อาเดอแลด-บล็องช์แห่งอ็องฌู

อาเดอแลด-บล็องช์แห่งอ็องฌู (ฝรั่งเศส: Adélaïde-Blanche d'Anjou) (ค.ศ. 940 – ค.ศ. 1026) เป็นเคานเตสคู่สมรสแห่งเจโวด็องและฟอเรซ์, เคานเตสคู่สมรสแห่งตูลูส, เคานเตสคู่สมรสแห่งพรอว็องส์ และพระราชินีคู่สมรสแห่งอากีแตน เธอเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแห่งเจโวด็องในคริสตทศวรรษ 960 ในช่วงที่บุตรชายยังอยู่ในวัยเยาว์ และเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแห่งพรอว็องส์ตั้งแต่ ค.ศ. 994 ถึง ค.ศ. 999 ในช่วงที่บุตรเลี้ยงยังอยู่ในวัยเยาว์

อาเดอแลด-บล็องช์แห่งอ็องฌู
เกิด	ค.ศ. 940
เสียชีวิต	ค.ศ. 1026 อาวีญง
สุสาน	อารามมงต์แมฌูร์
คู่สมรส	เอเตียง ไวส์เคานต์แห่งเจโวด็อง แรมง เคานต์แห่งตูลูส พระเจ้าหลุยส์ที่ 5 แห่งฝรั่งเศส กีโยมที่ 1 เคานต์แห่งพรอว็องส์
บิดามารดา	ฟุลค์ที่ 2 เคานต์แห่งอ็องฌู แจร์แบร์จ

ประวัติ

เธอเกิดในปี ค.ศ. 940 และอาศัยอยู่ในดินแดนฝรั่งเศสที่ไม่ได้เป็นของพระมหากษัตริย์ เธอเป็นบุตรสาวของฟุลค์ที่ 2 เคานต์แห่งอ็องฌู (หรือฟุลค์ผู้ดีงาม) กับแจร์แบร์จ และเป็นน้องสาวของจูฟเฟรย์เสื้อคลุมเทา เธอเป็นรุ่นที่สามของราชวงศ์อ็องฌูแว็ง อินเกลเกอร์ ทวดของเธอซึ่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 888 เป็นผู้ก่อตั้งราชวงศ์อ็องฌูแว็ง

อาเดอแลด-บล็องช์แต่งงานครั้งแรกกับเอเตียง ไวส์เคานต์แห่งเจโวด็อง ในตอนนั้นเธอมีอายุไม่เกิน 15 ปี ส่วนเขาแก่กว่าเธอมาก ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสี่คน บุตรชายสามคนมีชีวิตรอดจนถึงวัยผู้ใหญ่ หลังเอเตียงเสียชีวิต เธอแต่งงานใหม่กับแรมง เคานต์แห่งตูลูส ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันหนึ่งคน ต่อมาในปี ค.ศ. 982 หลังเป็นม่ายครั้งที่สอง เธอแต่งงานกับหลุยส์ พระโอรสของพระเจ้าโลแธร์แห่งฝรั่งเศส ทั้งคู่ได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์และพระราชินีแห่งอากีแตน ทำให้เธอยกระดับฐานะจากไวส์เคานเตสเป็นเคานเตสและเป็นพระราชินีในท้ายที่สุด แต่โชคร้ายที่การแต่งงานครั้งนี้เป็นการแต่งงานที่ไม่มีความสุข ทั้งคู่มีอายุแตกต่างกันมาก หลุยส์พระชนมายุ 15 พรรษา ส่วนอาเดอแลด-บล็องช์อายุเกิน 40 ปี ท้ายที่สุดการแต่งงานถูกประกาศให้เป็นโมฆะ ทั้งคู่ไม่มีบุตรด้วยกันและอยู่ด้วยกันไม่นาน เธอแต่งงานครั้งที่สี่ในปี ค.ศ. 984 กับกีโยมที่ 1 เคานต์แห่งพรอว็องส์ ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสี่คน เคานต์แห่งพรอว็องส์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 994 หลังบวชเป็นพระที่อาวีญงได้ไม่นาน ว่ากันว่าเธอแต่งงานอีกครั้งเป็นครั้งที่ห้า แต่มีหลักฐานไม่มากพอจะพิสูจน์ได้ว่าเธอแต่งงานอีกครั้งจริงๆ

ในปี ค.ศ. 1010 พระเจ้ารอแบต์ที่ 2 แห่งฝรั่งเศสเดินทางไปโรมพร้อมกับอูเดส์ที่ 2 เคานต์แห่งบลัวส์เพื่อขอให้การแต่งงานของพระองค์กับกงสต็องส์แห่งอาร์ลส์ พระมเหสีคนที่สองซึ่งเป็นบุตรสาวของอาเดอแลด-บล็องช์กับกีโยมที่ 1 ถูกประกาศให้เป็นโมฆะ แต่สมเด็จพระสันตะปาปาเซอร์จิอุสที่ 4 ซึ่งสหายของเคานต์อ็องฌูแว็งสนับสนุนการแต่งงานครั้งนี้

อาเดอแลด-บล็องช์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1026 ด้วยอายุประมาณ 86 ปี เธออาจจะเสียชีวิตในอาวีญง ร่างของเธอถูกังในวิหารมงต์แมฌูร์ใกล้กับอาร์ลส์ ซึ่งในเวลานั้นถูกมองว่าเป็นสถานที่ฝังศพของคนในครอบครัวของเคานต์แห่งพรอว็องส์

การแต่งงานและบุตร

เธอแต่งงานครั้งแรกในปี ค.ศ. 955 กับเอเตียง ไวส์เคานต์แห่งเจโวด็อง ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน คือ

• กีโยม (ค.ศ. 955–975)
• ปงส์ ไวส์เคานต์แห่งเจโวด็อง เสียชีวิตหลังวันที่ 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1011
• แบตร็องต์ ไวส์เคานต์แห่งเจโวด็อง
• อัลโมดิสแห่งเจโวด็อง

เธอแต่งงานครั้งที่สองในปี ค.ศ. 975 กับแรมงที่ 3 เคานต์แห่งตูลูส ซึ่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 978 ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันอย่างน้อยหนึ่งคน คือ

• กีโยมที่ 3 เคานต์แห่งตูลูส

เธอแต่งงานครั้งที่สามกับพระเจ้าหลุยส์ที่ 5 แห่งฝรั่งเศส (ในตอนนั้นยังไม่เป็นกษัตริย์แห่งฝรั่งเศส) ทั้งคู่ได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์แห่งพระราชินีแห่งอากีแตน แต่การแต่งงานลงเอยด้วยการถูกประกาศให้เป็นโมฆะ

เธอแต่งงานครั้งที่สี่ในปี ค.ศ. 984 กับกีโยมที่ 1 เคานต์แห่งพรอว็องส์ ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน คือ

• กีโยมที่ 2 เคานต์แห่งพรอว็องส์
• กงสต็องส์แห่งอาร์ลส์ ต่อมาแต่งงานกับพระเจ้ารอแบต์ที่ 2 แห่งฝรั่งเศส
• แอร์ม็องการ์ด แต่งงานกับรอแบต์ที่ 1 เคานต์แห่งอูแวร์ญ
• โตตา-อาเดอแลด

อ้างอิง

• Adelaide-Blanche of Anjou’s Marriages: History of Royal Women

1. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), Tafel 116
2. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), Tafel 1
3. Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 9
4. Bernard S. Bachrach, 'The Idea of the Angevin Empire', Albion: A Quarterly Journal Concerned with British Studies, Vol. 10, No. 4 (Winter,1978), p. 296
5. Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 15
6. Kate Norgate, England under the Angevin Kings, Volume 1 (Macmillan & Co., London & New York, 1887), p. 191
7. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), Tafel 187
8. Jerome Kroll, Bernard S. Bachrach, Medieval Dynastic Decisions: Evolutionary Biology and Historical Explanation, The Journal of Interdisciplinary History,, Vol. 21, No. 1 (Summer, 1990), p. 9
9. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 4 (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1989), Tafel 819
10. Rodulfus Glaber, The Five Books of the Histories, ed. & trans. John France (Oxford: The Clarendon Press, 1989), p. 107 n. 5