นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์
นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์ (อาหรับ: نَهْج ٱلْبَلَاغَة) คือตำราที่รวบรวมธรรมเทศนา สาสน์และสุนทโรวาทสั้น ๆ จากท่านอิมามอาลี อิบนิ อะบีฏอลิบ (อฺ) โดยการรวบรวมของท่านซัยยิด รอฎี ในศตวรรษที่ ๔ ของฮิจเราะฮฺศักราช เนื่องจากความสนใจที่ท่านมีไปยังสำนวนโวหารที่ไพเราะของท่านอิมามอาลี (อฺ) ในจดหมายและธรรมเทศนา ซึ่งได้มีการแปลตำราฉบับดังกล่าวออกมาเป็นหลายภาษา
โครงสร้าง
วจนะของท่านอิมามอาลี (อฺ) ถูกนำเสนอในหนังสือเล่มนี้โดยแบ่งออกเป็นสามภาค ภาคที่ ๑ ธรรมเทศนา
ภาคที่ ๒ สาสน์ และคำสั่งเสีย
ภาคที่ ๓ สุนทโรวาท
นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺถูกแปลเป็นหลายภาษา
ภาษาเปอร์เซีย
นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺมีต้นฉบับเป็นภาษาอาหรับและได้ถูกแปลเป็นภาษาเปอร์เซีย อาทิการแปลโดย ซัยยิดญะอฺฟัร ชะฮีดี อาลี นะกี เฟฎุลอิสลาม / ญะวาด ฟาฎิล / มุฮัมหมัดตะกี ญะอฺฟะรี / ซัยยิดมุฮัมหมัด มะฮฺดี ญะอฺฟะรี / ฮูเซนอาลี มุนฏาซิรี / ฮูเซน อันศอรี / มุฮัมหมัด ดัชตี / มุศฏอฟา ซะมานี / อาลี อัศฆัร ฟะกีฮี / นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺโดยอาลี ตะวักกุลี ฆุนาบาดี คือนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺฉบับภาษาเปอร์เซียที่มีความสำคัญมากที่สุด
ภาษารัสเซีย
นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺฉบับภาษารัสเซียแปลโดย อับดุลกะรีม ตารัสชาร์นินโก
ภาษาจอร์เจีย
อิมามกุลี นักเขียน นักแปลชาวจอร์เจีย-อิหร่าน ซึ่งเป็นผู้ที่แปลอัล-กุรอานเป็นภาษาจอร์เจีย ได้ทำการแปลนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺเป็นภาษาจอร์เจียเป็นครั้งแรกภาษาไทย แปลถอดความโดย นายประเสิรฐ และ คณะ
อรรถาธิบายนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ
ท่านอัลลามะฮฺ อามีนี ได้แนะนำหนังสืออรรถาธิบายนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ ในหนังสือฆอดีรเล่มที่สี่ถึง ๘๑ เล่ม อาทิ หนังสืออรรถาธิบายที่โด่งดังที่สุดคือคำอรรถาธิบายของอิบนิอาบีฮะดีดจากสำนัก มุอฺตะซีละฮฺ / อรรถาธิบายของ อิบนิมัยซัม บะฮฺรอนี / อรรถาธิบายจากท่านอยาตุลลอฮฺ คูอีจากอุลามาแห่งยุคสมัย / แปลและอรรถาธิบายซึ่งเป็นผลงานจากท่านเชคมุฮัมหมัด ตะกี ญะอฺฟะรี และ อรรถาธิบายนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺโดยท่านเชคมุฮัมหมัด ตะกี ชุชตะรี
หลักฐานการรายงานนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ
ผู้ที่ได้ทำการรวบรวมสุนทโรวาท เป็นคนแรกคือ “อาลี อะบูอุซมาน อัมร อิบนิ บะฮฺร ญาฮิซ เจ้าของหนังสือ (บะยาน และ ติบยาน) เสียชีวิตเมื่อปี ๒๕๕ (ฮ.ศ) เขาได้เลือก ๑๐ ธรรมเทศนาจากทั้งหมดและได้ตั้งชายาว่า “ คำที่ผู้เรียกร้อง ร้องขอจากท่านอามีริล มุอฺมินีน อาลีอิบนิ อะบีฏอลิบ”
สายรางานฮาดิษ และ นักบันทึกประวัติศาสตร์ท่านอื่นได้เริ่มต้นทำการรวบรวมธรรมเทศนาของท่านอิมามอาลี (อฺ) เช่นเดียวกัน อาทิ กอฎีมุฮัมหมัด อิบนิ ซะลามะ โด่งดังในนาม กอฎออี เสียชีวิตเมื่อ ปี๔๐๕ (ฮ.ศ) ได้รวบรวมสุนทโรวาทของท่านอิมามอาลี (อฺ) ในนาม «دستور معالم الحکم و مأثور مکارم الشیم» ซึ่งถูกแปลเป็นภาษาเปอร์เซียโดยมีชื่อว่า “กฎหมาย” และ ยังมีคำกล่าวของท่านอิมามอาลี(อฺ)อีกมากมายที่ถูกเรียบเรียงในตำรา “ อัลฆอรอต ” โดย อะบุลอิสฮาก ษะกอฟี กูฟี จากนักวิชาการศตวรรษที่?? (เสียชีวิตเมื่อปี ๒๓๘ ฮ.ศ) เช่นเดียวกัน ส่วนใหญ่ของคำสั่งสอนที่เกี่ยวข้องกับเตาฮีดถูกบันทึกไว้ในตำราสำคัญ ๆ ต่าง ๆ ก่อนการรวบรวมนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺเป็นเวลาหนึ่งศตวรรษ เช่นตำราอัลกาฟีจากท่านเชค กุลัยนี และ ตำรา อัตเตาฮีดจากท่าน เชค ศอดูก อาลี อิบนิ ฮูเซน มัสอูดี นักบันทึกประวัติศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ดำรงชีวิตอยู่ก่อนหน้าซัยยิดรอฎีเป็นเวลามากกว่าหนึ่งปีได้บันทึกในตำราที่โด่งดังของเขา “ มุเราวิจ อัซซะฮัด ” เล่มสองว่า “ สิ่งที่ประชาชนนำมาใช้จดจำในชีวิตของตนจากคำสั่งสอนของท่านอาลี (อฺ) มีจำนวนมากกว่า ๔๘๐ ธรรมเทศนา ซึ่งท่านอาลีได้กล่าวทั้งหมดโดยไม่มีความจำเป็นต่อการบันทึกล่วงหน้า และประชาชนจะคอยจดจำและนำมาปฏิบัติซึ่งเป็นคำสั่งสอนที่มีคุณค่ายิ่งนัก ” จากการยืนยันของบรรดานักวิชาการท่านอื่น ๆ เกี่ยวกับจำนวนธรรมโวหารของท่านอิมามอาลี (อฺ) มีมากกว่านี้แต่ท่านซัยยิดรอฎีได้เลือกเพียง ๒๓๙ บทเท่านั้น ซึ่งเป็นบทที่มีคุณลักษณะและธรรมเทศนาที่พิเศษมากที่สุด มีการค้นคว้าเกี่ยวกับหลักฐาน และสายรายงานตำรานะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺอย่างกว้างขว้างซึ่งที่สำคัญที่สุดคือสามตำราที่ถูกเรียบเรียงโดย มุฮัมหมัด ดัชตี ในหนังสือ “ รุวาต วะ มุฮัดดะษีน นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ ” หนังสือ “ อัซนาด นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ ” โดย อาลีคอน อารัช และหนังสือ “ มะศอดิร นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ ” โดย ซัยยิด อับดุซซะฮฺรอ ฮูซัยนี และ ถอดความภาษาเปอร์เซีย โดยท่าน อยาตุลลอฮฺชีรอซี
คำสรรเสริญเยินยอนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ
นักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่จากชาวอาหรับหลายท่าน อาทิ อับดุลฮามีด กาติบ ( ศตวรรษที่ 2 ) ญาฮิซ ( ศตวรรษที่ 3 ) กิดอมะ อิบนิญะอฺฟัร ( ศตวรรษที่ 4 ) อิบนิ อะบี ฮะดีด ( ศตวรรษที่ 6 ) คอลีล อิบนิอะฮฺหมัด ฟะรอฮีดี ( ศตวรรษที่ 8 )ได้ทำการสรรเสริญโวหารที่อยู่ในนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ อาทิ ท่านญาฮิซ ได้กล่าวในตำราของตน “ อัลบะยาน วัต ตับยีน ” ( ซึ่งตำราของเขาถูกนับให้เป็นหนึ่งจากสี่ตำราไวยากรณ์อาหรับที่มีความสำคัญมากที่สุดโดยอิบนิคอลดูน )โดยหยิบยกคำกล่าวจากท่านอิมามอาลี (อฺ) และกล่าวว่า “ หากมีเพียงประโยคนี้มาถึงเราเพียงประโยคเดียว ก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกเราที่จะยืนยันว่าคำกล่าวของท่านอาลี (อฺ) มีความไพเราะและสำนวนโวหารที่สูงส่งที่สุด”
อาลี อัลญุนดีผู้อำนวยการมหาวิทยาลัย กอฮิร ได้เขียนเกี่ยวกับสำนวนโวหารที่อิมามอาลี (อฺ) มีในนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ ว่า
มีท่วงทำนองที่ลึกซึ้ง ซึ่งสามารถสัมผัสได้เมื่อได้ยินถ้อยคำดังกล่าวถึงขั้นที่สามารถเรียกได้ว่านั้นคือบทกวี
George Jordac นักเขียนชาวคริสเตียนได้เขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ และได้กล่าวว่า “ ภายหลังจากอาลีแล้วฉันไม่พบเห็นผู้ใดที่คู่ควรต่อการกล่าวถึงอีกต่อไป เพราะเป็นเช่นนี้ฉันจึงไม่ได้เขียนถึงผู้ใดอีกนอกเหนือจากอาลี ”
ธรรมเทศนา
- ธรรมเทศนาบทที่๑ “ การสร้างชั้นฟ้าและแผ่นดิน และนบีอาดัม (อฺ) ”
- ธรรมเทศนาบทที่๒ “ ภายหลังสงคราม ซิฟฟีน ” - ธรรมเทศนาบทที่๓ โด่งดังในนาม “ ชักชะกียะ ” - ธรรมเทศนาบทที่๔ “ ภายหลังการถูกสังหารของฏอลฮะ และ ซุเบร” - ธรรมเทศนาบทที่๕ “ ธรรมเทศนาต่ออับบาส และ อบูซุฟยานภายหลังการจากไปของท่านศาสดา(ศ็อลฯ)”
- ธรรมเทศนาบทที่๖ “ เมื่อมีคำขอให้ยุติการตาม ฏอลฮะ และ ซุเบร” - ธรรมเทศนาบทที่ ๗ “ ตำหนิผู้ตามแนวทางของชัยฏอน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๘ “ เรียกซุเบรกลับมาทำการให้สัตยาบัน” - ธรรมเทศนาบทที่ ๙ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของตน และ เหล่าศัตรูในสงครามญะมัล ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐ “ บทบาทของชัยฏอนในการการยุแหย่ชาวสงครามญะมัล และ ผลการกระทำของพวกเขา ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑ “ เมื่อมอบธงให้แก่บุตรชายของตน มุฮัมหมัด ฮานะฟี ในสงครามญะมัล ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒ “ เมื่อได้รับชัยชนะในสงครามญะมัล ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓ “ ในการสรรเสริญเมืองและชาวบัศเราะฮฺภายหลังสงครามญะมัล ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔ “ เมืองบัศเราะฮฺและชาวบัศเราะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕ “ เรียกคืนทรัพย์สิน บัยตุลมาล ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖ “ เมื่อมีการมอบสัตยาบันต่อท่าน ณ มะดีนะฮฺ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗ “ กล่าวถึงผู้มีหน้าที่ตัดสินในหมู่ประชาชน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘ “ ในการตำหนิความขัดแย้งด้านทัศนะของเหล่าผู้รู้ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙ “ กล่าวต่อ อัชอัษ อิบนิ เกษ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐ “ เรียกร้องการตื่นตัว และ สนใจไปยังพระเจ้า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑ “ การให้ความสำคัญต่อวันกิยามะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒ “ เมื่อท่านได้รับข่าวการละเมิดสัตยาบันของชาวสงครามญะมัล ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓ “ เพื่อปลอบประโลมจิตใจของผู้ยากไร้และเทศนาผู้ร่ำรวย ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๔ “ สู้รบกับเหล่าศัตรู ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๕ “ เมื่อท่านได้รับข่าวการบุกรุกของมุอาวียะฮฺไปยังเมือง - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๖ “ สาธยายสภาพของผู้โง่เขล่าและ ยุคแห่งการนิ่งเงียบของตน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๗ “ ในการตำหนิผู้ไม่เข้าร่วมในการญิฮาด ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๘ “ ความไม่จีรังยั่งยืนของดุนยาและการให้ความสำคัญต่ออาคิเราะฮฺ
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๙ “ ภายหลังการตัดสิน และการจู่โจม ของฎิฮาก อิบนิเกษ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๓๐ “เกี่ยวการถูกสังหารของอุษมาน”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๓๑ “ ก่อนสงครามญะมัล ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๒ “ ตำหนิยุคสมัยของตน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๓๓ “ เมื่อท่านออกสงครามกับชาวบัศเราะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๔ “ ปลุกระดมเพื่อสู้รบกับชาวชาม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๕ “ ภายหลังเหตุการณ์ ฮากีมียัต ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๖ “ เพื่อตักเตือน ชาวนะฮฺรอวาน” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๗ “ บรรยายถึงคุณลักษณะของตน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๘ “ นิยามการสร้าง ชุบฮะฮฺ (ข้อสงสัย) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๓๙ “ ตำหนิ สาวกและเชิญชวนสู่การทำญิฮาด ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๔๐ “ เมื่อได้ยินชาว คอวาริจญฺพูดว่า ไม่มีการตัดสินใดนอกจากการตัดสินของพระองค์ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๑ “ ห้ามปรามการฉ้อฉล และ หลอกลวง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๒ “ การตำหนิการคาดหวังอันยาวนานและการทำตามอารมณ์ ใฝ่ต่ำของตนเอง ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๔๓ “ เมื่อท่านส่ง ญะรีร อิบนิ อับดุลลอฮฺไปยังมุอาวียะฮฺเพื่อให้มุอาวียะฮฺทำการให้สัตยาบัน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๔๔ “ เมื่อ มุศลาเกาะฮฺ อิบนิ ฮุไบเราะฮฺ ชัยบานี หนีไปหามุอาวียะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๕ “ในวันอีดฟิฏรฺ และ การตำหนิดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๖ “ เมื่อท่านตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังเมืองชาม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๗ “ เกี่ยวกับเมืองกูฟะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๘ “ เมื่อออกเดินทางไปยังเมืองชาม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๔๙ “ ความเอกะของพระองค์ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๕๐ “ อธิบายเรื่องฟิตนะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๕๑ “ เมื่อกองทัพของมุอาวียะฮฺปิดทางน้ำต่อท่านและสาวกในสงครามซิฟฟีน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๕๒ “ ความไม่ซื่อตรงของดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๕๓ “ เกี่ยวกับเรื่อง บัยอัต (การมอบสัตยาบัน) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๕๔ “ เมื่อสาวกของท่านมองว่าท่านได้เลื่อนเวลาในการอนุญาตเริ่มสงครามซิฟฟีนออกไป ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๕๕ “ เปรียบสาวกของตนและสาวกของท่านศาสดา (ศ็อล ฯ) ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๕๖ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของมุอาวียะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๕๗ “ กล่าวถึงกลุ่ม คอวาริจญฺในสงคราม นะฮฺรอวาน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๕๙ “ เมื่อบรรดาคอวาริจญฺถูกสังหาร ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๖๐ “ เกี่ยวกับกลุ่มคอวาริจญฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๖๑ “ เมื่อท่านถูกขู่ว่าจะถูกสังหาร - ธรรมเทศนาบทที่ ๖๒ “ ในการตำหนิดุนยา ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๖๓ “ ในการชมเชยการกระทำที่ศอลิฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๖๔ “ เกี่ยวกับความเอกะของพระเจ้า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๖๕ “ หลักเกณฑ์ของสงคราม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๖๖ “ เกี่ยวกับอันศอร ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๖๗ “ เมื่อมอบอียิปต์ให้มุฮัมหมัด อิบนิ อะบีบักรฺเป็นผู้ดูแล ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๖๘ “ ตำหนิสาวกผู้ไม่ทำตามสัญญาของตน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๖๙ “ เมื่อเช้าของวันที่ท่านถูกฟันศีรษะ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๗๐ “ในการตำหนิชาวอิรัก ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๗๑ “ สั่งสอนการสรรเสริญท่านศาสดา (ศ็อลฯ) ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๗๒ “ ณ เมืองบัศเราะฮฺเกี่ยวกับ มัรวาน อิบนิ ฮากัม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๗๓ “ เมื่อสภาคอลีฟะฮฺต้องการให้สัตยาบันต่ออุษมาน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๗๔ “ เมื่อท่านได้รับข่าวว่า บนีอุมัยยะฮฺ กล่าวหาว่าท่านเป็นผู้สังหารอุษมาน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๗๕ “ในการชมเชยการกระทำที่ศอลิฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๗๖ “ เมื่อซะอีด อิบนิ อาศ ได้ทำการลิดรอนสิทธิของท่าน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๗๗ “ เกี่ยวกับบทวิงวอนของท่าน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๗๘ “ เมื่อท่านเดินไปสู่พวกคอวาริจญฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๗๙ “ ตำหนิบรรดาสตรีภายหลังจากสงคราม ญะมัล ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๘๐ “ เกี่ยวกับความยำเกรงต่อพระองค์ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๘๑ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๘๒ “ ธรรมเทศนาที่พิเศษในนาม “ฆอรอร” ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๘๓ “ เกี่ยว กับอัมรุ อาศ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๘๔ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของพระเจ้า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๘๕ “ เกี่ยวกับความเอกะของพระเจ้า และเชิญชวนสู่ความยำเกรง และ การปรึกษาหารือ
- ธรรมเทศนาบทที่ ๘๖ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้ยำเกรง และ ผู้กระทำบาป และตำแหน่งของลูกหลานนบี ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๘๗ “ อธิบายความพินาศของมนุษย์ ” - ธรรมเทศนาบทที่๘๘ “ สภาพของประชาชนก่อนและหลังการแต่งตั้งศาสดา (ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๘๙ “ ความเป็นเอกะของพระเจ้า และคำสั่งสอน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๙๐ โด่งดังในนาม “ คุฏบะฮ์ อิชบาฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๙๑ “ เมื่อประชาชนขอให้สัตยาบันแก่ท่านภายหลังอุษมานถูกสังหาร ”
- ธรรมเทศนาบทที่๙๒ “ เกี่ยวกับความประเสริฐและความรู้ของตน และแจ้งแผนการร้ายของบนีอุมัยยะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๙๓ “ ความประเสริฐของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) และคำสั่งสอน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๙๔ “ สภาพของประชาชนในยุคสมัยการแต่งตั้งศาสดา (ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๙๕ “ เกี่ยวกับท่านศาสดาอิสลาม(ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๙๖ “ ในการเปรียบเทียบสาวกของท่านกับสาวกของท่านศาสดา(ศ็อลฯ) ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๙๗ “ การกดขี่ของบนีอุมัยยะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๙๘ “ ห่างไกลจากเรื่องดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๙๙ “ เกี่ยวกับท่านศาสดาและลูกหลานของท่าน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๐ “ แจ้งข่าวจากเหตุการณ์ร้าย ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๑ “ เกี่ยวกับความยากลำบาก ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๒ “ เชิญชวนสู่ความยำเกรง ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๓ “ เกี่ยวกับท่านศาสดา (ศ็อล ฯ) และความประเสริฐของท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๔ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) และคำข่มขู่ ของบนีอุมัยยะฮฺและคำสั่งสอนประชาชน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๕ “ ความสูงส่งของอิสลาม คุณลักษณะของท่านศาสดา (ศ็อล ฯ) และการตักเตือนสาวกของท่าน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๖ “ วันหนึ่งในสงครามซิฟฟีน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๗ “ ทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้า ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๘ “ เกี่ยวกับพลังอำนาจของพระเจ้า ความตาย และ วันสิ้นโลก ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๐๙ “ การขอความช่วยจากพระองค์ผู้ทรงยิ่งใหญ่ และมหาบริสุทธิ์ยิ่งโดยบรรดาผู้ขอความช่วยเหลือ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๐ “ ในการตำหนิดุนยา ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๑ “ เกี่ยวกับมาลาอิกะฮฺแห่งความตายและการกระชากวิญญาณ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๒ “ ในการตำหนิดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๓ “ คำสั่งสอนประชาชน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๔ “ การขอฝน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๕ “ คำสั่งสอนสาวกของท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๖ “ ผู้ตระหนี่ในทรัพย์สินและชีวิตของตน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๗ “ เกี่ยวสาวกผู้เหมาะสมของท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๘ “ เมื่อท่านรวบรวมประชาชนและเชิญชวนให้พวกเขาทำญิฮาด ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๑๙ “ เกี่ยวกับคุณลักษณะของตนและคำสั่งสอนต่อสาวก ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๐ “ ภายหลังค่ำคืน ฮะรีร ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๑ “ กล่าวต่อบรรดาคอวาริจญฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๒ “ กล่าวต่อสาวกของท่านในสงครามซิฟฟีน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๓ “ เกี่ยวการหลบหนีของสาวก ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๔ “ เชิญชวนสาวกของท่านในการทำญิฮาด ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๕ “ เกี่ยวกับกลุ่มคอวาริจญฺเมื่อพวกเขาปฏิเสธการตัดสิน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๖ “ เมื่อมีคนถามจากท่านถึงสาเหตุที่แบ่งทรัพย์สินของบัยตุลมาลโดยเท่าเทียมกัน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๗ “ กล่าวถึงคอวาริจญฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๘ “แจ้งแผนการและเหตุการณ์ร้ายที่เกิดขึ้นกับเมืองบัศเราะฮฺ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๒๙ “ เกี่ยวกับ ถ้วยตวง และตาชั่ง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๐ “ กล่าวถึง อบูซัร เมื่อถูกเนรเทศ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๑ “ ปรัชญาในการยอมรับการปกครองและคุณลักษณะของอิมามที่แท้จริง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๒ “ คำสั่งสอน และ การเชิญชวนสู่การรำลึกถึงความตาย ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๓ “ เกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า อัลกุรอาน ศาสดา และ ความสัมพันธ์กับดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๔ “ กล่าวถึง อุมัร อิบนิ คอฏฏอบ เมื่อเขาปรึกษากับท่านเกี่ยวสงครามกับโรมัน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๕ “ มีการถกเถียงระหว่างท่านและอุษมาน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๖ “ เกี่ยวกับการให้สัตยาบันของตน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๗ “ เกี่ยวกับ ฏอลฮะ และ ซุเบร ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๘ “ เกี่ยวกับฟิตนะฮฺต่าง ๆ และการปกครองของอิมามมะฮฺดีในยุคสุดท้าย ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๓๙ “ กล่าวถึงสภาคอลีฟะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๐ “ ห้ามปรามจากการนินทาประชาชน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๑ “ ห้ามปรามจากการนินทา ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๒ “ เกี่ยวกับการทำดีต่อผู้อื่น ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๓ “ เรียกร้องหาสาวก ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๔ “ เกี่ยวกับการแต่งตั้งของศาสดา (ศ็อลฯ) และความประเสริฐของลูกหลานของท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๕ “ ในความไม่จีรังของดุนยาและตำหนิการบิดอะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๖ “ ในการให้คำปรึกษาต่อ อุมัร อิบนิ คอฏฏอบ เมื่อจะทำสางครามกับอิหร่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๗ “ ปรัชญาในการแต่งตั้งศาสดา (ศ็อลฯ) และเหตุการณ์ในอนาคต และคำสั่งสอน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๘ “ เกี่ยวกับชาวบัศเราะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๔๙ “ ก่อนการเสียชีวิต ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๐ “ เกี่ยวกับฟิตนะฮฺต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๑ “ การตักเตือนในฟิตนะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๒ “ คุณลักษณะของพระองค์ และผู้นำศาสนา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๓ “ ความประเสริฐของลูกหลานศาสดา (ศ็อลฯ) ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๔ “ ความมหัศจรรย์ในการสร้างค้างคาว ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๕ “แจ้งเหตุการณ์ร้ายที่จะเกิดขึ้นในเมืองบัศเราะฮฺแก่ชาวบัศเราะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๖ “ เชิญชวนสู่ความยำเกรง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๗ “ เกี่ยวกับท่านศาสดา (ศ็อลฯ) อัลกุรอาน และ การปกครองของบนีอุมัยยะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๘ “ การมีมารยาทที่ดีต่อประชาชน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๙ “ เกี่ยวกับความเอกะของพระเจ้า และ เรื่องราวของนบีบางท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่๑๖๐ “ เกี่ยวคุณลักษณะของท่านศาสดา(ศ็อลฯ)และลูกหลานของท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๑ “ ตอบคำถามของสาวกท่านหนึ่ง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๒ “ เกี่ยวกับความเอกะของพระเจ้า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๓ “ เมื่อประชาชนร้องเรียนถึงการกระทำที่ไม่ดีของอุษมาน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๔ “ ความมหัศจรรย์ในการสร้างนกยูง ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๕ “ คำสั่งให้มีความรักต่อกัน คุณลักษณะของบนีอุมัยยะฮฺและสาวก ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๖ “ เริ่มการปกครองของท่าน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๗ “ ภายหลังการให้สัตยาบันต่อท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๘ “ เมื่อชาวญะมัลไปยังเมืองบัศเราะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๖๙ “ เมื่อท่านใกล้ถึงเมืองบัศเราะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๐ “ เมื่อท่านตัดสินใจที่จะทำการสู้รบกับกองทัพของมุอาวียะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๑ “ เกี่ยวกับสิทธิของท่าน และ การตำหนิชาวญะมัล ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๒ “ กล่าวถึงผู้ที่เหมาะสมในการปกครอง และเชิญชวนสู่ความยำเกรงต่อพระเจ้าและห่างไกลจากเรื่องดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๓ “ เกี่ยวกับฏอลฮะ อิบนิ อุบัยดิลละฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๔ “ เกี่ยวกับคำสั่งสอน และ กล่าวถึงความใกล้ชิดของท่านที่มีต่อท่านศาสดา(ศ็อล ฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๕ “ คำสั่งสอน ความประเสริฐของอัลกุรอาน และห้ามปรามจากบิดอะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๖ “ เกี่ยวกับการตัดสิน”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๗ “ เกี่ยวกับเตาฮีด และ ความยำเกรงต่อพระองค์ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๘ “ไขข้อสงสัยของ ซิกลิบ ยะมานี เกี่ยวกับการพบเห็นพระองค์ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๗๙ “ ตำหนิศอฮาบะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๐ “ เกี่ยวกับบุคคลที่ต้องการจะเข้าร่วมกับคอวาริจญฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่๑๘๑ “ เกี่ยวความเอกะของพระองค์และการรำลึกถึงบรรดาชะฮีดในสงครามซิฟฟีน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๒ “ พลังอำนาจของพระองค์และความประเสิรฐของอัลกุรอาน และเชิญชวนไปสู่ความยำเกรง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๓ “ กล่าวถึง บุรจฺ อิบนิ มุสฮิร ฏออี ซึ่งเป็นหนึ่งในคอวาริจญฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๔ “ กล่าวต่อ ฮัมมามเกี่ยวกับผู้ยำเกรง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๕ “ เกี่ยวกับบรรดาผู้กลับกลอก ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๖ “ สรรเสริญพระเจ้าและศาสดา(ศ็อลฯ) และคำสั่งสอน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๗ “ เกี่ยวกับการแต่งตั้งศาสดา (ศ็อลฯ) และการห่างไกลจากเรื่องดุนยา ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๘ “ เกี่ยวกับความใกล้ชิดของท่านต่อท่านศาสดา(ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๙ “ เกี่ยวกับความยำเกรงต่อพระเจ้า คุณลักษณะของอิสลามและท่านศาสดา(ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๐ “ คำสั่งเสียต่อสาวกของท่าน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๑ “ เกี่ยวกับมุอาวียะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๒ “ เกี่ยวกับการยืนหยัดในหนทางของสัจธรรม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๓ “ กล่าวถึงเหตุการณ์ขณะฝังท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ (ซ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๔ “ ห่างไกลจากเรื่องดุนยา ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๕ “ คำสั่งสอนที่มีในวาระต่าง ๆ ต่อสาวกของท่าน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๖ “ ภายหลังการให้สัตยาบันของฏอลฮะ และ ซุเบร ท่านอิมามได้กล่าวต่อพวกเขาว่า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๗ “ เมื่อท่านได้ยินว่าบรรดาสาวกได้ว่าร้ายชาวเมืองชามในสงครามซิฟฟีน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๘ “ เกี่ยวกับบุตรชายของท่าน อิมามฮาซัน (อฺ) ในสงครามซิฟฟีน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๑๙๙ “ เมื่อบรรดาสาวกของท่านขัดแย้งกับท่านภายหลังการตัดสิน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๐ “ เมื่อท่านไปเยี่ยม อะลาอิบนิ ซียาด ฮาริษี ในเมืองบัศเราะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๑ “ เมื่อมีผู้คนถามท่านเกี่ยวกับการรายงานและวจนะจอมปลอมและขัดแย้ง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๒ “ พลังอำนาจของพระเจ้าและการสร้างโลก ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๓ “ ปลุกระดมสาวกของตนในการสู้รบกับชาวเมืองชาม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๔ “ สรรเสริญพระองค์ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๕ “ คุณลักษณะของศาสดา (ศ็อลฯ) และ บรรดาคำสั่งสอน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๖ “ การวิงวอน ของท่านต่อพระเจ้า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๗ “ ธรรมเทศนา ณ สงครามซิฟฟีน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๗๘ “ตัดพ้อต่อว่าหล่ากุเรช” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๐๙ “ ธรรมเทศนาในสงครามญะมัลเมื่อท่านผ่านร่างไร้วิญญาณของฏอลฮะ และ อับดุรเราะฮฺมาน อิบนิ อะตาบ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๐ “ คุณลักษณะของผู้ขัดเกล่าจิตวิญญาณของตน ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๑ “ เชิญชวนสาวกสู่การทำญิฮาด ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๒ “ ภายหลังการอ่านโองการ الهیکم التکاثر حتی زرتم المقابر
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๓ “ เมื่อท่านอ่านโองการ رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذکر الله
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๔ “ เมื่อท่านอ่านโองการ یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๕ “ เกี่ยวกับการรังเกียจการกดขี่ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๖ “ เกี่ยวกับการร้องขอปัจจัยยังชีพที่มากมาย ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๗ “ ห่างไกลจากเรื่องดุนยา ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๘ “ คุณลักษณะของผู้ที่รักพระเจ้า ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๑๙ “ เกี่ยวกับหนึ่งในบรรดาผู้ปกครอง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๐ “ บรรยายการให้สัตยาบันของประชาชนต่อท่านในฐานะคอลีฟะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๑ “ เกี่ยวกับความยำเกรง และ ความพยายามในการปฏิบัติดี ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๒ “ ณ ซีกอรเมื่อท่านเดินทางไปยังบัศเราะฮฺ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๓ “ กล่าวต่อ อับดุลลอฮฺ อิบนิ ซัมอะฮฺ ซึ่งเป็นชีอะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๔ “ เกี่ยวกับความประเสริฐของบรรดา อะฮฺลุลบัยตฺ และการตำหนิประชาชนยุคสมัยของตน ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๕ “เกี่ยวกับสาเหตุของความขัดแย้งระหว่างบุคลิกภายนอกและภายในจิตใจของมนุษย์ ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๖ “ เมื่อทำการฆุซุล และเตรียมการฝังท่านศาสดา(ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๗ “ สรรเสริญท่านศาสดา (ศ็อลฯ)และความมหัศจรรย์ของสิ่งถูกสร้าง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๘ “ ความเอกะของพระเจ้า ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๒๙ “ แจ้งเหตุการณ์ร้ายที่เกิดขึ้น ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๐ “ เชิญชวนสู่ความยำเกรง และการรำลึกถึงความตาย ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๑ “ เกี่ยวกับความศรัทธา และการฮิจเราะฮฺ ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๒ “ สรรเสริญพระเจ้า และเชิญชวนสู่ความยำเกรง ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๓ “ สรรเสริญพระเจ้า และ เชิญชวนสู่ความยำเกรง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๔ “ ธรรมเทศนาในนาม กอศิอะฮฺ เกี่ยวกับการสาปแช่งอิบลิส ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๕ “ กล่าวต่อ อับดุลลอฮ อิบนิ อับบาส เมื่ออุษมานถูกประชาชนปิดล้อม ”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๖ “ สภาพของตนภายหลังจากการฮิจเราะฮฺของท่านศาสดา (ศ็อลฯ)และเมื่อท่านเข้าร่วมกับการฮิจเราะฮฺของท่านศาสดา (ศ็อลฯ)ในภายหลัง ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๗ “ เชิญชวนสู่การปฏิบัติดี ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๘ “ เกี่ยวกับการตัดสิน และ ตำหนิชาวเมืองชาม ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๙ “ เกี่ยวกับความประเสริฐของลูกหลานท่านศาสดา(ศ็อล ฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๔๐ “ เกี่ยวกับความประเสริฐของลูกหลานท่านศาสดา(ศ็อลฯ) ” - ธรรมเทศนาบทที่ ๒๔๑ “ เกี่ยวกับการเชิญชวนสู่การทำญิฮาด ”
สาสน์
- สาสน์ที่ ๑ “ สาสน์จากอาลีถึงชาวกูฟะฮฺ เมื่อท่านออกเดินทางจากมาดีนะฮฺไปยังบัศเราะฮฺ ”
- สาสน์ที่ ๒ “ สาสน์จากอาลีถึงประชาชนชาวกูฟะฮฺภายหลังการยึดครองบัศเราะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๓ “ สาสน์จากอาลีถึง ผู้พิพากษาของท่าน ชะริฮฺ อิบนิ ฮาริษ ”
- สาสน์ที่ ๔ “ สาสน์จากอาลีถึงแม้ทัพท่านหนึ่ง ”
- สาสน์ที่ ๕ “ สาสน์จากอาลีถึง อัชอาษ อิบนิ เกษ ” - สาสน์ที่ ๖ “ สาสน์จากอาลีถึงมุอาวียะฮฺ ”
- สาสน์ที่ ๗ “ สาสน์จากอาลีถึงมุอาวียะฮฺ ”
- สาสน์ที่ ๘ “ สาสน์จากอาลีถึงญะรีร อิบนิ อับดุลลอฮฺ อัลบะญะลี เมื่อท่านส่งเขาไปยังมุอาวียะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๙ “ สาสน์จากอาลีถึงมุอาวียะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๑๐ “ สาสน์จากอาลีถึงมุอาวียะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๑๑ “ สาสน์จากอาลีเมื่อท่านส่งกองทัพไปยังศัตรู ” - สาสน์ที่ ๑๒ “ สาสน์จากอาลีถึงมะอฺกัลป์ อิบนิ เกส อัรริยาฮี เมื่อท่านส่งกองทัพสามพันคนไปยังชาม ” - สาสน์ที่ ๑๓ “ สาสน์จากอาลีถึงแม่ทัพสองท่าน ” - สาสน์ที่ ๑๔ “ สาสน์จากอาลีถึงกองทัพของท่านก่อนการเผชิญกับกองทัพมุอาวียะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๑๕ “ สาสน์จากอาลีเมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูในสงครามท่านจะกล่าวเช่นนี้ ”
- สาสน์ที่ ๑๖ “ สาสน์จากอาลีถึงสาวกของท่านในสงคราม ”
- สาสน์ที่ ๑๗ “ สาสน์จากอาลีเพื่อตอบโต้มุอาวียะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๑๘ “ สาสน์จากอาลีถึงอิบนิ อับบาส ตัวแทนของท่านในบัศเราะฮฺ ” - สาสน์ที่ ๑๙ “ สาสน์จากอาลีถึงหนึ่งในตัวแทนของท่าน ” - สาสน์ที่ ๒๐ “ สาสน์จากอาลีถึงซิยาด อิบนิ อะบิฮฺ ” - ………
ธรรมเทศนา
สาสน์
บุคคลสำคัญในนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ
ท่านนบี อีซา(อฺ)
ใน นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺ ได้กล่าวถึงคุณลักษณะของท่านนบีอีซา (อฺ) ว่าท่านใช้ชีวิตอย่างสมถะ และห่างไกลจากเรื่องดุนยา ในธรรมเทศนาบทที่ ๑๕๙ ท่านอิมามอาลี(อฺ)ได้กล่าวถึงท่านนบีอีซา (อฺ) ว่า
“ หากจะกล่าวถึงอีซาจงกล่าวว่าหมอนของท่านคือก้อนหิน และเสื้อผ้าของท่านมาจากผ้าที่มีความหยาบ ท่านจะไม่รับประทานอาหารที่มีรสชาติอร่อย และท่านจะกินเพียงขนมปังเท่านั้น แสงสว่างของท่านคือแสงจันทร์ และที่พักพิงของท่านในยามหนาวคือพื้นดิน ผักและผลไม้ของท่านคือสิ่งที่เจริญเติบโตขึ้นเพื่อสัตว์ ท่านไม่มีภรรยาเพื่อที่จะทำให้ท่านหลงรัก ไม่มีบุตรที่จะสร้างความโศกเศร้าแก่ท่าน ไม่มีทรัพย์สินที่จะทำให้ท่านหลงลืมโลกหน้า ไม่มีความโลภในสิ่งใดที่จะทำให้ท่านต้องตกต่ำ พาหนะของท่านคือสองเท้าของท่าน และผู้รับใช้ของท่านคือสองมือของท่าน”
ท่านนบีมูซา (อฺ)
ในนะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺได้กล่าวถึงท่านนบีมูซาบุตรของอิมรอนหลายต่อหลายครั้ง เมื่อท่านอิมามอาลี (อฺ) ต้องการจะยกแบบอย่างจากเรื่องราวต่าง ๆ ท่านจะกล่าวถึงนบีมูซา (อฺ) และธรรมเทศนาบทอื่นท่านได้ถือว่านบีมูซา (อฺ) คือแบบอย่างของมนุษย์ที่มีความสมบูรณ์แบบ
- ธรรมเทศนาที่ ๔
ในบทธรรมเทศนาบทที่ ๔ ท่านอิมามอาลี (อฺ) ได้กล่าวถึงท่านนบีมูซา (อฺ) เพื่อเป็นตัวอย่างโดยกล่าวว่า “ ผู้ที่ไม่ได้ตามแนวทางของฉันคือผู้ที่ไม่ใช้ปัญญา เมื่อฉันได้พบเห็นสัจธรรม ฉันไม่เคยสงสัย คลางแคลงใจดัง (ไม่เคยเกรงกลัวต่อตัวตนเช่นเดียวกับ) มูซาที่ไม่เกรงกลัวตัวเอง แต่ความกังวลของฉันคือชัยชนะของการปกครองที่หลงทาง วันนี้เราทุกคนอยู่ระหว่างสองแยก สัจธรรม และ บาฏิลและแน่นอนว่าผู้ที่มั่นใจในการมีอยู่ของน้ำเขาจะไม่ยอมอยู่อย่างกระหาย
- ธรรมเทศนาที่ ๑๕๙
ในธรรมเทศนาบทดังกล่าว ท่านอิมามอาลี (อฺ) ได้ทำการสรรเสริญท่านศาสดา(ศ็อลฯ) และบรรยายถึงความเป็นแบบอย่างของท่านโดยกล่าวว่า “ หากพวกท่านแสวงหาผู้เป็นแบบอย่างท่านที่สอง คือท่านนบีมูซา (อฺ) เมื่อท่านกล่าวว่า “ ข้าพเจ้ามีความจำเป็นต่อทุกสิ่งที่พระองค์ประทานจากความดีงามของพระองค์ ” ขอสาบานว่าเขาไม่เคยขอสิ่งใดจากพระองค์นอกจากขนมปังที่ท่านรับประทานเป็นอาหาร เพราะช่วงเวลาหนึ่งที่ท่านตกอยู่ในความยากลำบากจึงทำให้ท่านต้องกินพืชพันธ์แทนอาหารและท่านล้มลงเนื่องจากความผอมและอ่อนแรงของตน จนสามารถมองเห็นความเขียวของพืชพันธ์ในท้องของท่านได้”
- ธรรมเทศนาบทที่ ๑๘๑
ในบทดังกล่าวได้กล่าวถึงการพูดคุยโดยตรงระหว่างพระองค์และท่านนบีมูซา (อฺ)ธรรมเทศนาบทที่ ๒๓๔ ในบทดังกล่าวท่านอิมามอาลี (อฺ) ได้กล่าวถึงการดำรงชีวิตอย่างเรียบง่ายของท่านนบีมูซา (อฺ) ต่อฟาโรห์ โดยกล่าวว่า “ มูซาบุตรของอิมรอน ได้เข้าพบฟาโรห์พร้อมกับพี่ชายของเขาในขณะที่พวกเขาสวมใส่เสื้อคลุมจากขนสัตว์และถือไม้เท้า ”
- บางส่วนจากถ้อยคำของท่านอิมามอาลี (อฺ) ๓๑๗
اชาวยาฮูดีคนหนึ่งได้พูดต่อท่านอิมามอาลี (อฺ)ว่า “ พวกท่านบรรดามุสลิม ได้ขัดแย้งกันทั้งที่ยังไม่ได้ฝังศพศาสดาของท่านเอง ” ท่านอิมามอาลี (อฺ) กล่าวตอบเขาว่า “ เราได้ขัดแย้งกันในสิ่งที่เราได้รับแล้ว มิได้ขัดแย้งในตัวตนของท่านศาสดา(ศ็อลฯ) แต่พวกท่านชาวยะฮูดได้กล่าวต่อศาสดาของตนทั้งที่เท้าของพวกท่านยังไม่แห้งจากน้ำทะเลว่า “ จงน้ำเจว็ดที่หลากหลายมาสู่พวกเรา ” จึงทำให้ท่านนบีมูซา (อฺ) ได้ตอบกับพวกท่าน ว่า “พวกเจ้าคือประชาชาติที่โง่เขล่า”
เกี่ยวกับฏอลฮะ และ ซุเบร
ฏอลฮะ บุตรชายของ อุบัยดุลลอฮฺ หนึ่งจากสาวกของท่านนบี (ศ็อลฯ) ซึ่งท่านอิมามอาลี (อฺ) ได้กล่าวถึงเขาใน นะฮฺญุลบะลาเฆาะฮฺภายหลังสงครามญะมัลได้จบลงและฏอลฮะ กับซุเบรถูกสังหารว่า .
- ธรรมนาบทที่ ๔
“ พวกท่านได้เข้าช่วยเหลือเราในวันที่มืดมน และได้รับตำแหน่งที่สูงส่ง และท่านได้หลุดออกจากค่ำคืนที่มืดมิด ช่างห่างไกลเสียเหลือเกินหูที่ไม่ยอมรับฟังคำตักเตือนและไม่ได้ยินเสียงใดเนื่องจากรับฟังเสียงที่ดังกว่า แล้วท่านจะได้ยินเสียงที่นิ่มนวลของฉันได้อย่างไรกัน? จงสงบเถิดหัวใจที่ไม่หยุดนิ่งเนื่องจากความเกรงกลัวต่อพระองค์ ฉันเฝ้ารอวันที่พวกท่านจะผิดสัญญาและเห็นแววตาที่หลอกลวงของพวกท่านมาตลอด เราได้หลับตาต่อความผิดพลาดของพวกท่านเนื่องจากพวกท่านอำพรางตนอยู่ภายใต้เสื้อคลุมแห่งศาสนาในขณะที่รัศมีจากหัวใจของฉันคอยเปิดเผยความคิดของพวกท่านมาโดยตลอด ฉันยืนอยู่เคียงข้างหนทางที่หลงผิดเพื่อจะชี้นำพวกท่านเข้าสู่แนวทางที่เที่ยงตรง เมื่อพวกท่านรวมตัวกันโดยไร้ผู้นำ และพากันขุดแสวงหาสายธารแห่งการชี้นำซึ่งพวกท่านไม่ได้พบเจอ ”
ท้ายกระดาษ
แม่แบบ:پانویس
- [1] 2020-02-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน اسلام پدیا - معرفی نهج البلاغه
- عبدالکریم تاراس چرنینکو پایگاه تخصصی نهج البلاغه
- پارس تودی، ترجمه نهج البلاغه به زبان گرجی در ایران
- الغدیر
- استناد نهجالبلاغه
- قانون
- الغارات
- مرتضی مطهری، سیری در نهج البلاغه قابل دسترسی در اینجا 2010-06-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- مرتضی مطهری، حکمتها و اندرزها قابل دسترسی در اینجا
- و اگر میخواهی درباره عیسی علیه السّلام بگو که سنگ را 2015-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน نهجالبلاغه ترجمه حسین انصاریان
- . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-02-05. สืบค้นเมื่อ 2018-01-07.
- و اگر بخواهی شخص دومی را مقتدا قرار دهی این است موسی کلیم اللّه ـ که درود خدا بر او 2015-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน حسین انصاریان ترجمه نهج البلاغه
- خداوندی که با موسی سخن گفت، و از آیات عظیمه اش به او نمایاند 2015-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน حسین انصاریان ترجمه نهج البلاغه
- موسی بن عمران همراه برادرش هارون 2015-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน حسین انصاریان ترجمه نهج البلاغه
- بعضی از یهود گفتند 2014-11-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน حسین انصاریان ترجمه نهج البلاغه