ซุ้มหินชายฝั่งของดาร์วิน
ซุ้มหินชายฝั่งของดาร์วิน (สเปน: Arco de Darwin) เป็นธรณีสัณฐานชายฝั่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะดาร์วินในหมู่เกาะกาลาปาโกส มหาสมุทรแปซิฟิก ซุ้มหินเคยอยู่บนที่ราบหินขรุขระใต้น้ำที่มีชื่อเล่นว่า เอลเตอาโตร (el teatro; "โรงละคร") ในวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 ซุ้มหินเกิดการพังทลายลงมาจากการกัดเซาะตามธรรมชาติ จึงเหลือเพียงแต่เสาหินโด่งค้ำยันทิ้งเอาไว้
ซุ้มหินชายฝั่งและเกาะดาร์วินตั้งชื่อตามชาลส์ ดาร์วินนักธรรมชาติวิทยาชาวอังกฤษ ที่เคยมาศึกษาพื้นที่บริเวณนี้จนสร้างทฤษฎีวิวัฒนาการสมัยใหม่ที่ขับเคลื่อโดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติ เพื่อเป็นการยกย่องแก่ดาร์วิน ชาวพื้นท้องถิ่นจึงตั้งชื่อเกาะหินโด่งที่เหลือว่า เสาแห่งวิวัฒนาการ (สเปน: Los Pilares de la Evolución).
ภูมิศาสตร์
เกาะดาร์วินเป็นเกาะขนาดเล็กที่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ และเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะกาลาปาโกส มีพื้นที่ 2.33 ตารางกิโลเมตร และสูง 168 เหนือระดับน้ำทะเล ซุ้มหินชายฝั่งดาร์วินตั้งอยู่ห่างจากตัวเกาะไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ราว 1 กม. ลักษณะที่คล้ายสะพานนี้เกิดจากการกัดเซาะตามธรรมชาติ ตัวสะพานหินสูง 43 เมตร กว้าง 23 เมตรและยาว 70 เมตร
พรรณสัตว์
บริเวณนี้สามารถพบสัตว์น้ำได้หลากชนิด เช่น ปลาฉลามหัวค้อนหยัก, ปลากระเบนแมนตา, ปลาโอลาย, ปลาทูน่าครีบเหลือง, โลมา ปลาท้องทะเลอื่น ๆ รวมถึงอาจพบฉลามวาฬที่มีความยาวถึง 14 เมตร จะพบฉลามวาฬในบริเวณนี้ต้องแต่ต้นเดือนกรกฎาคม การที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่มากทำให้รอบ ๆ ซุ้มหินกลายเป็นที่ดำน้ำยอดนิยม
การท่องเที่ยว
ซุ้มหินชายฝั่งเป็นที่นิยมเรื่องการล่องเรือและถ่ายภาพ อีกทั้งความอุดมสมบูรณ์ของสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเลทำให้ที่นี้เป็นสถานที่ดำน้ำยอดนิยม ซุ้มหินชายฝั่งและเกาะดาร์วินเป็นสถานที่ ๆ ไม่ให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นไปชม พื้นที่ในหมู่เกาะกาลาปาโกสถูกประกาศให้เป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกใน พ.ศ. 2521
การพังทลาย
ในวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 17:20 น. ตามเวลาเวลาสากลเชิงพิกัด (11:20 น. ตามเวลาท้องถิ่น) ซุ้มหินได้พังทลายลงจากการกัดเซาะตามธรรมชาติ กระทรวงสิ่งแวดล้อมและน้ำของเอกวาดอร์ระบุว่า "เหตุการณ์นี้เป็นผลจากการกัดเซาะตามธรรมชาติ" ในอดีตนั้นซุ้มหินชายฝั่งดาร์วินเคยเป็นส่วนหนึ่งของเกาะดาร์วิน การพังทลายครั้งนี้มีพยานการพบเห็นคือกลุ่มนักดำน้ำบนเรือ กาลาปาโกสอะเกรสเซอร์ 3
หลักจากที่ซุ้มทลายลงมาแล้วชาวบ้านและคนในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวท้องถิ่นจึงตั้งชื่อใหม่ให้เกาะหินโด่งที่เหลือว่า "เสาแห่งวิวัฒนาการ"(สเปน: Los Pilares de la Evolución)
อ้างอิง
- ↑ "Darwin". Galapagos Conservancy. สืบค้นเมื่อ 19 June 2015.
- ↑ Steve Rosenberg; Ellen I. Sarbone (2004). The Diving Guide Galapagos Islands. Cruising Guide Publications, Inc. ISBN 978-0-944428-70-2.
- ↑ Strauss, Rebecca (17 May 2021). "Breaking News: Darwin's Arch Collapses". Scuba Diver Life. สืบค้นเมื่อ 18 May 2021.
- "Galapagos Islands: Erosion fells Darwin's Arch". BBC News. 18 May 2021. สืบค้นเมื่อ 18 May 2021.
- "Iconic Natural Rock Feature in the Galápagos Islands Crumbles Into the Ocean". Smithsonian Magazine.
- ↑ Farzan, Antonia Noori (19 May 2021). "Darwin's Arch, famed Galápagos rock formation, collapses from erosion". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 20 May 2021.
- Harpp et al. 2014, p. 311.
- "Top of famed Darwin's Arch off the Galapagos collapses". CBC. Associated Press. 18 May 2021. สืบค้นเมื่อ 19 May 2021.
- "Ecuador: Galapagos icon, Darwin's Arch, collapses". Deutsche Welle. 18 May 2021. สืบค้นเมื่อ 19 May 2021.
- ↑ "Darwin's Arch collapses, famed Galapagos Island rock formation". Reuters. 19 May 2021. สืบค้นเมื่อ 19 May 2021.
- "Ecuador: Galapagos icon, Darwin's Arch, collapses". Deutsche Welle. 18 May 2021. สืบค้นเมื่อ 19 May 2021.
- "Famed Darwin's Arch, in Galapagos, Collapses Due to Erosion". Morning Edition. National Public Radio (NPR). 19 May 2021. สืบค้นเมื่อ 20 May 2021.
แหล่งข้อมูลอื่น
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ซุ้มหินชายฝั่งดาร์วิน
- Dixon, Charles (1900). The Story of the Birds. G. Allen. pp. 240–.
- Harpp, Karen S.; Mittelstaedt, Eric; d'Ozouville, Noémi; Graham, David W. (2014). The Galapagos: A Natural Laboratory for the Earth Sciences. Wiley. ISBN 978-1-118-85268-2.
- Jackson, Jack (2008). Dive Atlas of the World. Simon & Schuster/New Holland Publishers. ISBN 978-1-84773-317-7.
พิกัดภูมิศาสตร์: 1°40′19.2″N 91°59′26.6″W / 1.672000°N 91.990722°W