fbpx
วิกิพีเดีย

การจัดประเภทดาวฤกษ์

ในวิชาดาราศาสตร์ การจัดประเภทของดาวฤกษ์ คือระบบการจัดกลุ่มดาวฤกษ์โดยพิจารณาจากอุณหภูมิพื้นผิวของดาวและคุณลักษณะทางสเปกตรัมที่เกี่ยวข้อง และอาจมีรายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ ติดตามมาก็ได้ อุณหภูมิของดาวฤกษ์หาได้จาก กฎการแทนที่ของเวียน แต่วิธีการนี้ทำได้ค่อนข้างยากสำหรับดาวที่อยู่ห่างไกลออกไปมาก ๆ สเปกโตรสโกปีของดาวทำให้เราสามารถจัดประเภทดาวได้จากแถบการดูดกลืนแสง ซึ่งสามารถสังเกตเห็นได้เฉพาะในช่วงอุณหภูมิเฉพาะเจาะจงช่วงหนึ่ง การจัดประเภทของดาวฤกษ์แบบดั้งเดิมมีการจัดระดับตั้งแต่ A ถึง Q ซึ่งเป็นที่มาของการกำหนดรหัสสเปกตรัมในปัจจุบัน

การจัดระดับของเซคคิ

ระหว่างช่วงคริสต์ทศวรรษ 1860 ถึง 1870 นักวิชาการด้านสเปกโตรสโกปีของดาวฤกษ์ยุคแรก ๆ ชื่อ คุณพ่อแองเจโล เซคคิ ได้คิดค้นระบบจัดประเภทของดาวเคราะห์แบบเซคคิขึ้นเพื่อช่วยแบ่งประเภทสเปกตรัมที่ได้จากการสังเกต ปี ค.ศ. 1866 เขาได้พัฒนาระบบจัดแบ่งสเปกตรัมออกเป็น 3 ระดับ: ดังนี้

  • Class I: สำหรับดาวฤกษ์สีขาวและสีน้ำเงินซึ่งมีแถบไฮโดรเจนค่อนข้างเข้ม เช่นดาวเวกา และดาวอัลแทร์ การจัดระดับนี้กินความรวมการจัดระดับสมัยใหม่ทั้งแบบคลาส A และคลาส F ในช่วงต้น
    Class I, Orion subtype: เป็นประเภทย่อยของคลาส I ซึ่งมีแถบค่อนข้างแคบแทนที่จะเป็นแถบกว้าง เช่นดาวไรเจล และ ดาวเบลลาทริกซ์ สำหรับการจัดระดับสมัยใหม่ ประเภทนี้จะสอดคล้องกับดาวฤกษ์คลาส B
  • Class II: สำหรับดาวฤกษ์สีเหลืองที่มีความเข้มข้นของไฮโดรเจนน้อยกว่า แต่มีแถบความเป็นโลหะเด่นชัด เช่นดวงอาทิตย์, ดาวอาร์คตุรุส และดาวคาเพลลา เทียบกับการจัดระดับสมัยใหม่จะได้ประมาณคลาส G รวมไปถึงคลาส K และคลาส F ในช่วงปลาย ๆ
  • Class III: สำหรับดาวฤกษ์สีส้มจนถึงสีแดงที่มีแถบสเปกตรัมค่อนข้างซับซ้อน เช่นดาวบีเทลจุส และดาวปาริชาต เทียบกับการจัดระดับสมัยใหม่ได้เท่ากับคลาส M

เซคคิได้ค้นพบดาวคาร์บอนในปี ค.ศ. 1868 เขาจัดดาวประเภทนี้แยกไว้เป็นประเภทต่างหาก คือ

  • Class IV: สำหรับดาวฤกษ์สีแดงที่มีแถบคาร์บอนอย่างโดดเด่น

เมื่อถึงปี ค.ศ. 1877 เขาได้เพิ่มการจัดระดับอีกหนึ่งระดับ คือ

ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1890 การจัดระดับแบบนี้เสื่อมความนิยมลงไป การจัดระดับของฮาร์วาร์ดเริ่มเข้ามาแทนที่ ซึ่งปรากฏในหัวข้อถัดไป

การจัดระดับของฮาร์วาร์ด

การจัดระดับดาวฤกษ์ของฮาร์วาร์ดเป็นรูปแบบการจัดหนึ่งมิติ แต่ละระดับจะบ่งชี้ถึงอุณหภูมิบรรยากาศของดาวฤกษ์โดยเรียงลำดับจากดาวที่ร้อนที่สุดไปยังดาวที่เย็นที่สุด ดังแสดงในตารางต่อไปนี้ (โดยเปรียบเทียบมวล รัศมี และความส่องสว่างของดาวฤกษ์เทียบกับดวงอาทิตย์)

ระดับ อุณหภูมิ สีพื้นฐาน สีที่ปรากฏ มวล
(มวลดวงอาทิตย์)
รัศมี
(รัศมีดวงอาทิตย์)
ความส่องสว่าง แถบไฮโดรเจน % ของดาวฤกษ์แถบหลักทั้งหมด
O 30,000–60,000 K น้ำเงิน น้ำเงิน 64 M 16 R 1,400,000 L อ่อน ~0.00003%
B 10,000–30,000 K น้ำเงิน ถึงน้ำเงินขาว น้ำเงินขาว 18 M 7 R 20,000 L ปานกลาง 0.13%
A 7,500–10,000 K ขาว ขาว 3.1 M 2.1 R 40 L เข้ม 0.6%
F 6,000–7,500 K ขาวออกเหลือง ขาว 1.7 M 1.4 R 6 L ปานกลาง 3%
G 5,000–6,000 K เหลือง ขาวออกเหลือง 1.1 M 1.1 R 1.2 L อ่อน 7.6%
K 3,500–5,000 K ส้ม เหลืองส้ม 0.8 M 0.9 R 0.4 L อ่อนมาก 12.1%
M 2,000–3,500 K แดง ส้มแดง 0.4 M 0.5 R 0.04 L อ่อนมาก 76.45%

การจัดระดับของเยอร์เกส

ชนิดของสเปกตรัม

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. Analyse spectrale de la lumière de quelques étoiles, et nouvelles observations sur les taches solaires, P. Secchi, Comptes Rendus des Séances de l'Académie des Sciences 63 (July–December 1866), pp. 364–368.
  2. Nouvelles recherches sur l'analyse spectrale de la lumière des étoiles, P. Secchi, Comptes Rendus des Séances de l'Académie des Sciences 63 (July–December 1866), pp. 621–628.
  3. pp. 60, 134, The Analysis of Starlight: One Hundred and Fifty Years of Astronomical Spectroscopy, J. B. Hearnshaw, Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1986, ISBN 0-521-25548-1.
  4. pp. 62–63, Hearnshaw 1986.
  5. p. 60, Hearnshaw 1986.
  6. Classification of Stellar Spectra: Some History
  7. pp. 62–63, Stars and Their Spectra: An Introduction to the Spectral Sequence, James B. Kaler, Cambridge: Cambridge University Press, 1997, ISBN 0-521-58570-8.
  8. The Guinness book of astronomy facts & feats, Patrick Moore, 1992, 0-900424-76-1
  9. "The Colour of Stars". Australia Telescope Outreach and Education. 2004-12-21. สืบค้นเมื่อ 2007-09-26. — Explains the reason for the difference in color perception.
  10. LeDrew, G.; The Real Starry Sky, Journal of the Royal Astronomical Society of Canada, Vol. 95, No. 1 (whole No. 686, February 2001), pp. 32–33 - Note Table 2 has an error and so this article will use 824 as the assumed correct total of main sequence stars

การจ, ดประเภทดาวฤกษ, แผนภาพของแฮร, ทสชปร, สเซลล, ชน, ดสเปกตร, ดาวแคระน, ำตาล, ดาวแคระขาว, ดาวแคระแดง, ดาวแคระเล, ดาวแคระ, แถบลำด, บหล, ดาวย, กษ, เล, ดาวย, กษ, ดาวย, กษ, สว, าง, ดาวย, กษ, ใหญ, ดาวไฮเปอร, ไจแอนท, โชต, มาตร, มบ, รณ, ในว, ชาดาราศาสตร, การจ, ดประเภ. aephnphaphkhxngaehrthschprung rsesll chnidsepktrm dawaekhranatal dawaekhrakhaw dawaekhraaedng dawaekhraelk dawaekhra aethbladbhlk dawykselk dawyks dawyksswang dawyksihy dawihepxricaexnth ochtimatr smburn MV inwichadarasastr karcdpraephthkhxngdawvks khuxrabbkarcdklumdawvksodyphicarnacakxunhphumiphunphiwkhxngdawaelakhunlksnathangsepktrmthiekiywkhxng aelaxacmiraylaexiydplikyxyxun tidtammakid xunhphumikhxngdawvkshaidcak kdkaraethnthikhxngewiyn aetwithikarnithaidkhxnkhangyaksahrbdawthixyuhangiklxxkipmak sepkotrsokpikhxngdawthaiherasamarthcdpraephthdawidcakaethbkardudklunaesng sungsamarthsngektehnidechphaainchwngxunhphumiechphaaecaacngchwnghnung karcdpraephthkhxngdawvksaebbdngedimmikarcdradbtngaet A thung Q sungepnthimakhxngkarkahndrhssepktrminpccubn enuxha 1 karcdradbkhxngeskhkhi 2 karcdradbkhxngharward 3 karcdradbkhxngeyxreks 4 chnidkhxngsepktrm 5 duephim 6 xangxingkarcdradbkhxngeskhkhi aekikhrahwangchwngkhristthswrrs 1860 thung 1870 nkwichakardansepkotrsokpikhxngdawvksyukhaerk chux khunphxaexngecol eskhkhi idkhidkhnrabbcdpraephthkhxngdawekhraahaebbeskhkhikhunephuxchwyaebngpraephthsepktrmthiidcakkarsngekt pi kh s 1866 ekhaidphthnarabbcdaebngsepktrmxxkepn 3 radb 1 2 3 dngni Class I sahrbdawvkssikhawaelasinaenginsungmiaethbihodrecnkhxnkhangekhm echndawewka aeladawxlaethr karcdradbnikinkhwamrwmkarcdradbsmyihmthngaebbkhlas A aelakhlas F inchwngtn Class I Orion subtype epnpraephthyxykhxngkhlas I sungmiaethbkhxnkhangaekhbaethnthicaepnaethbkwang echndawirecl aela dawebllathriks sahrbkarcdradbsmyihm praephthnicasxdkhlxngkbdawvkskhlas B Class II sahrbdawvkssiehluxngthimikhwamekhmkhnkhxngihodrecnnxykwa aetmiaethbkhwamepnolhaednchd echndwngxathity dawxarkhturus aeladawkhaephlla ethiybkbkarcdradbsmyihmcaidpramankhlas G rwmipthungkhlas K aelakhlas F inchwngplay Class III sahrbdawvkssismcnthungsiaedngthimiaethbsepktrmkhxnkhangsbsxn echndawbiethlcus aeladawparichat ethiybkbkarcdradbsmyihmidethakbkhlas Meskhkhiidkhnphbdawkharbxninpi kh s 1868 ekhacddawpraephthniaeykiwepnpraephthtanghak 4 khux Class IV sahrbdawvkssiaedngthimiaethbkharbxnxyangoddednemuxthungpi kh s 1877 ekhaidephimkarcdradbxikhnungradb 5 khux Class V sahrbdawvksthimiaethbkaraephr emission line echn daw aekmma aekhssioxepiyaeladaweseliykhchwngplaykhristthswrrs 1890 karcdradbaebbniesuxmkhwamniymlngip karcdradbkhxngharwarderimekhamaaethnthi sungpraktinhwkhxthdip 6 7 karcdradbkhxngharward aekikhkarcdradbdawvkskhxngharwardepnrupaebbkarcdhnungmiti aetlaradbcabngchithungxunhphumibrryakaskhxngdawvksodyeriyngladbcakdawthirxnthisudipyngdawthieynthisud dngaesdngintarangtxipni odyepriybethiybmwl rsmi aelakhwamsxngswangkhxngdawvksethiybkbdwngxathity radb xunhphumi siphunthan sithiprakt 8 9 mwl mwldwngxathity rsmi rsmidwngxathity khwamsxngswang aethbihodrecn khxngdawvksaethbhlkthnghmd 10 O 30 000 60 000 K naengin naengin 64 M 16 R 1 400 000 L xxn 0 00003 B 10 000 30 000 K naengin thungnaenginkhaw naenginkhaw 18 M 7 R 20 000 L panklang 0 13 A 7 500 10 000 K khaw khaw 3 1 M 2 1 R 40 L ekhm 0 6 F 6 000 7 500 K khawxxkehluxng khaw 1 7 M 1 4 R 6 L panklang 3 G 5 000 6 000 K ehluxng khawxxkehluxng 1 1 M 1 1 R 1 2 L xxn 7 6 K 3 500 5 000 K sm ehluxngsm 0 8 M 0 9 R 0 4 L xxnmak 12 1 M 2 000 3 500 K aedng smaedng 0 4 M 0 5 R 0 04 L xxnmak 76 45 karcdradbkhxngeyxreks aekikhswnnirxephimetimkhxmul khunsamarthchwyephimkhxmulswnniidchnidkhxngsepktrm aekikhswnnirxephimetimkhxmul khunsamarthchwyephimkhxmulswnniidduephim aekikhwiwthnakarkhxngdawvks khwamepnolha aephnphumi H Rxangxing aekikh Analyse spectrale de la lumiere de quelques etoiles et nouvelles observations sur les taches solaires P Secchi Comptes Rendus des Seances de l Academie des Sciences 63 July December 1866 pp 364 368 Nouvelles recherches sur l analyse spectrale de la lumiere des etoiles P Secchi Comptes Rendus des Seances de l Academie des Sciences 63 July December 1866 pp 621 628 pp 60 134 The Analysis of Starlight One Hundred and Fifty Years of Astronomical Spectroscopy J B Hearnshaw Cambridge UK Cambridge University Press 1986 ISBN 0 521 25548 1 pp 62 63 Hearnshaw 1986 p 60 Hearnshaw 1986 Classification of Stellar Spectra Some History pp 62 63 Stars and Their Spectra An Introduction to the Spectral Sequence James B Kaler Cambridge Cambridge University Press 1997 ISBN 0 521 58570 8 The Guinness book of astronomy facts amp feats Patrick Moore 1992 0 900424 76 1 The Colour of Stars Australia Telescope Outreach and Education 2004 12 21 subkhnemux 2007 09 26 Explains the reason for the difference in color perception LeDrew G The Real Starry Sky Journal of the Royal Astronomical Society of Canada Vol 95 No 1 whole No 686 February 2001 pp 32 33 Note Table 2 has an error and so this article will use 824 as the assumed correct total of main sequence starsekhathungcak https th wikipedia org w index php title karcdpraephthdawvks amp oldid 8070014, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,

บทความ

, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม