มิริง

มิริง (ญี่ปุ่น: 味醂 หรือ みりん) เป็นเครื่องปรุงอาหารที่จำเป็นในการประกอบอาหารของญี่ปุ่น ประกอบด้วยน้ำตาล 40-50% เป็นประเภทไวน์ข้าวคล้ายกับสาเก แต่จะลดปริมาณแอลกอฮอล์ลงจากราว 20% เหลือเพียง 14% โดยมิริงนั้นแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ 1. ฮงมิริง มีแอลกอฮอลล์ 14% 2. ชิโอะมิริง มีแอลกอฮอล์และเกลือราว 1.5% เพื่อเลี่ยงภาษีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และสุดท้ายคือ 3. ชินมิริง หรือเรียกอีกอย่างว่า มิริงฟุโชมิริว ซึ่งมีแอลกอฮอล์น้อยกว่าหรือเท่ากับ 1%

ชามใส่มิริง

ขวดบรรจุมิริงที่ผลิตในการพาณิชย์ญี่ปุ่น

ในยุคเอะโดะ ชาวญี่ปุ่นดื่มมิริงโดยถือว่าเป็นสาเกหวาน หรือ เหล้าหวาน และโอโตโซะสำหรับเทศกาลปีใหม่นั้น ก็สามารถทำได้โดยการผสมเครื่องเทศที่เรียกว่า โทโซซัง ลงไปในมิริง

การประกอบอาหารในภูมิภาคคันไซนั้น มิริงจะถูกต้มก่อนเป็นระยะเวลาสั้น ๆ มิริงชนิดนี้เรียกว่า นิกิริมิริง (煮切り味醂) เพื่อให้แอลกอฮอล์บางส่วนระเหยไป หรือในภูมิภาคคันโต มิริงถูกนำมาใช้การบำบัด นอกจากนี้บางครั้งแล้ว มิริงยังเป็นวัตถุดิบของซอสเทริยากิ

อ้างอิง

1. "Diversified uses of Mirin". Taiwan News. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-01-06. สืบค้นเมื่อ 2009-01-07.
2. Shimbo, Hiroko (2000). The Japanese Kitchen: 250 Recipes in a Traditional Spirit. Ming Tsai. Harvard Common Press. p. 75. ISBN 978-1-55832-177-9. สืบค้นเมื่อ 2009-01-06. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
3. Telford, Anthony (2003). The Kitchen Hand: A Miscellany of Kitchen Wisdom. Allen & Unwin. p. 153. สืบค้นเมื่อ 2009-01-06.
4. Chiba, Machiko (2005). Japanese Dishes for Wine Lovers. Kodansha International. p. 12. ISBN 978-4-7700-3003-0. สืบค้นเมื่อ 2009-01-06. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
5. Gauntner, John (2001-12-31). "An o-tososan a year keeps the doc away". The Japan Times. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-01-07. สืบค้นเมื่อ 2009-01-07.