คุจิกิ ลูเคีย
คุจิกิ ลูเคีย (ญี่ปุ่น: 朽木ルキア โรมาจิ: Kuchiki Rukia) เป็นตัวละครเอกจากการ์ตูนเรื่องเทพมรณะ ปัจจุบันเป็นยมทูตหัวหน้าหน่วยที่ 13 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์
| ตัวละคร เทพมรณะ | |
|---|---|
| น้องสาวของซากุระ เบิกบาน (คุจิกิ) | |
| อาชีพ | หัวหน้าหน่วยที่ 13 |
| วันเกิด | 14 มกราคม |
| อายุ | เกือบ 10 รอบของ อิจิโกะ(ถ้านับเป็นอายุ คน จะน้อยกว่า อิจิโกะปีนึง) |
| สีผม | สีดำ |
| สีตา | สีดำ |
| ส่วนสูง | 144 เซนติเมตร |
| น้ำหนัก | 33 กิโลกรัม |
| หมู่เลือด | B |
| ดาบฟันวิญญาณ | โซเดะโนะชิรายูกิ |
| พากย์เสียงโดย | ฟุมิโกะ โอะริกะซะ (ญี่ปุ่น) ปัทมวลัย (ไทย) ศันสนีย์ ติณห์กีรดีศ (ไทย) |
ลักษณะ/อุปนิสัย
ลูเคีย เป็นยมทูตหญิงที่นิสัยค่อนข้างเฮี้ยว หน้าตาสวยน่ารัก ตัวเล็ก ไว้ผมสั้นสีดำ ชอบทำตาขวางและมักจะแสดงอารมณ์รุนแรงเวลาไม่ค่อยพอใจอะไร โผงผาง ปากไว แต่แท้จริงเป็นคนดีมาก ขี้กังวล มีความรับผิดชอบ เป็นห่วงเป็นใยคนอื่นตลอดเวลา อ่อนโยนและก็ชอบกระต่ายจั๊ปปี้มาก เธอชอบวาดรูปกระต่าย และเชื่อมั่นในฝีมือวาดภาพของตัวเองมาก และมักจะถูกอิจิโกะวิจารณ์เรื่องรูปที่เธอวาด แต่ความสามารถด้านศิลปะของเธอกลับพอๆ กับเด็กประถม
ประวัติ
คุจิกิเป็นยมทูตหัวหน้าหน่วยที่13 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์ อายุ140กว่าปี เป็นภรรยาของอาบาราอิ เร็นจิ รองหัวหน้าหน่วยที่ 6 แต่เดิมเป็นเด็กสาวที่เติบโตจากเมืองลูคอนเขตที่ 78 ใช้ชีวิตเร่ร่อนไปวันๆ ต่อมาได้มาเจอกับ อาบาราอิ เร็นจิโดยบังเอิญ และได้เป็นเพื่อนสนิทกัน โดยที่ทั้งสองคนอาศัยอยู่ในบ้านพักที่เด็กเร่ร่อนมักจะใช้เป็นที่พักพิง ตอนเด็กๆนั้นเป็นเด็กผู้หญิงที่มาดเหมือนผู้ชาย ต่อยตีเก่ง พลังวิญญาณสูง พูดจาห้าวๆด้วยเช่นกัน แต่กระนั้น กิริยาท่าทางของเธอก็แฝงความเป็นผู้ดีอยู่มาก เมื่อเพื่อนของพวกเขาเสียชีวิตไปถึงสามคน ลูเคียและ อาบาราอิ เร็นจิจึงตัดสินใจเข้าเรียนที่สถาบันชินโอเพื่อสอบเข้าหน่วยพิทักษ์ แต่ยังไม่ทันเรียนจบก็ได้รับการติดต่อให้เข้าเป็นคนของตระกูลคุจิกิ ตระกูลขุนนางชั้นสูงที่มีคุจิกิ เบียคุยะ หัวหน้าหน่วย 6 เป็นเจ้าบ้าน โดยเธอเองก็ได้รับการบรรจุเข้า 13 หน่วยพิทักษ หน่วยที่ 13 ในทันที ในช่วงที่เธอเข้าในหน่วยพิทักษ์ เธอได้รับการชี้แนะจาก "ชิบะ ไคเอ็น"รองหัวหน้าหน่วย 13 อยู่บ่อย แต่เมื่อไคเอ็นถูกฮอลโลว์เข้าสิง ทำให้เธอต้องฆ่าไคเอ็นคนที่เธอหลงรักด้วยมือของตัวเอง ซึ่งเป็นผลให้เธอรู้สึกผิดต่อคนตระกูลชิบะอยู่ตลอดมา ปัจจุบันเป็นหัวหน้าหน่วยที่ 13
ครอบครัว
พี่สาว คุจิกิ ฮิซานะ
พี่ชายบุญธรรม คุจิกิ เบียคุยะ (สามีของพี่สาว)
สามี อาบาราอิ เร็นจิ
ลูกสาว อาบาราอิ อิจิกะ
บทบาท
ภาคแรก
ลูเคียถูกส่งมาที่โลกในคำสั่งลาดตระเวณเป็นเวลา 1 เดือน เธอได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้กับฮอลโลว์เพื่อช่วยอิจิโกะ และถ่ายทอดพลังยมทูตให้ ทำให้เธอต้องอาศัยกายหยาบของอุราฮาร่า คิสึเกะเพื่อฟื้นฟูพลังและอาศัยอยู่กับอิจิโกะจนกว่าจะฟื้นพลังยมทูตมาได้ แต่นั่นถือว่าเป็นการผิดกฎอย่างร้ายแรง ทำให้เมื่อพ้นช่วง 1 เดือนที่เธออยู่ในโลกมนุษย์แล้วทางโซลโซไซตี้จึงเริ่มสงสัย ในช่วงหลังของภาคแรก ลูเคียจึงถูกพากลับไปโดยคุจิกิ เบียคุยะหัวหน้าหน่วยที่ 6 ซึ่งเป็นพี่ชายบุญธรรม และอาบาราอิ เร็นจิรองหัวหน้าหน่วยที่ 6 ซึ่งเป็นเพื่อนสนิท ซึ่งอิจิโกะได้เข้าขัดขวางแต่ก็ไม่อาจจะช่วยอะไรได้ ลูเคียจึงถูกพากลับไปโซลไซตี้เพื่อรับ โทษประหารชีวิตทำให้คุโรซากิกับเพื่อนต้องบุกเข้าโซลไซตี้เพื่อช่วยเหลือลูเคีย
ภาคโซลโซไซตี้
ลูเคียต้องรับโทษประหารจากการกระทำของตน โดยใช้"โซเคียคุ" (เครื่องมือสองชิ้นที่ใช้ในการประหาร ประกอบด้วยง้าวที่มีพลังเทียบเท่ากับดาบฟันวิญญาณ 1,000,000 เล่มและแท่นประหารที่ทนต่อดาบฟันวิญญาณได้ในปริมาณที่เท่ากัน) ซึ่งเธอต้องอยู่ในหอสำนึกตนจนกว่าจะถึงวันประหาร ซึ่งในขณะนั้นเธอได้นึกโทษตัวเองอยู่ตลอดถึงการกระทำที่ทำให้หลายๆคนต้องมารับเคราะห์ ในช่วงนั้นทั้งอิจิโกะและคนอื่นๆต่างก็พยายามที่จะเข้ามาช่วยเธอ รวมทั้งความเห็นของบรรดาหัวหน้าหน่วยต่างๆที่เริ่มแตกแยกกันในเรื่องของการประหารลูเคีย โดยที่พวกอิจิโกะได้รับความสนับสนุนจากตระกูลชิบะและตระกูลชิโฮอินทำให้การช่วยเหลือลูเคียค่อยๆสะดวกขึ้น และเมื่อถึงวันประหารที่ "เนินโซเคียคุ" อิจิโกะได้เข้ามาช่วยเธอไว้ได้ รวมทั้งการช่วยเหลือจากอุคิทาเกะ จูชิโร่หัวหน้าหน่วย 13 ซึ่งเป็นหัวหน้าของเธอเอง และเคียวราคุ ชุนซุยหัวหน้าหน่วย 8 รวมทั้งเร็นจิ ทำให้เธอรอดจากการประหารมาได้ในที่สุด
หากแต่ความจริงแล้วการประหารครั้งนี้มีเบื้องหลังที่น่าตกใจมาก โดยทุกอย่างเป็นฝีมือของอดีตหัวหน้าหน่วย 5 "ไอเซ็น โซสึเกะ" โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะใช้โซเคียคุ ในการดึงเอาอุปกรณ์ลับที่อดีตหัวหน้าหน่วย 12 อุราฮาร่า คิสึเกะ ได้ซ่อนไว้ในร่างของลูเคีย นั่นคือ "โฮเงียคุ" เพื่อแผนการของตนเอง โดยลูเคียได้ถูก "โทเซ็น คานาเมะ" หัวหน้าหน่วย 9 ที่เข้าพวกกับไอเซ็นพาตัวกลับไปที่เนินโซเคียคุ และโดนไอเซ็นดึงเอาโฮเงียวคุออกมาในที่สุดและก็เกือบจะต้องสิ้นชีวิตด้วยน้ำมือของ "อิจิมารุ งิน" แต่เธอก็ได้รับการช่วยเหลือจากเบียคุยะที่เข้ามาขวางทางดาบของอิชิมารุ จากนั้นเมื่อได้รับรู้ความจริงจากปากเบียคุยะ ก็ตัดสินใจอยู่ดูแลพี่ชายบุญธรรมและพักฟื้นพลังวิญญาณของเธอที่โซลโซไซตี้
หลังจากจบศึกที่โซลโซไซตี้ ลูเคียได้รับการอภัยโทษ เพราะคำสั่งที่ให้ประหารเธอในตอนแรกเป็นคำสั่งปลอมที่ไอเซ็นทำขึ้น (โดย 46 วังกลาง ที่ทำหน้าที่ออกคำสั่งถูกไอเซ็นฆ่าไปหมดแล้วก่อนหน้านี้หลายวัน) พร้อมกับได้กลับเป็นยมทูตอีกครั้ง เธอได้รวบรวมความกล้าเข้าไปขอโทษกับพี่น้องตระกูลชิบะได้สำเร็จ
ภาคเบาท์
ลูเคียได้กลับมาที่โลกเพื่อศึกต่อต้านเหล่าเบาท์ ที่กำลังวางแผนบุกโซลโซไซตี้ ซึ่งเธอได้โดนเบาท์ที่ชื่อ "มาบาชิ" ทำร้ายและควบคุมร่างกายเธอไว้ แต่ก็รอดมาได้เพราะโอริฮิเมะกับคุโรโดะ และรองหัวหน้าฮิซางิช่วยไว้ จนเมื่อกลับไปที่โซลโซไซตี้ เธอก็ได้สู้กับเบาท์ที่ชื่อโยชิ จนเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดแต่เบียคุยะมาช่วยไว้ทัน แล้วได้พักฟื้นในบ้านตระกูลคุจิกิ
ภาคอารันคาร์
ลูเคียได้รับคำสั่งจากโซลโซไซตี้ให้เข้าร่วมต่อสู้กับอิจิโกะอีกครั้งในศึกครั้งใหม่กับอาร์รันคาร์พร้อมกับยมทูตอีก 5 คนที่ถูกส่งมาพร้อมๆกัน โดยเธอได้แกล้งทำเป็นคนบ้านแตกกับพ่อของอิจิโกะเพื่อขอการอนุญาตให้สามารถเข้าอาศัยในบ้านของอิจิโกะได้ และตอนที่กริมจอว์ แจ๊คเกอร์แจ๊คกับอารันคาร์อีก 5 ตนได้ปรากฏตัวในโลกมนุษย์ เธอก็ได้กำจัดอารันคาร์ "ดีรอย" ลงด้วยมือของตน แต่ก็ถูกทำร้ายจากกริมจอว์ จนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ได้รับการรักษาจากโอริฮิเมะ และต่อมาเธอก็ได้เข้าต่อกรกับกริมจอว์ ที่กำลังทำร้ายคุโรซากิ อิจิโกะอยู่ จนเกือบจะถูกจัดการ แต่ก็ได้รับการช่วยเหลือจากฮิราโกะที่เป็น "ไวเซิร์ด" จนรอดมาได้ และได้รับคำสั่งจากยามาโมโตะ เก็นริวไซ ชิเงคุนิให้กลับไปยังโซลโซไซเอตี้พร้อมกับยมทูตคนอื่นๆ
ภาคฮูเอโก้มุนโด้
ลูเคียได้ปรากฏตัวอีกครั้งพร้อมกับเร็นจิในโลกของเหล่าฮอลโลว์ ทั้งสองได้รับความช่วยเหลือจากเบียคุยะจนสามารถเดินทางมาที่นี่ได้(เพราะเบียคุยะบอกว่าเมื่อพากลับมาก็ไม่ได้รับคำสั่งว่าให้จัดการยังไงต่อ จึงมอบผ้าคลุมให้ และยอมปล่อยให้มาฮูเอโก้มุนโด้แบบอาศัยช่องว่างของคำสั่ง) และเข้าร่วมกับอิจิโกะในการต่อสู้ด้วย โดยในระหว่างที่พวกเธอบุกเข้ามาใน "ลาส นอร์เช่" ปราสาทของไอเซ็นและเหล่าอารันคาร์ เธอได้เผชิญหน้ากับอารันคาร์ระดับเอสปาด้าลำดับที่ 9 นาม "อาโรนีโร่ อัลลูเอรี่" ซึ่งได้เปิดเผยหน้าภายใต้หน้ากากของตน ก็คือ"ชิบะ ไคเอ็น" และหลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวจากไคเอ็นเรียบร้อยแล้ว ไคเอ็นก็ได้โจมตีเธอโดยอ้างเรื่องการแก้แค้นจากที่ตนถูกลูเคียฆ่าซึ่งลูเคียเองก็ยอมรับ แต่ไคเอ็นกลับบอกว่าให้ชดใช้ด้วยการฆ่าพวกพ้องคนอื่นๆ นั่นทำให้ลูเคียบันดาลโทสะและเข้าต่อสู้กับไคเอ็นทันที แต่ด้วยฝีมือที่ต่างชั้นกันมาก ทำให้ลูเคียอยู่ในสภาวะตกที่นั่งลำบาก และในเวลานี้ก็กำลังเผชิญหน้ากับไคเอ็นที่ทำการปลดปล่อยดาบเรียบร้อยแล้ว แต่เมื่อการต่อสู้เริ่มไปได้พักใหญ่ ลูเคียได้ใช้วิธีล็อกร่างของไคเอ็นไว้ และทำลายผนังเพื่อให้ร่างของเขาสัมผัสแสง จนในที่สุดร่างที่แท้จริงของไคเอ็น หรืออาร์โรนีโร่ก็ปรากฏขึ้น และได้รู้ว่าเป็นฮอลโลว์ที่มีความสามารถในการกลืนกินฮอลโลว์ตนอื่นเพื่อเพิ่มพลังให้กับตนและหนึ่งในนั้นก็คือฮอลโลว์ที่รวมร่างกับไคเอ็นนั่นเอง โดยลูเคียได้เผชิญหน้ากับอาโรนีโร่ที่ปลดปล่อยดาบของตนเอง ซึ่งเธอได้เสียท่าถูกเออร์โรนีโร่เสียบด้วยเนจิบานะจนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ด้วยแรงฮึดที่เกิดจากการนึกถึงอดีตของตนกับไคเอ็น ลูเคียได้ใช้กระบวนท่าที่สามของดาบฟันวิญญาณ "ดาบสีขาว" เล่นงานอาโรนีโร่ได้สำเร็จ และได้หมดสติไปจนเกือบจะถูกสังหารโดยโซมารีเอสปาด้าลำดับที่ 7 แต่ก็ได้รับการช่วยเหลือจากเบียคุยะก่อนจะได้รับการรักษาจากอิซาเนะจนฟื้นคืนสติ
ภาคดวงจิตแห่งศาสตรา
เพราะยมทูตทุกตนสูญเสียดาบฟันวิญญาณของตนเองไปเพราะถูกดาบฟันวิญญาณชื่อ มุรามาสะ บังคับ ทำให้ลูเคียเป็นหนึ่งในยมทูตที่สูญเสีย โซเดะโนะชิรายุกิไป จึงต้องออกตามหาเพื่อนำกลับมาเป็นอย่างเดิม โซเดะโนะชิรายุกิได้ทำร้ายลูเคียหลายต่อหลายครั้งและครั้งสุดท้าย ลูเคียได้ตัดสินใจปลดปล่อยให้โซเดะโนะชิรายุกิเป็นอิสระจากเธอ จึงลงมือพันธนาการด้วยวิถีพันธนาการที่ 61 คุกแสงหกชั้นเพื่อให้ตัวเธอและโซเดะโนะชิรายุกิติดกันไว้ จากนั้นจึงระบายความในใจ ก่อนใช้วิถีทำลายที่ 73 เพลิงสีฟ้าถล่มดอกบัวคู่ ระเบิดทั้งตัวเองไปพร้อมๆ กับโซเดะโนะชิรายุกิ ดาบฟันวิญญาณคู่ใจ แต่ลูเคียก็ยังคงไม่ตายและโซเดะโนะชิรายุกิก็ยังคงตกอยู่ในการควบคุมของมุรามาสะเช่นเดิม จนกระทั่งเหตุการณ์ไม่คาดถึงคือ คุจิกิ เบียคุยะ กลับไปยืนหยัดอยู่ฝ่ายของมุรามาสะ ซึ่งได้ลงมือฆ่าโซเดะโนะชิรายุกิ ดาบฟันวิญญาณของลูเคีย นับเป็นดาบฟันวิญญาณแรกที่ถูกทำลายโดยมือของผู้อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของ ตอนหลังได้มาช่วยเหลือลูเคียโดยโซเดะโนะชิรายูกิได้บอกว่าได้รับการช่วยเหลือจากหัวหน้าคุโรซึจิ มายูริไว้
ภาคไอเซ็นบุกโลกมนุษย์
ในขณะที่ทาง 13 หน่วยพิทักษ์ส่วนหนึ่งที่อยู่ฝั่งโลกมนุษย์ได้ต่อสู้กับเอสปาด้าที่ไอเซ็นนำมา ได้สู้กันอย่างดุเดือด ทั้งคู่ของซุยฟง ฮิตสึกายะ ชุนซุย และอุคิทาเกะ ที่พอสู้ไหวก็ได้ทำการรบต่อ อีกฝั่งหนึ่งที่ไปฮูเอโกมุนโดเพื่อที่จะช่วยเหลือ อิโนะอุเอะ โอริฮิเมะอีกเหมือนกัน คุจิกิ ลูเคีย อาบาไร เร็นจิ ซาโดะ ยาสึโทระ อิชิดะ อุริว ก็ได้ทำการสู้กับหน่วยรบพิเศษของฝั่งอารันคาร์ เพื่อที่จะให้ คุโรซากิ อิจิโกะ ได้บุกไปช่วย อิโนะอุเอะได้ ทางฝั่งลูเคียได้พบกับหัวหน้าหน่วยรบที่มีพลังที่เพิ่มลูกน้องได้ไม่จำกัด ก็ได้ต่อสู้กัน แต่ดูเหมือนจะเริ่มอ่อนล้าลงไปทุกที ในที่สุดลูเคียจึงได้ใช้ท่าไม้ตายของตน จนสามารถกำจัดหัวหน้าหน่วยรบพิเศษได้สำเร็จ แต่ว่า เอสปาด้าอันดับ 0 ยามี่ ริยัลโก ที่คาดว่าจะถูก อิชิดะ อุริว เล่นงานไปแล้วกับโผล่ตัวมา พร้อมกับพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่ถูกเก็บไว้ภายใต้ความโกรธเกรี้ยว ♡~~
ภาคตัวแทนยมทูตที่หายไป
ลูเคียได้ปรากฏตัวพร้อมกับเหล่ายมทูตระดับหัวหน้าหน่วย โดยการมาครั้งนี้มาเพื่อนำดาบที่สร้างจากพลังของเหล่าหัวหน้าหน่วยทั้ง13มามอบแก่อิจิโกะเพื่อดึงพลังยมทูตของอิจิโกะให้กลับคืนมา แต่แท้จริงมาเพื่อสังเกตการณ์และเป็นพยานในการตัดสินใจของอิจิโกะด้วย เนื่องจากเป็นกฎเก่าแก่ของโซลโซไซตี้ที่ว่า ถ้ามีตัวแทนยมทูตอีกคนปรากฏตัวแล้ว งินโจ คูโกะ จะต้องชวนเป็นพวกแน่นอน จึงจะต้องใช้เป็นเหยื่อล่องินโจให้ออกมาและทำการสังหารทั้งคู่ แต่แทนที่จะเป็นเช่นนั้นกลับมอบพลังคืนให้อิจิโกะและฟังคำตอบของอิจิโกะแทนการสังหาร
ซึ่งงินโจได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความจริงของตราตัวแทนให้ฟัง ว่าตราตัวแทนนั้นจะถูกมอบให้ตัวแทนยมทูตไม่ว่าตัวแทนคนนั้นจะทำประโยชน์แก่โซลโซไซตี้หรือไม่ ตราตัวแทนนั้นมีหน้าที่ในการควบคุม ปลดปล่อยพลังและสอดส่องพฤติการณ์ของตัวแทนยมทูตคนนั้น ซึ่งเป็นเหมือนหมากให้โซลโซไซตี้ใช้โดยที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย และคนที่เสนอกฎนี้ก็คือหัวหน้าหน่วยที่รักสงบที่สุด อุคิทาเกะ จูชิโร่นั่นเอง
แต่เมื่ออิจิโกะรับรู้ความจริงแล้ว กลับตัดสินใจที่จะเชื่อมั่นในสิบสามหน่วยพิทักษ์และหันคมดาบเข้าใส่กินโจ เพราะอิจิโกะรู้ว่าตราตัวแทนนั้นไม่มีประโยชน์ในการแสดงตัวว่าเป็นตัวแทนยมทูตกับยมทูตคนอื่นมาตั้งแต่ต้นแล้ว และคิดสงสัยตั้งแต่ตอนนั้น แต่ก็มั่นใจว่าอุคิทาเกะเลือกตัวเองทั้งยังเลือกวิธีที่ทำให้อิจิโกะเกิดความเคลือบแคลงในตราตัวแทนนี้อยู่แล้ว ทั้งที่มีวิธีมากมายที่จะหลอกใช้อิจิโกะได้โดยที่เจ้าตัวไม่มีวันรู้ จึงทำให้อิจิโกะได้เป็นตัวแทนยมทูตต่อไป
ภาค สงครามล้างเลือด 1000 ปี
คุจิกิ ลูเคียได้เข้าสู้ในฐานะรองหัวหน้าหน่วย แต่ถูกลอบทำร้ายบาดเจ็บสาหัสจึงถูกนำไปรักษาตัวในมิติวังราชันย์ ขณะนั้นอยู่ในระหว่างการพักฟื้น หลังจากนั้นจึงได้รับการฝึกจากหน่วยศูนย์พร้อมกับเร็นจิและ คุจิกิ เบียคุยะ จนสามารถใช้บังไคเข้าสู้กับควินซี่ได้
ดาบฟันวิญญาณ
ขั้นต้น (ชิไค)
- ชื่อ: โซเดะ โนะ ชิรายูกิ (ญี่ปุ่น: 袖白雪 โรมาจิ: / ソデ ノ シラユキ ทับศัพท์: Sode no Shirayuki, หิมะขาวในแขนเสื้อ)
- คำปลดปล่อย : "จงร่ายรำ โซเดะโนะชิรายูกิ" (ญี่ปุ่น: 舞え โรมาจิ: / マエイ ทับศัพท์: mae) หรือ Mae Sodeno Shirayuki
- ลักษณะ : ตัวคมดาบจะมีสีขาวทั่วทั้งเล่ม ทั้งใบมีด ด้ามดาบ โกร่งดาบ และมีริบบิ้นยาวห้อยออกมาจากปลายด้ามดาบ ได้ชื่อว่าเป็นดาบฟันวิญญาณที่งดงามที่สุดในโซลโซไซตี้
- ความสามารถ : เป็นดาบสายน้ำแข็ง มีรูปแบบของพลังอยู่ 3 แบบ
- ระบำที่ 1 (初めの舞) ซึคิชิโระ (ญี่ปุ่น: 月白 โรมาจิ: จันทราสีขาว) เป็นการใช้ดาบวาดขอบเขตวงกลมสีขาว ซึ่งจะแช่แข็งทุกสิ่งภายในขอบเขต จากพื้นจนถึงขอบฟ้าแม้จะไม่ได้เหยียบอยู่บนพื้นก็ตาม
- ระบำที่ 2 (次の舞) ฮาคุเร็น (ญี่ปุ่น: 白漣 โรมาจิ: ระลอกขาว) เป็นการยิงคลื่นหิมะเป็นริ้ว 4 สาย และจะเปลี่ยนไปเป็นคลื่นน้ำแข็งเข้าโจมตี
- ระบำที่ 3 (参の舞) ชิราฟุเนะ (ญี่ปุ่น: 白刀 โรมาจิ: ดาบสีขาว) เป็นการใช้น้ำแข็งหุ้มตัวดาบเอาไว้ซึ่งถ้าแตะต้องโดนอะไรก็จะถูกแช่แข็ง ซึ่งแม้ตัวดาบจะหักไปแล้วก็ยังสามารถใช้ท่านี้ได้
- จูฮาคุ (ญี่ปุ่น:樹白.Juhaku,พฤษาสีขาว) เป็นการใช้ดาบปักลงที่พื้น จะมีทางนำแข็งพุ่งไปหาศัตรูแล้วแช่แข็ง
- รูปร่างที่แท้จริง : ผู้หญิงอายุประมาณ25ปี ผิวขาว ผมยาวสีขาวและสวมใส่กิโมโนสีขาว สามารถใช้ท่าหิมะน้ำแข็งได้
ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บังไค)
- ชื่อ: ฮัคคะโนะ โทกาเมะ (ญี่ปุ่น: 白霞罰. Hakka no Togame, ทัณฑ์หิมะขาว)
- ลักษณะ : ตัวดาบจะเหมือนอยู่ในขั้น ชิไค แต่ตัวดาบจะใสจนสามารถมองทะลุได้ ลูเคียจะถูกสวมด้วยชุดคล้ายกิโมโนญี่ปุ่นซึ่งมีความเย็นมาก จนตัวเองกลายเป็นน้ำแข็งไปด้วยจึงไม่สามารถขยับได้
- ความสามารถ : ปล่อยคลื่นความเย็นที่มีพลังทำลายมหาศาลและวงกว้างออกจากร่างกายผู้ใช้
(เป็นบังไคที่ทรงพลังและเป็นอันตรายต่อตัวผู้ใช้ หากผิดพลาดอาจฆ่าผู้ใช้ได้)
อ้างอิง
- เทพมรณะตอนที่ 262
- เทพมรณะบทที่ 268
