ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ

ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ (ญี่ปุ่น: 安土桃山時代 โรมาจิ: Azuchi-Momoyama jidai) เป็นยุคที่เริ่มตั้งแต่ ค.ศ. 1573 จนถึง ค.ศ. 1603 ระหว่างสงคราม โอดะ โนบูนางะ และ โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ ยกทัพเข้าสู่ที่พำนักของ โชกุนอาชิกางะ คือปราสาทอาซูจิ (ในจังหวัดชิงะ) และ ฮิเดโยชิยกทัพเข้าสู่ปราสาทโมโมยามะ (ในกรุงเกียวโต นครหลวงเก่าของญี่ปุ่น)

ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ 安土桃山時代 ​Azuchi–Momoyama jidai 日本国 Nippon-koku
ค.ศ. 1568–ค.ศ. 1600
บน : ตราประจำตระกูลโอดะ (1568–1582) ล่าง : ตราประจำตระกูลโทโยโตมิ (1582–1598)
เมืองหลวง	1568-1582   นครหลวงเฮอัง ^a  / อาซูจิ ^b 1582–1600   นครหลวงเฮอัง
ภาษาทั่วไป	ปลายญี่ปุ่นยุคกลาง
การปกครอง	ศักดินา
จักรพรรดิ
• 1557—1586	จักรพรรดิโองิมาจิ
• 1587—1611	จักรพรรดิโกะ-โยเซ
โชกุน
• 1568–1573	อาชิกางะ โยชิอากิ
ผู้นำรัฐบาล
• 1568—1582	โอดะ โนบูนางะ
• 1582—1598	โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ
• 1598—1600	สภาผู้อาวุโสทั้งห้า
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	ค.ศ. 1568
• สิ้นสุด	ค.ศ. 1600
สกุลเงิน	มง
ก่อนหน้า ถัดไป รัฐบาลโชกุนอาชิกางะ ตระกูลโอะดะ ตระกูลโทโยโตมิ รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
พระราชวังหลวงที่ประทับขององค์จักรพรรดิ ที่พำนักของโนบูนางะ

เหตุการณ์ที่สำคัญ

• ค.ศ. 1573 โนบูนางะ มิได้รับตำแหน่งโชกุน แต่เป็นเพียงผู้บัญชาการทหารและได้นำกองทัพพร้อมทั้งขุนศึกคู่ใจอย่าง โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ และ โทกูงาวะ อิเอยาซุ เข้าปราบพวกไดเมียวที่แข็งข้อตามแคว้นต่าง ๆ เพื่อทำการรวมประเทศ
• ค.ศ. 1575 ศึกที่นางาชิโนะ โนบูนางะ ร่วมกับอิเอยาซุทำลายกองทัพม้าอันเกรียงไกรของทาเกดะ คัตสึโยริ แห่งตระกูลทาเกดะ โดยฝ่ายทาเกดะได้รับความสูญเสียอย่างหนักจนเป็นเหตุให้ต้องล่มสลายไปในการศึกที่แคว้นคาอิในเวลาต่อมาแต่กองทัพผสมโอดะ–โทกูงาวะนั้นไม่มีรายงานการเสียชีวิตของทหารฝ่ายตนเลยแม้แต่น้อย
• ค.ศ. 1582 อาเคจิ มิตสึฮิเดะ ขุนพลคนหนึ่งของโนบูนางะได้นำกำลังของตนเข้าโจมตีวัดฮนโนซึ่งเป็นที่พำนักของโนบูนางะและสังหารโนบูนางะได้ อีกทั้งยังยกกำลังเข้าตีปราสาทนิโจสังหารบุตรชายคนโตของโนบูนางะอีกด้วยแต่หลังจากนั้นอีกหนึ่งสัปดาห์ มิตสึฮิเดะก็ถูกกองกำลังของฮิเดโยะชิที่กลับมาจากการทำศึกกับตระกูลโมริเข้าโจมตีด้วยกำลังที่สดชื่นกว่า^{[โปรดขยายความ]} และมีกำลังพลมากกว่าชัยชนะจึงเป็นของฮิเดโยะชิด้วยเหตุนี้ฮิเดโยชิจึงประกาศตัวเองเป็นผู้พิทักษ์ของตระกูลโอดะแต่ไม่ได้รับการยอมรับจากขุนพลคนอื่น ๆ ของตระกูลโอดะและโทกูงาวะ อิเอยาซุ เพราะพวกเขาต่างก็มองเจตนาของฮิเดโยชิออก
• ค.ศ. 1583 ศึกโคมากิ–นางากูเตะ อิเอยาซุและไดเมียวคนอื่น ๆ ที่ยังแข็งข้อต่อฮิเดโยชิได้ยอมสงบศึกกับฮิเดโยชิแต่มีข้อแม้คือพวกเขาต้องส่งบุตรหลานหรือคนสำคัญในตระกูลไปพำนักที่ปราสาทโอซากะในฐานะตัวประกัน
• ค.ศ. 1590 ฮิเดะยะชิ รวมประเทศได้สำเร็จ และต่อมาได้ตั้งสภาผู้อาวุโสทั้งห้า ประกอบด้วยไดเมียว 5 คน (หนึ่งในนั้นคือ อิเอยาซุ ด้วย) เพื่อหวังให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนทายาทของฮิเดโยชิ ด้วยความจงรักภักดีต่อไป
• ค.ศ. 1600 เมื่อฮิเดโยชิถึงแก่กรรม ก็เกิดการแย่งอำนาจกันระหว่างไดเมียวทั้งห้า โดยแบ่งเป็นสองขั้วอำนาจระหว่างอิชิดะ มิตสึนาริ (ฝ่ายตะวันตก) กับโทกูงาวะ อิเอยาซุ (ฝ่ายตะวันออก) ทั้งสองฝ่ายมีการกระทบกระทั่งกันจนเป็นสงครามย่อย ๆ อยู่หลายครั้งแต่ในที่สุดเมื่อทั้งสองฝ่ายได้ทำการรบขั้นเด็ดขาดกันในยุทธการที่เซกิงาฮาระ ผลคือกองทัพฝ่ายตะวันออกเป็นฝ่ายได้ชัยชนะ ส่วนมิตสึนาริที่พ่ายแพ้ก็ถูกประหารโดยคำสั่งของตระกูลโทกูงาวะ
• ค.ศ. 1615 กองทัพโทกูงาวะเข้าโจมตีปราสาทโอซากะอันเป็นที่พำนักของตระกูลโทโยโตมิโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า แม้โทโยโตมิ ฮิเดโยริ (บุตรชายของฮิเดโยชิ)จะต่อต้านอย่างดุเดือดแต่ก็พ่ายแพ้และจบชีวิตตัวเองลงด้วยการคว้านท้องพร้อมกับมารดา