มัสยิดอิดกะฮ์

สำหรับมัสยิดในประเทศอัฟกานิสถาน ดูที่มัสยิดอิดกะฮ์ (ประเทศอัฟกานิสถาน)

มัสยิดอิดกะฮ์ (อุยกูร์: ھېيتگاھ مەسچىتى, Хейтгах Месчити Hëytgah Meschiti, จีน: 艾提尕尔清真寺; พินอิน: Àitígǎěr Qīngzhēnsì) (จากเปอร์เซีย: عیدگاه Eidgāh, หมายถึง สถานที่แห่งเทศกาล) เป็นมัสยิดที่ตั้งอยู่ในคาสการ์, เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์, ประเทศจีน โดยสามารถจุได้ถึง 10,000 คน และทุกวันศุกร์ จะมีคนมาละหมาดถึง 20,000 คน

มัสยิดอิดกะฮ์
艾提尕尔清真寺
ศาสนา
ศาสนา	อิสลาม
จังหวัด	เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์
สถานะองค์กร	มัสยิด
ที่ตั้ง
ที่ตั้ง	คาสการ์, ซินเจียง, ประเทศจีน
ที่ตั้งในประเทศจีน
พิกัดภูมิศาสตร์	39°28′20″N 75°59′03″E / 39.47227°N 75.984106°E / 39.47227; 75.984106พิกัดภูมิศาสตร์: 39°28′20″N 75°59′03″E / 39.47227°N 75.984106°E / 39.47227; 75.984106
สถาปัตยกรรม
สถาปนิก	ซักซิส มิรซา
ประเภท	มัสยิด
เสร็จสมบูรณ์	ค.ศ.1442
ลักษณะจำเพาะ
ความจุ	20,000 คน
หอคอย	3

ประวัติ

มัสยิดนี้สร้างโดยซักซิส มิรซาในปีค.ศ.1442 (ถึงแม้ว่าจะมีตัวตึกเก่าในที่ย้อนกลับไปถึงปีค.ศ.996) โดยมีขนาดพื้นที่ใหญ่ประมาณ 16,800 ตารางเมตร

ในวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ.1933 มีชาวมุสลิมเชื้อสายจีนชื่อม่า ซันจัง ถูกฆ่าและมีการตัดหัวติมูร เบก ผู้นำชาวอุยกูร์ แล้วนำหัวไปเสียบกับปลายแหลมที่มัสยิดอิดกะฮ์ และในเดือนมีนาคม ค.ศ.1934 อับดุลลอฮ์ บุครอ ผู้นำชาวอุยกูร์ ถูกประหารแล้วนำหัวไปเสียบกับปลายแหลมที่มัสยิดอิดกะฮ์อีกเช่นกัน

ส่วนเดือนเมษายนของปีเดียวกัน 1934 ม่า ซ่องยิงได้กล่าวปราศัยที่ มัสยิดอิดกะฮ์ โดยกล่าวให้ชาวอุยกูร์จงรักภักดีต่อรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐจีนที่นานกิง.

ในวันที่ 30 กรกฎาคม ค.ศ.2014 จูเมะ ตาฮีร อิหม่ามประจำมัสยิดถูกแทงจนตายหลังเวลาละหมาดตอนเช้า

ดูเพิ่ม

• ศาสนาอิสลามในประเทศจีน
• รายชื่อมัสยิดในประเทศจีน
• รายชื่อมัสยิดที่โด่งดัง
• ประวัติศาสตร์อิสลาม
• สถาปัตยกรรมอิสลาม
• ศิลปะอิสลาม

อ้างอิง

1. Peter Neville-Hadley. Frommer's China. Frommer's, 2003. ISBN 978-0-7645-6755-1. Page 302.
2. S. Frederick Starr (2004). Xinjiang: China's Muslim borderland. M.E. Sharpe. p. 77. ISBN 0-7656-1318-2. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
3. James A. Millward (2007). Eurasian crossroads: a history of Xinjiang. Columbia University Press. p. 198. ISBN 0-231-13924-1. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
4. Andrew D. W. Forbes (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: a political history of Republican Sinkiang 1911–1949. Cambridge, England: CUP Archive. p. 93. ISBN 0-521-25514-7. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
5. The British newspaper The Times reported that a turki chief was beheaded on August 25, 1933
6. Christian Tyler (2004). Wild West China: the taming of Xinjiang. New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press. p. 116. ISBN 0-8135-3533-6. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
7. Andrew D. W. Forbes (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: a political history of Republican Sinkiang 1911–1949. Cambridge, England: CUP Archive. p. 123. ISBN 0-521-25514-7. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
8. S. Frederick Starr (2004). Xinjiang: China's Muslim borderland. M.E. Sharpe. p. 79. ISBN 0-7656-1318-2. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
9. James A. Millward (2007). Eurasian crossroads: a history of Xinjiang. Columbia University Press. p. 200. ISBN 0-231-13924-1. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
10. Andrew D. W. Forbes (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: a political history of Republican Sinkiang 1911–1949. Cambridge, England: CUP Archive. p. 124. ISBN 0-521-25514-7. สืบค้นเมื่อ 2010-06-28.
11. "Xinjiang imam killed after clashes". 31 July 2014. สืบค้นเมื่อ 22 August 2018 – โดยทาง www.bbc.co.uk.
12. James T. Areddy (31 July 2014). "State-Appointed Muslim Leader Killed in China". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ 1 August 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Travel China entry