รัฐปะหัง
ปะหัง (มลายู: Pahang, ڤهڠ) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐมาเลเซีย และเป็นรัฐที่ใหญ่ที่สุดในมาเลเซียตะวันตก ครอบคลุมบริเวณแอ่งแม่น้ำปะหัง มีอาณาเขตติดต่อกับรัฐกลันตันทางทิศเหนือ ติดต่อกับรัฐเปรัก รัฐเซอลาโงร์ และรัฐเนอเกอรีเซิมบีลันทางทิศตะวันตก ติดต่อกับรัฐยะโฮร์ทางทิศใต้ ส่วนติดต่อกับรัฐตรังกานูและทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันออก
รัฐปะหัง Negeri Pahang | |
---|---|
เนอเกอรีปาฮังดารุลมักมูร์ Negeri Pahang Darul Makmur | |
การถอดเสียงต่าง ๆ | |
• มลายู | Pahang (รูมี) ڤهڠ (ยาวี) |
• จีน | 彭亨 |
• ทมิฬ | பகாங் |
คำขวัญ: ยาลาติฟ ("ผู้ทรงมีความอ่อนโยน") | |
เพลง: อัลละฮ์เซอลามัตกันซุลตันกามี | |
พิกัดภูมิศาสตร์: 3°45′N 102°30′E / 3.750°N 102.500°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 3°45′N 102°30′E / 3.750°N 102.500°E | |
เมืองหลวง | กวนตัน |
เมืองเจ้าผู้ครอง | เปอกัน |
การปกครอง | |
• ประเภท | ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญระบบรัฐสภา |
• สุลต่าน | สมเด็จพระราชาธิบดีอับดุลละฮ์ ชะฮ์ |
• ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ | เติงกู ฮัซซานัล |
• มุขมนตรี | วัน รซดี วัน อิซมาอิล (BN-UMNO) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 35,965 ตร.กม. (13,886 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2015) | |
• ทั้งหมด | 1,623,200 คน |
• ความหนาแน่น | 45 คน/ตร.กม. (120 คน/ตร.ไมล์) |
ประชากรศาสตร์ (2010) | |
• กลุ่มชาติพันธุ์ | |
• ภาษาย่อย | มลายูปะหัง ● กวางตุ้ง ● ทมิฬ ภาษาชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ |
ดัชนีรัฐ | |
• ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (2017) | 0.796 (สูง) ((อันดับที่ 9) |
• อัตราเจริญพันธุ์รวม (2017) | 2.2 |
• ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (2016) | 50,875 ล้านริงกิต |
เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานมาเลเซีย) |
รหัสไปรษณีย์ | 25xxx ถึง 28xxx, 39xxx, 49000, 69000 |
รหัสโทรศัพท์ | 09 (ยกเว้นที่ระบุเป็นอย่างอื่น) 05 (Cameron Highlands) 03 (Genting Highlands) |
รหัส ISO 3166 | MY-06 |
ทะเบียนพาหนะ | C |
รัฐสุลต่านสมัยใหม่ | ค.ศ. 1884 |
เข้าร่วมสหพันธรัฐมลายู | ค.ศ. 1895 |
ญี่ปุ่นยึดครอง | ค.ศ. 1942 |
เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา | ค.ศ. 1948 |
รับเอกราชเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา | 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 |
ก่อตั้งสหพันธรัฐมาเลเซีย | 16 กันยายน ค.ศ. 1963 |
เว็บไซต์ | www |
เมืองหลวงของรัฐคือกวนตัน ส่วนเมืองของเจ้าผู้ครองตั้งอยู่ที่เปอกัน เมืองสำคัญอื่น ๆ ได้แก่ กัวลาลีปิซ เตเมร์โละฮ์ และรีสอร์ตเชิงเขาที่ที่สูงเกินติง ที่สูงจาเมรอน และเฟรเซอส์ฮิลล์
ชื่อเฉลิมเมืองของรัฐปะหังคือ ดารุลมักมูร์ ("ถิ่นที่อยู่แห่งความเงียบสงบ")
องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ของผู้คนในรัฐนี้ประมาณอย่างหยาบ ๆ ได้แก่ ชาวมลายู + ภูมิบุตร 1 ล้านคน ชาวจีน 233,000 คน ชาวอินเดีย 68,500 คน อื่น ๆ 13,700 คน และไร้สัญชาติ 68,000 คน
การแบ่งเขตการปกครอง
รัฐปะหังแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 11 เขต ได้แก่
ประชากร
ศาสนา
อ้างอิง
- "Constitution of Pahang" (PDF). www.dirajapahang.my. Portal Diraja Pahang. 2016. p. 30. สืบค้นเมื่อ 29 October 2017.
- ↑ "Pahang @ a Glance". Department of Statistics, Malaysia. สืบค้นเมื่อ 29 October 2017.
- . Department of Information, Ministry of Communications and Multimedia, Malaysia. 2015. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 12 February 2016. สืบค้นเมื่อ 12 February 2015.
- (PDF). Department of Statistics, Malaysia. p. 33. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 5 February 2013.
- "Subnational Human Development Index (2.1) [Pahang – Malaysia]". Global Data Lab of Institute for Management Research, Radboud University. สืบค้นเมื่อ 31 October 2019.
- "2010 Population and Housing Census of Malaysia" (PDF). Department of Statistics, Malaysia. สืบค้นเมื่อ 17 June 2012. p. 13