พระเจ้าอเล็กซานเดอร์แห่งกรีซ

พระเจ้าอเล็กซานเดอร์แห่งกรีซ (กรีก: Ἀλέξανδρος, Aléxandros; 1 สิงหาคม ค.ศ. 1893 – 25 ตุลาคม ค.ศ. 1920) เป็นพระมหากษัตริย์กรีซ ตั้งแต่วันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1917 จนกระทั่งสวรรคตเมื่อ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1920

พระเจ้าอเล็กซานเดอร์แห่งกรีซ
พระมหากษัตริย์เฮเลนส์
ครองราชย์	11 มิถุนายน พ.ศ. 2460 - 25 ตุลาคม พ.ศ. 2463
ก่อนหน้า	คอนสแตนตินที่ 1
ถัดไป	คอนสแตนตินที่ 1
คู่อภิเษก	อัสปาซียา มาโนส
พระราชธิดา	สมเด็จพระราชินีอเล็กซันดราแห่งยูโกสลาเวีย
ราชวงศ์	ราชวงศ์กลึคส์บวร์ค
พระราชบิดา	พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซ
พระราชมารดา	เจ้าหญิงโซเฟียแห่งปรัสเซีย
พระราชสมภพ	1 สิงหาคม ค.ศ. 1893(1893-08-01) Tatoi Palace ราชอาณาจักรกรีซ
สวรรคต	25 ตุลาคม ค.ศ. 1920 (27 พรรษา) เอเธนส์ ราชอาณาจักรกรีซ
ฝังพระศพ	29 ตุลาคม ค.ศ. 1920 Royal Cemetery Tatoi Palace ประเทศกรีซ

พระเจ้าอเล็กซานเดอร์เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซกับเจ้าหญิงโซเฟียแห่งปรัสเซีย พระราชสมภพในพระราชวังฤดูร้อนในเขตชานเมืองเอเธนส์ พระองค์สืบราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 1917 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งหลังจากที่พระราชบิดาของพระองค์สละราชสมบัติเนื่องจากขัดแย้งกับอีเลฟเทริออส เวนิเซลอส เขาผลักดันให้พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซและพระราชโอรสพระองค์โตเจ้าชายจอร์จ มกุฎราชกุมารแห่งกรีซต้องถูกเนรเทศ พระองค์ไม่มีประสบการณ์ทางการเมืองที่แท้จริง และถูกจำกัดพื้นที่ในพระราชวังของพระองค์เองเอง เวนิเซลอสในฐานะนายกรัฐมนตรีเป็นผู้ปกครองที่มีประสิทธิภาพด้วยการสนับสนุนของ Entente ถึงแม้ว่าสถานะของจักรพรรดิจะลดลงพระเจ้าอเล็กซานเดอร์สนับสนุนกองกำลังกรีกระหว่างสงครามกับจักรวรรดิออตโตมัน และบัลแกเรีย ภายใต้รัชสมัยของพระองค์อาณาเขตของกรีซเพิ่มมากขึ้นตามชัยชนะของ Entente และพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและระยะแรกของสงครามกรีก-ตุรกี (1919–1922)

พระเจ้าอเล็กซานเดอร์อภิเษกสมรสกับอัสปาซียา มาโนสในปี ค.ศ. 1919 กระตุ้นให้เกิดเรื่องอื้อฉาวที่สำคัญที่ทำให้ทั้งสองพระองค์ออกจากกรีซเป็นเวลาหลายเดือน ไม่นานหลังจากที่กลับไปกรีซกับพระมเหสี พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ถูกกัดโดยลิงบาร์บารีในประเทศและเสียชีวิตจากโรคโลหิตเป็นพิษ การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของกษัตริย์ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับการอยู่รอดของสถาบันพระมหากษัตริย์และทำให้การปกครองในระบอบการปกครองของ Venizelist ล้มเหลว หลังจากพ่ายแพ้การเลือกตั้งทั่วไปและการลงประชามติพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซได้รับการเชิญเสด็จนิวัติ

อ้างอิง

1. Diesbach, p. 225.
2. Van der Kiste, p. 132.
3. Montgomery-Massingberd, pp. 327, 536, 544.