มะไฟกา

มะไฟกา
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ:	Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ:	Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ:	Rosids
อันดับ:	Malpighiales
วงศ์:	Phyllanthaceae
สกุล:	Baccaurea
สปีชีส์:	B.  parviflora
ชื่อทวินาม
Baccaurea parviflora

มะไฟกา ชื่อวิทยาศาสตร์: Baccaurea parviflora หรือมะไฟเตา ส้มไฟดิน ส้มไฟป่า เป็นไม้ยืนต้นในสกุล Baccaurea เปลือกต้นสีน้ำตาล ใบเดี่ยว ออกรวมเป็นกลุ่ม ข้อต่อระหว่างโคนใบกับก้านใบบวมพอง ดอกออกที่ลำต้นและปลายกิ่งเป็นช่อ ดอกแยกเพศแยกต้น ดอกตัวผู้มีกลีบเลี้ยง 4-5 กลีบ มีขนสีขาวปกคลุม ดอกตัวเมียมีขนาดใหญ่กว่า ผลกลม เปลือกหุ้มเหนียวและหนา แก่แล้วผลเป็นสีแดงแกมม่วง เนื้อหุ้มเมล็ดสีเหลืองอ่อน รสเปรี้ยว เมล็ดกลมแบน

การใช้ประโยชน์

ผลรับประทานได้ ผลอ่อนใช้เป็นผักใส่ในแกงคั่ว ทางภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามัน นำเปลือกผลสุกที่เป็นสีแดงไปยำกับหนังหมูและกุ้งแห้ง ผลสุกรับประทานสด มีวิตามินซีสูง สรรพคุณช่วยขับเสมหะ รักษาอาการอาหารไม่ย่อย ท้องอืด ท้องเฟ้อ รากแก้พิษตานซาง แก้วัณโรค ฝี ดับพิษร้อนและเริม ลดอาการอักเสบ

อ้างอิง

• เศรษฐมันต์ กาญจนกุล. มะไฟกา ใน ผลไม้ในเมืองไทย. กทม. เศรษฐศิลป์. 2555 หน้า 18-19หน้า 106 – 107

1. เมฆาณี จงบุญเจือและสมพิศ คลี่ขยาย. อาหารปักษ์ใต้ บาบ๋า ย่าหยาในอันดามัน.กทม. เศรษฐศิลป์. 2556