เอสเอส เพนเดิลตัน

เอสเอส เพนเดิลตัน เป็นเรือประเภทที2-เอสอี-เอ1 แท็งเกอร์ สร้างขึ้นใน ค.ศ. 1944 ที่พอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน สหรัฐ โดยมีองค์การเรือรบเป็นเจ้าของ เรือถูกขายให้กับบริษัทเนชันแนลบัลค์แคริเออส์ใน ค.ศ. 1948 โดยได้ใช้งานจนถึงเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1952 ซึ่งเรือได้แตกหักเป็นสองท่อนในพายุ และพลิกคว่ำในน้ำท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวเย็น เรื่องราวการจมของเรือ และการช่วยชีวิตของลูกเรือ ถุกนำไปเขียนในหนังสือปี 2009 ที่ชื่อว่า The Finest Hours: The True Story Behind the US Coast Guard's Most Daring Rescue ซึ่งเขียนโดย ไมเคิล ทูเจียส ต่อมาหนังสือเล่มนี้ก็เป็นแรงบันดาลใจแก่ภาพยนตร์ของดิสนีย์ที่ชื่อว่า เดอะไฟเนสต์อาเวอส์ เข้าฉายใน ค.ศ. 2016 ซึ่งเน้นเรื่องราวเกี่ยวกับการเอาชีวิตรอดจากเรือ เพนเดิลตัน

ซากเรือ เพนเดิลตัน บริเวณประภาคารพอลล็อกริป
ประวัติ
ชื่อเรือ:	เพนเดิลตัน
เจ้าของ:	องค์การเรือรบ (1944–48) เนชันแนลบัลค์แคริเออส์ (1948–52)
ผู้ดำเนินการ:	บริษัททางทะเลสหรัฐ (1944–48) เนชันแนลบัลค์แคริเออส์ (1948–52)
จดทะเบียนที่:	พอร์ตแลนด์ ออริกอน สหรัฐ
ต่อขึ้นที่:	อู่เรือเคย์เซอร์ พอร์ตแลนด์ ออริกอน
เลขที่อู่ต่อเรือ:	49
ปล่อยลงน้ำ:	21 มกราคม ค.ศ. 1944
สร้างเสร็จ:	กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1944
ปลดประจำการ:	18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1952
เลขเรือ:	หมายเลขทางการ (สหรัฐ): 245152 รหัส: KWAA แม่แบบ:ICSแม่แบบ:ICSแม่แบบ:ICSแม่แบบ:ICS
จุดจบ:	เรือแตกเป็นสองท่อน
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท:	ที2-เอสอี-เอ1 แท็งเกอร์
ขนาด (ตัน):	10,448 GRT 6,801 NRT 16,613 DWT
ความยาว:	504 ฟุต 0 นิ้ว (153.62 เมตร)
ความกว้าง:	68 ฟุต 2 นิ้ว (20.78 เมตร)
ความลึก:	39 ฟุต 2 นิ้ว (11.94 เมตร)
เครื่องยนต์:	6,000 แรงม้า (Steam turbine)
ใบจักร:	Single-screw propeller
ความเร็ว:	16 นอต (30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง)
ลูกเรือ:	41

ประวัติ

เพนเดิลตัน ปล่อยลงน้ำเมื่อวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1944 และสร้างเสร็จในเดือนถัดมา เรือลำนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้งานในคณะกรรมการการเดินเรือสหรัฐ โดยมีองค์การเรือรบเป็นเจ้าของ ท่าเรือที่ขึ้นทะเบียนคือพอร์ตแลนด์ในรัฐออริกอน เรือถูกระบุด้วยหมายเลข 245142 และรหัส KWAA ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เรือเพนเดิลตัน เป็นหนึ่งในขบวนเรือสินค้า โอเอ็น 249 ซึ่งออกจากลิเวอร์พูลในแลงคาสเชอร์ สหราชอาณาจักร เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม ค.ศ. 1944 และได้มาถึงนิวยอร์กในวันที่ 2 กันยายน

เพนเดิลตัน ถูกโอนให้กับบริษัทเนชันแนลบัลค์แคริเออส์ในวิลมิงตัน รัฐเดลาแวร์ ใน ค.ศ. 1948 ต่อมาในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1951 เพนเดิลตัน ได้ล่องไปในแม่น้ำฮัดสันในรัฐนิวยอร์ก โดยเรือได้รับความเสียหายส่วนหนึ่ง

ในวันที่ 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1952 ขณะอยู่ในเส้นทางจากนิวออร์ลีนส์ไปยังบอสตัน เรือเพนเดิลตันได้แตกหักเป็นสองท่อนเนื่องจากพายุ บริเวณทางทิศใต้ของเคปค้อด รัฐแมสซาชูเซตส์

อ้างอิง

1. Visser, Auke. "Pendleton". Auke Visser's Famous T – Tankers Pages. Auke Visser. สืบค้นเมื่อ September 30, 2014.
2. Lloyd's of London (1945). "Lloyd's Register Steamers and Motorships" (PDF). Plimsoll Ship Data. สืบค้นเมื่อ September 30, 2014.
3. "Convoy ON.249". Convoyweb. สืบค้นเมื่อ October 1, 2014.
4. Visser, Auke. "Pendleton Wreck". Auke Visser's Famous T – Tankers Pages. Auke Visser. สืบค้นเมื่อ September 30, 2014.

หนังสือ

• Marquard, Bryan (December 4, 2018). "Andy Fitzgerald, last surviving rescuer of 32 men off oil tanker, dies at 87". The Boston Globe. สืบค้นเมื่อ December 4, 2018.

พิกัดภูมิศาสตร์: 41°35′10″N 69°57′45″W / 41.58611°N 69.96250°W / 41.58611; -69.96250