fbpx
วิกิพีเดีย

โจว ต้ากวาน

สิงหาคม 06, 2021

โจว ต้ากวาน (จีนตัวย่อ: 周达观; จีนตัวเต็ม: 周達觀; พินอิน: Zhōu Dáguān; ราว ค.ศ. 1270 – ?) เป็นนักการทูตชาวจีนในรัชสมัยจักรพรรดิยฺเหวียนเฉิงจง (元成宗) แห่งราชวงศ์ยฺเหวียน (元朝) เป็นที่รู้จักเพราะได้เดินทางไปเมืองพระนคร และบันทึกขนบประเพณีกับสถานที่ต่าง ๆ เอาไว้ เขาถึงเมืองพระนครในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1296 และพำนัก ณ ราชสำนักของพระเจ้าอินทรวรรมันที่ 3 (ឥន្ទ្រវរ្ម័នទី៣) จนถึงเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1297 แม้เขามิใช่ชาวจีนคนแรกที่เข้าไปในเมืองพระนครของจักรวรรดิเขมร แต่การเดินทางของเขาเป็นที่รู้จักกว่าของใครเพื่อน เพราะเขาได้บันทึกชีวิตในเมืองพระนครเอาไว้โดยละเอียด ซึ่งรู้จักในชื่อ เจินล่าเฟิงถูจี้ (真臘風土記; "บันทึกขนบประเพณีเจนละ") ปัจจุบันถือเป็นหนึ่งในแหล่งข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับเมืองพระนครและจักรวรรดิเขมร นอกเหนือไปจากศิลาจารึกและเอกสารอื่น ๆ ที่พรรณนาชีวิตประจำวันของผู้อยู่อาศัยในเมืองพระนคร

เอกสาร เจินล่าเฟิงถูจี้

ประวัติ

โจว ต้ากวาน เป็นชาวหย่งเจีย (永嘉縣) ซึ่งสมัยนั้นเรียก "เวินโจว" (温州) เอกสารบางฉบับเรียกเขาว่า "โจว จิ้งกวาน" (周建觀) หรือ "โจว ต๋าเข่อ" (周達可) ในบั้นปลายชีวิตเขาใช้นามปากกว่า "เฉ่าถิงอี้หมิน" (草庭逸民; "นักพรตศาลามุงฟาง")

ใน ค.ศ. 1296 จักรพรรดิยฺเหวียนเฉิงจงส่งคณะทูตไปต่างประเทศ ซึ่งมีโจว ต้ากวาน เป็นทูตอยู่ด้วย แต่เอกสารหลวงมิได้บันทึกการส่งทูตครั้งนี้ไว้ อย่างไรก็ดี ปรากฏว่า วันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1296 โจว ต้ากวาน ออกเดินทางโดยเรือจากชายฝั่งทะเลในหมิงโจว (明州) ซึ่งปัจจุบัน คือ หนิงปั๋ว (宁波) ผ่านท่าและด่านต่าง ๆ คือ ฝูโจว (福州), กว่างโจว (广州), เฉฺวียนโจว (泉州), ไห่หนาน (海南), และทะเลชีโจว (七洲; "ทะเลเจ็ดเกาะ) เข้าเวียดนามไปทางเจียวจื่อ (交趾) แวะพัก ณ ที่ซึ่งปัจจุบัน คือ กวีเญิน (Quy Nhơn) แล้วเดินทางต่อไปยังบ่าเซีย (Bà Rịa) ผ่านหมู่เกาะกนด๋าว (Côn Đảo) ก่อนขึ้นเหนือไปยังแม่โขง เข้าสู่โตนเลสาบ (ទន្លេសាប ทนฺเลสาบ) ในแดนเขมร ไปออกกำพงฉนาง (កំពង់ឆ្នាំង กํพง̍ฉฺนำง) แล้วล่องเรือเล็กในโตนเลสาปอีกหลายวันไปจนถึงเมืองพระนครในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1296 นั้น

เขาและคณะได้รับอนุญาตให้เข้านอกออกในพระราชวัง แต่ไม่รวมถึงฝ่ายใน เขาบันทึกพรรณนาปราสาทราชมนเทียร วัดวาอาราม ตึกรามบ้านช่อง ต่าง ๆ ไว้ทั้งในเมืองนอกเมือง เขายังได้ชมพิธีกรรมและขบวนแห่ต่าง ๆ รวมถึงชีวิตประจำวันของผู้คน ทั้งได้เที่ยวท่องไปตลอดเมืองและชนบท ในช่วงที่เขาอยู่ ณ เมืองพระนครนี้ เขาพักอยู่ ณ เรือนแห่งหนึ่งใกล้กับประตูทางทิศเหนือของเมือง

เขาอยู่ในจักรวรรดิเขมรราว 11 เดือน แล้วเดินทางออกไปในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1297 และภายในเวลา 15 ปีหลังจากนั้น เขาเขียน เจินล่าเฟิงถูจี้ ขึ้น แต่เขียนเสร็จเมื่อไรแน่ไม่ปรากฏ ต้นฉบับที่เหลือรอดมาจนถึงปัจจุบัน เชื่อว่า เป็นเพียงหนึ่งในสามของเนื้อหาทั้งหมด ส่วนที่เหลือน่าจะสาบสูญสิ้น

ชีวิตของเขาหลังจากการเดินทางครั้งนั้นก็ไม่เป็นที่รับทราบมากมายนัก แต่เชื่อกันว่า เขามีชีวิตอยู่จนถึงคริสต์ทศวรรษ 1350

อ้างอิง

  1. Morris Rossabi (28 November 2014). From Yuan to Modern China and Mongolia: The Writings of Morris Rossabi. BRILL. pp. 670–. ISBN 978-90-04-28529-3.
  2. Coedès, George (1968). Walter F. Vella (บ.ก.). The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. pp. 176, 213–217. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  3. Maspero, G. (2002). The Champa Kingdom. Bangkok: White Lotus Co., Ltd. p. 90. ISBN 9747534991.
  4. Higham, C. (2001). The Civilization of Angkor. London: Weidenfeld & Nicolson. pp. 134–138. ISBN 9781842125847.
  5. Higham, C. (2014). Early Mainland Southeast Asia. Bangkok: River Books Co., Ltd. pp. 390–391. ISBN 9786167339443.
  6. Zhou Daguan (2007). A Record of Cambodia. Translated by Peter Harris. University of Washington Press. ISBN 978-9749511244.
  7. Charles Higham. Encyclopedia of Ancient Asian Civilizations. Chelsea House Publishers. p. 414. ISBN 9781438109961.
  8. ↑ Zhou Daguan (2007). A Record of Cambodia. Translated by Peter Harris. University of Washington Press. ISBN 978-9749511244.

สิงหาคม 06, 2021
โจว, ากวาน, นต, วย, 周达观, นต, วเต, 周達觀, นอ, zhōu, dáguān, ราว, 1270, เป, นน, กการท, ตชาวจ, นในร, ชสม, ยจ, กรพรรด, เหว, ยนเฉ, งจง, 元成宗, แห, งราชวงศ, เหว, ยน, 元朝, เป, นท, กเพราะได, เด, นทางไปเม, องพระนคร, และบ, นท, กขนบประเพณ, บสถานท, าง, เอาไว, เขาถ, งเม, องพระน. ocw takwan cintwyx 周达观 cintwetm 周達觀 phinxin Zhōu Daguan raw kh s 1270 epnnkkarthutchawcininrchsmyckrphrrdiy ehwiynechingcng 元成宗 aehngrachwngsy ehwiyn 元朝 epnthiruckephraaidedinthangipemuxngphrankhr aelabnthukkhnbpraephnikbsthanthitang exaiw 1 2 ekhathungemuxngphrankhrineduxnsinghakhm kh s 1296 3 aelaphank n rachsankkhxngphraecaxinthrwrrmnthi 3 ឥន ទ រវរ ម នទ ៣ cnthungeduxnkrkdakhm kh s 1297 4 5 aemekhamiichchawcinkhnaerkthiekhaipinemuxngphrankhrkhxngckrwrrdiekhmr aetkaredinthangkhxngekhaepnthiruckkwakhxngikhrephuxn ephraaekhaidbnthukchiwitinemuxngphrankhrexaiwodylaexiyd sungruckinchux ecinlaefingthuci 真臘風土記 bnthukkhnbpraephniecnla pccubnthuxepnhnunginaehlngkhxmulsakhyekiywkbemuxngphrankhraelackrwrrdiekhmr nxkehnuxipcaksilacarukaelaexksarxun thiphrrnnachiwitpracawnkhxngphuxyuxasyinemuxngphrankhrexksar ecinlaefingthuciprawti aekikhocw takwan epnchawhyngeciy 永嘉縣 sungsmynneriyk ewinocw 温州 exksarbangchbberiykekhawa ocw cingkwan 周建觀 hrux ocw taekhx 周達可 inbnplaychiwitekhaichnampakkwa echathingxihmin 草庭逸民 nkphrtsalamungfang 6 in kh s 1296 ckrphrrdiy ehwiynechingcngsngkhnathutiptangpraeths sungmiocw takwan epnthutxyudwy aetexksarhlwngmiidbnthukkarsngthutkhrngniiw xyangirkdi praktwa wnthi 20 kumphaphnth kh s 1296 ocw takwan xxkedinthangodyeruxcakchayfngthaelinhmingocw 明州 sungpccubn khux hningpw 宁波 phanthaaeladantang khux fuocw 福州 kwangocw 广州 ech wiynocw 泉州 ihhnan 海南 aelathaelchiocw 七洲 thaelecdekaa ekhaewiydnamipthangeciywcux 交趾 aewaphk n thisungpccubn khux kwieyin Quy Nhơn aelwedinthangtxipyngbaesiy Ba Rịa phanhmuekaakndaw Con Đảo kxnkhunehnuxipyngaemokhng ekhasuotnelsab ទន ល ស ប thn elsab inaednekhmr ipxxkkaphngchnang ក ពង ឆ ន ង kphng ch nang aelwlxngeruxelkinotnelsapxikhlaywnipcnthungemuxngphrankhrineduxnsinghakhm kh s 1296 nnekhaaelakhnaidrbxnuyatihekhanxkxxkinphrarachwng aetimrwmthungfayin ekhabnthukphrrnnaprasathrachmnethiyr wdwaxaram tukrambanchxng tang iwthnginemuxngnxkemuxng ekhayngidchmphithikrrmaelakhbwnaehtang rwmthungchiwitpracawnkhxngphukhn thngidethiywthxngiptlxdemuxngaelachnbth inchwngthiekhaxyu n emuxngphrankhrni ekhaphkxyu n eruxnaehnghnungiklkbpratuthangthisehnuxkhxngemuxng 7 ekhaxyuinckrwrrdiekhmrraw 11 eduxn aelwedinthangxxkipineduxnkrkdakhm kh s 1297 aelaphayinewla 15 pihlngcaknn ekhaekhiyn ecinlaefingthuci khun aetekhiynesrcemuxiraenimprakt tnchbbthiehluxrxdmacnthungpccubn echuxwa epnephiynghnunginsamkhxngenuxhathnghmd swnthiehluxnacasabsuysin 8 chiwitkhxngekhahlngcakkaredinthangkhrngnnkimepnthirbthrabmakmaynk aetechuxknwa ekhamichiwitxyucnthungkhristthswrrs 1350 8 xangxing aekikh Morris Rossabi 28 November 2014 From Yuan to Modern China and Mongolia The Writings of Morris Rossabi BRILL pp 670 ISBN 978 90 04 28529 3 Coedes George 1968 Walter F Vella b k The Indianized States of Southeast Asia trans Susan Brown Cowing University of Hawaii Press pp 176 213 217 ISBN 978 0 8248 0368 1 Maspero G 2002 The Champa Kingdom Bangkok White Lotus Co Ltd p 90 ISBN 9747534991 Higham C 2001 The Civilization of Angkor London Weidenfeld amp Nicolson pp 134 138 ISBN 9781842125847 Higham C 2014 Early Mainland Southeast Asia Bangkok River Books Co Ltd pp 390 391 ISBN 9786167339443 Zhou Daguan 2007 A Record of Cambodia Translated by Peter Harris University of Washington Press ISBN 978 9749511244 Charles Higham Encyclopedia of Ancient Asian Civilizations Chelsea House Publishers p 414 ISBN 9781438109961 8 0 8 1 Zhou Daguan 2007 A Record of Cambodia Translated by Peter Harris University of Washington Press ISBN 978 9749511244 ekhathungcak https th wikipedia org w index php title ocw takwan amp oldid 9518692, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,

บทความ

, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม