ชอพูร์ แบฆทียอร์
ชอพูร์ แบฆทียอร์ (เปอร์เซีย: شاپور بختیار) เป็นนักการเมืองชาวอิหร่าน เขาเป็นนายกรัฐมนตรีคนสุดท้ายในรัชสมัยพระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี นอกจากนี้เขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและสมาชิกสภาผู้สำเร็จราชการแห่งรัฐอีกด้วย ในคำพูดของนักประวัติศาสตร์อับบาส มิลานี : "มากกว่าหนึ่งครั้งในน้ำเสียงของเยเรมีย์เขาเตือนประเทศชาติถึงอันตรายของเผด็จการลัทธิอำนาจนิยมและว่าลัทธิฟาสซิสต์ของมุลละฮ์จะมืดมนกว่าคณะผู้ยึดอำนาจการปกครองใดๆ"
ชอพูร์ แบฆทียอร์ | |
---|---|
นายกรัฐมนตรีอิหร่านคนที่ 45 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี |
ก่อนหน้า | โกลอมเรซอ แอซฮอรี |
ถัดไป | เมฮ์ดี บอแซร์กอน (ในฐานะนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน) |
รัฐมนตรีช่วยกระทรวงแรงงาน | |
ดำรงตำแหน่ง 1 กรกฎาคม 1952 – 9 เมษายน 1953 | |
รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทย | |
ดำรงตำแหน่ง 13 มกราคม 1979 – 23 มกราคม 1979 | |
แต่งตั้งโดย | พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี |
ก่อนหน้า | แอบบอส แกเรบอฆี |
ถัดไป | แอฮ์แมด แซย์เอด แจวอดี |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 26 มิถุนายน ค.ศ. 1914 แชฮ์เรโคร์ด แชฮอร์แมฮอลและแบฆทียอรี รัฐเปอร์เซียอันประเสริฐ |
เสียชีวิต | 6 สิงหาคม ค.ศ. 1991 ซูว์แรน ฝรั่งเศส | (77 ปี)
คู่สมรส | มาดแลน แชฮีนทอจ |
ศาสนา | อิสลาม |
นายกรัฐมนตรี
การประท้วงใหญ่เกิดขึ้นอีกที่เมืองมาชาดมีการลุกฮือเผาบ้านของชาวอเมริกัน ตลอดจนกิจการต่าง ๆ ของชาวตะวันตก ทหารได้สกัดกั้นและทำให้มีผู้บาดเจ็บล้มตายนับร้อย เหตุการณ์ลุกลามใหญ่โตจนรัฐบาลอเมริกา และยุโรปสั่งให้คนของตนออกจากอิหร่าน ความตึงเครียดที่กดดันทำให้ชาห์ทำตามคำแนะนำของอเมริกา โดยการเสด็จออกนอกประเทศพร้อมครอบครัว เมื่อวันที่ 13 มกราคม ค.ศ. 1979 โดยที่รัฐบาลของนายชาห์ปูร์ บัคเตียร์ ได้ออกประกาศว่า พระองค์มิได้สละบัลลังก์แต่อย่างใด และแล้วในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ โคมัยนีพร้อมผู้ช่วยราว 500 คน และนักหนังสือพิมพ์อีก 150 คน ได้โดยสารเครื่องบินโบอิ้ง 747 ของสายการบินฝรั่งเศสกลับสู่อิหร่าน โดยมีประชาชนต้อนรับอย่างเนืองแน่น แม้ระยะแรกกองทัพบกประกาศว่าพร้อมหลั่งเลือดเพื่อค้ำบัลลังก์ชาห์ หรือหนุนรัฐบาลนายบัคเตียร์ ภายหลังกองทัพบกได้วางตัวเป็นกลาง ประชาชนฝ่ายโคมัยนีจึงได้เข้าควบคุมเตหะรานไว้ได้โดยบุกยึดที่ทำการรัฐบาล กระทรวงทบวงกรม ตึกรัฐสภา และสถานีตำรวจไว้ได้หมด
ต่อมารัฐบาลที่ได้รับการแต่งตั้งจากโคมัยนีก็เข้ารับหน้าที่ควบคุมสถานการณ์ภายในประเทศ และนำอิหร่านเข้าสู่การปกครองของรัฐอิสลามตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดยมีผู้นำสูงสุดคือ อิหม่ามโคมัยนี เรียกว่า ฟากิฮ์ หรือ รอฮ์บัรร์ ถือเป็นผู้นำสูงสุดทางจิตวิญญาณมีอำนาจครอบคลุมทั้งการเมืองและการปกครองทั้งหมด
อ้างอิง
- ↑ Milani, Abbas (2008). Eminent Persians: The Men and Women Who Made Modern Iran, 1941–1979. Syracuse University Press and Persian World Press. p. 109. ISBN 978-0815609070.
- ↑ จักรพันธุ์ กังวาฬ และคนอื่นๆ. หน้า 22
- "อิหร่าน (๓)". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-10-26. สืบค้นเมื่อ 2009-10-26.
- ↑ จักรพันธุ์ กังวาฬ และคนอื่นๆ. หน้า 23