เวียงแว่นฟ้า

เวียงแว่นฟ้าเป็นนวนิยายที่ได้รับรางวัลคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ พ.ศ. 2545 และนวนิยายดีเด่นรางวัล 7 Books Awards พ.ศ. 2547 เป็นบทประพันธ์ของ กฤษณา อโศกสิน

เรื่องย่อ

เจ้าม่อนฟ้า หลานขุนหอคำเมืองนาย ปลอมตัวเข้ามาเมืองเชียงใหม่ ได้พบกับบัวบุรีซึ่งเป็นคนในคุ้มเจ้าหลวง เจ้าม่อนฟ้าหลงรักบัวบุรีจึงตามเข้ามาทำงานในคุ้ม ส่วนเมืองรามเป็นไพร่ ลูกพรานป่ามาจากเมืองลำปาง ได้พบกับบัวบุรีเมื่อตามเสด็จเจ้าหลวงไปดูการลากไม้ เกิดชอบพอกัน เมืองรามจึงเลือกไปทำงานเป็นช่างไม้ในคุ้มหลวง เมื่อเจ้าม่อนฟ้ารู้ว่าบัวบุรีมีใจให้เมืองรามจึงฉุดบัวบุรีหนีกลับไปเมืองนายและแต่งงานกับนางที่นั่น

เมื่อเมืองรามรู้ว่าบัวบุรีถูกฉุดไปเมืองนาย เมื่อสบโอกาสจึงออกเดินทางตามไปและไปพบเจ้าม่อนฟ้าที่เมืองมอกใหม่ ขณะที่เจ้าม่อนฟ้าออกมาดูลาดเลาข่าวศึก เกิดทะเลาะกัน เมืองรามถูกเจ้าม่อนฟ้าแทงบาดเจ็บสาหัส แต่ได้ชาวเมืองมอกใหม่ช่วยไว้ และกลับมาเชียงใหม่เมื่อคราวทัพเมืองมอกใหม่เข้าตีเมืองเชียงใหม่

ภาพทางประวัติศาสตร์

นวนิยายเรื่องนี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับสภาพของล้านนาในช่วงปลายรัชกาลที่ 4 ถึงต้นรัชกาลที่ 5 ที่เริ่มมีปัญหาจากการคุกคามของชาติตะวันตกและการเผยแผ่ศาสนาคริสต์ ขณะนั้น อังกฤษยึดครองพม่าตอนล่างได้แล้ว ส่วนพม่าตอนบนยังเป็นอิสระแต่มีปัญหากับหัวเมืองไทใหญ่ที่เป็นประเทศราชเนืองๆ ในขณะที่หัวเมืองไทใหญ่ ล้านนา เชียงตุง ก็มีปัญหาขัดแย้งกันเองเป็นระยะๆ เช่น สงครามเชียงใหม่-เชียงตุง และสงครามระหว่างเชียงใหม่-มอกใหม่

อ้างอิง

• กฤษณา อโศกสิน. เวียงแว่นฟ้า. พิมพ์ครั้งที่ 3. เพื่อนดี. 2547