วัดมงคลนิมิตร (จังหวัดภูเก็ต)

วัดมงคลนิมิตร เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตำบลตลาดใหญ่ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต ปัจจุบันมีพระครูเมตตาภิรม (วิรัตน์ อตฺถธมฺโม) เป็นเจ้าอาวาส

วัดมงคลนิมิตร
ชื่อสามัญ	วัดมงคลนิมิตร, วัดกลาง
ที่ตั้ง	ตำบลตลาดใหญ่ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต
ประเภท	พระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ
นิกาย	มหานิกาย
พระประธาน	หลวงพ่อขาว
เจ้าอาวาส	พระครูเมตตาภิรม (วิรัตน์ อตฺถธมฺโม)
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

ประวัติ

วัดมงคลนิมิตร เดิมชื่อว่า วัดกลาง เพราะเป็นวัดที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. 2423 เมื่อครั้งยังเป็นมณฑลภูเก็ต สันนิษฐานกันว่าเจ้าเมืองเป็นผู้สร้างและได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาประมาณ พ.ศ. 2428 วัดแห่งนี้เคยเป็นสถานที่ถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยาทุกปีเป็นที่ทำพิธีน้ำมุรธาภิเษก และเป็นสถานที่ประกอบรัฐพิธีและราชพิธีต่าง ๆ ต่อมาทางราชการเปลี่ยนชื่อวัดมาเป็น "วัดมงคลนิมิตร" และได้รับพระราชทานยกขึ้นเป็นพระอารามหลวงชนิดสามัญเมื่อ พ.ศ. 2496

อาคารและเสนาสนะ

หมู่พระเจดีย์ 11 องค์ อยู่ทางทิศตะวันออกหน้าพระอุโบสถ มีพระเจดีย์องค์ใหญ่อยู่ตรงกลาง ส่วนพระเจดีย์องค์เล็ก ๆ อีก 10 องค์ เรียงรายอยู่รอบพระเจดีย์องค์ใหญ่ สร้างขึ้นในสมัยที่พระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี (ไข่) เป็นเจ้าอาวาสและกล่าวกันว่าท่านได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาจากประเทศศรีลังกาบรรจุไว้ในพระเจดีย์และได้จัดงานฉลองเป็นการใหญ่ในปี ร.ศ. 122 (พ.ศ. 2446)

พระอุโบสถสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2450 และได้ปฏิสังขรณ์ใหม่เมื่อปี พ.ศ. 2492 เป็นพระอุโบสถขนาดใหญ่ทรงไทย ใช้อิฐโบราณแผ่นใหญ่ เสาสี่เหลี่ยม ผนังก่ออิฐถือปูนแบบโบราณ มีลวดลายแกะสลักที่บานประตูและเขียนลายรดน้ำที่บานหน้าต่าง พระวิหารสร้างเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2450 เช่นเดียวกันมีลักษณะเป็นอาคารก่ออิฐถือปูนแบบจีน (ปัจจุบันใช้เป็นตึกห้องสมุด) กุฏิสงฆ์ที่สร้างตามแบบสถาปัตยกรรมจีน-โปรตุเกส และศาลาแม่ปล้องสร้างเมื่อ พ.ศ. 2471 เป็นศาลาที่มีหลังคาทรงปั้นหยามุงด้วยกระเบื้องจีน มีเสาก่ออิฐขนาดใหญ่รับรองโครงสร้างหลังคาโดยหลังคายกระดับ 2 ชั้น ปัจจุบันอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรมและทางวัดได้นำเศษวัสดุเข้ามาเก็บไว้ในศาลาแห่งนี้

ปูชนียวัตถุ

พระพุทธรูปทองคำประดิษฐานอยู่ในศาลาการเปรียญ เชื่อกันว่าเป็นพระพุทธรูปเก่าแก่สมัยสุโขทัยมีอายุประมาณ 700 ปี เดิมพระพุทธรูปองค์นี้ถูกพอกไว้ด้วยปูน สันนิษฐานว่า นายช่างคงกลัวจะถูกโจรกรรมจึงเอาปูนพอกไว้แล้วแต่งพระพักตร์ให้ดูน่ากลัวจน กระทั้งรัฐบาลได้จัดฉลอง 25 พุทธศตวรรษ ทางวัดมงคลนิมิตรได้ทำการปฏิสังขรณ์พระพุทธรูปต่าง ๆ ภายในวัดบังเอิญพระพุทธรูปองค์นี้มีรอยปูนกะเทาะออกเล็กน้อยทำให้เห็นทองคำที่องค์พระทางวัดจึงได้กะเทาะปูนออกปรากฎเป็นพระพุทธรูปทองคำทั้งองค์

หลวงพ่อขาวเป็นพระประธานในพระอุโบสถของวัด เป็นพระพุทธรูปก่ออิฐถือปูนองค์ใหญ่ปางมารวิชัยหน้าตักกว้าง 6 ศอก สูง 8 ศอก ไม่ปรากฎหลักฐานแน่ชัดว่าสร้างเมื่อใด แต่เดิมพระพุทธรูปองค์นี้ฉาบปูนขาวทั้งองค์ว่างไว้กับพื้นธรรมดาไม่มีแท่นรองชาวเมืองภูเก็ตจึงเรียกกันว่า หลวงพ่อขาว ต่อมาเมื่อพระราชวิสุทธิมุนี (ริ่น โสภโณ) (เจ้าอาวาสรูปที่ 3 ระหว่าง พ.ศ. 2493–2523) จึงได้สร้างชุกชีและลงรักปิดทองเป็นพระพุทธรูปที่สวยงาม พระพุทธรูปปางลีลาประดิษฐานอยู่หน้าพระอุโบสถเป็นพระพุทธรูปหล่อด้วยทองเหลือปนนากเงินทองทั้งองค์สูง 3 เมตร 25 เซนติเมตร สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2500 ในโอกาสฉลอง 25 พุทธศตวรรษ รอยพระพุทธบาทจำลองประดิษฐานในพิพิธภัณฑ์ของวัด เป็นรอยพระพุทธบาทแกะสลักด้วยหินอ่อน มีอยู่ 4 องค์ เป็นรอยใหญ่ 1 องค์ และมีรอยเล็ก 3 องค์ ย่อส่วนลงมาเป็นลำดับอยู่ในองค์ใหญ่

อ้างอิง

1. "มติมหาเถรสมาคมที่ 647/2554 เรื่อง เสนอแต่งตั้ง พระครูเมตตาภิรม ให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดมงคลนิมิตร พระอารามหลวง จังหวัดภูเก็ต" (pdf). สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม. 21 พฤศจิกายน 2554. สืบค้นเมื่อ 14 กรกฎาคม 2564. Check date values in: |access-date=, |publication-date= (help)
2. "วัดมงคลนิมิตร". แหล่งศิลปกรรมอันควรอนุรักษ์ - สิ่งแวดล้อมศิลปกรรม.
3. "วัดมงคลนิมิตรพระอารามหลวง". สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดภูเก็ต.
4. "วัดมงคลนิมิตร". ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม.