โยฮัน วิลเลิม ฟรีโซ เจ้าชายแห่งออเรนจ์
จอห์น วิลเลิม ฟริโซ (ดัตช์: Johan Willem Friso; 14 สิงหาคม ค.ศ. 1687 - 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1711) ได้รับสถาปนาบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าชายแห่งออเรนจ์ในปีค.ศ. 1702 ดำรงตำแหน่งเป็นสตัดเฮาเดอร์แห่งมณฑลฟรีสลันด์และโกรนิงเงินในสาธารณรัฐดัตช์จนกระทั่งสิ้นพระชนม์โดยอุบัติเหตุจมน้ำในแถบลุ่มแม่น้ำฮอลแลนด์ (Hollands Diep) พระองค์ และพระชายามารีย์ หลุยส์ แห่งเฮ็สเซิน-คัสเซิลทรงเป็นพระบรรพบุรุษของทุกราชสำนักยุโรปในปัจจุบัน
| จอห์น วิลเลิม ฟริโซ | |
|---|---|
| เจ้าชายแห่งออเรนจ์ | |
ภาพเหมือนราวปีค.ศ. 1710 โดยจิตรกร ลานสลอต โวลเดอร์ | |
| เจ้าชายแห่งออเรนจ์ | |
| ในวาระ | 19 มีนาคม 1702 – 14 กรกฎาคม 1711 |
| ก่อนหน้า | วิลเลิมที่ 3 |
| ถัดไป | วิลเลิมที่ 4 |
| เจ้าชายแห่งนัสเซา-ดีเอซ | |
| ครองราชย์ | 25 มีนาคม 1696 – ราวปี 1702 |
| ก่อนหน้า | เฮนรี คาสิมีร์ที่ 2 |
| เจ้าชายแห่งออเรนจ์-นัสเซา | |
| ครองราชย์ | ราวปี 1702 – 14 กรกฎาคม 1711 |
| ถัดไป | วิลเลิมที่ 4 |
| สตัดเฮาเดอร์แห่งฟรีสลันด์และโกรนิงเงิน | |
| ครองราชย์ | 25 มีนาคม 1696 – 14 กรกฎาคม 1711 |
| ก่อนหน้า | เฮนรี คาสิมีร์ที่ 2 |
| ถัดไป | วิลเลิมที่ 4 |
| คู่อภิเษก | มารีย์ หลุยส์ แห่งเฮ็สเซิน-คัสเซิล |
| พระราชบุตร | อะมาเลีย เจ้าหญิงแห่งบาเดิน-เดอร์ลัค วิลเลิมที่ 4 เจ้าชายแห่งออเรนจ์ |
| ราชวงศ์ | ออเรนจ์-นัสเซา |
| พระราชบิดา | เฮนรี คาสิมีร์ที่ 2 เจ้าชายแห่งนัสเซา-ดีเอซ |
| พระราชมารดา | เจ้าหญิงเฮนรีเอ็ต อะมาเลียแห่งอันฮัลท์-เดสเซา |
| ประสูติ | 14 สิงหาคม 1687 เดสเซา, อันฮัลท์ |
| สวรรคต | 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1711 (23 ปี) ลุ่มแม่น้ำฮอลแลนด์ ระหว่างดอร์เดรชท์ และโมเดร์ก |
| ฝังพระศพ | 25 กุมภาพันธ์ 1712 โบสถ์จาโคบินแกร์ก เลวาร์เดิน |
_by_Lancelot_Volders.jpg.html){kind=link}
บรรดาศักดิ์
ภายหลังจากการสวรรคตของพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ ผู้ครองบรรดาศักดิ์เจ้าชายแห่งออเรนจ์ มีผลให้รัชทายาทชายที่สืบสายตรงจากวิลเลิมวิลเลิมผู้เงียบขรึม (จากราชวงศ์ออเรนจ์ สมัยที่ 2) สิ้นสุดลง ทำให้จอห์น วิลเลิม ฟริโซ เป็นผู้สืบสายตระกูลจากน้องชายของวิลเลิมผู้เงียบขรึม และยังเป็นผู้สืบสายตระกูลจากเฟรเดอริก เฮนรี (พระอัยกาในพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ) โดยด้วยคุณสมบัติเหล่านี้จึงทำให้เขาอ้างสิทธิ์ในตำแหน่งสตัดเฮาเดอร์ของทุกมณฑลที่เคยอยู่ใต้การปกครองของพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ แต่ก็ถูกปฏิเสธโดยกลุ่มรีพับลิกันในเนเธอร์แลนด์
โดยมณฑลทั้ง 5 ที่พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 เคยปกครองได้แก่ ฮอลแลนด์ เซลันด์ ยูเทรกต์ เกลเดอร์แลนด์ และโอเฟอไรส์เซิล ทั้งหมดได้ยุติบทบาทของสตัดเฮาเดอร์ลงภายหลังจากการสวรรคต ในขณะที่อีกสองมณฑลที่เหลือ ได้แก่ ฟรีสลันด์ และโกรนิงเงิน ที่ปกครองโดยสตัดเฮาเดอร์อีกคน ซึ่งคือ จอห์น วิลเลิม ฟริโซ โดยภายหลังจากที่เถลิงราชวงศ์ออเรนจ์สมัยที่ 3 แล้ว (ซึ่งต่อมาสิ้นสุดลงในปีค.ศ. 1890) บุตรชายของเขา วิลเลิมที่ 4 ได้กลายเป็นสตัดเฮาเดอร์ของมณฑลทั้งเจ็ด
ฐานะของผู้สืบบรรดาศักดิ์ของจอห์น วิลเลิม ฟริโซ ต่อจากพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 นั้นถูกต่อต้านโดยพระเจ้าฟรีดริชที่ 1 แห่งปรัสเซีย ผู้อ้างสิทธิ์ในบรรดาศักดิ์และยังอ้างสิทธิ์เหนือดินแดนบางส่วนด้วย (เช่น ลิงเงิน) ในพระราชพินัยกรรมระบุว่าพระราชทานดินแดนราชรัฐออเรนจ์ให้แก่จอห์น วิลเลิม ฟริโซ แต่อย่างไรก็ตามพระเจ้าฟรีดริชที่ 1 แห่งปรัสเซีย ก็ยังทรงดึงดันในสิทธิเหนือดินแดนนี้ ซึ่งต่อมาได้ตกเป็นดินแดนของฝรั่งเศสในที่สุด
อ้างอิง
- State, P. F. (2008). A Brief History of the Netherlands. New York: Facts On File.
- State, P. F. (2008). A Brief History of the Netherlands. New York: Facts On File.
- John William Friso. (2014). Encyclopædia Britannica
| ก่อนหน้า | โยฮัน วิลเลิม ฟรีโซ เจ้าชายแห่งออเรนจ์ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| วิลเลิมที่ 3 | เจ้าชายแห่งออเรนจ์ (1702–1711) | วิลเลิมที่ 4 | ||
| เฮนรี คาสิมีร์ที่ 2 | เจ้าชายแห่งนัสเซา-ดีเอซ (1696–1702) | ยกเลิกบรรดาศักดิ์ (ผนวกเข้ากับราชรัฐออเรนจ์-นัสเซา) | ||
| ประเดิมบรรดาศักดิ์ | เจ้าชายแห่งออเรนจ์-นัสเซา (1702–1711) | วิลเลิมที่ 4 | ||
| วิลเลิมที่ 3 | บารอนแห่งเบรดา (1702–1711) | |||
| เฮนรี คาสิมีร์ที่ 2 | สตัดเฮาเดอร์ แห่งฟรีสลันด์และโกรนิงเงิน (1696–1711) | วิลเลิมที่ 4 |