ยาโกเลฟ ยัค-9

ยาโกเลฟ ยัค-9 (อังกฤษ: Yakovlev Yak-9) เป็นเครื่องบินขับไล่อเนกประสงค์ที่นั่งเดี่ยวของสหภาพโซเวียตในสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเอาไว้ต่อกรกับเครื่องบินขับไล่ของลุฟท์วัฟเฟอคือ ฟ็อคเคอ-วุล์ฟ เอ็ฟเว 190 กับเม็สเซอร์ชมิท เบเอ็ฟ 109 ในระหว่างยุทธการที่คูสค์

ยัค-9

หน้าที่	เครื่องบินขับไล่
ประเทศผู้ผลิต	สหภาพโซเวียต
กลุ่มออกแบบ	ยาโกเลฟ
สร้างโดย	Plant No.153 (Novosibirsk), Plant No.166 (Omsk), Plant No.82 (Moscow)
เที่ยวบินแรก	6 กรกฎาคม 1942 (ยัค-7ดีไอ)
เริ่มใช้	ตุลาคม 1942
ปลดระวาง	1950 (กองทัพอากาศโซเวียต), 1951 (Korean People's Army Air and Anti-Air Force), 1955 (กองทัพอากาศบัลแกเรีย)
ผู้ใช้หลัก	กองทัพอากาศโซเวียต กองทัพอากาศฝรั่งเศส (Normandie-Niemen) กองทัพอากาศโปแลนด์ กองทัพอากาศยูโกสลาเวีย
การผลิต	กันยายน 1942 – ธันวาคม 1948
จำนวนที่ถูกผลิต	16,769
พัฒนาจาก	ยาโกเลฟ ยัค-7

คุณลักษณะ (ยัค-9)

ผู้สร้าง: ยาโกเลฟ (สหภาพโซเวียต)
ประเภท: เครื่องบินขับไล่
เครื่องยนต์: 1 × Klimov M-105PF
กางปีก: 9.74 เมตร
ยาว: 6.5 เมตร
สูง: 3 เมตร
พื้นที่ปีก: 17.15 ตารางเมตร
น้ำหนักเปล่า: 2,277 กิโลกรัม
อัตราเร็วสูงสุด: 600 กิโลเมตร/ชั่วโมง
อัตราไต่: 16.3 เมตร/ วินาที
รัศมีทำการรบ: 910 กิโลเมตร
อาวุธ: ปืนใหญ่อากาศ ShVAK ขนาด 20 มม. 1 กระบอก / ปืนกล Berezin UBS ขนาด 12.7 มม. 1 กระบอก

ยัค-9พี

ยัค-9ยูเอ็ม