ฮัลค์ โฮแกน

เทอร์รี จีน โบลเลีย (Terry Gene Bollea; /bəˈleɪə/; เกิด 11 สิงหาคม ค.ศ. 1953) หรือที่รู้จักกันอย่างดีในชื่อ ฮัลค์ โฮแกน (Hulk Hogan) เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันที่มีชื่อเสียงในช่วงทศวรรษ 1980-1990 ของสมาคมเวิลด์เรสต์ลิงเฟเดเรชัน (WWF หรือ WWE ในปัจจุบัน) และเคยสังกัดสมาคม โทเทิลนอนสต็อปแอคเชินเรสต์ลิง (TNA) และได้รับการบรรจุชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 2005 และในปี 2015 ได้ถูกยกเลิกการบรรจุเข้าสู่หอเกียรติยศและถูกลบประวัติในเว็บไซต์ของ WWE เนื่องจากมีคลิปเสียงที่ดูหมิ่นชาวแอฟริกา-อเมริกา ก่อนกลับมาอยู่ในหอเกียรติยศในปี 2018

Hulk Hogan
เกิด	Terry Gene Bollea 11 สิงหาคม ค.ศ. 1953 (67 ปี) Augusta, Georgia, U.S.
ถิ่นพำนัก	Clearwater, Florida, U.S. Beverly Hills, California, U.S.
อาชีพ	Professional wrestler, actor, television personality, entrepreneur, musician
ปีปฏิบัติงาน	1976 (musician) 1977–2012 (wrestler) 1982–present (actor)
คู่สมรส	Linda Claridge (สมรส ค.ศ. 1983; หย่าปี 2009) Jennifer McDaniel (สมรส ค.ศ. 2010)
บุตร	Brooke Hogan Nick Hogan
ญาติ	Horace Hogan (nephew)
เว็บไซต์	HulkHogan.com
นักมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบน สังเวียน	Hollywood Hogan Hollywood Hulk Hogan Hulk Boulder Hulk Hogan Hulk Machine Mr. America Sterling Golden Terry Boulder The Super Destroyer
ส่วนสูง	6 ft 7 in (201 ซm)
น้ำหนัก	302 lb (137 kg)
มาจาก	Hollywood, California (as Hollywood Hogan) Venice Beach, California (as Hulk Hogan) Washington, D.C. (as Mr. America)
ฝึกหัดโดย	Hiro Matsuda
เปิดตัว	August 10, 1977
ลายมือชื่อ

ประวัติ

โฮแกนได้มาเอาดีทางกีฬามวยปล้ำเมื่อเขาเริ่มค้นพบตัวเองอยากเป็นนักมวยปล้ำเมื่อเขาเล่นกีตาร์ให้กับ ไนท์คลับ ในต้นปี 1970 เขาเริ่มฝึกทักษะมวยปล้ำ และ ไปที่ญี่ปุ่นเพื่อไปฝึกหัดกับนักมวยปล้ำชื่อดังในญี่ปุ่นคือ Hiro Matsuda จากนั้นกลับมาที่ Venice Beach บ้านของเขา และเริ่มที่จะออกกำลังกาย จากนั้นไปปล้ำในสมาคมในชื่อ Sterling Golden จากนั้นก็เปลี่ยนเป็น Terry Boulder ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็น ฮัลค์ โฮแกน ในช่วงนั้น เขามีผู้จัดการคือ "Classie" Freddie Biassie และปล้ำเป็นบทอธรรมในเวลานั้นและหลายสมาคมอิสระ

โฮแกนเป็นที่รู้จักในการปล้ำประเภทแท็กทีมคู่กับ มิสเตอร์ที ที่มีชื่อเสียงจาก ภาพยนตร์ซีรีส์ The A-Team และภาพยนตร์ ร็อกกี 3

หลังจากที่เขาเสียแชมป์โลกไป เขาก็ย้ายมาอยู่สมาคม WCW อย่างรวดเร็วในปี 1994 และโฮแกนก็สามารถคว้า แชมป์โลก WCW ไปครอง ในศึก Bash At The Beach ปี 1996 ได้ก่อตั้ง nWo ที่มี Dennis Rodman, Kevin Nash และ Scott Hall จากนั้นก็แยกกลุ่มเป็น 2 สาขา คือ nWo แดง - ดำ และ ขาว - ดำ ซึ่ง ขาว - ดำ ก็มี Hulk Hogan, Scott Norton, Brian Adam, Vincent, Scott Steiner, Bagwell และ Giant ส่วน แดง - ดำ ก็มี Kevin Nash, Scott Hall, Sting และ Lex Luger ระหว่างนั้น นักมวยปล้ำบางคนก็มีปัญหากันเองในกลุ่ม จากนั้นก็แยกทีมกันหมด กลายเป็น nWo เหมือนเดิม โฮแกนก็เริ่มมีคนเชียร์มากขึ้น ช่วงนั้น Lex Luger ก็กลับมาที่ WCW หลังจากพักไปนานเกือบ 2 ปี เพราะบาดเจ็บหลังจากเสียแชมป์ให้กับโฮแกน ในศึก HogWild ปี 1997 โฮแกนก็ได้มีโอกาสปล้ำกับ สติง ในศึก Fall Brawl ปี 1999 และ สติง ได้ร่วมมือกับ Lex Luger เพื่อนเก่าของเขาและหักหลังโฮแกน โดยเอาไม้เบสบอลตีใส่ โฮแกน และแพ้ด้วยท่า Scorpion Death Lock ไปในที่สุด ในเวลานั้นปี 2002 วินซ์ แม็กแมน ก็ได้เรียก โฮแกน กลับมาพร้อมกับ เควิน แนช และ สก็อตต์ ฮอลล์ ในนามของ nWo และไปเล่นงานทั้งเดอะ ร็อก และสโตน โคลด์ สตีฟ ออสติน และโฮแกนก็ขอท้าเจอกับ เดอะ ร็อก ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 18 และโฮแกนก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับ เดอะ ร็อก และกลับมาเป็นโฮแกนคนเดิมอีกครั้ง

ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2014 ทาง WWE ประกาศว่า ฮัลค์ โฮแกน จะกลับมา WWE ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30 โดยมาเป็นพิธีกรรับเชิญ และโฮแกนก็ได้กลับมาใน WWE อีกครั้ง ในศึกรอว์ วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2014 ในเรสเซิลเมเนีย โฮแกนออกมาเปิดรายการและก็พูดถึงแมตช์ที่เขากับ Mr.T มีส่วนร่วมใน WrestleMania ครั้งแรกที่เมดิสันสแควร์การ์เด้น และตอนนี้เขาก็มาอยู่ที่ซิลเวอร์โดมเพื่อร่วม WrestleMania 30 (คนดูตะโกนบอก Hogan ว่า ซูเปอร์โดม ทำให้ Hogan ขอโทษและเรียกใหม่ให้ถูกว่าซูเปอร์โดม) Stone Cold ออกมาขัดจังหวะ และบอกว่ารู้สึกดีจังที่ได้กลับมาที่ซิลเวอร์โดมอีกครั้ง และเขาก็รู้สึกว่าอยากจะเตะก้นใครซักคน ใครก็ได้ที่อยู่บนเวทีเดียวกัน เมื่อคืนนี้เขากับ Hogan นั่งใกล้ ๆ กันในงาน Hall of Fame และเขาก็เห็น Hogan ปล้ำใน WrestleMania มาหลายปี ปราบคนมาก็เยอะ และเขาก็นับถือสิ่งที่ Hogan ทำ จากนั้น Stone Cold ก็ขอจับมือกับ Hogan และขอให้แฟน ๆ ช่วย Hell Yeah! ให้ Hogan หน่อย Stone Cold บอกว่าทั้งเขาและ Hogan ต่างก็ทุ่มเททุกอย่างเพื่อมวยปล้ำมาแล้ว ก็ขอให้สตาร์รุ่นหลัง ๆ ทุ่มเทให้เต็มที่ในคืนนี้ด้วย The Rock ออกมาอีกคน และบอกว่าในที่สุดเขาก็ได้กลับมาเยือนนิวออร์ลีนส์อีกครั้ง และก็กลับมาที่ซูเปอร์โดมด้วย The Rock บอกว่า Stone Cold กับ Hulk Hogan เป็นสองตำนานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใน WWE และเขาก็เคยเจอกับทั้งคู่มาแล้วใน WrestleMania ตอนนี้เรามารวมกันเกือบครบแล้ว ขาดแต่พระเอกยุคปัจจุบันซึ่งมันคงไม่กล้าออกมาหรอกนอกจาก Hogan จะเชิญมันออกมา จากนั้นทั้ง 3 พระเอกก็พูดประโยคฮิตของตัวเอง โดย The Rock บอกว่า If you smell what the rock is cooking!?, Stone Cold บอก and that's the bottom line cause Stone Cold said so! และ Hogan ปิดท้ายว่า Watcha gonna do brothers when Hulk Hogan, Stone Cold Steve Austin, The Rock, and Superdome run wild on you!? Stone Cold เอาเบียร์มาเลี้ยงทุกคนและก็แยกย้ายกันกลับ

ในวันที่ 24 กรกฎาคม 2015 WWE ประกาศไล่โฮแกนออกจากสมาคมแล้ว โดยมีการประกาศยกเลิกสัญญาอย่างเป็นทางการใน WWE.com สาเหตุเพราะว่าโฮแกนเคยให้สัมภาษณ์ไว้กับรายการวิทยุออนไลน์แห่งหนึ่งเมื่อปี 2006 โดยใช้ถ้อยคำที่เหยียดผิวอย่างรุนแรงถูกตีแผ่ออกมา ทำให้ WWE ต้องรีบตัดความสัมพันธ์โดยด่วน สัญญาที่โฮแกนทำไว้กับ WWE นั้นเป็นสัญญาแบบ "Legend" ซึ่งไม่ใช่สถานะนักมวยปล้ำแต่จะร่วมทำธุรกิจขายสินค้ากันและอาจจะมาร่วมรายการเป็นครั้งคราว จากสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ทาง WWE ลบและถอดทุกสิ่งทุกอย่างที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโฮแกนออกทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น: ลบประวัติของโฮแกนบนเว็บไซต์ WWE.COM, ถอดสินค้าของโฮแกนที่วางขายทั้งหมดออกจากเว็บไซต์ WWEShop, ถอดโฮแกนจากการเป็นหนึ่งในกรรมการผู้ตัดสินรายการเรียลลิตี ทัฟ อีนัฟ ซีซั่น6 โดย The National Enquirer และ RadarOnline เผยจากถ้อยคำถอดเทปว่าโฮแกนใช้ถ้อยคำที่เหยียดผิวอย่างรุนแรงหลายครั้ง ขณะที่กำลังพูดถึง Heather Clem หญิงสาวที่โฮแกนเคยมีเพศสัมพันธ์ด้วยจนมีวิดีโอหลุดออกมาเมื่อปี 2012 และพูดถึงบรูก โฮแกน ลูกสาวของเขาที่ตกเป็นข่าวว่าไปหลับนอนกับคนผิวสี ซึ่งโฮแกนไม่พอใจ หลังจากมีข่าวออกมาค่อนข้างหนัก ในเวลาต่อมาโฮแกนจึงออกมายอมรับกับ People.com โดยขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น พร้อมบอกว่าเสียใจและผิดหวังกับคำพูดที่น่ารังเกียจของตัวเองที่เกิดขึ้นเมื่อ 8 ปีที่แล้ว อย่างไรก็ตาม เดวิด ฮูสตัน ทนายของโฮแกน ออกมาบอกความจริงแล้วว่า โฮแกนเป็นฝ่ายยุติสัญญาและขอออกจาก WWE เอง เพราะไม่อยากให้ WWE รวมถึงครอบครัวได้รับผลกับเรื่องนี้

วันที่ 15 กรกฎาคม 2018 WWE ประกาศอย่างเป็นทางการว่าโฮแกนได้กลับมาอยู่ในหอเกียรติยศอีกครั้ง นอกจากนี้โฮแกนทวีตข้อความว่าเขาได้เข้ามาพบปะกับบรรดาสตาร์ WWE ในหลังฉากศึก Extreme Rules (2018) ด้วย PWInsider รายงานเพิ่มเติมว่าโฮแกนได้กล่าวขอโทษอย่างเป็นทางการ ขอโทษบุคคลที่ได้รับผลกระทบและขอโทษทางสมาคม โฮแกนยังแนะนำสตาร์ WWE ว่าให้ระวังคำพูดทั้งต่อหน้ากล้องและที่ไหนก็ตามอีกด้วย ซึ่งผู้คนหลังฉาก WWE ก็ให้การตอบรับเป็นอย่างดี โฮแกนจับมือกับนักมวยปล้ำหลายคนและโฮแกนก็รู้สึกซาบซึ้งมากๆ

ผลงานภาพยนตร์

ปี	ภาพยนตร์	รับบทเป็น	หมายเหตุ
1982	Rocky III	Thunderlips
1983	Bimini Code	Rick, Blond Henchman	Uncredited
1984	Goldie and the Bears	Mac McKenna
1985	The A-Team	Himself	1 episode: ("Body Slam")
1989	No Holds Barred	Rip Thomas
1990	Gremlins 2: The New Batch	Himself
1991	Suburban Commando	Shep Ramsey
1993	Mr. Nanny	Sean Armstrong
1993	Thunder in Paradise	Randolph J. Hurricane Spencer	Direct-to-video
1994	Thunder in Paradise		TV series
1995	Space Ghost Coast to Coast	Himself	Episode: "Sleeper"
1996	Baywatch	Himself	Episode: "Bash at the Beach"
	The Secret Agent Club	Ray Chase
	Spy Hard	Steele's other Tag-Team Member	Cameo
	Santa with Muscles	Blake
1997	The Ultimate Weapon	Cutter
	Assault on Devil's Island	Mike McBride
1998	McCinsey's Island	Joe McGrai
	3 Ninjas: High Noon at Mega Mountain	Dave Dragon
1999	Assault on Death Mountain	Mike McBride
	Muppets from Space	Himself
2001	Walker, Texas Ranger	Boomer Knight	1 episode: ("Division Street")
2009	Little Hercules	Zeus
2011	Gnomeo & Juliet	Terrafirminator V.O.
	Saints Row: The Third	Angel de la Muerte	Video game
2011–15	China, IL	The Dean	Main cast
2012	American Dad!	Himself	1 episode: ("Stanny Tendergrass")
2014	The '80s Called	Himself	RadioShack commercial for Super Bowl XLVIII

รางวัล

ปี	รางวัล	สาขา	ผล	หมายเหตุ
1988	Kids' Choice Awards	Favorite Male Athlete	ชนะ
2006	Teen Choice Awards	TV – Choice Reality Star (Male)	เสนอชื่อเข้าชิง	Hogan Knows Best

ผลงานแชมป์และความสำเร็จ

• New Japan Pro-Wrestling
  • IWGP Heavyweight Championship (original version) (1 time)
  • IWGP League Tournament (1983)
  • MSG Tag League Tournament (1982, 1983) – with Antonio Inoki
• Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
  • Class of 2003
• Pro Wrestling Illustrated
  • Comeback of the Year (1994, 2002)
  • Feud of the Year (1986) vs. Paul Orndorff
  • Inspirational Wrestler of the Year (1983, 1999)
  • Match of the Year (1985) with Mr. T vs. Roddy Piper and Paul Orndorff at WrestleMania I
  • Match of the Year (1988) vs. André the Giant at The Main Event I
  • Match of the Year (1990) vs. The Ultimate Warrior at WrestleMania VI
  • Match of the Year (2002) vs. The Rock at WrestleMania X8
  • Most Hated Wrestler of the Year (1996, 1998)
  • Most Popular Wrestler of the Year (1985, 1989, 1990)
  • Wrestler of the Year (1987, 1991, 1994)
  • Ranked No. 1 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 1991
  • Ranked No. 1 of the top 500 singles wrestlers of the PWI Years in 2003
  • Ranked No. 44 and No. 57 of the top 100 tag teams of the PWI Years with Antonio Inoki and Randy Savage in 2003
• Southeastern Championship Wrestling
  • NWA Southeastern Heavyweight Championship (Northern Division) (1 time)
  • NWA Southeastern Heavyweight Championship (Southern Division) (2 times)
• Tokyo Sports
  • Best Foreigner Award (1983)
  • Match of the Year (1991) vs. Genichiro Tenryu on December 12, 1991
• World Championship Wrestling
  • WCW World Heavyweight Championship (6 times)
• World Wrestling Federation/Entertainment
  • WWE Tag Team Championship (1 time) – with Edge
  • WWF/E (Undisputed) World Heavyweight Championship (6 times)
  • Royal Rumble (1990, 1991)
  • WWE Hall of Fame (2 times)
    • Class of 2005 – individually
    • Class of 2020 – as a member of the nWo
• Wrestling Observer Newsletter
  • Best Babyface (1982–1991)
  • Best Box Office Draw (1997)
  • Best Gimmick (1996) as a member of New World Order
  • Feud of the Year (1986) vs. Paul Orndorff
  • Most Charismatic (1985–1987, 1989–1991)
  • Most Embarrassing Wrestler (1995, 1996, 1999, 2000)
  • Most Obnoxious (1994, 1995)
  • Most Overrated (1985–1987, 1994–1998)
  • Most Unimproved (1994, 1995)
  • Readers' Least Favorite Wrestler (1985, 1986, 1991, 1994–1999)
  • Worst Feud of the Year (1991) vs. Sgt. Slaughter
  • Worst Feud of the Year (1995) vs. The Dungeon of Doom
  • Worst Feud of the Year (1998) vs. The Warrior
  • Worst Feud of the Year (2000) vs. Billy Kidman
  • Worst on Interviews (1995)
  • Worst Wrestler (1997)
  • Worst Worked Match of the Year (1987) vs. André the Giant at WrestleMania III
  • Worst Worked Match of the Year (1996) with Randy Savage vs. Arn Anderson, Meng, The Barbarian, Ric Flair, Kevin Sullivan, Z-Gangsta, and The Ultimate Solution in a Towers of Doom match at Uncensored
  • Worst Worked Match of the Year (1997) vs. Roddy Piper at SuperBrawl VII
  • Worst Worked Match of the Year (1998) vs. The Warrior at Halloween Havoc
  • Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Class of 1996)

หมายเหตุ

1. During Hogan's runs as champion in 1996–1997 and again in 1998–1999 (ie from his second to his fifth reign as champion), as part of the New World Order (nWo) storyline, the title was spray painted each time with the "nWo" initials and renamed as the nWo/WCW World Heavyweight Championship, while referred to by nWo members only as the nWo World Heavyweight Championship.
2. From Hogan's second to his fifth reign, the title was renamed and known simply as the WWF Championship. Hogan's last reign was as Undisputed WWF Champion, but the title was renamed once again as the Undisputed WWE Championship on May 6, 2002 after World Wrestling Federation Entertainment, Inc. settled a lawsuit with the World Wildlife Fund, and became simply World Wrestling Entertainment. On May 19, the day he would lose the title, the championship was referred as WWE Undisputed Championship.

อ้างอิง

• Bischoff, Eric (2006). Eric Bischoff: Controversy Creates Cash. Simon and Schuster. ISBN 1-4165-2729-X.
• Hogan, Hulk (2002). Hollywood Hulk Hogan. Simon and Schuster. ISBN 0-7434-7556-9.
• Loverro, Thom (2006). The Rise & Fall of ECW: Extreme Championship Wrestling. Simon and Schuster. ISBN 1-4165-1058-3.
• Shields, Brian (2006). Main Event: WWE in the Raging 80s. Simon and Schuster. ISBN 1-4165-3257-9.
• Hogan, Hulk and Dagostino, Mark (2009). My Life Outside the Ring. St. Martin's. ISBN 0-312-58889-5.CS1 maint: multiple names: authors list (link)

บันทึก

1. Patrick Jones (2002). . St. James Encyclopedia of Pop Culture. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ November 11, 2007. สืบค้นเมื่อ October 25, 2007. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
2. "Hulk Hogan's profile". Online World of Wrestling. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ มีนาคม 28, 2009. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 10, 2007. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
3. Eriq Gardner (May 28, 2018). "Hulk Hogan trying to bodyslam "Hulk" cereal ad". Reuters. สืบค้นเมื่อ July 15, 2019.
4. "Hulk Hogan bio". WWE. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 17, 2015. สืบค้นเมื่อ July 24, 2015.
5. Wrestling Classics, January 1992 issue, p.16.
6. Judgment Day 2003 (DVD). WWE Home Video. 2003.
7. "Hulk Hogan Joins TNA Wrestling!". Total Nonstop Action Wrestling. October 27, 2009. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ October 29, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-10-27.
8. "Breaking news: Hulk Hogan returns to WWE!". WWE. 2014-02-21. สืบค้นเมื่อ 2014-02-21.
9. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 2/24: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Chamber PPV fall-out, Hogan's return, Taker's return, stage set for WM30, more". Pro Wrestling Torch. 2014-02-24. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
10. "WWE has terminated its contract with Terry Bollea (aka Hulk Hogan)". WWE. สืบค้นเมื่อ 24 July 2015.
11. Caldwell, James. "Hulk Hogan removed from all-things WWE, including Tough Enough, plus Hogan posts cryptic tweet". pwtorch.com. สืบค้นเมื่อ 24 July 2015.
12. Montag, Ali (July 24, 2015). "WWE splits with Hulk Hogan amid reported comments". CNBC.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 24, 2015. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
13. Matt Bonesteel (24 July 2015). "WWE terminates Hulk Hogan's contract, erases him from Web site (updated)". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 24 July 2015.
14. "Hulk Hogan Racist Scandal — Pro Wrestling Icon Caught On Tape Saying N-Word In Bigoted Rant About Daughter Brooke's Dating - Radar Online". Radar Online. สืบค้นเมื่อ 24 July 2015.
15. https://www.wwe.com/article/hulk-hogan-reinstated-into-wwe-hall-of-fame
16. Jones, Nate (กุมภาพันธ์ 2, 2014). . People. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ เมษายน 28, 2017. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 25, 2017. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
17. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ IWGP Champ
18. "The 1st International Wrestling Grand Prix Championship Tournament". Wrestling-Titles.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2007. สืบค้นเมื่อ October 21, 2007.
19. "MSG Tag Team League". ProWrestlingHistory.com. November 19 – December 10, 1982. สืบค้นเมื่อ July 30, 2010.
20. "MSG Tag Team League". ProWrestlingHistory.com. November 18 – December 8, 1983. สืบค้นเมื่อ July 30, 2010.
21. . 0362dc8.netsolhost.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ October 26, 2016. สืบค้นเมื่อ October 22, 2016.
22. "PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. Kappa Publishing Group. จากแหล่งเดิมเมื่อ January 21, 2016. สืบค้นเมื่อ November 18, 2016.
23. "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 1991". Internet Wrestling Database. จากแหล่งเดิมเมื่อ November 6, 2016. สืบค้นเมื่อ November 18, 2016.
24. . Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ July 7, 2011. สืบค้นเมื่อ March 14, 2009.
25. "PWI 500 of the PWI Years". สืบค้นเมื่อ January 16, 2019.
26. "NWA Southeastern Heavyweight Championship History at Wrestling-Titles.com". สืบค้นเมื่อ June 12, 2019.
27. The Great Hisa's Puroresu Dojo: Puroresu Awards: 1980s October 22, 2013, at the Wayback Machine.. Puroresu.com. Retrieved on May 8, 2011.
28. The Great Hisa's Puroresu Dojo: Puroresu Awards: 1990s October 22, 2013, at the Wayback Machine.. Puroresu.com. Retrieved on May 8, 2011.
29. "History of the WCW World Championship". WWE.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ March 14, 2012. สืบค้นเมื่อ October 21, 2007.
30. "World Tag Team Championship official title history". WWE. จากแหล่งเดิมเมื่อ April 1, 2012. สืบค้นเมื่อ October 21, 2007.
31. "History of the WWE World Heavyweight Championship". WWE. จากแหล่งเดิมเมื่อ March 14, 2012. สืบค้นเมื่อ October 21, 2007.
32. Full-Length Match – SmackDown – Hulk Hogan vs. Chris Jericho – WWE Undisputed Championship Match. September 21, 2013. จากแหล่งเดิมเมื่อ November 27, 2015 – โดยทาง YouTube.
33. . WWE. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ October 20, 2007. สืบค้นเมื่อ October 21, 2007.
34. "Hulk Hogan Statement on Racist Rant : People.com". PEOPLE.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2015. สืบค้นเมื่อ July 25, 2015.
35. Johnson, Mike (December 9, 2019). "2020 WWE HALL OF FAME CLASS HEADLINERS ANNOUNCED | PWInsider.com". www.pwinsider.com. สืบค้นเมื่อ December 10, 2019.
36. Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA: 1–40. ISSN 1083-9593.
37. Milner, John. "Hulk Hogan". SLAM! Wrestling. จากแหล่งเดิมเมื่อ May 7, 2015. สืบค้นเมื่อ February 5, 2009.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ
• Hulk Hogan ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
• Official Twitter