บังเหียน (มุทราศาสตร์)

บังเหียน (อังกฤษ: Label) ในมุทราศาสตร์ “บังเหียน” คือเครื่องหมายที่มีลักษณะคล้ายบังเหียนม้าที่มีพู่ ที่ใช้เป็นเครื่องหมายที่ใช้เป็นเครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์ (Brisures) เช่นในอังกฤษเครื่องหมายบังเหียนสามพู่ใช้บนตราอาร์มของลูกชายคนโต

ตราอาร์มของเจ้าชายวิลเลียมแห่งเวลส์มีบังเหียนสามพู่สีเงินแต่งด้วยเปลือกหอยสคาลลอพบนพู่กลาง ที่มาจากตราอาร์มของพระมารดาเจ้าหญิงไดอานา
()

เครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์เป็นเครื่องหมายที่แสดงความแตกต่างของตราอาร์มเพื่อทำให้ตราเป็นตราที่เป็นเอกลักษณ์ต่างจากตราอื่นๆ เช่นลูกชายคนโตจะใช้บังเหียนบน “ตราเอก” ของประมุขผู้ถือตรา (armiger) ระหว่างที่ผู้ถือตรายังมีชีวิตอยู่ ลูกชายคนที่สองจะใช้พระจันทร์เสี้ยว ลูกชายคนที่สามใช้ดาวห้าแฉก และอื่นๆ เป็นต้น

จำนวนพู่บางครั้งก็ไม่มีความหมายแต่อย่างใดแต่บางครั้งก็จะมี เช่นพู่สามพู่เป็นสัญลักษณ์ของทายาทขณะที่ผู้ถือตราเอกผู้เป็นบิดายังมีชีวิตอยู่ ถ้าห้าพู่เป็นสัญลักษณ์ของทายาทขณะที่ผู้ถือตราเอกผู้เป็นปู่ยังมีชีวิตอยู่ และเจ็ดพู่ก็เมื่อทวดยังมีชีวิตอยู่

อ้างอิง

• Fox-Davies, Arthur Charles (1986, first published 1904). The Art of Heraldry: An Encyclopedia of Armory London: Bloomsbury Books.
• Fox-Davies, Arthur Charles (1909). A Complete Guide to Heraldry. New York: Dodge Pub. Co. ISBN 0517266431. LCCN 09-023803

ดูเพิ่ม

• ตราอาร์ม
• นิยามของตรา
• มุทราศาสตร์
• เรขลักษณ์ในมุทราศาสตร์
• เครื่องหมาย
• เครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์

แหล่งข้อมูลอื่น

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ บังเหียน