แนวรบด้านตะวันตก (สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง)

สำหรับในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ดูที่ แนวรบด้านตะวันตก (สงครามโลกครั้งที่สอง)

แนวรบด้านตะวันตก (อังกฤษ: Western Front) คือเขตสงครามหลักในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง หลังสงครามอุบัติในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1914 กองทัพเยอรมันเปิดแนวรบด้านตะวันตกด้วยการบุกครองเบลเยียมและลักเซมเบิร์ก จากนั้นยังสามารถยึดครองแคว้นอุตสาหกรรมที่สำคัญของฝรั่งเศส ฝ่ายตั้งรับพลิกสถานการณ์ได้อย่างมากหลังยุทธการที่แม่น้ำมาร์น หลังการแข่งขันสู่ทะเล ทั้งสองฝ่ายต่างยึดที่มั่นตามแนวสนามเพลาะคดเคี้ยวและมีการเสริมความมั่นคงอย่างแน่นหนา ลากตั้งแต่ทะเลเหนือต่อเนื่องไปจนแนวชายแดนฝรั่งเศสด้านที่ติดกับสวิตเซอร์แลนด์ โดยมีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยยกเว้นต้นปี 1917 และในปี 1918

แนวรบด้านตะวันตก
เป็นส่วนหนึ่งของ สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
ตามเข็มนาฬิกาจากซ้ายบน: ทหารราบไอริชในสนามเพลาะ ไม่กี่อึดใจก่อนบุกในยุทธการที่แม่น้ำซอมม์วันแรก; ทหารบริติชนำตัวสหายร่วมรบที่ได้รับบาดเจ็บจากสนามรบในยุทธการที่แม่น้ำซอมม์วันแรก; ทหารหนุ่มชาวเยอรมันพร้อมอาวุธปืนเล็กยาว 98อา-เกเวร์ ระหว่างยุทธการที่แก็งชี; ทหารราบอเมริกันบุกบังเกอร์เยอรมัน; เครื่องบินทิ้งระเบิดหนักโกทา เก.4; รถถังอเมริกันและเรโนลต์ เอฟที-17 กำลังเคลื่อนที่ในป่าอาร์กอนมุ่งหน้าสู่แนวหน้าระหว่างการรุกมิวส์-อาร์กอน วันที่ 26 กันยายน 1918
วันที่ 4 สิงหาคม 1914 – 11 พฤศจิกายน 1918<br (4 years, 3 months and 1 week) สถานที่ เบลเยียม, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของฝรั่งเศส, อาลซัส-ลอแรน และภาคตะวันตกของเยอรมนี ผลลัพธ์ ฝ่ายสัมพันธมิตรชนะ การสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
คู่ขัดแย้ง
ฝ่ายสัมพันธมิตร: ฝรั่งเศส จักรวรรดิอาณานิคมฝรั่งเศส จักรวรรดิบริติช แคนาดา ออสเตรเลีย  บริติชราช บริติชนิวฟันด์แลนด์  นิวซีแลนด์  แอฟริกาใต้ เซาเทิร์นโรดีเชีย  สหรัฐ (หลังปี 1917)  เบลเยียม อิตาลี (หลังปี 1915)  โปรตุเกส (หลังปี 1916) รัสเซีย (ถึงปี​ 1917) สยาม	ฝ่ายมหาอำนาจกลาง:  จักรวรรดิเยอรมัน  จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
โจเซฟ จอฟฟร์ โรเบิร์ต นีเวลล์ ฟีลิป เปแต็ง แฟร์ดีน็อง ฟ็อช จอห์น เฟรนช์ ดักลาส เฮก จอห์น เจ. เพอร์ชิง พระเจ้าอัลแบร์ที่ 1	เฮ็ลมูท ฟ็อน ม็อลท์เคอ เอริช ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค เอริช ลูเดนดอร์ฟ
กำลัง
15,900,000 7,935,000 5,399,563 2,200,000 267,000 55,000 44,292 40,000 1,284	13,250,000
กำลังพลสูญเสีย
ทหารสูญเสีย: 7,500,000 4,808,000 2,264,200 286,330 93,100 22,120 15,000 4,542 19 พลเรือนสูญเสีย: 534,500	ทหารสูญเสีย: 5,500,000 5,490,300 19,295 พลเรือนสูญเสีย: 424,000

ระหว่างปี 1915 ถึง 1917 เกิดการบุกใหญ่หลายครั้งในแนวรบด้านนี้ มีการระดมยิงปืนใหญ่และการบุกโดยใช้ทหารราบปริมาณมาก อย่างไรก็ตามด้วยการปักหลักในที่มั่น การวางปืนกล รั้วลวดหนาม และปืนใหญ่ล้วนก่อให้เกิดกำลังพลสูญเสียใหญ่หลวงระหว่างการเข้าตีและการตีโต้ตอบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผลจึงไม่มีการบุกอย่างสำคัญ การบุกครั้งที่มีกำลังพลสูญเสียมากที่สุด ได้แก่ ยุทธการที่แวร์เดิง (ปี 1916) มีกำลังพลสูญเสียรวม 700,000 นาย (ประมาณการ), ยุทธการที่แม่น้ำซอม (ค.ศ. 1916) มีกำลังพลสูญเสียกว่า 1,000,000 นาย (ประมาณการ) และ ยุทธการที่ปอสเชินดาเลอ หรือยุทธการที่อีปส์ครั้งที่สาม (ปี 1917) มีกำลังพลสูญเสีย 487,000 นาย (ประมาณการ)

เพื่อยุติภาวะอับจนของการสงครามสนามเพลาะในแนวรบด้านตะวันตก ต่างฝ่ายต่างทดลองเทคโนโลยีทางทหารใหม่ ๆ รวมทั้ง แก๊สพิษ อากาศยาน และรถถัง การใช้ยุทธวิธีที่ดีขึ้นและการอ่อนกำลังของกองทัพทั้งสองฝ่ายในแนวรบด้านตะวันตกทำให้สถานการณ์กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้งในปี 1918 การรุกฤดูใบไม้ผลิของเยอรมันในปี 1918 เกิดขึ้นได้จากสนธิสัญญาเบรสท์-ลีตอฟสก์ที่ยุติการสู้รบในแนวรบด้านตะวันออกระหว่างฝ่ายมหาอำนาจกลางกับรัสเซียและโรมาเนีย กองทัพเยอรมันใช้การระดมยิงปืนใหญ่ "เฮอร์ริเคน" สั้น ๆ แต่เข้มข้น และยุทธวิธีแทรกซึม ทำให้สามารถเคลื่อนที่ไปได้เกือบ 100 กิโลเมตรทางทิศตะวันตก นับเป็นการบุกได้มากที่สุดนับแต่ปี 1914 แต่ผลไม่เด็ดขาด

การบุกของฝ่ายสัมพันธมิตรที่หยุดไม่ได้ในการรุกร้อยวันปี 1918 ทำให้กองทัพเยอรมันล่มสลายอย่างฉับพลันและโน้มน้าวให้ผู้บังคับบัญชาฝ่ายเยอรมันเชื่อว่าหลีกเลี่ยงความปราชัยไม่พ้น รัฐบาลเยอรมันยอมจำนนในการสงบศึกวันที่ 11 พฤศจิกายน 1918 โดยมีการชำระสะสางเงื่อนไขสันติภาพในสนธิสัญญาแวร์ซายในปี 1919

อ้างอิง

1. . Veteran Affairs Canada. 1992. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-11-09. สืบค้นเมื่อ 5 December 2006.
2. "First World War 1914–1918". Australian War Memorial. สืบค้นเมื่อ 5 December 2006.
3. Corrigan 1999, p. 57.
4. Nicholson 2007, p. 237.
5. "New Zealand and the First World War – Overview". New Zealand's History Online. สืบค้นเมื่อ 26 January 2007.
6. Uys, I.S. "The South Africans at Delville Wood". The South south African Military History Society. สืบค้นเมื่อ 26 January 2007.
7. McLaughlin 1980, p. 49.
8. . Spartacus Educational. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-11-15. สืบค้นเมื่อ 7 January 2009.
9. Rodrigues, Hugo. . The First World War. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 29 September 2007. สืบค้นเมื่อ 26 January 2007. Unknown parameter |deadurl= ignored (help) ดูเพิ่มที่โปรตุเกสในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
10. Cockfield 1999, p. ix.
11. "Thailand in the First World War". สืบค้นเมื่อ 10 December 2013. ดูเพิ่มที่ประเทศสยามในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
12. ILO 1925, p. 29.
13. SWO 1922, p. 742.
14. Ayres 1919, p. 105.
15. Hosch 2010, p. 219.
16. Tucker et al. 1999.
17. Maurel 2001, §1.
18. Massimiliano, Fassero (2015). "The II Italian Corps deployment on the Western Front during the First World War (April 1918-May 1919)" (PDF). สืบค้นเมื่อ 6 March 2019. Cite journal requires |journal= (help)
19. Jones, Ian (May 2019). "The Austro-Hungarian Divisions on the Western Front, 1918" (PDF). สืบค้นเมื่อ 6 March 2019. Cite journal requires |journal= (help)
20. Grebler & Winkler 1940, p. 78.

แหล่งข้อมูลอื่น

• The Western Front Museum
• Articles on the Western Front in Lorraine & Alsace at Battlefields Europe
• 'That Contemptible Little Army' by E. Alexander Powell. The British Army Seen by an American Journalist in 1916
• Information and multimedia on the Western Front. An interactive forum area where Western front stories and pictures can be posted 2012-08-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Watch clips from the Australian War Memorial's collection of films made on the Western Front 1917–1918 on the National Film and Sound Archive's australianscreen online
• "Our Part in the Great War" by Arthur Gleason 1917. Includes quotations from German Army War Diaries of 1914

อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>