สนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน
พิกัดภูมิศาสตร์: 6°13′6.88″S 106°48′9.04″E / 6.2185778°S 106.8025111°E
สนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน (อินโดนีเซีย: Stadion Utama Gelora Bung Karno) เป็นสนามกีฬาอเนกประสงค์แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ในศูนย์กีฬาเกอโลราบุงการ์โนในเขตหมู่บ้านเกอโลรา ตำบลตานะฮ์อาบัง ใจกลางกรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย สนามกีฬาแห่งนี้ตั้งชื่อตามซูการ์โนหรือ "บุงการ์โน" ประธานาธิบดีคนแรกของอินโดนีเซีย ส่วนมากใช้ในการแข่งขันฟุตบอล โดยมีความจุอยู่ที่ประมาณ 77,193 ที่นั่ง
สนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน ในปี 2018 | |
| ชื่อเดิม | สนามกีฬาหลักเกอโลราเซอนายัน |
|---|---|
| ที่ตั้ง | เกอโลรา, ตำบลตานะฮ์อาบัง, จาการ์ตา, อินโดนีเซีย |
| พิกัด | 6°13′7″S 106°48′9″E / 6.21861°S 106.80250°E |
| เจ้าของ | รัฐบาลอินโดนีเซีย |
| ผู้ดำเนินการ | ศูนย์จัดการศูนย์เกอโลราบุงการ์โน |
| พื้นสนาม | หญ้ามะนิลา |
| ป้ายบอกคะแนน | โซนี่ |
| ความจุ | 77,193 ที่นั่ง |
| ที่นั่งพิเศษ | 4 ที่นั่ง |
| สถิติผู้ชม | 150,000 คน เปอร์ซิบ บันดุง vs เปเอ็ซเอ็มเอ็ซ เมดัน |
| ขนาดสนาม | 105 x 70 เมตร |
| การก่อสร้าง | |
| ลงเสาเข็ม | ค.ศ. 1960 |
| สถาปนิก | เฟรเดริค ซีลาบัน |
| มูลค่าการก่อสร้าง | 12,500,000 ดอลลาร์สหรัฐ |
| เปิดใช้สนาม | 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1962 14 มกราคม, ค.ศ. 2018 (เปิดใหม่) |
| ปรับปรุง | ค.ศ. 2016 - ค.ศ. 2017 |
| ปิด | ค.ศ. 2016 - ค.ศ. 2018 |
| ผู้ใช้งาน | |
ฟุตบอลทีมชาติอินโดนีเซีย ลีกา อินโดนีเซีย เปอร์ซีจาจาการ์ตา เอเชียนเกมส์ 1962, 2018 | |
.jpg.html){kind=link}
ชื่อ
แม้ว่าสนามกีฬาแห่งนี้จะเป็นที่รู้จักในชื่อ สนามกีฬาเกอโลราบุงการ์โน (Stadion Gelora Bung Karno) หรือ สนามกีฬาเกเบกา (Stadion GBK) แต่ก็มีชื่อทางการว่า สนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน เนื่องจากในศูนย์กีฬาเกอโลราบุงการ์โนยังมีสนามกีฬาอื่น ๆ อีก เช่น สนามกีฬาเทนนิส เป็นต้น ในยุคระเบียบใหม่ของอินโดนีเซีย ศูนย์กีฬาเกอโลราบุงการ์โนถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "ศูนย์กีฬาเกอโลราเซอนายัน" (Gelanggang Olahraga Gelora Senayan) ส่วนสนามกีฬาหลักของศูนย์ฯ ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น สนามกีฬาหลักเกอโลราเซอนายัน (Stadion Utama Gelora Senayan) เมื่อ ค.ศ. 1969 ตามนโยบายเลิกทำให้เป็นซูการ์โน (de-Soekarnoisasi) ของประธานาธิบดีซูฮาร์โตในขณะนั้น หลังจากซูฮาร์โตหมดอำนาจ ศูนย์กีฬาและสนามกีฬาหลักก็ถูกเปลี่ยนชื่อกลับตามเดิมโดยประธานาธิบดีอับดูร์ระฮ์มัน วาฮิด ตามกฤษฎีกาประธานาธิบดีฉบับหนึ่งซึ่งมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 17 มกราคม ค.ศ. 2001
ประวัติ
การก่อสร้างเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1960 และเสร็จในวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1962 โดยการก่อสร้างได้รับเงินสนันบสนุนจากการกู้เงินมาจากสหภาพโซเวียตในบางส่วน โดยเมื่อสนามสร้างเสร็จ สามารถจุผู้ชมได้มากถึง 108,000 คน แต่ในปัจจุบันก็เหลือเพียง 88,083 คน จากการปรับปรุงเพื่อการแข่งขันเอเชียนคัพ 2007 โดยสนามจะแบ่งเป็น 24 ส่วน กับ 12 ทางเข้า เพื่อเข้าไปในพื้นที่ส่วนบนและส่วนล่าง โดยคุณสมบัติพิเศษของสนามนี้คือการก่อสร้างหลังคาเหล็กขนาดใหญ่เป็นวงแหวนรอบสนาม โดยเรียกว่า "เตอมูเกอลัง" (แปลว่า แหวนที่บรรจบติดกัน) นอกจากการที่ไม่ให้ผู้ชมต้องนั่งชมตากแดดที่ร้อนแล้ว วัตถุประสงค์อีกอย่างหนึ่งก็คือ การที่ทำให้สนามนี้ดูยิ่งใหญ่อีกด้วย
แกลลอรี
สนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน ในการแข่งขันเอเชียนคัพ 2007
สนามฟุตบอลในสนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน
พิธีเปิดกีฬาเอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 18
อ้างอิง
- "E-Booking Stadion Utama Gelora Bung Karno". gbk.id. สืบค้นเมื่อ 3 October 2018.
- Schwarzer gives kind assessment of Kawaguchi | The Japan Times Online
- Bung Karno Stadium in Jakarta, Bung Karno Stadium, Bung Karno Stadium in Jakarta, Indonesia
- Indonesia v Bahrain (Group D) in Jakarta
- M.F. Siregar, Matahari Olahraga Indonesia, page 82-83
บรรณานุกรม
- Pour, Julius (2004), Dari Gelora Bung Karno ke Gelora Bung Karno (ภาษาอินโดนีเซีย), Jakarta: Grasindo, ISBN 978-979-732-444-5.
แหล่งข้อมูลอื่น
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: สนามกีฬาหลักเกอโลราบุงการ์โน |
- Pusat Pengelolaan Komplek Gelora Bung Karno - เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ