พระเจ้าอะโฮเออิตู

สมเด็จพระเจ้าอะโฮเออิตู (ตองงา: ʻAhoʻeitu) เป็นพระมหากษัตริย์ (ตูอีโตงา) พระองค์แรกของจักรวรรดิตูอีโตงา พระองค์สถาปนาจักรวรรดิขึ้นในปี ค.ศ. 950 ตามตำนานของตองงาเชื่อว่าพระองค์เป็นพระราชโอรสของเทพเจ้าจากท้องฟ้าคือเทพเจ้าตากาโลอากับพระราชมารดาที่เป็นมนุษย์คืออีลาเฮวา วาเอโปปูอา

พระเจ้าอะโฮเออิตู
พระปรมาภิไธย	สมเด็จพระเจ้าอะโฮเออิตู
พระอิสริยยศ	ตูอีโตงาแห่งจักรวรรดิตูอีโตงา
ราชวงศ์	ตูอีโตงา
ครองราชย์	ค.ศ. 950 - ??
บรมราชาภิเษก	ค.ศ. 950
รัชกาล	??
รัชกาลก่อน	ไม่มี สถาปนาจักรวรรดิใหม่
รัชกาลถัดไป	พระเจ้าโลโลฟากันกาโล
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระราชบิดา	เทพเจ้าตากาโลอา
พระราชมารดา	อีลาเฮวา วาเอโปปูอา
พระมเหสี	ไม่มีข้อมูล
พระราชบุตร	พระเจ้าโลโลฟากันกาโล

ตำนานพระราชประวัติ

พระราชบิดาของพระองค์ได้เสร็จลงมาจากท้องฟ้าเพื่อลงมาหาพระราชมารดาของพระองค์เป็นครั้งคราว เดิมทีนั้นพระราชมารดาของพระองค์เป็นลูกสาวของหัวหน้าเผ่าแห่งเกาะนีอูเอ โดยหัวหน้าเผ่าแห่งเกาะนีอูเอปรารถนาที่จะให้ลูกสาวของตนแต่งงาน จึงส่งลูกสาวเลือกสถานที่อยู่จนเลือกได้ที่เกาะโตงาตาปู เมื่อพระองค์พระราชสมภพ ณ เกาะโตงาตาปูนั้นพระองค์ได้ตรัสถามพระราชมารดาถึงพระราชบิดาของพระองค์ ซึ่งพระราชมารดาของพระองค์ได้ชี้ว่าพระราชบิดาของพระองค์มาจากท้องฟ้า เมื่อพระองค์เจริญพระชนมพรรษาแล้วก็ตรัสถามพระราชมารดาถึงหนทางในการเดินทางสู่ท้องฟ้า ซึ่งพระราชมารดาของพระองค์ได้ชี้ไปที่ต้นโทอา ซึ่งพระองค์ได้ปีนขึ้นไปเรื่อยๆจนพบพระราชบิดาของพระองค์ พระราชบิดาของพระองค์ได้เชิญพระองค์ให้เสวยพระกระยาหารและดื่มน้ำคาวา หลังจากนั้นเทพเจ้าตากาโลอาได้แนะนำพระเชษฐา (ต่างพระมารดา) ของพระองค์ที่อาศัยอยู่บนสรวงท้องฟ้า เมื่อเหล่าพระราชโอรสของเทพเจ้าได้พบหน้ากันทั้งหมดแล้วได้เล่นเกมซิกาอูลูโตอา (เกมปาลูกดอกโดยใช้โตอา) อย่างไรก็ตามพระเชษฐาของพระองค์หลายคนต่างอิจฉา จึงจับพระองค์นำมาทำเป็นอาหารและกินพระองค์ยกเว้นพระเศียรของพระองค์

หลังจากนั้นไม่นาน เทพเจ้าตากาโลอา เออีตูมาตูปูส่งผู้หญิงไปเรียกอะโฮเออิตู แต่ผู้หญิงรายนั้นกลับมารายงานต่อเทพเจ้าตากาโลอาว่าหาไม่เจอ เทพเจ้าจึงมีพระราชบัญชาบังคับให้พระราชโอรสของพระองค์มาพร้อมหน้ากัน พร้อมกันนั้นได้บังคับให้เหล่าพระราชโอรสเหล่านั้นอาเจียรส่วนที่กินออกมาไว้ในชาม อย่างไรก็ตามมีส่วนพระเศียรและกระดูกที่หายไป องค์เทพเจ้าจึงส่งสารตามหาจนสามารถพบทุกอย่าง หลังจากนั้นได้นำทุกส่วนต่างๆของอะโฮเออิตูใส่ไว้ในชามและใช้โนนูฟิอาฟิอาซึ่งเป็นพืชที่มีสรรพคุณทางยาในการฟื้นชีวิตให้กับคนที่ใกล้ตาย ซึ่งสามารถทำได้สำเร็จโดยอะโฮเออิตูสามารถลุกขึ้นนั่งได้อีกครั้ง

หลังจากที่อะโฮเออิตูฟื้นขึ้นมาแล้ว เทพเจ้าทรงโกรธพระราชโอรสของพระองค์มากที่ร่วมมือกันลอบสังหารอะโฮเออิตู เพื่อเป็นการลงโทษจึงให้เหล่าบรรดาพระราชโอรสนั้นต้องอยู่บนท้องฟ้าต่อไป ส่วนอะโฮเออิตูจะถูกส่งลงไปในแผ่นดินตองงาเพื่อดำรงตำแหน่งเป็นพระมหากษัตริย์ แต่เหล่าพระราชโอรสที่เหลือได้ขอร้องให้พิจารณาให้ตนได้ลงจากท้องฟ้าไปด้วย เทพเจ้าจึงอนุญาตแต่มีข้อแม้ว่าแม้ว่าเหล่าพระราชโอรสเหล่านี้จะแก่พระชนมพรรษามากกว่า แต่ต้องเป็นข้ารับใช้ของอะโฮเออิตู

พระเชษฐา

พระเชษฐาของพระองค์มีรายพระนามดังต่อไปนี้

• เจ้าชายตาลาฟาเล เขาได้ดำรงตำแหน่งเป็น ตูอิฟาเลอัว (พระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์ที่ 2), โดยตำแหน่งนี้ถือว่าเป็นราชวงศ์สำรอง หากเชื้อสายของพระเจ้าอะโฮเออิตูไม่เหลือรัชทายาท นอกจากนี้ยังดำรงตำแหน่งเป็นตูอิเปเลหะเก
• เจ้าชายมาตาเกเฮ พระองค์มีสถานะเป็นผู้พิทักษ์แห่งตูอีโตงา เชื้อสายชองพระองค์หมดลงในรัชสมัยพระเจ้าตูอิตาตูอิ
• เจ้าชายมาลีเอโป เชื่อสายของพระองค์ต่อมามีสถานเป็นสัปเหร่อประจำราชวงศ์.
• ตูอิโลโลโก
• ตูอิโฟลาฮา พระองค์มีสถานะเป็นผู้พิทักษ์แห่งตูอีโตงา เชื้อสายของพระองค์หมดลงในรัชสมัยพระเจ้าตูอิตาตูอิ

การใช้ชื่ออะโฮเออิตู

อะโฮเออิตูเป็นชื่อที่ใช้มาจนถึงทุกวันนี้สำหรับผู้ที่มีสถานะเป็นเชื้อพระวงศ์หรือหัวหน้าเผ่า โดยมกุฎราชกุมารองค์ปัจจุบันก็ได้ใช้คำว่าอะโฮเออิตูเป็นส่วนหนึ่งของพระนามของพระองค์ที่ว่าเจ้าชายเซียโอซิ มานูมาตาองโก อาลาอีวาฮามามา โอ อะโฮเออิตู คอนสแตติน ตูกูอาโฮ

พงศาวลี

พงศาวลีของพระเจ้าอะโฮเออิตู
2. เทพเจ้าตากาโลอา                                   1. สมเด็จพระเจ้าอะโฮเออิตู                                         4. หัวหน้าชนเผ่าแห่งนีอูเอ                             3. อีลาเฮวา วาเอโปปูอา

รายการอ้างอิง

1. . Palace Office2013, Tonga. 11 January 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2014-05-13. สืบค้นเมื่อ 2014-01-11.
2. . 11 January 2014. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2005-10-26. สืบค้นเมื่อ 2014-01-11.

ก่อนหน้า		พระเจ้าอะโฮเออิตู		ถัดไป
ไม่มี สถาปนาจักรวรรดิใหม่		ตูอีโตงาแห่งจักรวรรดิตูอีโตงา (ค.ศ. 950 - ไม่ทราบปีแน่นอน)		สมเด็จพระเจ้าโลโลฟากันกาโล