ประเทศในสหราชอาณาจักร

สหราชอาณาจักรแบ่งแยกออกได้เป็น 4 ประเทศ (country) ที่มีอธิปไตยของตนเอง ได้แก่ อังกฤษ สกอตแลนด์ เวลส์ และไอร์แลนด์เหนือ

ประเทศในสหราชอาณาจักร
อังกฤษ สกอตแลนด์ เวลส์ ไอร์แลนด์เหนือ
หมวดหมู่	การปกครองส่วนท้องถิ่น
ที่ตั้ง	สหราชอาณาจักร
จำนวน	4 เขตอำนาจ
สถานะที่เป็นไปได้	NUTS 1 region (3) เขตเลือกตั้งรัฐสภายุโรป (3) เขตอำนาจทางการศาล (2)
รัฐบาล	การกระจายอำนาจทางนิติบัญญัติ (3) None (1)

ภายในสหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์เหนือ สกอตแลนด์ และเวลส์ ได้รับเอกราชในขั้นตอนการกระจายอำนาจทางนิติบัญญัติ จนมีสถานะเป็นรัฐอธิปไตยแบบเอกเทศ ทั้งนี้รัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรและรัฐบาลอังกฤษยังมีอำนาจจัดการกับกิจการที่สงวนไว้ทั้งหมดสำหรับไอร์แลนด์เหนือ กับสกอตแลนด์ และในกิจการที่ไม่ได้ถ่ายโอนทั้งหมดสำหรับเวลส์ แต่ไม่ใช่กิจการทั่วไปซึ่งได้ถ่ายโอนอำนาจไปยังรัฐสภาไอร์แลนด์เหนือ รัฐสภาสกอตแลนด์และสมัชชาแห่งชาติเวลส์ นอกจากนี้การโอนอำนาจปกครองตนเองให้ไอร์แลนด์เหนือ เป็นเงื่อนไขในการร่วมมือระหว่างฝ่ายบริหารไอแลนด์เหนือและรัฐบาลไอร์แลนด์ และรัฐบาลอังกฤษให้คำปรึกษากับรัฐบาลไอร์แลนด์เพื่อบรรลุข้อตกลงในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องการเงิน ไอร์แลนด์เหนือ อังกฤษประกอบไปด้วยประชากรส่วนใหญ่ และพื้นที่ของสหราชอาณาจักรยังคงเป็นความรับผิดชอบของสหราชอาณาจักรรัฐสภารวมศูนย์ในลอนดอน

หมู่เกาะช่องแคบ และเกาะไอล์ออฟแมน เป็นอาณานิคมของรัฐบาลอังกฤษ (Crown) และไม่ใช่ส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร ในทำนองเดียวกับที่ดินแดนโพ้นทะเลของอังกฤษส่วนที่เหลือของจักรวรรดิอังกฤษไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร

ในอดีต นับแต่ปี ค.ศ. 1801 (หลังจากพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1800) จนกระทั่ง ปี 1921 เกาะไอร์แลนด์ทั้งหมดเป็นชาติหนึ่งภายในสหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์แบ่งออกเป็นสองเขตอำนาจศาลใน ปี 1921 ได้แก่ ไอร์แลนด์ใต้และไอร์แลนด์เหนือ ไอร์แลนด์ใต้ได้รับอิสรภาพจากสหราชอาณาจักร ภายใต้รัฐธรรมนูญของรัฐอิสระไอริช ค.ศ. 1922

ข้อมูลพื้นฐาน

ชื่อ	ธง	เมืองหลวง	ฝ่ายนิติบัญญัติ	ระบบกฎหมาย	เขตอำนาจ
อังกฤษ		ลอนดอน	ไม่มี	กฎหมายอังกฤษ	อังกฤษ และ เวลส์
ไอร์แลนด์เหนือ	ไม่มี	เบลฟาสต์	สมัชชาไอร์แลนด์เหนือ	กฎหมายไอร์แลนด์เหนือ, กฎหมายแผ่นดินไอร์แลนด์	ไอร์แลนด์เหนือ
สกอตแลนด์		เอดินบะระ	รัฐสภาสกอตแลนด์	กฎหมายสกอตแลนด์	สกอตแลนด์
เวลส์		คาร์ดิฟ	สมัชชาแห่งชาติเวลส์	กฎหมายอังกฤษ, กฎหมายเวลส์	อังกฤษและเวลส์
สหราชอาณาจักร		ลอนดอน	รัฐสภาสหราชอาณาจักร	กฎหมายปกครองสหราชอาณาจักร	สหราชอาณาจักร

ข้อมูลสถิติ

ชื่อ	ประชากร (2015)	ประชากร (%)	พื้นที่ (km²)	พื้นที่ (%)	ความหนาแน่นประชากร (ต่อ กม²; 2011)	มูลค่าเพิ่มมวลรวม (GVA) * (£; 2015)	GVA* (%; 2015)	GVA ต่อหัวประชากร* (£; 2015)
อังกฤษ	54,786,300	84%	130,279	54%	406.55	1,433 พันล้าน	86%	26,159
ไอร์แลนด์เหนือ	1,851,600	3%	13,562	6%	130.81	34 พันล้าน	2%	18,584
สกอตแลนด์	5,373,000	8%	77,933	32%	67.22	127 พันล้าน	8%	23,685
เวลส์	3,099,100	5%	20,735	9%	147.43	56 พันล้าน	3%	18,002
สหราชอาณาจักร	65,110,000	100%	242,509	100%	259.16	1,666 พันล้าน	100%	25,351

* Figures for GVA do not include oil and gas revenues generated beyond the UK's territorial waters, in the country's continental shelf region.

อ้างอิง

1. "The Countries of the UK". statistics.gov.uk. สืบค้นเมื่อ 12 July 2015.
2. "Devolution Glossary". Cabinet Office. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 25 November 2010. "สหราชอาณาจักร: คำทำใช้เรียกบ่อยที่สุดสำหรับสหราชอาณาจักรแห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ ปัจจุบันรัฐอธิปไตยที่ประกอบเข้าเป็นสหราชฮาราจักรได้แก่ อังกฤษ, สกอตแลนด์, เวลส์ และ ไอร์แลนด์เหนือ"
3. 2011 Census – Population. According to the 2011 census, the population of England was 53,012,456, and the population of the United Kingdom was 63,181,775, therefore England comprises 84% of the UK population.
4. Region and Country Profiles, Key Statistics and Profiles, October 2013, ONS. Retrieved 9 August 2015. According to the ONS, England has an area of 130,279 km², and the UK has an area of 242,509 km², therefore England comprises 54% of the area of the UK.
5. "Population estimates - Office for National Statistics". www.ons.gov.uk. สืบค้นเมื่อ 2016-06-30.
6. Office for National Statistics. "Regional gross value added (income approach), UK: 1997 to 2015, December 2015". สืบค้นเมื่อ 5 March 2017.