โอลด์แทรฟฟอร์ด

โอลด์แทรฟฟอร์ด (อังกฤษ: Old Trafford) เป็นสนามกีฬาฟุตบอลในเมืองโอลด์แทรฟฟอร์ด (เกรตเตอร์แมนเชสเตอร์) ประเทศอังกฤษ และเป็นสนามเหย้าของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในพรีเมียร์ลีก มีจำนวนความจุ 74,140 ที่นั่ง โอลด์แทรฟฟอร์ดเป็นสนามกีฬาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาสโมสรในสหราชอาณาจักร โดยเป็นสนามกีฬาฟุตบอลขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 2 (รองจากสนามกีฬาเวมบลีย์) และใหญ่เป็นอันดับที่ 8 ในทวีปยุโรป และเป็นสนามกีฬาขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 3 สนามแห่งนี้อยู่ห่างจากโอลด์แทรฟฟอร์ดคริกเกตกราวนด์ 0.5 ไมล์ (800 เมตร) และอยู่ติดกันกับป้ายรถราง

โอลด์แทรฟฟอร์ด

"โรงละครแห่งความฝัน"
อัฒจันทร์ฝั่งเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน (อัฒจันทร์ทิศเหนือ) จากมุมมองของอัฒจันทร์ทิศใต้
ชื่อเต็ม	โอลด์แทรฟฟอร์ด
ที่ตั้ง	เซอร์แมตต์บัสบีเวย์ โอลด์แทรฟฟอร์ด เกรตเตอร์แมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ
พิกัด	53°27′47″N 2°17′29″W / 53.46306°N 2.29139°W / 53.46306; -2.29139พิกัดภูมิศาสตร์: 53°27′47″N 2°17′29″W / 53.46306°N 2.29139°W / 53.46306; -2.29139
เจ้าของ	สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
ผู้ดำเนินการ	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
พื้นสนาม	เดสโซกราสมาสเตอร์
ความจุ	74,140
สถิติผู้ชม	76,962 (วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ vs กริมสบีย์ทาวน์, 25 มีนาคม ค.ศ. 1939)
ขนาดสนาม	105 x 68 เมตร (114.8 × 74.4 หลา)
การก่อสร้าง
ลงเสาเข็ม	ค.ศ. 1909
สถาปนิก	Archibald Leitch (ค.ศ. 1909)
มูลค่าการก่อสร้าง	90,000 ปอนด์ (ค.ศ. 1909)
เปิดใช้สนาม	19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1910
ผู้ใช้งาน
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (ค.ศ. 1910–ปัจจุบัน)

โอลด์แทรฟฟอร์ดได้รับการขนามนามจากบ็อบบี ชาร์ลตัน ว่า "โรงละครแห่งความฝัน" ใช้เป็นสนามเหย้าตั้งแต่ ค.ศ. 1910 อย่างไรก็ตามในช่วง ค.ศ. 1941 จนถึง ค.ศ. 1949 สโมสรได้ใช้สนามเมนโรดร่วมกับทีมคู่แข่งอย่างแมนเชสเตอร์ซิตี เนื่องจากสนามได้รับความเสียหายจากการทิ้งระเบิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

อ้างอิง

อัตชีวประวัติ

• Barnes, Justyn; Bostock, Adam; Butler, Cliff; Ferguson, Jim; Meek, David; Mitten, Andy; Pilger, Sam; Taylor, Frank OBE; Tyrrell, Tom (2001). The Official Manchester United Illustrated Encyclopaedia. London: Manchester United Books. ISBN 0-233-99964-7.
• Brandon, Derek (1978). A–Z of Manchester Football: 100 Years of Rivalry. London: Boondoggle.
• Butt, R.V.J. (1995). The Directory of Railway Stations. Patrick Stephens. ISBN 1-85260-508-1.
• Inglis, Simon (1996) [1985]. Football Grounds of Britain (3rd ed.). London: CollinsWillow. ISBN 0-00-218426-5.
• James, Gary (2008). Manchester – A Football History. Halifax: James Ward. ISBN 978-0-9558127-0-5.
• McCartney, Iain (1996). Old Trafford – Theatre of Dreams. Harefield: Yore Publications. ISBN 1-874427-96-8.
• Mitten, Andy (2007). The Man Utd Miscellany. London: Vision Sports Publishing. ISBN 978-1-905326-27-3.
• Murphy, Alex (2006). The Official Illustrated History of Manchester United. London: Orion Books. ISBN 0-7528-7603-1.
• Rollin, Glenda; Rollin, Jack (2008). Sky Sports Football Yearbook 2008–2009. Sky Sports Football Yearbooks. London: Headline Publishing Group. ISBN 978-0-7553-1820-9.
• White, John (2007). The United Miscellany. London: Carlton Books. ISBN 978-1-84442-745-1.
• White, John D. T. (2008). The Official Manchester United Almanac (1st ed.). London: Orion Books. ISBN 978-0-7528-9192-7.

หมายเหตุ

1. "Manchester United - Stadium" (PDF). premierleague.com. Premier League. สืบค้นเมื่อ 29 August 2014.
2. [https://resources.premierleague.com/premierleague/document/2021/04/07/6ebff069-a7ee-415d-afbd-15878b6d33b2/2020-21-PL-Handbook-240321.pdf Handbook Season 2020/21]
3. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-07-16. สืบค้นเมื่อ 15 July 2015.
4. Barnes et al., p. 45