ชัก พอลานิก

ชาลส์ ไมเคิล พอลานิก (อังกฤษ: Charles Michael Palahniuk; /ˈpɔːlənɪk/; 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1962 – ) เป็นนักข่าวอิสระและนักเขียนนวนิยายชาวอเมริกันที่อธิบายงานของเขาว่าเป็นนวนิยายแทรกซ้อน เขาเป็นนักเขียนนวนิยายเรื่องไฟต์คลับที่ได้รับรางวัล รวมถึงได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์ในชื่อเดียวกัน ซึ่งนำแสดงโดยแบรด พิตต์ และเอ็ดเวิร์ด นอร์ตัน

ชัก พอลานิก
พอลานิกที่งานบุ๊กคอนในเดือนมิถนายน ค.ศ. 2018
เกิด	ชาลส์ ไมเคิล พอลานิก 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1962 (59 ปี) แพสโก รัฐวอชิงตัน สหรัฐ
อาชีพ	นักประพันธ์, นักเขียนเรียงความ
จบจาก	มหาวิทยาลัยออริกอน
ช่วงเวลา	ค.ศ. 1996–ปัจจุบัน
แนว	บันเทิงคดี, สยองขวัญ, เสียดสี
แนวร่วมในทางวรรณคดี	ลัทธิจุลนิยม
ผลงานที่สำคัญ	ไฟต์คลับ, โช้ก, แรนต์, อินวิซิเบิลมอนสเตอส์

ชีวิตช่วงต้น

พอลานิกเกิดในแพสโก รัฐวอชิงตัน โดยเป็นบุตรชายของแครอล อะเดล (ทาลเลนต์) และเฟรด พอลานิก เขามีเชื้อสายฝรั่งเศสและยูเครน ปู่ของเขาอพยพจากยูเครนไปแคนาดาแล้วไปนิวยอร์กในปี ค.ศ. 1907 พอลานิกเติบโตขึ้นมาโดยอาศัยอยู่ในบ้านเคลื่อนที่ในเบอร์แบงก์ รัฐวอชิงตัน พ่อแม่ของเขาแยกทางกันเมื่อเขาอายุ 14 ปีและหย่าร้างในเวลาต่อมา โดยมักปล่อยให้เขาและพี่น้องสามคนอยู่กับปู่ย่าตายายของพวกเขาที่ฟาร์มปศุสัตว์ทางวอชิงตันตะวันออก พอลานิกยอมรับในการให้สัมภาษณ์ในปี ค.ศ. 2007 ว่าเขาเป็นหลานชายที่ห่างไกลกันของนักแสดงที่ชื่อแจ็ก แพเลินซ์ และครอบครัวของเขาได้พูดคุยถึงความสัมพันธ์ที่ห่างไกลกับแพเลินซ์

ในคริสต์ทศวรรษ 20 ของเขา พอลานิกเข้าเรียนที่สำนักวารสารศาสตร์มหาวิทยาลัยออริกอน โดยสำเร็จการศึกษาในปี ค.ศ. 1986 ขณะเข้าเรียนในวิทยาลัย เขาทำงานเป็นนักศึกษาฝึกงานสำหรับเคแอลซีซี ซึ่งเป็นสถานีสมาชิกของวิทยุสาธารณะแห่งชาติในยูจีน รัฐออริกอน และเขาย้ายไปพอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน ไม่นานหลังจากนั้น เขาเขียนหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นในช่วงสั้น ๆ จากนั้นก็เริ่มทำงานให้แก่เฟรทไลเนอร์ในตำแหน่งช่างเครื่องดีเซล เรื่อยมาจนกระทั่งอาชีพการเขียนของเขาได้เริ่มขึ้น ในช่วงเวลานั้น เขาเขียนคู่มือเกี่ยวกับการซ่อมรถบรรทุกและมีข้อจำกัดในการเป็นนักข่าว ซึ่งเป็นงานที่เขาไม่ได้กลับไปจนกระทั่งหลังจากนั้นเขาได้กลายเป็นนักประพันธ์ที่ประสบความสำเร็จ หลังจากเข้าร่วมสัมมนาที่จัดขึ้นโดยองค์กรชื่อแลนด์มาร์กเอดูเคชันโดยบังเอิญ พอลานิกก็ลาออกจากงานตำแหน่งนักข่าวในปี ค.ศ. 1988 เขาทำงานอาสาสมัครในสถานสงเคราะห์คนไร้บ้านและเป็นอาสาสมัครที่ที่พักผู้ป่วยในฐานะพี่เลี้ยง โดยจัดหารถรับส่งสำหรับผู้ป่วยระยะสุดท้ายและนำพวกเขาไปสนับสนุนการประชุมกลุ่ม เขาเลิกเป็นอาสาสมัครเมื่อผู้ป่วยซึ่งเขาเติบโตขึ้นมาด้วยกันเสียชีวิต

อาชีพ

อาชีพในช่วงต้น

พอลานิกเริ่มเขียนนิยายในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 30 จากคำอธิบายของเขา เขาเริ่มเขียนในขณะที่เข้าร่วมเวิร์กชอปสำหรับนักเขียนที่จัดโดยทอม สแปนเบาเออร์ ซึ่งเขาได้เข้าร่วมเพื่อพบปะเพื่อนใหม่ โดยสแปนเบาเออร์ได้เป็นแรงบันดาลใจการเขียนรูปแบบจุลนิยมแก่พอลานิกเป็นส่วนใหญ่

อ้างอิง

1. "How to Pronounce Palahniuk 2015-10-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน". Chuckpalahniuk.net. Retrieved June 1, 2006.
2. . YouthQuake Magazine. May 27, 2004. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ December 10, 2013. สืบค้นเมื่อ December 4, 2013.
3. "In Memory of Carol Adele Meader". memorialsolutions.com. สืบค้นเมื่อ December 4, 2013.
4. Akbar, Arifa (June 16, 2012). "Chuck Palahniuk: 'I shy away from non-consensual violence' – Features – Books". The Independent. สืบค้นเมื่อ December 4, 2013.
5. Kochetkova, Natalia (April 29, 2005). [I really went to support groups for terminally ill patients]. Izvestia (ภาษารัสเซีย). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (Interview) เมื่อ May 5, 2009.
6. Jenkins, Emily (October 19, 1999). "Extreme Sport". The Village Voice.
7. "Chuck Palahniuk Answers Your Questions". The A.V. Club. June 12, 2007. สืบค้นเมื่อ July 8, 2018.
8. O'Hagan, Sean (May 7, 2005). "Fright club". The Observer. สืบค้นเมื่อ July 8, 2018.
9. Palahniuk, Chuck (2004). Stranger than Fiction: True Stories. Garden City: Doubleday. pp. 195–199. ISBN 0-385-50448-9.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ
• ชัก พอลานิก ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส