รอยัลรัมเบิล (2011)
รอยัลรัมเบิล (2011) เป็นรายการเพย์-เพอร์-วิวมวยปล้ำอาชีพของเวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ หรือ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี จัดขึ้นหลังศึกทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2010) วันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 2011 ในสนามทีดี การ์เดน ในเมือง บอสตัน, รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา ในรอยัลรัมเบิลปีนี้ได้มีการเพิ่มจำนวนนักมวยปล้ำจากทั้งหมด 30 คน เป็น 40 คน
| รอยัลรัมเบิล (2011) Royal Rumble (2011) | ||||
|---|---|---|---|---|
Promotional poster featuring various WWE Superstars | ||||
| เพลงประจำ | "Living in a Dream" โดย Finger Eleven | |||
| ข้อมูล | ||||
| สมาคม | เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ | |||
| วันที่ | 30 มกราคม ค.ศ. 2011 ทรูวิชั่นส์ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011 | |||
| สถานที่ | ทีดี การ์เดน | |||
| เมือง | บอสตัน, แมสซาชูเซตส์ | |||
| ลำดับเหตุการณ์ดับเบิลยูดับเบิลยูอี เน็ตเวิร์ค | ||||
| ||||
| ลำดับเหตุการณ์{{{event}}} | ||||
| ||||
.jpg.html){kind=link}
สำหรับประเทศไทย ศึกรอยัลรัมเบิล (2011) มีออกอากาศทาง ทรูวิชั่นส์ ช่อง ทรูสปอร์ต ในวันอาทิตย์ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2011 ซึ่งช้ากว่าสหรัฐอเมริกาถึง 2 สัปดาห์
เบื้องหลัง
ในศึกรอว์ที่ผ่านมาได้มีการคัดเลือกนักมวยปล้ำ ในแมทช์กรงเหล็ก เพื่อที่จะเป็นผู้ท่าชิงอันดับ 1 ที่จะไปชิงแชมป์ WWE กับ เดอะ มิซ มีนักมวยปล้ำที่เข้าร่วมการแข่งขันอยู่ 3 คน ได้แก่ เวด บาร์เร็ตต์ , คิง เชมัส และ แรนดี ออร์ตัน ผลปรากฏว่า แรนดี ออร์ตัน ชนะและได้เป็นผู้ท่าชิงอันดับ 1 ที่จะไปชิงแชมป์ WWE กับ เดอะ มิซ ในทางด้านของ เอดจ์ ซึ่งจะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ โดยถ้า เอดจ์ใช้ท่าสเปียร์ ซิกก์เลอร์ ก็จะเป็นแชมป์ทันที ซึ่งก่อนหน้านี้ ในศึก สแมคดาวน์ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ ก็ต้องเสีย แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ให้กับ โคฟี คิงส์ตัน แต่ในคืนเดียวกัน ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ ก็สามารถชนะในแมตช์ 4 เส้า ได้เป็นผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์
ผลการปล้ำ
| # | แมทซ์การปล้ำ | กำหนดการปล้ำ | เวลา |
|---|---|---|---|
| 1 | เอดจ์ (c) ชนะ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ (พร้อมด้วย วิคกี เกอร์เรโร) | แมทซ์การปล้ำเดี่ยว ชิงWorld Heavyweight Championship โดยที่ เอดจ์ ถ้าใช้ท่า สเปียร์ จะเสียเข็มขัดทันที | 20:48 |
| 2 | เดอะ มิซ (c) (พร้อมด้วย อเล็กซ์ ไรลีย์) ชนะ แรนดี ออร์ตัน | แมทซ์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์WWE Championship | 19:52 |
| 3 | อีฟ ทอร์เรส ชนะ นาตาเลีย (c), มิเชล แมคคูล และ เลย์ล่า | แมทซ์การปล้ำสี่เส้า เพื่อชิงแชมป์WWE Divas Championship | 05:13 |
| 4 | อัลเบร์โต เดล รีโอ ชนะ แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล 40 คน โดยจับเหวี่ยง ซานติโน่ มาเรลล่า เป็นคนสุดท้าย | ผู้ชนะจะได้รับสิทธิ์ในการชิงแชมป์WWE Championship หรือ แชมป์World Heavyweight Championship ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27 | 01:09:14 |
| (c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่ง | |||
แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล
นักมวยปล้ำ 2 คนแรก ที่เข้ามาในแมตช์นี้ คือ ซีเอ็ม พังก์ และ แดเนียล ไบรอัน ตารางนี้ คือลำดับนักมวยปล้ำที่เข้าแข่งขัน ทั้ง 40 คน และผู้ที่โดนเหวี่ยงออก
รายชื่อผู้ที่เข้าร่วมแมตช์ รอยัลรัมเบิล 40 คน
| ออกมาคนที่ | รายชื่อ | ค่าย | ถูกเหวี่ยงออกเป็นคนที่ | ถูกเหวี่ยงออกโดย | เวลาที่ถูกเหวี่ยง | สถิติกำจัด |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | CM Punk | Raw | 21 | John Cena | 35:21 | 7 |
| 2 | Daniel Bryan | Raw | 8 | CM Punk | 20:55 | 2 |
| 3 | Justin Gabriel | SD | 1 | Daniel Bryan | 00:58 | 0 |
| 4 | Zack Ryder | Raw | 2 | Daniel Bryan | 00:43 | 0 |
| 5 | William Regal | Raw | 3 | Ted DiBiase | 04:10 | 0 |
| 6 | Ted DiBiase | Raw | 7 | Michael McGillicutty & Husky Harris | 12:16 | 1 |
| 7 | John Morrison | Raw | 10 | CM Punk, David Otunga, Michael McGillicutty & Husky Harris | 13:24 | 0 |
| 8 | Yoshi Tatsu | Raw | 5 | Mark Henry | 05:35 | 0 |
| 9 | Husky Harris | Raw | 15 | The Great Khali | 15:48 | 3 |
| 10 | Chavo Guerrero | SD | 4 | Mark Henry | 02:01 | 0 |
| 11 | Mark Henry | Raw | 11 | CM Punk, David Otunga, Michael McGillicutty & Husky Harris | 07:04 | 2 |
| 12 | JTG | SD | 6 | Michael McGillicutty | 01:48 | 0 |
| 13 | Michael McGillicutty | Raw | 20 | John Cena | 15:07 | 4 |
| 14 | Chris Masters | SD | 9 | CM Punk | 01:58 | 0 |
| 15 | David Otunga | Raw | 19 | John Cena | 11:56 | 2 |
| 16 | Tyler Reks | SD | 12 | CM Punk | 00:34 | 0 |
| 17 | Vladimir Kozlov | Raw | 13 | CM Punk | 00:40 | 0 |
| 18 | R-Truth | Raw | 14 | 01:02 | 0 | |
| 19 | The Great Khali | Raw | 16 | Mason Ryan | 01:17 | 1 |
| 20 | Mason Ryan | Raw | 18 | John Cena | 04:32 | 2 |
| 21 | Booker T | Legend | 17 | Mason Ryan | 01:08 | 0 |
| 22 | John Cena | Raw | 36 | The Miz[1] | 34:17 | 7 |
| 23 | Hornswoggle | SD | 24 | Sheamus | 09:39 | 0 |
| 24 | Tyson Kidd | Raw | 22 | John Cena | 00:53 | 0 |
| 25 | Heath Slater | SD | 23 | John Cena | 00:57 | 0 |
| 26 | Kofi Kingston | SD | 31 | Randy Orton | 26:04 | 1 |
| 27 | Jack Swagger | SD | 25 | Rey Mysterio | 04:41 | 0 |
| 28 | Sheamus | Raw | 32 | Randy Orton | 20:49 | 1 |
| 29 | Rey Mysterio | SD | 35 | Wade Barrett | 22:34 | 2 |
| 30 | Wade Barrett | SD | 37 | Randy Orton | 21:23 | 2 |
| 31 | Dolph Ziggler | SD | 27 | Big Show | 07:12 | 0 |
| 32 | Diesel | Legend | 26 | Wade Barrett | 02:45 | 0 |
| 33 | Drew McIntyre | SD | 29 | Big Show | 04:46 | 0 |
| 34 | Alex Riley | Raw | 28 | John Cena & Kofi Kingston | 02:50 | 0 |
| 35 | Big Show | SD | 30 | Ezekiel Jackson | 01:30 | 2 |
| 36 | Ezekiel Jackson | SD | 33 | Kane | 07:14 | 1 |
| 37 | Santino Marella | Raw | 39 | Alberto Del Rio | 12:54 | 0 |
| 38 | Alberto Del Rio | SD | — | Winner | 09:33 | 2 |
| 39 | Randy Orton | Raw | 38 | Alberto Del Rio | 08:18 | 3 |
| 40 | Kane | SD | 34 | Rey Mysterio | 01:36 | 1 |
^ The Miz was not a participant in the Royal Rumble match.
เกร็ดความรู้
- ในปี 2011 เป็นครั้งแรกที่ได้มีการเพิ่มจำนวนนักมวยปล้ำจากทั้งหมด 30 คน เป็น 40 คน
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- "Royal Rumble: "Living in a Dream" by Finger Eleven is the official theme song for Royal Rumble". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2011-01-14.
- ทรูสปอร์ต ชวนแฟนระทึกกับศึก รอยัล รัมเบิล โฉมใหม่ เพิ่มนักมวยปล้ำ 40 คนบนเวที