ประเทศซิมบับเว

พิกัดภูมิศาสตร์: 20°S 30°E / 20°S 30°E / -20; 30

ซิมบับเว (อังกฤษ: Zimbabwe) มีชื่อทางการคือ สาธารณรัฐซิมบับเว (อังกฤษ: Republic of Zimbabwe) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ทวีปแอฟริกา อยู่ระหว่างแม่น้ำซัมเบซีและแม่น้ำลิมโปโป มีอาณาเขตทิศเหนือติดกับประเทศแซมเบีย ทิศตะวันออกติดกับประเทศโมซัมบิก ทิศตะวันตกติดกับประเทศบอตสวานา และทิศใต้ติดกับประเทศแอฟริกาใต้ มีพื้นที่ประเทศ 390,580 ตารางกิโลเมตร เมืองหลวงคือ กรุงฮาราเร

สาธารณรัฐซิมบับเว Republic of Zimbabwe (อังกฤษ)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: "Unity, Freedom, Work" อังกฤษ: เอกภาพ, อิสรภาพ, การงาน
เพลงชาติ: เพลงชาติซิมบับเว Simudzai Mureza wedu WeZimbabwe หรือ Kalibusiswe Ilizwe leZimbabwe ("โปรดประทานพรแก่ดินแดนแห่งซิมบับเว")
ที่ตั้งของ ประเทศซิมบับเว  (เขียวเข้ม)
เมืองหลวง และ ใหญ่สุด	ฮาราเร 17°50′S 31°3′E / 17.833°S 31.050°E / -17.833; 31.050
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษ
การปกครอง	รัฐเดี่ยว ระบบพรรคเด่น ประธานาธิบดี สาธารณรัฐ
• ประธานาธิบดี	เอ็มเมอร์สัน อึมนังกากวา
• รองประธานาธิบดี	Constantino Chiwenga
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภา
• สภาสูง	วุฒิสภา
• สภาล่าง	รัฐสภา
ประกาศเอกราชจากสหราชอาณาจักร
• ประกาศ	11 พฤศจิกายน 1965
• สาธารณรัฐ	2 มีนาคม 1970
• ซิมบับเวโรดีเชีย	1 มิถุนายน 1979
• อิสรภาพได้รับการยอมรับ	18 เมษายน 1980
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน	15 พฤษภาคม 2013
พื้นที่
• รวม	390,757 ตารางกิโลเมตร (150,872 ตารางไมล์) (60)
• แหล่งน้ำ (%)	1
ประชากร
• 2019 ประมาณ	15,092,171 (74)
• สำมะโนประชากร 2012	12,973,808
• ความหนาแน่น	26 ต่อตารางกิโลเมตร (67.3 ต่อตารางไมล์) (170)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2019 (ประมาณ)
• รวม	$41.031 พันล้าน
• ต่อหัว	$2,621
จีดีพี (ราคาตลาด)	2019 (ประมาณ)
• รวม	$22.290 พันล้าน
• ต่อหัว	$1,424
จีนี (2017)	44.3 ปานกลาง
เอชดีไอ (2019)	0.571 ปานกลาง · 150
สกุลเงิน	ดอลลาร์ซิมบับเว
เขตเวลา	UTC+2 (CAT)
รูปแบบวันที่	วว/ดด/ปปปป
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
รหัสโทรศัพท์	+263
โดเมนบนสุด	.zw

ชื่อประเทศ

ชื่อซิมบับเวมาจากคำว่า "Dzimba dza mabwe" ซึ่งแปลว่าบ้านหินใหญ่ในภาษาโชนา ชื่อนี้ถูกนำมาจากเกรตซิมบับเวซึ่งเป็นอดีตเมืองหลวงของอาณาจักรเกรตซิมบับเว

ภูมิศาสตร์

ซิมบับเวเป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ถูกล้อมรอบด้วยประเทศแอฟริกาใต้ทางใต้โดยมีแม่น้ำลิมโปโปกั้นอยู่ บอตสวานาทางตะวันตก แซมเบียทางตะวันตกเฉียงเหนือ และโมซัมบิคทางตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือ ซิมบับเวยังมีจุดที่ติดต่อกับประเทศนามิเบียทางตะวันตกอีกด้วย จุดที่สูงที่สุดของประเทศคือภูเขาเนียนกานี ซึ่งสูง 2,592 เมตร

ประวัติศาสตร์

ดูบทความหลักที่: ประวัติศาสตร์ซิมบับเว

ยุคก่อนประวัติศาสตร์

มีหลักฐานว่ามีผู้คนอาศัยอยู่ในของซิมบับเวตั้งแต่ห้าแสนปีก่อน ช่วงสองร้อยปีหลังคริสตกาล ชาวกอยเซียนได้เข้ามาตั้งรกรากที่พื้นที่แถบนี้ นอกจากนั้นมีชาวบันตู ชาวโชนา ชาวงูนี และชาวซูลู

อาณานิคมสหราชอาณาจักร

ดูบทความหลักที่: บริษัทแอฟริกาใต้ของอังกฤษ, โรดีเซียใต้ และ โรดีเชีย

นักสำรวจชาวอังกฤษได้เข้ามาในซิมบับเวช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และเริ่มการล่าอาณานิคมขึ้น ดินแดนแซมเบเซียต่อมาได้เป็นที่รู้จักกันในนามโรดีเซียในพ.ศ. 2435 หลังจากนั้นได้แบ่งเป็นโรดีเซียเหนือและในที่สุดได้กลายมาเป็นแซมเบีย ใน พ.ศ. 2441 ตอนใต้ของพื้นที่ แซมเบเซีย ถูกเรียกว่าโรดีเซียใต้ ต่อมาได้กลายมาเป็นซิมบับเวในอีกหลายปีหลังจากนั้น

สงครามกลางเมือง

ดูบทความหลักที่: สงครามกลางเมืองซิมบับเว

หลังการประกาศเอกราช

หลังจากผ่านการขัดแย้งกันทางสีผิว รวมไปถึงบทบาทจากสหประชาชาติ และการต่อสู้ของกองโจรในช่วงพ.ศ. 2503 ในที่สุดซิมบับเวได้รับอิสรภาพในพ.ศ. 2523 ในปีเดียวกันนั้น รอเบิร์ต มูกาบี ได้รับเลือกเป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศ และเป็นประธานาธิบดีใน พ.ศ. 2530 จนกระทั่งถูกกดดันให้ลาออกใน พ.ศ. 2560

การเมืองการปกครอง

บริหาร

ดูบทความหลักที่: รัฐบาลซิมบับเว

นิติบัญญัติ

ดูบทความหลักที่: รัฐสภาซิมบับเว

ตุลาการ

ดูบทความหลักที่: ระบบกฎหมายซิมบับเว

การบังคับใช้กฎหมาย

สิทธิมนุษยชน

การแบ่งเขตการปกครอง

กองทัพ

ดูบทความหลักที่: กองทัพซิมบับเว

กองทัพบก

ดูบทความหลักที่: กองทัพบกซิมบับเว

กองทัพอากาศ

ดูบทความหลักที่: กองทัพอากาศซิมบับเว

กองกำลังกึ่งทหาร

เศรษฐกิจ

โครงสร้างเศรษฐกิจ

 

การส่งออกของประเทศซิมบับเวในปี 2549

 

ผลผลิตทางการเกษตรในซิมบับเวลดลงอย่างมาในระยะหลายปีที่ผ่านมา

การส่งออกแร่ธาตุ การเกษตร และการท่องเที่ยว เป็นธุรกิจที่นำเงินตราต่างประเทศเข้าสู่ซิมบับเว การทำเหมืองแร่ยังคงเป็นธุรกิจที่ให้กำไรมาก ซิมบับเวมีแหล่งทรัพยากรแพลทินัมที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ซิมบับเวเป็นประเทศคู่ค้าที่ใหญ่ที่สุดในทวีปของแอฟริกาใต้

ซิมบับเวมีอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ดีตลอดคริสต์ทศวรรษ 1980 (อัตราการเติบโตของจีดีพีร้อยละ 5.0 ต่อปี) และ 1990 (ร้อยละ 4.3 ต่อปี) อย่างไรก็ตามเศรษฐกิจเริ่มถดถอยลงตั้งแต่ปี 2000 โดยลดลงร้อยละ 5 ในปี 2000, ร้อยละ 8 ในปี 2001, ร้อยละ 12 ในปี 2002, และร้อยละ 18 ในปี 2003 รัฐบาลซิมบับเวประสบปัญหาทางเศรษฐกิจหลายอย่างหลังจากล้มเลิกความตั้งใจที่จะพัฒนาเศรษฐกิจแบบตลาด เช่นปัญหาการขาดแคลนเงินตราต่างประเทศ อัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้นสูงมาก และการขาดแคลนอุปทานของสินค้าต่าง ๆ การที่ซิมบับเวมีส่วนร่วมกับสงครามในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ระหว่างปี 1998 ถึง 2002 ทำให้ต้องสูญเสียหลายร้อยล้านดอลลาร์ออกจากระบบเศรษฐกิจ

เศรษฐกิจที่ดิ่งลงเหวนี้มีสาเหตุหลักมาจากการบริหารที่ล้มเหลวและการคอร์รัปชันของรัฐบาลมูกาเบ และการขับไล่ชาวไร่ผิวขาวกว่า 4,000 คนในระหว่างการจัดสรรที่ดินที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งในปี 2000 ซึ่งทำให้ซิมบับเวซึ่งเคยเป็นผู้ส่งออกข้าวโพดกลับกลายเป็นผู้นำเข้าแทน ปริมาณการส่งออกยาสูบก็ลดลงอย่างมาก จากรายงานในเดือนมิถุนายน 2007 ของหน่วยปฏิบัติการเพื่อการอนุรักษ์ซิมบับเว ประมาณว่าซิมบับเวสูญเสียสัตว์ป่าไปถึงร้อยละ 60 ตั้งแต่ปี 2000 ในรายงานยังได้กล่าวเตือนอีกว่าการสูญเสียพันธุ์สัตว์ป่าและการทำลายป่าไม้อย่างกว้างขวางนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อธุรกิจท่องเที่ยว

ปลายปี 2006 ท่ามกลางสถานการณ์เศรษฐกิจที่เลวร้าย รัฐบาลเริ่มประกาศอนุญาตให้ชาวไร่ผิวขาวกลับมาสู่ที่ดินของตนอีกครั้ง มีชาวไร่ผิวขาวเหลืออยู่ในประเทศประมาณ 400-600 คน แต่ที่ดินที่ถูกยึดคืนส่วนใหญ่นั้นกลายเป็นที่ดินเสื่อมสภาพและไม่สามารถทำการเพาะปลูกได้อีกต่อไป ในเดือนมกราคม 2007 รัฐบาลยอมให้ชาวไร่ผิวขาวเซ็นสัญญาเช่าที่ดินระยะยาว แต่แล้วในปีเดียวกันรัฐบาลก็กลับขับไล่ชาวไร่ผิวขาวออกจากประเทศอีกครั้ง

อัตราเงินเฟ้อเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 32 ต่อปีในปี 1998 จนถึงร้อยละ 231,000,000 ตามสถิติของทางการในเดือนกรกฎาคม 2008 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงภาวะเงินเฟ้อรุนแรง และทำให้ธนาคารต้องออกธนบัตรใบละ 1 แสนล้านดอลลาร์มาใช้ ในเดือนพฤศจิกายน 2008 ตัวเลขอย่างไม่เป็นทางการรายงานว่าอัตราเงินเฟ้อของซิมบับเวพุ่งขึ้นสูงถึงร้อยละ 516 ล้านล้านล้านต่อปี และราคาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทุก ๆ 1.3 วัน และนับเป็นภาวะเงินเฟ้อรุนแรงที่เลวร้ายเป็นอันดับสองในประวัติศาสตร์โลก รองจากวิกฤติเงินเฟ้อในฮังการีในปี 1946 ซึ่งราคาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทุก ๆ 15.6 ชั่วโมง

การท่องเที่ยว

โครงสร้างพื้นฐาน

การคมนาคม และ โทรคมนาคม

การศึกษา

สาธารณสุข

ประชากรศาสตร์

ในปี 2008 ซิมบับเวมีประชากรประมาณ 11.4 ล้านคน จากรายงานขององค์การอนามัยโลก อายุคาดหมายเฉลี่ยสำหรับผู้ชายชาวซิมบับเวคือ 37 ปี และสำหรับผู้หญิงคือ 34 ปี ซึ่งเป็นสถิติต่ำสุดของปี 2004 อัตราการติดเชื้อเอดส์ ในประชากรระหว่างอายุ 15-49 ปี ถูกประมาณไว้ที่ร้อยละ 20.1 ในปี 2006

เชื้อชาติ

ประชากรประมาณร้อยละ 98 เป็นชาวพื้นเมืองผิวดำ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวโชนา (ประมาณร้อยละ 80-84) รองลงมาคือชาวเดเบเล (ประมาณร้อยละ 10-15) ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากซูลูที่อพยพมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 นอกจากนี้ยังมีคนผิวขาวซึ่งส่วนใหญ่สืบเชื้อสายมาจากชาวอังกฤษ

ศาสนา

ดูบทความหลักที่: ศาสนาในซิมบับเว

ภาษา

ดูบทความหลักที่: ภาษาในซิมบับเว

ภาษาทางการคือภาษาอังกฤษ แต่ภาษาที่ใช้มากได้แก่ภาษาโชนา และภาษาเดเบเล

วัฒนธรรม

ดูบทความหลักที่: วัฒนธรรมซิมบับเว

ภาษาที่ใช้ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการ และมีภาษาพื้นเมืองอื่น ๆ คือ Shona Sindebele ศาสนา ลัทธิผสม (ระหว่างศาสนาคริสต์และความเชื่อดั้งเดิม) 50% ศาสนาคริสต์ 25% ความเชื่อดั้งเดิม 24% ศาสนาอิสลามและอื่น ๆ 1%

อาหาร

ดนตรี

กีฬา

ดูบทความหลักที่: ซิมบับเวในโอลิมปิก และ ซิมบับเวในพาราลิมปิก

ฟุตบอล

ดูบทความหลักที่: ฟุตบอลทีมชาติซิมบับเว

มวยสากล

ดูบทความหลักที่: มวยสากลในซิมบับเว

วันหยุด

ดูบทความหลักที่: รายชื่อวันสำคัญของซิมบับเว

อ้างอิง

1. "Zimbabwe". The Beaver County Times. 13 September 1981. สืบค้นเมื่อ 2 November 2011.
2. https://www.macrotrends.net/countries/ZWE/zimbabwe/population
3. (PDF). Zimbabwe National Statistical Agency. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 3 September 2013. สืบค้นเมื่อ 25 August 2013.
4. "Report for Selected Countries and Subjects".
5. "GINI Index". World Bank. สืบค้นเมื่อ 21 July 2013.
6. Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
7. . Greenwich Mean Time. Greenwich 2000. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 19 กรกฎาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2017.
8. . Somali Press. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-05-03. สืบค้นเมื่อ 2008-12-14.
9. "Zimbabwe Parks and Wildlife Management Authority". สืบค้นเมื่อ 2007-11-13.
10. . Foreign Affairs and International Trade Canada. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-02-26. สืบค้นเมื่อ 2007-12-02. ประเทศมีทรัพยากรธรรมชาติมากมายเช่นแร่ธาตุ ที่ดิน และสัตว์ป่า ยังมีโอกาสมากมายที่ซ่อนอยู่ในธุรกิจที่มีทรัพยากรเป็นพื้นฐาน เช่นการทำเหมืองแร่ การเกษตร และการท่องเที่ยว และธุรกิจที่ต่อเนื่องจากธุรกิจเหล่านี้
11. "No quick fix for Zimbabwe's economy". BBC. 2008-04-14. สืบค้นเมื่อ 2009-03-01.
12. "Zimbabwe-South Africa economic relations since 2000". Africa News. 2007-10-31. สืบค้นเมื่อ 2007-12-03.
13. Richardson, C.J. 2005. The loss of property rights and the collapse of Zimbabwe. Cato Journal, 25, 541-565. [1]
14. Organised Violence and Torture in Zimbabwe in 1999, 1999. Zimbabwe Human Rights NGO Forum.
15. Robinson, Simon. "A Tale of Two Countries" 2019-10-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน — Time Magazine — Monday, February 18, 2002
16. "Zimbabwe forbids white farmers to harvest" — USA Today — 06/24/2002
17. "White farmers under siege in Zimbabwe" — BBC — Thursday, 15 August, 2002
18. Nick Wadhams (2007-08-01). "Zimbabwe's Wildlife Decimated by Economic Crisis". Nairobi: National Geographic News. สืบค้นเมื่อ 2007-08-05.
19. "Desperate Mugabe allows white farmers to come back". The Independent. 2006-12-17. สืบค้นเมื่อ 2009-03-08.
20. Meldrum, Andrew (2005-05-21). "As country heads for disaster, Zimbabwe calls for return of white farmers". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 2009-03-08.
21. Timberg, Craig (2007-01-06). "White Farmers Given Leases In Zimbabwe". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 2009-03-08.
22. "Zimbabwe threatens white farmers". Washington Post. 2007-02-05.
23. Chinaka, Cris (2007-08-08). "Zimbabwe threatens white farmers on evictions". Reuters. สืบค้นเมื่อ 2009-03-08.
24. "Zimbabwe inflation hits 11,200,000". CNN.com. 2008-08-19. สืบค้นเมื่อ 2008-08-19.
25. "Zimbabwe introduces $100 billion banknotes". CNN.com. 2008-07-19. สืบค้นเมื่อ 2009-03-08.
26. "A worthless currency". The Economist. 2008-07-17. สืบค้นเมื่อ 2008-09-05.
27. "Hyperinflation in Zimbabwe". Telegraph.co.uk. 2008-11-13.
28. "Zimbabwe". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 2008-05-15. สืบค้นเมื่อ 2008-05-26.
29. The World Health Organization. "Annex Table 1—Basic indicators for all Member States". The World Health Report 2006 (PDF). สืบค้นเมื่อ 2009-03-10.
30. "Zimbabwe". UNAIDS. สืบค้นเมื่อ 2007-12-03.
31. "The People of Zimbabwe". สืบค้นเมื่อ 2007-11-13.
32. "Ethnicity/Race of Zimbabwe". สืบค้นเมื่อ 2008-01-06.
33. "Languages of Zimbabwe". สืบค้นเมื่อ 2009-03-18.

แหล่งข้อมูลอื่น

•   ประเทศซิมบับเว ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว

ข้อมูลทั่วไป

• Zimbabwe entry at The World Factbook
• Humanitarian information coverage on ReliefWeb
• Zimbabwe 2008-10-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน from UCB Libraries GovPubs
• Global Integrity Report: Zimbabwe^{[ลิงก์เสีย]}—anti-corruption policy scorecard
• Key Development Forecasts for Zimbabwe from International Futures
• Voice of Witness – Narratives of Zimbabweans whose lives have been affected by the country's

รัฐบาล

• รัฐสภาซิมบับเว
• รัฐบาลซิมบับเว
• Chief of State and Cabinet Members 2013-03-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

ท่องเที่ยว

การศึกษา