ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2563–2564

ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2563–64 เป็นช่วงฤดูที่เคยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนภายในมหาสมุทรแปซิฟิกใต้ ถึงทางตะวันออกของเส้น 160°ตะวันออก ฤดูกาลอย่างเป็นทางการเริ่มนับตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ไปจนถึง 30 เมษายน พ.ศ. 2564 อย่างไรก็ตาม พายุหมุนเขตร้อนสามารถก่อตัวได้ตลอดเวลาในระหว่างวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ถึง 30 มิถุนายน พ.ศ. 2564 และจะถูกนับรวมไปเป็นส่วนหนึ่งของฤดูกาลด้วย ในตลอดฤดูกาลนี้ พายุหมุนเขตร้อนจะถูกตรวจสอบโดยศูนย์อุตุนิยมวิทยาชำนัญพิเศษประจำภูมิภาค (RSMC) ในนันจี และศูนย์เตือนภัยพายุหมุนเขตร้อนในบริสเบน, ออสเตรเลีย และ เวลลิงตัน, นิวซีแลนด์ นอกจากนั้นยังมี ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ซึ่งจะออกคำเตือนอย่างไม่เป็นทางการเพื่อความสนใจของชาวอเมริกัน

ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2563–2564
แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล
ระบบแรกก่อตัว	8 ธันวาคม พ.ศ. 2563
ระบบสุดท้ายสลายตัว	11 เมษายน พ.ศ. 2564
พายุมีกำลังมากที่สุด
ชื่อ	ยาซา
• ลมแรงสูงสุด	250 กม./ชม. (155 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
• ความกดอากาศต่ำที่สุด	899 hPa (มิลลิบาร์)
สถิติฤดูกาล
ความแปรปรวนทั้งหมด	13 ลูก, (ไม่เป็นทางการ 1 ลูก)
พายุดีเปรสชันทั้งหมด	11 ลูก, (ไม่เป็นทางการ 1 ลูก)
พายุไซโคลนเขตร้อน	6 ลูก, (ไม่เป็นทางการ 1 ลูก)
พายุไซโคลนกำลังแรง	3 ลูก
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด	ทั้งหมด 7 คน
ความเสียหายทั้งหมด	246.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงิน USD ปี 2021)
ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ 2561–62, 2562–63, 2563–64, 2564–65, 2565–66

RSMC นันจี จะออกการเตือนภัยโดยแนบหมายเลขและตัวอักษร F ต่อท้ายให้กับพื้นที่ความแปรปรวนของอากาศที่ก่อตัวขึ้นภายในหรือเคลื่อนตัวเข้าสู่แอ่ง ในขณที่ JTWC จะให้รหัสเรียกขานกับพายุหมุนเขตร้อน และใช้ตัวอักษร P ต่อท้าย โดยกรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี สำนักอุตุนิยมวิทยา และ เมทเซอร์วิส จะใช้มาตราพายุหมุนเขตร้อนของออสเตรเลียเป็นหลักและวัดความเร็วลมในช่วงสิบนาที ขณะที่ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมจะวัดความเร็วลมใน 1 นาที และใข้มาตราเฮอริเคนแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน (SSHWS) มาเทียบเคียง

พายุ

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 01F

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	8 – 12 ธันวาคม
ความรุนแรง	55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 998 mbar (hPa; 29.47 inHg)

พายุไซโคลนกำลังแรงยาซา

พายุไซโคลนเขตร้อนกำลังแรงระดับ 5 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	11 – 19 ธันวาคม
ความรุนแรง	250 กม./ชม. (155 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 899 mbar (hPa; 26.55 inHg)

พายุไซโคลนซาซู

พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 2 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	11 – 16 ธันวาคม
ความรุนแรง	95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 980 mbar (hPa; 28.94 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 04F

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)
ระยะเวลา	22 – 28 มกราคม
ความรุนแรง	ไม่ทราบความเร็วลม 999 mbar (hPa; 29.5 inHg)

พายุไซโคลนกำลังแรงอานา

พายุไซโคลนเขตร้อนกำลังแรงระดับ 3 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 1 (SSHWS)
ระยะเวลา	26 มกราคม – 1 กุมภาพันธ์
ความรุนแรง	120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 970 mbar (hPa; 28.64 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 06F

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)
ระยะเวลา	27 – 28 มกราคม
ความรุนแรง	ไม่ทราบความเร็วลม 996 mbar (hPa; 29.41 inHg)

พายุไซโคลนบีนา

พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 1 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	29 – 31 มกราคม
ความรุนแรง	65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 995 mbar (hPa; 29.38 inHg)

พายุไซโคลนลูคัส

พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 2 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 1 (SSHWS)
ระยะเวลา	1 (เข้ามาในแอ่ง) – 3 กุมภาพันธ์
ความรุนแรง	110 กม./ชม. (70 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 975 mbar (hPa; 28.79 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 09F

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	7 – 11 กุมภาพันธ์
ความรุนแรง	55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 991 mbar (hPa; 29.26 inHg)

พายุไซโคลนกำลังแรงนิรัน

พายุไซโคลนเขตร้อนกำลังแรงระดับ 5 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 5 (SSHWS)
ระยะเวลา	5 (เข้ามาในแอ่ง) – 6 มีนาคม
ความรุนแรง	205 กม./ชม. (125 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 931 mbar (hPa; 27.49 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 13F

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	9 (เข้ามาในแอ่ง) – 11 เมษายน
ความรุนแรง	75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 1 นาที) 1001 mbar (hPa; 29.56 inHg)

รายชื่อพายุ

ดูเพิ่มเติมที่: การตั้งชื่อพายุหมุนเขตร้อน

ภายในมหาสมุทรแปซิฟิกใต้ พายุดีเปรสชันเขตร้อนจะถูกตัดสินว่ามีกำลังเป็นพายุไซโคลนเมื่อมันมีความเร็วลมที่ 65 กม./ชม. และจะต้องมีการปรากฏชัดของพายุเกลขึ้นที่อย่างน้อยครึ่งหนึ่งของศูนย์กลางพายุ โดยพายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ทวีกำลังเป็นพายุไซโคลนภายในขอบเขตระหว่างเส้นศูนย์สูตรลงไปทางใต้ถึงเส้นขนานที่ 25 องศาใต้ และระหว่างเส้นเมริเดียนที่ 160 องศาตะวันออก ถึง 20 องศาตะวันตก จะได้รับชื่อจากกรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี (FMS) ขณะที่พายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ทวีกำลังเป็นพายุไซโคลนทางใต้ของเส้นขนานที่ 25 องศาใต้ในขอบเขตเส้นเมริเดียนเดียวกันกับข้างต้น จะได้รับชื่อจากเมทเซอร์วิซแห่งนิวซีแลนด์ (MetService) ซึ่งทำงานร่วมกันกับกรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี ส่วนพายุไซโคลนใดที่เคลื่อนตัวมาจากแอ่งภูมิภาคออสเตรเลีย ซึ่งพายุเหล่านั้นจะได้รับชื่อจากสำนักอุตุนิยมวิทยามาก่อนแล้ว จะคงชื่อเดิมของพายุนั้นไว้

ยาซา ซาซู อานา บีนา

ดูเพิ่ม

พายุหมุนเขตร้อน

• รายชื่อฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้
• ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก: 2563, 2564
• ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแอตแลนติก: 2563, 2564
• ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก: 2563, 2564
• ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดีย: 2563, 2564
• ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ พ.ศ. 2563–2564
• ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย พ.ศ. 2563–2564

อ้างอิง

1. RA V Tropical Cyclone Committee (October 11, 2018) (PDF). Tropical Cyclone Operational Plan for the South-East Indian Ocean and the Southern Pacific Ocean 2018 (รายงาน). World Meteorological Organization. pp. I–4 – II–9 (9–21). Archived from the original on October 12, 2018. http://www.wmo.int/pages/prog/www/tcp/documents/RAV_OpPlan_TCP24_2018_Final.pdf. เรียกข้อมูลเมื่อ October 12, 2018. 

แหล่งข้อมูลอื่น

• องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (อังกฤษ)
• สำนักงานอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย (อังกฤษ)
• สำนักบริการอุตุนิยมวิทยาฟีจี (อังกฤษ)
• ศูนย์บริการอุตุนิยมวิทยาแห่งนิวซีแลนด์ (อังกฤษ)
• ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (อังกฤษ)