ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรเก่า

ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรเก่า (อังกฤษ: Old Church Slavonic) เป็นภาษาทางศาสนา พัฒนาขึ้นจากภาษาของนักบุญซีริลและนักบุญเมโทเดียส ซึ่งเป็นมิชชันนารีจากไบแซนไทน์ เมื่อราว พ.ศ. 1400 เพื่อใช้แปลคัมภีร์ไบเบิลและงานทางศาสนา โดยนักบุญทั้งสองใช้สำเนียงสลาวอนิกในบริเวณเทสซาโลนิกา และประดิษฐ์อักษรกลาโกลิติกขึ้นเขียนภาษานี้

ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรเก่า
Ѩзыкъ словѣньскъ językŭ slověnĭskŭ
ประเทศที่มีการพูด	เคยใช้พูดในบริเวณสลาฟที่อยู่ใต้อิทธิพลของไบแซนไทน์ (ทั้งคาทอลิกและออร์ทอดอกซ์)
ภูมิภาค	ยุโรปตะวันออก
สูญหาย	ใช้ในทางศาสนา
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน ภาษากลุ่มสลาวิก ภาษากลุ่มสลาวิกใต้ ตะวันออก ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรเก่า
ระบบการเขียน	อักษรกลาโกลิติก; อักษรซีริลลิก
รหัสภาษา
ISO 639-1	cu
ISO 639-2	chu
ISO 639-3	chu

ในช่วง พ.ศ. 1500 นักบุญคลิเมนต์แห่งโอห์ริด มิชชันนารีชาวบัลแกเรียประดิษฐ์อักษรซีริลลิกและตั้งชื่อตามชื่อของนักบุญซีริล และนำมาใช้เขียนภาษาสลาวอนิกเก่าและภาษาอื่น ๆ ในเวลาต่อมา ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรเก่าใช้ในบทสวดของโบสถ์นิกายรัสเซียนออร์โธดอกซ์เมื่อราว พ.ศ. 1400 – 1700 ต่อมาถูกแทนที่ด้วยภาษาสลาวอนิกคริสตจักรที่เริ่มใช้เมื่อราว พ.ศ. 1700 และยังคงใช้ในโบสถ์ของนิกายดังกล่าว

อ้างอิง

• ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรเก่า