โรคไลม์

โรคไลม์เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากแบคทีเรียในจีนัส Borrelia อย่างน้อย 3 ชนิด โดยมี Borrelia burgdorferi sensu stricto เป็นเชื้อก่อโรคที่พบบ่อยในทวีปอเมริกาเหนือ และ Borrelia afzelii กับ Borrelia garinii เป็นเชื้อก่อโรคที่พบบ่อยในทวีปยุโรป โรคนี้ตั้งชื่อตามเมืองไลม์และโอลด์ไลม์ รัฐคอนเนกติคัต สหรัฐอเมริกา ซึ่งมีการตรวจพบโรคนี้เป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 1975 แม้จะเป็นที่รู้กันตั้งแต่ ค.ศ. 1978 ว่าโรคนี้ติดต่อโดยมีเห็บเป็นพาหะ แต่เชื้อก่อโรคที่แท้จริงก็ยังไม่มีใครหาพบจน ค.ศ. 1981 เมื่อ Willy Burgdorfer พบเชื้อ B. burgdorferi

Lyme disease
Nymphal and adult deer ticks can be carriers of Lyme disease. Nymphs are about the size of a poppy seed.
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10	A69.2
ICD-9	088.81
DiseasesDB	1531
MedlinePlus	001319
eMedicine	article/330178 article/965922 article/786767
MeSH	D008193

โรคไลม์เป็นโรคติดต่อที่มีเห็บเป็นพาหะที่พบบ่อยที่สุดในซีกโลกเหนือ เชื้อ Borrelia จะติดต่อมายังมนุษย์ผ่านการถูกกัดโดยเห็บบางสปีชีส์ในจีนัส Ixodes ที่ติดเชื้อ อาการแรกเริ่มอาจไม่ชัดเจนเช่น ไข้ ปวดหัว อ่อนเพลีย ผู้ป่วย 70-80% จะมีผื่นขึ้นบริเวณที่ถูกกัดหลังจากที่ถูกกัดประมาณ 3-30 วัน (เฉลี่ย 7 วัน) และอาจมีลักษณะเฉพาะคือเป็นรูปเป้ายิงปืน (bull's eye erythema migrans) หรือไม่มีก็ได้ ผื่นนี้ส่วนใหญ่ไม่มีอาการใดๆ เพียงแต่อาจร้อนกว่าผิวหนังส่วนอื่น หรืออาจพบมีอาการเจ็บหรือคันได้แต่พบได้น้อย ผู้ป่วย 20-30% ไม่มีผื่น หากไม่ได้รักษาอาจเริ่มมีอาการเพิ่มที่ข้อต่อ หัวใจ และระบบประสาทส่วนกลาง ผู้ป่วยส่วนใหญ่รักษาหายขาดได้ด้วยยาปฏิชีวนะ โดยเฉพาะเมื่อได้รับการรักษาตั้งแต่ช่วงแรก หากการรักษาล่้าหรือไม่เหมาะสมอาจทำให้มีอาการรุนแรงได้มากขึ้น และอาจรักษาได้ยาก

โรคไลม์เรื้อรังและกลุ่มอาการหลังโรคไลม์

ไม่มีคำว่า "โรคไลม์เรื้อรัง" ในบทความวิชาการทางการแพทย์ องค์กรทางการแพทย์ส่วนใหญ่ต่อต้านการให้ยาปฏิชีวนะต่อเนื่องระยะยาวในการรักษา "โรคไลม์เรื้อรัง"

Lyme disease  –  Related navpages Gram-negative non-proteobacterial bacterial diseases