จักษณ์ จันทร

จักษณ์ จันทร เป็นกวีและนักเขียนชาวไทย เกิดในครอบครัวชาวสวนแถบชานเมืองจังหวัดปราจีนบุรี สำเร็จการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตเพาะช่าง

ผลงานเขียนชิ้นแรกที่ได้รับการตีพิมพ์คือบทกวี 'เพ้อพร่ำร่ำเมรัย' ตีพิมพ์ในมติชนสุดสัปดาห์ พ.ศ. 2544 ตามด้วยเรื่องสั้น 'ฝัน-ลวง-จริง' ตีพิมพ์ในนิตยสารกุลสตรี พ.ศ. 2545

กลางปี พ.ศ. 2550 จักษณ์ จันทร ได้เขียนนวนิยายรายวัน (อาจเป็นเพราะเหตุบังเอิญ) ลงพิมพ์เป็นตอนๆ ให้กับหนังสือพิมพ์บางกอกทูเดย์จนได้รับความนิยมอย่างสูงจากผู้อ่าน และทำให้ชื่อของเขากลายเป็นนักเขียนที่โดดเด่นขึ้นมาในทันที ด้วยลีลาและสำบัดสำนวนที่สะบัดสะบิ้งพริ้งพราย สื่อหลายฉบับวิจารณ์ว่างานของเขา ดิบ เถื่อน เซอร์ มีเสน่ห์ แยบยล มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่บางฉบับวิจารณ์ว่าเขาเป็นจอมขบถ...

เคยได้รับรางวัลวรรณกรรมการเมืองพานแว่นฟ้า,รางวัลแว่นแก้ว,รางวัลเซเว่นบุ้คอะวอร์ด

ผลงานเขียน

1.เมรัยรำพัน (รวมบทกวี พ.ศ.2546)

2.ฌาปนกิจชีวิตบัดซบ (รวมเรื่องสั้น พ.ศ.2549)

3.ไฟฝันกลางสายฝน (รวมบทกวี พ.ศ.2550)

4.จากอ้อมกอดถึงดวงดาว (นวนิยาย พ.ศ.2550)

5.อาจเป็นเพราะเหตุบังเอิญ --Ugly Society (นวนิยาย พ.ศ.2550)

6.ความรักมีคม (รวมเรื่องสั้น พ.ศ.2551)

7. อำยวนฤดี (นวนิยาย พ.ศ.2553)

8 สมมุติว่าเป็นเรื่องจริง (รวมเรื่องสั้น พ.ศ.2557)

9 เซนในสวน (นวนิยาย พ.ศ.2557)