ซินชาร์อิชคุน

ซินชาร์อิชคุน (อังกฤษ: Sinsharishkun, Sin-shar-ishkun; แอกแคด: Sîn-šarru-iškun) ทรงเป็นกษัตริย์แห่งจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ ครองราชย์ประมาณ 627 – 612 ปีก่อนคริสตศักราช ทรงเป็นโอรสของพระเจ้าอาชูร์บานิพัล (Ashurbanipal) และอาจเป็นพระเชษฐา (พี่ชาย) ของพระเจ้าอาชูร์-อูบัลลิตที่ 2 มีประวัติเกี่ยวกับพระองค์น้อยมาก แต่คาดว่าทรงขึ้นครองราชย์ประมาณปีที่ 627 ก่อนคริสตศักราชต่อจากอาชูร์-อิทิล-อิลานี (Ashur-etil-ilani) พระองค์ต้องสู้รบกับซิน-ชามู-ลีชีร์ (Sin-shumu-lishir) ในสงครามกลางเมือง ในขณะที่ประเทศราชต่าง ๆ แยกตัวเป็นอิสระ โดยเฉพาะบาบิโลเนียที่มีผู้นำคือแนโบโพแลสซาร์ หลังชนะสงครามกลางเมือง พระเจ้าซินชาร์อิชคุนกับแนโบโพแลสซาร์ทำสงครามแย่งชิงเมืองนิปปูร์ (Nippur) ซึ่งเป็นศูนย์กลางอำนาจของอัสซีเรีย พระเจ้าซินชาร์อิชคุนป้องกันเมืองไว้ได้ แต่แนโบโพแลสซาร์ก็เข้าเมืองบาบิโลนและสถาปนาตัวเองเป็นกษัตริย์

ซินชาร์อิชคุน
กษัตริย์แห่งอัสซีเรีย
ครองราชย์	ประมาณ 627–612 ปีก่อนคริสตศักราช
ก่อนหน้า	ซิน-ชามู-ลีชีร์
ถัดไป	อาชูร์-อูบัลลิตที่ 2

พระเจ้าซินชาร์อิชคุนนำทัพไปที่บาบิโลน แต่กลับพบว่ามีการกบฏเกิดขึ้นภายในเมืองหลวงและทหารไปเข้ากับกลุ่มกบฏ แม้พระองค์จะปราบกบฏได้สำเร็จ แต่ก็ต้องเสียเมืองนิปปูร์ไป ในปีที่ 616 พระเจ้าแนโบโพแลสซาร์ทรงร่วมเป็นพันธมิตรกับพระเจ้าไซอาซาเรส กษัตริย์แห่งชาวมีเดีย ต่อมากลุ่มชนหลายกลุ่มได้เข้าร่วมกับพันธมิตรนี้แล้วบุกโจมตีนิเนเวห์ เมืองหลวงของจักรวรรดิอัสซีเรีย จนที่สุดในปีที่ 612 ก่อนคริสตศักราช นิเนเวห์ก็เสียเมือง ชะตากรรมสุดท้ายของพระเจ้าซินชาร์อิชคุนไม่เป็นทราบแน่ชัด แต่มีความเป็นไปได้ที่พระองค์อาจจะสวรรคตในการรบครั้งนี้

พระเจ้าอาชูร์-อูบัลลิตที่ 2 กษัตริย์องค์ต่อมาทรงถอยทัพไปที่เมืองฮาร์ราน ทางตอนเหนือของซีเรียและเป็นพันธมิตรกับฟาโรห์เนโคที่ 2 (Necho II) ต่อมากองทัพบาบิโลน-มีเดียได้ยึดเมืองฮาร์รานและรบชนะในยุทธการที่คาร์เคมิช (Battle of Carchemish) ยุทธการสุดท้ายระหว่างอัสซีเรีย-อียิปต์กับบาบิโลน-มีเดีย

อ้างอิง

1. Oxford Bible Atlas by Adrian Curtis
2. Honour of Kings Ancient and American History Book 2 FULL COLOR TEXT by Ellen Gerwit
3. A Survey of the Old Testament by Andrew E. Hill, John H. Walton
4. THE BABYLONIAN CHRONICLE AND THE ANCIENT CALENDAR OF THE KINGDOM OF JUDAH by SIEGFRIED H. HORN