้าโลแทร์

พระราชประวัติ

อูกเป็นพระโอรสของพระเจ้ารอแบร์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศสกับเบียทริซแห่งแวร์ม็องดัว บุตรสาวของแอร์แบร์ที่ 1 แห่งแวร์ม็องดัว ทรงเป็นพระภาติยะของเอิดที่ 1 เคานต์แห่งปารีส พระมารดาของพระองค์เป็นลูกหลานของจักรพรรดิชาร์เลอมาญ บุตรชายคนโตของพระองค์ คือ อูก กาแป ซึ่งกลายเป็นกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 987 เป็นที่รู้กันว่าครอบครัวของพระองค์เป็นเชื้อพระวงศ์รอแบเตียง บางครั้งพระองค์ถูกเรียกว่า "อูกขาว" เนื่องจากสีผิวที่ขาวซีด

ในปี ค.ศ. 922 เหล่าบารอนของราชอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตกได้ก่อกบฏต่อพระเจ้าชาร์ลที่ 3 ผู้เรียบง่ายแห่งราชวงศ์การอแล็งเฌียง (ซึ่งหนีการโจมตีออกไปนอกประเทศ) และเลือกพระเจ้ารอแบร์ที่ 1 บิดาของอูกเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรแฟรงก์ตะวันตก เมื่อพระเจ้ารอแบร์ที่ 1 สิ้นพระชนม์ที่สมรภูมิซัวส์ซงส์ในปี ค.ศ. 923 อูกปฏิเสธที่จะรับบัลลังก์ มันจึงถูกส่งต่อให้กับพระเจ้ารูดอล์ฟแห่งฝรั่งเศส พระเชษฐภรรดา ทว่าพระเจ้าชาร์ลหันไปขอความช่วยเหลือในการกอบกู้บัลลังก์กลับคืนมากับแอร์แบร์ที่ 2 เคานต์แห่งแวร์ม็องดัว ลูกพี่ลูกน้องที่จับพระองค์จำคุกแทนที่จะช่วยพระองค์ แอร์แบร์ใช้นักโทษของตนเป็นเครื่องมือไล่ตามความทะเยอทะยาน ด้วยการข่มขู่ว่าจะปล่อยตัวพระเจ้าชาร์ลจนกระทั่งพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 929 จากนั้นแอร์แบร์ที่ 2 แห่งแวร์ม็องดัวก็ต่อสู้กับพระเจ้ารูดอล์ฟและอูกมหาราช ข้าราชบริพารของกษัตริย์ ท้ายที่สุดพระเจ้ารูดอล์ฟกับแอร์แบร์ที่ 2 ก็บรรลุข้อตกลงร่วมกันในปี ค.ศ. 935

ในปี ค.ศ. 936 เมื่อพระเจ้ารูดอล์ฟสิ้นพระชนม์ อูกได้ควบคุมอาณาเขตทั้งหมดที่ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำลัวร์กับแม่น้ำเซน ยกเว้นอาณาเขตที่ถูกยกให้ชาวนอร์มันในปี ค.ศ. 911 ทรงมีบทบาทสำคัญที่ทำให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 4 เดินทางกลับมาจากอังกฤษในปี ค.ศ. 936 แต่ในปีเดียวกันนั้นเมื่อทรงแต่งงานกับเฮดวิกแห่งซัคเซิน พระธิดาของพระเจ้าไฮน์ริชที่ 1 นักล่านกแห่งราชอาณาจักรแฟรงก์ตะวันออก (เยอรมนี) และพระขนิษฐาของจักรพรรดิออทโทที่ 1 มหาราช ก็เกิดความขัดแย้งขึ้นระหว่างพระองค์กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 หลังการสิ้นพระชนม์ของพระมหากษัตริย์ในปี ค.ศ. 954 ดยุคของชาวแฟรงก์และเคานต์แห่งปารีสผู้ทรงอำนาจเป็นบุคคลแรกที่สนับสนุนและยอมรับพระเจ้าโลแทร์เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของพระองค์

การแต่งงานและทายาท

อูกแต่งงานครั้งแรกในปี ค.ศ. 922 กับจูดิธ บุตรสาวของโรเชร์ เคานต์แห่งเมนกับภรรยา โรธิล์เดอ จูดิธเสียชีวิตโดยไร้ซึ่งทายาทในปี ค.ศ. 925

ภรรยาคนที่สองของอูกคืออีดฮิลด์ พระธิดาของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส กษัตริย์ของชาวแองโกลแซ็กซัน ทั้งคู่แต่งงานกับในปี ค.ศ. 926 อีดฮิลด์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 938 โดยไร้ซึ่งทายาท

ภรรยาคนที่สามของอูกคือเฮดวิกแห่งซัคเซิน พระธิดาของพระเจ้าไฮน์ริชที่ 1 นักล่านกกับมาธิล์เดอแห่งริงเกิลไฮม์ อูกกับเฮดวิกมีบุตรชายด้วยกันสามคนและบุตรสาวอีกสองคน คือ

  • เบียทริซ (ค.ศ. 938 – 987) แต่งงานกับฟรีดริชที่ 1 เคานต์แห่งบาร์และดยุคแห่งโลร์เรนบน
  • พระเจ้าอูก กาแป (ค.ศ. 940 – 996) ดยุคของชาวแฟรงก์และกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสในชื่อ พระเจ้าอูกที่ 1
  • เอ็มมา (ค.ศ. 943 – 968) แต่งงานกับริชาด์ที่ 1 ดยุคแห่งนอร์ม็องดี
  • ออทโท อองรี (เสียชีวิต ค.ศ. 965) ดยุคแห่งบูร์กอญ สืบทอดตำแหน่งต่อจากชิลแบร์ เดอ ชาลงผู้เป็นพ่อตา
  • อูด อองรี (เสียชีวิต ค.ศ. 1002) ดยุคแห่งบูร์กอญ สืบทอดตำแหน่งต่อจากพี่ชาย

อูกเสียชีวิตในดูร์ด็องในวันที่ 16/17 มิถุนายน ค.ศ. 956

อ้างอิง

  1. Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987-1328 (Hambledon Continuum, London & New York, 2007), p. 69
  2. Lucien Bély, The History of France (JP Gisserot, Paris, 2001), p. twenty-one
  3. Pierre Riché , The Carolingians; A Family who Forged Europe , Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 1993), pp.250-1
  4. Pierre Riché , The Carolingians; A Family who Forged Europe , Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 1993), p.250
  5. Elizabeth M. Hallam, Capetian France; 987-1328 (Longman Group Ltd., London & New York, 1980), p. 89
  6. The Annals of Flodoard of Reims: 919-966 , Ed. & Trans. Stephen Fanning & Bernard S. Bachrach ( University of Toronto Press , 2011), p. xvii
  7. Pierre Riché , The Carolingians; A Family who Forged Europe , Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 1993), p.262

กมหาราช, บทความน, องการการจ, ดหน, ดหมวดหม, ใส, งก, ภายใน, หร, อเก, บกวาดเน, อหา, ให, ณภาพด, ณสามารถปร, บปร, งแก, ไขบทความน, ได, และนำป, ายออก, จารณาใช, ายข, อความอ, นเพ, อช, ดข, อบกพร, อง, ฝร, งเศส, hugues, grand, หร, กขาว, hugues, blanc, นพระชนม, นายน, ดำรงตำ. bthkhwamnitxngkarkarcdhna cdhmwdhmu islingkphayin hruxekbkwadenuxha ihmikhunphaphdikhun khunsamarthprbprungaekikhbthkhwamniid aelanapayxxk phicarnaichpaykhxkhwamxunephuxchichdkhxbkphrxngxukmharach frngess Hugues le Grand hrux xukkhaw Hugues le Blanc sinphrachnm 16 17 mithunayn kh s 956 darngtaaehnngepndyukhkhxngchawaefrngk ekhantaehngparis aelaepntntrakulkhxngkstriyfrngessrachwngskaaepetiyng phraxngkhepnchayphuthrngxanacthisudinrachxanackrfrngess rachxanackraefrngktawntk inchwngrchsmykhxngphraecahluysthi 4 phuxyutangaednaelatnrchsmykhxngphraecaolaethrphrarachprawti aekikhxukepnphraoxrskhxngphraecarxaebrthi 1 aehngfrngesskbebiythrisaehngaewrmxngdw butrsawkhxngaexraebrthi 1 aehngaewrmxngdw thrngepnphraphatiyakhxngexidthi 1 ekhantaehngparis phramardakhxngphraxngkhepnlukhlankhxngckrphrrdicharelxmay butrchaykhnotkhxngphraxngkh khux xuk kaaep sungklayepnkstriyaehngfrngessinpi kh s 987 1 epnthiruknwakhrxbkhrwkhxngphraxngkhepnechuxphrawngsrxaebetiyng 2 bangkhrngphraxngkhthukeriykwa xukkhaw enuxngcaksiphiwthikhawsidinpi kh s 922 ehlabarxnkhxngrachxanackraefrngktawntkidkxkbttxphraecacharlthi 3 phueriybngayaehngrachwngskarxaelngechiyng sunghnikarocmtixxkipnxkpraeths aelaeluxkphraecarxaebrthi 1 bidakhxngxukepnkstriyaehngrachxanackraefrngktawntk emuxphraecarxaebrthi 1 sinphrachnmthismrphumiswssngsinpi kh s 923 xukptiesththicarbbllngk mncungthuksngtxihkbphraecarudxlfaehngfrngess phraechsthphrrda thwaphraecacharlhnipkhxkhwamchwyehluxinkarkxbkubllngkklbkhunmakbaexraebrthi 2 ekhantaehngaewrmxngdw lukphiluknxngthicbphraxngkhcakhukaethnthicachwyphraxngkh aexraebrichnkothskhxngtnepnekhruxngmuxiltamkhwamthaeyxthayan dwykarkhmkhuwacaplxytwphraecacharlcnkrathngphraxngkhsinphrachnminpi kh s 929 3 caknnaexraebrthi 2 aehngaewrmxngdwktxsukbphraecarudxlfaelaxukmharach kharachbripharkhxngkstriy thaythisudphraecarudxlfkbaexraebrthi 2 kbrrlukhxtklngrwmkninpi kh s 935 4 inpi kh s 936 emuxphraecarudxlfsinphrachnm xukidkhwbkhumxanaekhtthnghmdthitngxyurahwangaemnalwrkbaemnaesn ykewnxanaekhtthithukykihchawnxrmninpi kh s 911 5 thrngmibthbathsakhythithaihphraecahluysthi 4 edinthangklbmacakxngkvsinpi kh s 936 6 aetinpiediywknnnemuxthrngaetngngankbehdwikaehngskhesin phrathidakhxngphraecaihnrichthi 1 nklankaehngrachxanackraefrngktawnxxk eyxrmni aelaphrakhnisthakhxngckrphrrdixxthoththi 1 mharach kekidkhwamkhdaeyngkhunrahwangphraxngkhkbphraecahluysthi 4 7 hlngkarsinphrachnmkhxngphramhakstriyinpi kh s 954 dyukhkhxngchawaefrngkaelaekhantaehngparisphuthrngxanacepnbukhkhlaerkthisnbsnunaelayxmrbphraecaolaethrepnphusubthxdtaaehnngkhxngphraxngkhkaraetngnganaelathayath aekikhxukaetngngankhrngaerkinpi kh s 922 kbcudith butrsawkhxngorechr ekhantaehngemnkbphrrya orthiledx cudithesiychiwitodyirsungthayathinpi kh s 925phrryakhnthisxngkhxngxukkhuxxidhild phrathidakhxngphraecaexdewirdphuxawuos kstriykhxngchawaexngoklaesksn thngkhuaetngngankbinpi kh s 926 xidhildsinphrachnminpi kh s 938 odyirsungthayathphrryakhnthisamkhxngxukkhuxehdwikaehngskhesin phrathidakhxngphraecaihnrichthi 1 nklankkbmathiledxaehngringekilihm xukkbehdwikmibutrchaydwyknsamkhnaelabutrsawxiksxngkhn khux ebiythris kh s 938 987 aetngngankbfridrichthi 1 ekhantaehngbaraeladyukhaehngolrernbn phraecaxuk kaaep kh s 940 996 dyukhkhxngchawaefrngkaelakstriyaehngfrngessinchux phraecaxukthi 1 exmma kh s 943 968 aetngngankbrichadthi 1 dyukhaehngnxrmxngdi xxthoth xxngri esiychiwit kh s 965 dyukhaehngburkxy subthxdtaaehnngtxcakchilaebr edx chalngphuepnphxta xud xxngri esiychiwit kh s 1002 dyukhaehngburkxy subthxdtaaehnngtxcakphichayxukesiychiwitindurdxnginwnthi 16 17 mithunayn kh s 956xangxing aekikh Jim Bradbury The Capetians Kings of France 987 1328 Hambledon Continuum London amp New York 2007 p 69 Lucien Bely The History of France JP Gisserot Paris 2001 p twenty one Pierre Riche The Carolingians A Family who Forged Europe Trans Michael Idomir Allen University of Pennsylvania Press Philadelphia 1993 pp 250 1 Pierre Riche The Carolingians A Family who Forged Europe Trans Michael Idomir Allen University of Pennsylvania Press Philadelphia 1993 p 250 Elizabeth M Hallam Capetian France 987 1328 Longman Group Ltd London amp New York 1980 p 89 The Annals of Flodoard of Reims 919 966 Ed amp Trans Stephen Fanning amp Bernard S Bachrach University of Toronto Press 2011 p xvii Pierre Riche The Carolingians A Family who Forged Europe Trans Michael Idomir Allen University of Pennsylvania Press Philadelphia 1993 p 262ekhathungcak https th wikipedia org w index php title xukmharach amp oldid 8987845, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,

บทความ

, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม