โอสปิโนส

โอสปิโนส (กาลิเซีย: Os Pinos, "ต้นสน") เป็นเพลงประจำแคว้นกาลิเซียในประเทศสเปน คำร้องประพันธ์โดย Eduardo Pondal (สองบทแรกของบทกวี Queixumes dos pinos ของเขา) และประพันธ์ดนตรีโดย Pascual Veiga ในกรุงฮาวานา ประเทศคิวบา เล่นเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2450 และหน่วยงานกาลิเซียนำมาใช้เป็นเพลงประจำแคว้นอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ 2520

เนื้อเพลง

Os pinos (Galician) Que din os rumorosos na costa verdecente, ó raio transparente do prácido luar? Que din as altas copas de escuro arume harpado co seu ben compasado monótono fungar? Do teu verdor cinguido e de benignos astros, confín dos verdes castros e valeroso chan, non deas a esquecemento da inxuria o rudo encono; desperta do teu sono fogar de Breogán. Os bos e xenerosos a nosa voz entenden, e con arroubo atenden o noso rouco son, mais só os iñorantes, e féridos e duros, imbéciles e escuros non os entenden, non. Os tempos son chegados dos bardos das idades que as vosas vaguidades cumprido fin terán; pois onde quer, xigante a nosa voz pregoa a redenzón da boa nazón de Breogán.

The Pines (คำแปลภาษาไทย) เสียงพึมพำว่าอะไร บนชายฝั่งอันเขียวขจี ภายใต้แสงที่สดใจ แห่งเสงจันทร์อันเงียบสงบ? ทำอะไรอยู่บนยอดไม้สูงตระหง่า เสวนาบนกิ่งไม้สนคดเคี้ยวสีเข้ม ในความสามัคคี เสียงพึมพำ ช่างน่าเบื่อ? โอบล้อมด้วยสีเขียวขจีในตัวท่าน และด้วยดวงดาวที่อ่อนโยน ป้อมปราการ เนินเขาเป็นสีเขียว และแผ่นดินที่น่ายกย่อง อย่าปล่อยให้ลืมเลือนไป ด้วความเคียดแค้นและเหยียดหยาม ตื่นขึ้นมาจากการนิทราของเข้า โอ้ บ้านของ โบรกัน (Breoghan) เป็นคนดีและมีน้ำใจ ด้วยเสียงของเขาอย่างเข้าใจ และพวกเขารับฟังด้วยความกระตือรือร้น ด้วยเสียงอันแข็งกร้าวของเรา แต่เป็นเพียงแค่คนโง่เขลา และป่าเถื่อนและแข็งกร้าว พวกโง่เขลาและมืดมน ที่ไม่เข้าใจพวกเรา ถึงเวลาแล้วที่พวกเรา ขับขานด้วยบทกวียุคโบราณ เมื่อท่านทั้งหลายเดินลาดตะเวณ จะพบจุสิ้นสุดโดยพลัน ความสูงใหญ่ มีอยู่ทุกแห่ง เสียงของเราดังลั่น ด้วยการไถ่บาป ประชาชน แห่งโบรกัน

แหล่งที่มา

• Another translation into English
• A modern version ที่ยูทูบ