あ
อะ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า あ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 安 และคะตะกะนะเขียนว่า ア มีที่มาจากส่วนซ้ายของมันโยงะนะ 阿 ออกเสียงว่า [a] แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [ɑ], [a̟], [ɑ…
อ่านเพิ่มเติม »ぁ
อะ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า あ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 安 และคะตะกะนะเขียนว่า ア มีที่มาจากส่วนซ้ายของมันโยงะนะ 阿 ออกเสียงว่า [a] แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [ɑ], [a̟], [ɑ…
อ่านเพิ่มเติม »ي
ย้อด (อังกฤษ: Yod อาจสะกดเป็น Yud หรือ Yodh) เป็นอักษรตัวที่สิบของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ เช่น อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู י, อักษรซีเรียค และอักษรอาหรับ ﻱ (ยาอ์) แทนด้วยสัทอักษร [j] อ…
อ่านเพิ่มเติม »ن
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใดกรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ โดยเพิ่มการอ้างอิงแหล่งที่มาที่น่าเชื่อถือ เนื้อความที่ไม่มีแหล่งที่มาอาจถูกคัดค้านหรือลบออก (เรียนรู้ว่าจะนำสารแม่แบบนี้ออกได้อย่างไร…
อ่านเพิ่มเติม »ل
ลาเมด (อังกฤษ: Lamed, Lamedh ) เป็นอักษรตัวที่ 12 ของอักษรตระกูลเซมิติก ได้แก่ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู ל และอักษรอาหรับ ل (ลาม لَامْ) ใช้แทนเสียง [l] อักษรฟินิเชียตัวนี้พัฒนาไปเป็นอักษร…
อ่านเพิ่มเติม »ف
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใดกรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ โดยเพิ่มการอ้างอิงแหล่งที่มาที่น่าเชื่อถือ เนื้อความที่ไม่มีแหล่งที่มาอาจถูกคัดค้านหรือลบออก (เรียนรู้ว่าจะนำสารแม่แบบนี้ออกได้อย่างไร…
อ่านเพิ่มเติม »ط
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใดกรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ โดยเพิ่มการอ้างอิงแหล่งที่มาที่น่าเชื่อถือ เนื้อความที่ไม่มีแหล่งที่มาอาจถูกคัดค้านหรือลบออก (เรียนรู้ว่าจะนำสารแม่แบบนี้ออกได้อย่างไร…
อ่านเพิ่มเติม »ض
ฎ๊อด (อาหรับ: ﺽ ) เป็นอักษร 1 ใน 6 ตัว ของอักษรอาหรับที่เพิ่มจากอักษร 22 ตัวของอักษรฟินิเชีย ใช้แทนเสียงก้อง เน้น เกิดจากปุ่มเหงือก (emphatic voiced alveolar plosive; สัทอักษรสากล: [dˁ] ) เป็นเสียงท…
อ่านเพิ่มเติม »ش
ชีน (อังกฤษ: Shin ) เป็นอักษรตัวที่ 21 ของอักษรตระกูลเซมิติก ได้แก่อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู ש และอักษรอาหรับ ﺵ ใช้แทนเสียงไม่ก้อง ออกตามไรฟัน [ʃ] หรือ [s] อักษรฟินิเชียตัวนี้พัฒนาไปเป…
อ่านเพิ่มเติม »ذ
ษาล หรือ ซาล (อาหรับ: ﺫ ) เป็นอักษร 1 ใน 6 ตัว ของอักษรอาหรับที่เพิ่มจากอักษร 22 ตัวของอักษรฟินิเชีย ใช้แทนเสียงก้อง เกิดจากฟัน และเป็นเสียงในลำคอ (voiced dental fricative; สัทศาสตร์สากล: [ð] ) เสีย…
อ่านเพิ่มเติม »