ตันก๋ง
เฉิน กง ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ ตันก๋ง ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีนตัวย่อ: 陈宫; จีนตัวเต็ม: 陳宮; พินอิน: Chén Gōng; ตาย ค.ศ. 198) ชื่อรอง กงไถ (公臺) เป็นที่ปรึกษาของขุนศึก ลิโป้ ในปลาย ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ของจีน เขาได้เริ่มต้นอาชีพของเขาภายใต้ขุนศึกอีกคน โจโฉ ก่อนแปรพักตร์ไปอยู่กับ ลิโป้ เขาถูกประหารชีวิตพร้อมกับลิโป้ หลังจากที่โจโฉเอาชนะลิโป้ที่ ยุทธการที่แห้ฝือ
| เฉิน กง (มาตรฐาน) ตันก๋ง (ฮกเกี้ยน) 陳宮 | |
|---|---|
| รูปของเฉิน กง วาดในสมัยราชวงศ์ชิง | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ มณฑลเหอหนาน / มณฑลชานตง |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 198 Pizhou, มณฑลเจียงซู |
| อาชีพ | ที่ปรึกษา |
ประวัติ
ปีเกิดของเฉิน กง นั้นไม่มีบันทึกในประวัติศาสตร์ แต่ทราบว่า เขาเป็นชาวตงจวิ้น (東郡) อยู่ทางใต้ของเทศมณฑลเชิน (莘縣) มณฑลชานตง (山东省) ในปัจจุบัน
ราว ค.ศ. 190 เฉิน กง เข้าสวามิภักดิ์เฉา เชา/โจโฉ เวลานั้น ขุนศึกทั่วแว่นแคว้นรวมกำลังกันมาปราบทรราชต่ง จั๋ว/ตั๋งโต๊ะ ซึ่งจับพระมหากษัตริย์หลิว เสีย (劉協) หรือหองจูเหียบ เป็นองค์ประกันอยู่ในนครลั่วหยาง/ลกเอี๋ยง (洛阳) ผลงานสำคัญของเฉิน กง ในช่วงที่รับใช้เฉา เชา นั้น คือ เมื่อ ค.ศ. 193 เขาใช้ยุทธวิธีทางทูตพิชิตหยั่นโจว (兖州) ซึ่งอยู่ภาคตะวันตกของมณฑลชานตงในปัจจุบัน นับเป็นการวางรากฐานให้เฉา เชา เข้าสู่อำนาจในเวลาถัดมา
ใน ค.ศ. 194 ระหว่างที่เฉา เชา นำทัพออกปราบปรามเถา เชียน/โตเกี๋ยม (陶謙) ที่สฺวีโจว/ชีจิ๋ว (徐州) ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของมณฑลเจียงซู (江苏省) ในปัจจุบัน เฉิน กง และสหาย คือ จาง เหมี่ยว/เตียวเมา (張邈) ได้หนีไปเข้ากับลฺหวี่ ปู้/ลิโป้ ขุนศึกคู่แข่งของเฉา เชา
ด้วยความช่วยเหลือของเฉิน กง และจาง เหมี่ยว ลฺหวี่ ปู้ สามารถยึดหยั่นโจวได้อย่างรวดเร็ว เฉา เชา จึงรีบยกทัพกลับมาล้อมลฺหวี่ ปู้ ที่ผูหยาง (濮陽) รบรากว่าร้อยวัน ไม่รู้แพ้ชนะ เผอิญเกิดทุพภิกขภัย ลฺหวี่ ปู้ จึงทิ้งที่มั่นไปอาศัยร่มโพธิ์ร่มไทรของหลิว เป้ย์/เล่าปี่ (劉備) ที่เซี่ยพี (下邳) ปัจจุบันคือ พีโจว (邳州) มณฑลเจียงซู
ใน ค.ศ. 196 ลฺหวี่ ปู้ หักหลังหลิว เป้ย์ โดยยึดเมืองเซี่ยพี ประกาศตัวเป็นเจ้าเมือง แล้วส่งหลิว เป้ย์ ไปอยู่เมืองเสี่ยวเพ่ย์/เสียวพ่าย (小沛) ซึ่งอยู่ใกล้เคียง
ใน ค.ศ. 198 ลฺหวี่ ปู้ ยกทัพโจมตีหลิว เป้ย์ เป็นเหตุให้หลิว เป้ย ขอความช่วยเหลือจากเฉา เชา และเฉา เชา นำทัพมาปราบลฺหวี่ ปู้ ยังเมืองเซี่ยพี ครั้นกองทัพของเฉา เชา มาถึงเผิงเฉิง (彭城) ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของเซี่ยพี และปัจจุบันคือ สฺวีโจว (徐州) มณฑลเจียงซูนั้น เฉิน กง แนะให้ลฺหวี่ ปู้ ชิงโจมตีเฉา เชา ก่อน แต่ลฺหวี่ ปู้ ฟังคำเมีย นิ่งรอให้เฉา เชา รุก ทว่า เมื่อเปิดศึกกันแล้วมีแต่จะแพ้ ลฺหวี่ ปู้ พยายามจะตีฝ่าวงล้อมออกไปก็ไม่เป็นผล จึงคิดจะจำนนต่อเฉา เชา แต่เฉิน กง ห้ามไว้
หลังล้อมลฺหวี่ ปู้ ไว้ในเมืองเซี่ยพีกว่าสองเดือน เฉา เชา สั่งทหารขุดคูเพื่อทดน้ำจากแม่น้ำซื่อ (泗水) และแม่น้ำอี๋ (沂水) มาท่วมเซี่ยพี ผู้ใต้บัญชาของลฺหวี่ ปู้ คือ โหว เฉิง/เฮาเสง (侯成), ซ่ง เซี่ยน/ซงเหียน (宋憲), และเว่ย์ ซฺวี่/งุยซก (魏續) จึงจับเฉิน กง มาให้เฉา เชา เมื่อขาดที่ปรึกษาคนสำคัญ ลฺหวี่ ปู้ ก็หมดหนทาง เขาสู้จนหยดสุดท้ายอยู่บนประตูเมือง กระทั่งถูกทหารเฉา เชา จับกุมได้
เมื่อเฉา เชา ให้นำเฉิน กง เข้ามาพบ เฉิน กง ปฏิเสธกลับมารับใช้ และขอตายตามลฺหวี่ ปู้ ผู้เป็นนาย เฉา เชา จึงให้เอาทั้งเฉิน กง และลฺหวี่ ปู้ ไปประหาร เอาศีรษะส่งไปไว้เมืองสฺวี่ตู/ฮูโต๋ (許都) ครั้นเฉิน กง ตายแล้ว เฉา เชา ก็ให้เลี้ยงดูครอบครัวเฉิน กง เป็นอย่างดี
ใน สามก๊ก
สามก๊ก นวนิยายจีนสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 14 ของหลัว กวั้นจง/ล่อกวนตง (羅貫中) เอาเหตุการณ์ประวัติศาสตร์จีนสมัยสามก๊กไปแต่งเติมเพิ่มอรรถรส โดยพรรณนาว่า เฉิน กง สัตย์ซื่อถือคุณธรรมเกินกว่าที่เป็นจริงในประวัติศาสตร์ เพื่อให้เฉา เชา/โจโฉ กลายเป็นคนอาสัตย์ และให้หลิว เป้ย์/เล่าปี่ กลายเป็นคนไร้คุณสมบัติ
ในนวนิยายนั้น เรื่องของเฉิน กง ปรากฏครั้งแรกในบทที่ 4 (ฉบับมาตรฐาน) เมื่อเฉา เชา หนีออกจากนครลั่วหยาง/ลกเอี๋ยง เพราะลอบสังหารทรราชตั่ง จั๋ว/ตั๋งโต๊ะ ไม่สำเร็จ เฉา เชา หนีมาถึงเทศมณฑลจงมู่ (中牟縣) ที่ซึ่งเฉิน กง เป็นผู้ว่าราชการ เฉา เชา ถูกกุมตัวตามประกาศจับ และนำไปให้เฉิน กง สอบสวน แต่เมื่อพูดคุยกันแล้ว เฉิน กง ประทับใจในความจงรักภักดีที่เฉา เชา มีต่อพระมหากษัตริย์ จึงตกลงปลงใจทิ้งราชการออกติดตามเฉา เชา ไปทั่ว เฉา เชา นั้นหมายใจจะกลับไปยังบ้านเกิดที่เมืองเฉินหลิว (陳留) อยู่แถบเมืองไคเฟิง/ไคฮอง (开封) มณฑลเหอหนาน (河南省) ในปัจจุบัน ทั้งนี้ เพื่อตั้งกองกำลังมาปราบปรามต่ง จั๋ว ต่อไป
ระหว่างเดินทางไปยังเฉินหลิวนั้น เฉา เชา และเฉิน กง ผ่านบ้านของลฺหวี่ ปั๋วเชอ/ลิแปะเฉีย ซึ่งเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับบิดาของเฉา เชา แต่ทั้งสองสังหารครอบครัวของลฺหวี่ ปั๋วเชอ ตายสิ้น เพราะเข้าใจว่า พวกเขาเตรียมจับตนส่งทางการ ขณะผละหนีไป เฉา เชา ยังสังหารลฺหวี่ ปั๋วเชอ ที่พบเจอกันกลางทาง ตายซ้ำอีก เพื่อมิให้ลฺหวี่ ปั๋วเชอ กลับบ้านไปพบญาติพี่น้องนอนตายแล้วไปแจ้งทางการ ทำให้เฉิน กง รู้สึกผิดบาป ครั้นตกดึก เฉิน กง ประสงค์จะฆ่าเฉา เชา ให้ตายตกตามไป แต่เห็นว่า เป็นการไม่ชอบธรรม จึงหนีจากเฉา เชา กลับไปบ้านเกิดของตนแทน ภายหลัง เฉิน กง ไปรับใช้ลฺหวี่ ปู้/ลิโป้ ขุนศึกคู่อริของเฉา เชา
บทที่ 12 พรรณนาเหตุการณ์ที่ทัพเฉา เชา มาล้อมลฺหวี่ ปู้ ณ เมืองผูหยาง โดยว่า เฉิน กง เสนอให้ส่งชาวเมืองไปเสนอตัวเป็นไส้ศึกให้เฉา เชา เพื่อล่อเฉา เชา เข้าผูหยาง เฉา เชา หลงกล นำทัพเข้าเมือง ลฺหวี่ ปู้ นำพลเข้าล้อมปิดทางเข้าออก แต่เมื่อเผชิญหน้ากัน ลฺหวี่ ปู้ จำเฉา เชา ไม่ได้ จึงปล่อยเขาไปอย่างง่ายดาย เหตุการณ์นี้เป็นตราบาปสำหรับเฉา เชา มาเสมอ เช่น ในบทที่ 60 ขุนศึกหลิว จาง/เล่าเจี้ยง (劉璋) ส่งจาง ซง/เตียวสง (張松) เป็นทูตมายังเฉา เชา จาง ซง ได้ยกเหตุการณ์ผูหยางนี้มาว่ากล่าวให้เฉา เชา ต้องอับอาย
ในวัฒนธรรมสมัยนิยม
เฉิน กง ปรากฏเป็นตัวละครหนึ่งในการ์ตูนฮ่องกงเรื่อง หงสาจอมราชัน (火鳳燎原) ของเฉิน โหม่ว (陳某)
เฉิน กง ยังเป็นตัวละครในเกมวีดิทัศน์หลายเรื่อง เช่น ไดนาสตีวอริเออร์ 8 (Dynasty Warriors 8) และ ซันกั๋วจื้อ (三國志)
อ้างอิง
- de Crespigny, Rafe (2007). A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD). Brill. p. 66. ISBN 978-90-04-15605-0.
- Chen Shou (2002). Records of Three Kingdoms. Yue Lu Shu She. ISBN 7-80665-198-5.
- Luo Guanzhong (1986). Romance of the Three Kingdoms. Yue Lu Shu She. ISBN 7-80520-013-0.
- Lo Kuan-chung; tr. C.H. Brewitt-Taylor (2002). Romance of the Three Kingdoms. Tuttle Publishing. ISBN 0-8048-3467-9.