การประชุมโต๊ะกลมดัตช์–อินโดนีเซีย

การประชุมโต๊ะกลมดัตช์-อินโดนีเซีย จัดขึ้นในเดอะเฮกระหว่างวันที่ 23 สิงหาคม ถึง 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1949 ระหว่างผู้แทนของเนเธอร์แลนด์, สาธารณรัฐอินโดนีเซีย และสภาที่ปรึกษาสหพันธ์ (BFO) อันเป็นตัวแทนของรัฐต่าง ๆ ที่เนเธอร์แลนด์จัดตั้งขึ้นในกลุ่มเกาะอินโดนีเซีย ก่อนหน้าการประชุมนี้ มีการประชุมระดับสูงเกิดขึ้นระหว่างเนเธอร์แลนด์กับอินโดนีเซียแล้วสามครั้ง การประชุมนี้ยุติลงโดยเนเธอร์แลนด์ตกลงถ่ายโอนอธิปไตยให้แก่สหรัฐอินโดนีเซีย

การประชุมโต๊ะกลมดัตช์–อินโดนีเซีย

อินโดนีเซีย: Konferensi Meja Bundar ดัตช์: Ronde Tafel Conferentie
Johan van Maarseveen, สุลต่านฮามิดที่ 2แห่งปนตียานัก และโมฮัมหมัด ฮัตตาลงนามในการประชุมโต๊ะกลมดัตช์–อินโดนีเซียในวันที่ 2 พฤศจิกายน ค.ศ.1949
วันร่าง	23 สิงหาคม ค.ศ.1949
วันลงนาม	2 พฤศจิกายน ค.ศ.1949
ที่ลงนาม	เดอะเฮก, ประเทศเนเธอร์แลนด์
วันมีผล	27 ธันวาคม ค.ศ.1949 (โอนอำนาจอธิปไตย)
เงื่อนไข	การให้สัตยาบันโดยการลงนามของเนเธอร์แลนด์และอินโดนีเซีย
ผู้ลงนาม	ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศเนเธอร์แลนด์ BFO สหประชาชาติ คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ โกมีซี ตีกา เนอการา
ภาคี	ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศเนเธอร์แลนด์ นิวกินีของเนเธอร์แลนด์ รัฐสุลต่านปนตียานัก รัฐอินโดนีเซียตะวันออก รัฐมาดูรา ปาซุนดัน รัฐสุมาตราตะวันออก เกรตดายัก ประเทศสหรัฐ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศเบลเยียม สหราชอาณาจักร สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4 สาธารณรัฐจีน สหภาพโซเวียต
ผู้เก็บรักษา	ราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์
ภาษา	ดัตช์

การประชุม

 

การประชุมโต๊ะกลมกำลังอยู่ในช่วงการประชุม

ทั้งสองบรรลุความตกลงในการถอนทหารดัตช์ "ภายในระยะเวลาสั้นที่สุดที่เป็นไปได้" และสหรัฐอินโดนีเซียจะมอบ "สถานะชาติที่ได้รับอนุเคราะห์ยิ่ง" แก่เนเธอร์แลนด์ นอกจากนั้น จะไม่มีการเลือกปฏิบัติระหว่างคนหรือบริษัทสัญชาติดัตช์ และสาธารณรัฐตกลงจะเข้าควบคุมความตกลงการค้าที่เจรจาโดยหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ อย่างไรก็ดี มีอยู่สองประเด็นสำคัญที่ตกลงกันไม่ได้ คือ ว่าด้วยหนี้ในช่วงที่เนเธอร์แลนด์ปกครองในฐานะเจ้าอาณานิคม และสถานะของนิวกินีตะวันตก

การเจรจาว่าด้วยหนี้ในประเทศและหนี้ต่างประเทศของการปกครองอาณานิคมหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ยืดเยื้อออกไป โดยต่างฝ่ายต่างเสนอการคำนวณของตนและโต้แย้งว่าสหรัฐอินโดนีเซียควรรับผิดชอบต่อหนี้ที่เนเธอร์แลนด์ก่อไว้หลังยอมจำนนต่อญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1942 หรือไม่ โดยเฉพาะผู้แทนอินโดนีเซียรู้สึกขุ่นเคืองที่ต้องครอบคลุมสิ่งที่เห็นว่าเป็นราคาการปฏิบัติทางทหารของเนเธอร์แลนด์ต่ออินโดนีเซีย ท้ายที่สุด จากการเข้าแทรกแซงของสมาชิกสหรัฐอเมริกาของคณะกรรมาธิการอินโดนีเซียสหประชาชาติ (UN Commission on Indonesia) ฝ่ายอินโดนีเซียจึงตระหนักว่าการตกลงจ่ายหนี้ส่วนของเนเธอร์แลนด์จะเป็นราคาที่พวกเขาจะต้องจ่ายเพื่อให้ได้รับการถ่ายโอนอธิปไตย วันที่ 24 ตุลาคม ผู้แทนอินโดนีเซียตกลงว่าอินโดนีเซียจะรับภาระหนี้รัฐบาลหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ประมาณ 4,300 ล้านกิลเดอร์ดัตช์

ปัญหาที่ว่านิวกินีตะวันตกควรรวมเข้าหรือไม่เกือบส่งผลให้การประชุมถึงทางตัน ผู้แทนอินโดนีเซียถือมุมมองว่าอินโดนีเซียควรประกอบด้วยดินแดนหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ทั้งหมด ฝ่ายเนเธอร์แลนด์ปฏิเสธที่จะประนีประนอม โดยอ้างว่านิวกินีตะวันตกไม่มีความสัมพันธ์ด้านเชื้อชาติกับส่วนที่เหลือของกลุ่มเกาะ แม้ความเห็นของสาธารณชนดัตช์จะสนับสนุนให้ถ่ายโอนนิวกินีตะวันตกแก่อินโดนีเซีย คณะรัฐมนตรีดัตช์กังวลว่าจะไม่สามารถให้สัตยาบันความตกลงโต๊ะกลมในรัฐสภาหากยอมรับจุดนี้ ท้ายสุด ในช่วงเช้าของวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1949 มีการบรรลุความประนีประนอม สถานะของนิวกินีตะวันตกจะถูกพิจารณาผ่านการเจรจาระหว่างสหรัฐอินโดนีเซียและเนเธอร์แลนด์ภายในปีที่มีการถ่ายโอนอธิปไตยนั้น

การประชุมดังกล่าวปิดลงอย่างเป็นทางการในอาคารรัฐสภาเนเธอร์แลนด์เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1949 และอธิปไตยถูกถ่ายโอนให้แก่สหรัฐอินโดนีเซียเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม ปีเดียวกัน

อ้างอิง

1. Kahin (1952), p. 437
2. Kahin (1952), pp. 439-441, 443.
3. Ide Anak Agung, (1973) p. 67.
4. Kahin (1952), p. 444, 443.
5. Ide Anak Agung, (1973) pp. 69-70.
6. Ide Anak Agung, (1973) pp. 70-71.

บรรณานุกรม

• Ide Anak Agung Gde Agung (1973) Twenty Years Indonesian Foreign Policy: 1945-1965 Mouton & Co ISBN 979-8139-06-2
• Kahin, George McTurnan (1952) Nationalism and Revolution in Indonesia Cornell University Press, ISBN 0-8014-9108-8