โทรทัศน์เคลื่อนที่

โทรทัศน์เคลื่อนที่ (อังกฤษ: Mobile television) คือโทรทัศน์ที่สามารถรับชมผ่านอุปกรณ์พกพา หรืออุปกรณ์เคลื่อนที่ขนาดเล็ก ซึ่งรวมถึงบริการที่ส่งผ่านเครือข่ายโทรศัพท์มือถือ รองรับการออกอากาศระบบฟรีทูแอร์ผ่านสถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดิน หรือผ่านการถ่ายทอดสัญญาณดาวเทียม สามารถใช้มาตรฐานการออกอากาศปกติหรือรูปแบบการส่งโทรทัศน์เคลื่อนที่เป็นพิเศษได้ คุณสมบัติเพิ่มเติม ได้แก่ การดาวน์โหลด รายการโทรทัศน์ และพอดแคสต์ จากอินเทอร์เน็ต และจัดเก็บโปรแกรมไว้ดูภายหลัง

DMB ในเกาหลีใต้

บทวิจารณ์ธุรกิจของฮาร์วาร์ด ระบุว่า การใช้สมาร์ทโฟนที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ผู้ใช้สามารถดูวิดีโอการแข่งขันโอลิมปิกฤดูหนาว 2010 ได้บนมือถือได้มากที่สุดภายใน 3 วัน เมื่อเทียบกับยอดรับชมทั้งหมดของการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 แล้วพบว่าครั้งแรกมีจำนวนมากกว่า 5 เท่า อย่างไรก็ตาม ยังคงยกเว้นในเกาหลีใต้ เพราะการยอมรับของผู้บริโภคในการออกอากาศโทรทัศน์เคลื่อนที่ถูกจำกัด เนื่องจากยังไม่มีอุปกรณ์ที่รองรับอย่างเพียงพอ

เครื่องรับโทรทัศน์บนมือถือในยุคแรกมีพื้นฐานมาจาก โทรทัศน์ระบบแอนะล็อกแบบเก่า เป็นโทรทัศน์รุ่นแรกสุดที่สามารถใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อโค้ทได้ รุ่นแรกคือ Panasonic IC TV MODEL TR-001 ซึ่งเปิดตัวในปี 1970 ไคลฟ์ ซินแคลร์ ขายสู่สาธารณชนในเดือนมกราคม 1977 เรียกว่า ไมโครวิชันส์ หรือ MTV-1 มีจอรังสีแคโทดยาว 2 นิ้ว (50 มิลลิเมตร) และยังเป็นโทรทัศน์เครื่องแรกที่สามารถรับสัญญาณได้ในหลายประเทศ วัดได้ 4.0 นิ้ว (100 มิลลิเมตร) x 6.25 นิ้ว (159 มิลลิเมตร) × 1.6 นิ้ว (41 มิลลิเมตร) และขายในราคาต่ำกว่า 100 ปอนด์ ในสหราชอาณาจักร และประมาณ 400 ดอลลาร์สหรัฐโครงการนี้ใช้เวลากว่า 10 ปี ในการพัฒนาและได้รับทุนสนับสนุนจากรัฐบาลอังกฤษราว 1.6 ล้านปอนด์

ในปี 2002 เกาหลีใต้เป็นประเทศแรกที่นำเสนอทีวีมือถือเชิงพาณิชย์ผ่านเครือข่าย 2 จี CDMA IS95-C และ 3 จี (CDMA2000 1X EVDO) ในปี 2005 เกาหลีใต้กลายเป็นประเทศแรกที่ออกอากาศโทรทัศน์เคลื่อนที่ผ่านดาวเทียมด้วยระบบ DMB (S-DMB) ในวันที่ 1 พฤษภาคม และระบบภาคพื้นดิน (T-DMB) ในวันที่ 1 ธันวาคม แม้ว่า S-DMB ในตอนแรกจะมีเนื้อหามากกว่า แต่ T-DMB ก็ได้รับความนิยมในวงกว้างมากขึ้นเนื่องจากเป็นบริการฟรี และรวมอยู่ในคุณสมบัติในโทรศัพท์มือถือส่วนใหญ่ที่ขายในประเทศในปัจจุบัน^{[ต้องการอ้างอิง]} เกาหลีใต้และญี่ปุ่นกำลังพัฒนาไปแต่ละส่วน บริการทีวีมือถือเปิดตัวในฮ่องกงในช่วงเดือนมีนาคม 2006 โดยผู้ให้บริการ CSL บนเครือข่าย 3 จี BT เปิดตัวทีวีมือถือในสหราชอาณาจักรในเดือนกันยายน 2006 แม้ว่าบริการจะถูกยกเลิกไปในเวลาเพียงไม่ถึง 1 ปี เยอรมนีประสบความล้มเหลวกับ Mobiles Fernsehen Deutschland (MFD) ซึ่งเปิดตัวบริการการแพร่สัญญาณสื่อผสมระบบดิจิทัลในเยอรมนีเมื่อเดือนมิถุนายน 2006 แต่สิ้นสุดในเดือนเมษายน 2007 นอกจากนี้ในเดือนมิถุนายน 2006 ผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือ 3 ในอิตาลี (ส่วนหนึ่งของ Hutchison Whampoa) ได้เปิดตัวบริการโทร แต่ตรงกันข้ามกับ MFD ของเยอรมนีนั้นเป็นไปตาม มาตรฐาน DVB-H ของยุโรป สปรินท์ เป็นผู้ให้บริการรายแรกของสหรัฐที่ให้บริการในเดือนกุมภาพันธ์ 2006^{[ต้องการอ้างอิง]} ในสหรัฐ Verizon Wireless และ AT&T ได้เสนอให้ใช้ MediaFLO ซึ่งเป็นบริการสมัครสมาชิกตั้งแต่เดือนมีนาคม 2007 ถึงเดือนมีนาคม 2011

ดูเพิ่ม

• โปรเจคเตอร์เคลื่อนที่
• บริการการแพร่สัญญาณสื่อผสมเฉพาะกลุ่ม (Multimedia Broadcast Multicast Service; MBMS) ผ่านเครือข่ายเซลลูลาร์ GSM และ UMTS
• ไอพีทีวี
• พันธมิตรโทรทัศน์ดิจิทัลเคลื่อนที่ – องค์กรการตลาด
• โทรทัศน์แบบพกพา

อ้างอิง

1. 4 Ways Smartphones Save TV TV Genius Blog. 31 January 2011. 30 เมษายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
2. Winslow, George (23 April 2012). . Broadcasting & Cable. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2 December 2012. สืบค้นเมื่อ 29 June 2012.
3. Clive's achievements 2006-08-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Sinclair Research
4. Video and TV gear, Retrothing.com
5. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-08-09. สืบค้นเมื่อ 2021-03-05.
6. NYTimes.com via Yahoo! Finance: Mobile TV Spreading in Europe and to the U.S., May 6, 2008
7. 3G UK: The service is based on the Golden Dynamic Enterprises Ltd.'s "VOIR Portal" and follows the 3GPP standard 3G-324 M. The same service was also deployed to the Philippines in 2007.
8. ZDnet: BT ditches mobile TV service, 26 July 2007
9. Broadband TV news: MFD hands back German T-DMB licence, May 1, 2008
10. The Register: DVB-H rockets ahead in Italy, 28 July 2006

แหล่งข้อมูลอื่น

• Reardon, Marguerite (2010-01-07). . CNET. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-09-11. สืบค้นเมื่อ 2012-08-09.
• "EU backs standard for mobile TV". BBC News. 2007-07-18. สืบค้นเมื่อ 2012-08-09.