พิพิธภัณฑ์การแพทย์ศิริราช
พิพิธภัณฑ์การแพทย์ศิริราช เรียกอีกอย่างว่า พิพิธภัณฑ์แห่งความตาย หรือ พิพิธภัณฑ์ซีอุย เป็นพิพิธภัณฑ์การแพทย์ในกรุงเทพ พิพิธภัณฑ์นี้เปิดให้ประชาชนบุคคลทั่วไปเข้าชมได้ ทำให้เป็นพิพิธภัณฑ์ที่เป็นแหล่งข้อมูลสำคัญแก่นักศึกษาและผู้ที่มีความสนใจทางการแพทย์ ประกอบไปด้วยพิพิธภัณฑ์การแพทย์ขนาดเล็กเจ็ดแห่ง คือ:
|
|
พิพิธภัณฑ์พยาธิวิทยาเอลลิส
พิพิธภัณฑ์แห่งแรกในศิริราช ก่อตั้งโดย แอลเลอร์ เอลลิส นักพยาธิวิทยาชาวอเมริกันและเป็นพยาธิแพทย์คนแรกของไทย ที่ริเริ่มการเก็บรวบรวมอวัยวะผู้ป่วยที่ผ่านการตรวจพิสูจน์โรคแล้วไว้สำหรับสอนในวิชาพยาธิวิทยา พิพิธภัณฑ์นี้จัดแสดงตัวอย่างอวัยวะและโรคที่คร่าชีวิตคนเป็นอันดับต้น ๆ ในประเทศ เช่น ตัวอย่างความผิดปกติแต่กำเนิด โรคหัวใจ โรคมะเร็งชนิดต่าง ๆ
พิพิธภัณฑ์กายวิภาค-คองดอน
พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก่อตั้งโดย เอ็ดการ์ เดวิดสัน คองดอน โดยมีการจัดแสดงอวัยวะมากกว่า 2,000 ชิ้นเพื่อใช้ในการเรียนรู้วิชากายวิภาคศาสตร์ ลักษณะการจัดแสดงแบ่งเป็น 2 ห้อง
- ห้องแรก แสดงกายวิภาคทั่วไป เช่น อวัยวะรับความรู้สึกพิเศษ อย่าง หู ตา จมูก ลิ้น การจัดแสดงระบบประสาท ระบบไหลเวียน การจัดแสดงการเจริญเติบโตตามอายุ ตั้งแต่เอ็มบริโอขนาดเล็ก ทารกในครรภ์ตามอายุครรภ์ต่าง ๆ จนถึงระยะคลอด การจัดแสดงอวัยวะตามระบบต่าง ๆ อาทิระบบสืบพันธุ์ ระบบขับถ่ายปัสสาวะ ระบบทางเดินอาหาร ระบบทางเดินหายใจ การจัดแสดงร่างกายมนุษย์ตัดตามขวางตามแนวต่าง ๆ
- ห้องที่สอง แสดงเฉพาะกระดูกและข้อต่อทุกชิ้นของร่างกาย รวมทั้งกะโหลกซึ่งแยกเป็นชิ้น ๆ แสดงส่วนประกอบของกระดูก การแสดงข้อต่อแบบต่าง ๆ นอกจากนี้ยังมีการจัดแสดงโครงกระดูกของบุคคลสำคัญในวงการแพทย์
ภายในพิพิธภัณฑ์นี้มีสิ่งจัดแสดงที่สำคัญคือ เส้นประสาททั้งร่างกาย หลอดเลือดแดงทั้งร่างกาย กล้ามเนื้อและหลอดเลือดดำ ซึ่งเป็นผลงานที่หาดูได้ยาก
พิพิธภัณฑ์และห้องปฏิบัติการเรื่องราวก่อนประวัติศาสตร์ สุด แสงวิเชียร
ใน พ.ศ. 2503 สุด แสงวิเชียร แพทย์และนักกายวิภาคศาสตร์ชาวไทย ได้เข้ารวมการขุดค้นแหล่งโบราณคดีที่ ตำบลจรเข้เผือก จังหวัดกาญจนบุรี แหล่งโบราณคดีนี้เป็นแหล่งโบราณคดีก่อนประวัติศาสตร์ที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของไทย จากการขุดค้นทำให้ได้ศึกษาเครื่องมือ เครื่องใช้ เครื่องประดับ เครื่องปั้นดินเผาที่ฝังรวมกับโครงกระดูกมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ จากนั้นจึงรวบรวมหลักฐานทางโบราณคดีเหล่านั้นมาจัดตั้งขึ้นเป็นพิพิธภัณฑ์ และเปิดเป็นทางการเมื่อ พ.ศ. 2515
ภายในตัวพิพิธภัณฑ์มีการจัดแสดงเรื่องราวและหลักฐานจากยุคก่อนประวัติศาสตร์ของประเทศไทย เช่นกะโหลกศีรษะของโฮโมอิเร็กตัส เรียกว่า "มนุษย์ลำปาง" ซึ่งอยู่ในยุคเดียวกับมนุษย์ปักกิ่ง หรือเมื่อประมาณ 1,000,000 ถึง 400,000 ปีก่อน นอกจากนี้ยังมีเครื่องมือหิน เครื่องปั้นดินเผา ลูกปักและอุปกรณ์ตกแต่งจาก ยุคหินเก่า ยุคหินกลาง และ ยุคหินใหม่
พิพิธภัณฑ์ปรสิตวิทยา
พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก่อตั้งโดย วิจิตร ไชยพร ภายในพิพิธภัณฑ์มีการจัดแสดงตัวอย่างของพยาธิที่นำออกมาจากร่างกายของผู้ป่วย การจัดแสดงจะแสดงลักษณะตัวอย่างพร้อมอธิบายวงจรชีวิตและที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ พยาธิที่นำมาจัดแสดงมีขนาดตั้งแต่ตัวที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น จนถึงตัวที่ยาวเป็นเมตร นอกจากพยาธิตัวกลม พยาธิตัวแบน และโปรโตซัวทางการแพทย์แล้ว พิพิธภัณฑ์นี้ยังมีการจัดแสดงตัวอย่างแมลงนำโรคและสัตว์มีพิษ พร้อมกับวิธีการป้องกันด้วย
พิพิธภัณฑ์นิติเวชศาสตร์สงกรานต์ นิยมเสน
นิติเวชศาสตร์เป็นการนำวิชาแพทย์และกระบวนการทางวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ใช้เพื่อหาสาเหตุการตายผิดธรรมชาติ พิพิธภัณฑ์นี้จัดแสดง กะโหลกศีรษะมนุษย์ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายที่ได้มาจากเหยื่อที่ถูกฆาตกรรม นอกจากชิ้นส่วนมนุษย์แล้วยังมีวัตถุพยานที่จากคดีด้วย ชิ้นส่วนเหล่านี้มาจากการรวบรวมของสงกรานต์ นิยมเสนในสมัยที่เขาทำงานอยู่
ภายในพิพิธภัณฑ์นี้มีการจัดแสดงศพของซีอุย ฆาตกรต่อเนื่องที่เป็นที่เป็นที่รู้จักมากในประวัติศาสตร์ไทย ซีอุยเป็นชาวจีนที่เกิดใน พ.ศ. 2470 ที่ตำบลฮุนไหล จังหวัดซัวเถา ประเทศจีน ซีอุยถูกระบุว่าใช้ แซ่อึ้ง ซีอุยเข้ามาในประเทศไทยในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยเข้ามาทำงานเป็นคนสวนในเนินพระ จังหวัดระยอง
ซีอุยถูกตราหน้าว่าเป็นมนุษย์กินคนหลังถูกตั้งข้อหาว่าทำการฆาตกรรมเด็ก 7 คดี ซีอุยถูกจับกุมที่จังหวัดระยองใน พ.ศ. 2501 หลังกำลังพยายามเผาทำลายเหยื่อรายสุดท้าย และออกมายอมรับว่าได้ฆ่าเหยื่อรายสุดท้ายจริง
การพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นกินเวลา 9 วัน ก็พิพากษาประหารชีวิต แต่ลดโทษเหลือจำคุกตลอดชีวิตเพราะจำเลยยอมรับสารภาพ แต่ตำรวจอุทธรณ์เพราะเห็นว่ามีหลักฐานเพียงพอ เขาจึงถูกศาลอุทธรณ์ตัดสินประหารชีวิตเมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2501 และมีการประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าเมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2502 และหลังจากถูกประหารชีวิต โรงพยาบาลศิริราชได้ขอศพเพื่อไปใช้ในศึกษากายวิภาค จากนั้นจึงถูกนำไปจัดแสดงพร้อมติดป้ายอธิบายว่า ซีอุย แซ่อึ้ง (มนุษย์กินคน)
ผู้ใหญ่มักจะนำชื่อซีอุยมาขู่ให้เด็ก ๆ กลัว ซึ่งมักจะมีประโยคขู่เด็กที่ว่า "ระวังซีอุยจะมากินตับ" หลังมีกับการเรียกร้องของชาวอำเภอทับสะแก ประกอบกับแคมเปญรณรงค์ให้มีการนำร่างซีอุยออกจากพิพิธภัณฑ์ศิริราชบนเว็บไซต์ Change.org ช่วงเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2562 ทำให้ทางโรงพยาบาลได้นำศพออกจากพิพิธภัณฑ์ตามคำเรียกร้องหลังจัดแสดงมานานกว่า 60 ปี ชาวอำเภอทับสะแกยื่นหนังสือร้องเรียนคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติว่าพวกเขาต้องการฝังศพให้ซีอุยอย่างเหมาะสม ครอบครัวของซีอุยไม่มีการเสนอตัวเพื่อนำศพไปดำเนินพิธีการทางศาสนา ทำให้กรมราชทัณฑ์จะเป็นธุระนำร่างซีอุยจากพิพิธภัณฑ์ไปทำการฌาปนกิจที่วัดบางแพรกใต้ ในวันที่ 23 กรกฎาคม 2563
อ้างอิง
- Iverson, Kelly. "Everything You Need to Know About the Death Museum". Culture Trip. สืบค้นเมื่อ 2020-11-16.
- "สารคดีประวัติของ ซีอุย (In Thai)". ยูทูบ. October 27, 2012. สืบค้นเมื่อ July 10, 2016.
- "สุดระทึก!!! เจอ "ซีอุย" คนกินตับ ตัวจริง ของจริง". ผู้จัดการออนไลน์. May 29, 2012. สืบค้นเมื่อ July 10, 2016.
- Limited, Bangkok Post Public Company. "Grisly guidance". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 2020-11-16.
- ↑ Chaiyong, Suwitcha (17 June 2019). "Grisly guidance". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 18 June 2019.
- ↑ "พิพิธภัณฑ์การแพทย์ศิริราช. (2 มิถุนายน 2563)". museumthailand. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564.
|first=
missing|last=
(help); Check date values in:|access-date=
(help) - https://theculturetrip.com/asia/thailand/articles/everything-you-need-to-know-about-the-death-museum/
- ↑ พิพิธภัณฑ์พยาธิวิทยา..ศึกษาจากรุ่นสู่รุ่น สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564.
- ↑ ตะลึง!! คนเป็นขโมยคนตาย ที่ "พพ.กายวิภาค ศิริราช". (2555)"หนุ่มลูกทุ่ง". MGR Online. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564
- ↑ พิพิธภัณฑ์กายวิภาคศาสตร์คองดอน (2556)"ทีมงานทรูปลูกปัญญา". trueplookpanya. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564
- ↑ "พิพิธภัณฑ์และห้องปฏิบัติการเรื่องราวก่อนประวัติศาสตร์ สุด แสงวิเชียร. (2 กุมภาพันธ์2562)". มหาวิทยาลัยมหิดล. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564.
|first=
missing|last=
(help); Check date values in:|access-date=
(help) - PCL, Post Publishing. "Early Man Of Our Land". Bangkok Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-12-05.
- PCL, Post Publishing. "Early Man Of Our Land". Bangkok Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-12-05.
- "พิพิธภัณฑ์และห้องปฏิบัติการเรื่องราวก่อนประวัติศาสตร์ สุด แสงวิเชียร. (27 กรกฎาคม 2561)". museumthailand. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564.
|first=
missing|last=
(help); Check date values in:|access-date=
(help) - พิพิธภัณฑ์ปรสิตวิทยา ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564.
- "พิพิธภัณฑ์ปรสิตวิทยา. (1 สิงหาคม 2560)". museumthailand. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2564.
|first=
missing|last=
(help); Check date values in:|access-date=
(help) - somsaktam, Author (2018-03-13). "แซ่ของคนจีน". มรดกวัฒนธรรมจีน Chinese cultural heritage (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-05-23.
- "โรงเรียนภาษาและภูมิปัญญาตะวันออก OKLS : เรียนภาษาจีน เรียนภาษาญี่ปุ่น เรียนรู้ภาษาตะวันออก เรียนรู้ภาษาโลก - หลักในการเดาแซ่". www.okls.net. สืบค้นเมื่อ 2019-05-23.
- ↑ "ซีอุย : ความพยายามทวงคืนศักดิ์ศรีผู้ถูกศาลตัดสินและสังคมตราหน้าเป็น "มนุษย์กินคน"". บีบีซี ไทย. สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2564.
|first=
missing|last=
(help); Check date values in:|access-date=
(help) - RND (27 May 2019). "Mörder im Glaskasten: Thailand streitet über Leichnam im Museum". Hannoversche Allgemeine. สืบค้นเมื่อ 18 June 2019.
- ย้อนชีวิต "ซีอุย" ถูกรังแก กินตับเพื่อน เจอรุมสกรัม ฆาตกรรมโหด ฉบับตำนานไทย
- HE ATE CHILDREN: THE SERIAL KILLER WHO STILL TERRORIZES THAILAND TODAY
- "Hospital removes 'cannibal' sign from Si Quey corpse display". The Nation. 31 May 2019. สืบค้นเมื่อ 18 June 2019.
- Dillon, Conor (7 March 2012). "Dead Baby Watching at Bangkok's Medical Museum". Vice. สืบค้นเมื่อ 18 June 2019.
- ปิดตำนาน “ซีอุย” “60 ปี” คดีกินตับเด็กสืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2564
- RND (27 May 2019). "Mörder im Glaskasten: Thailand streitet über Leichnam im Museum". Hannoversche Allgemeine. สืบค้นเมื่อ 18 June 2019.
- ↑ Limited, Bangkok Post Public Company. "Serial killer Si Quey to be cremated, 6 decades after execution". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 2020-12-05.
- "ชาวทับสะแกเตรียมร่วมงานเผา'ซีอุย' ไว้อาลัยครั้งสุดท้าย". เดลินิวส์. สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2564.
|first=
missing|last=
(help); Check date values in:|access-date=
(help)
แหล่งข้อมูลอื่น
- การเดินชมพิพิธภัณฑ์ในยูทูป
พิกัดภูมิศาสตร์: 13°45′29″N 100°29′09″E / 13.757925°N 100.485849°E