รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน
เนอเกอรีเซิมบีลัน (มลายู: Negeri Sembilan, نݢري سمبيلن) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธ์มาเลเซีย ตั้งอยู่ทางชายฝั่งทะเลตะวันตกของมาเลเซียตะวันตก มีพื้นที่ประมาณ 6,650 ตารางกิโลเมตร คำว่า เนอเกอรีเซิมบีลัน แปลว่า "เก้ารัฐ" สืบเนื่องจากในสมัยก่อนแบ่งการปกครองเป็นเก้าอำเภอ มีเมืองหลวงชื่อ เซอเริมบัน เป็นเมืองท่าที่มีชายฝั่งทะเลสวยงาม เหมาะแก่การพักผ่อน
เนอเกอรีเซิมบีลัน Negeri Sembilan | |
|---|---|
| เนอเกอรีเซิมบีลันดารุลคูซุซ Negeri Sembilan Darul Khusus | |
| การถอดเสียงต่าง ๆ | |
| • มลายู | Negeri Sembilan (รูมี) نݢري سمبيلن (ยาวี) |
| เพลง: เบอร์กัตละฮ์ยังดีเปอร์ตวนเบอซาร์เนอเกอรีเซิมบีลัน | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 2°45′N 102°15′E / 2.750°N 102.250°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 2°45′N 102°15′E / 2.750°N 102.250°E | |
| เมืองหลวง | เซอเริมบัน |
| เมืองเจ้าผู้ครอง | เซอรีเมอนันตี |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญระบบรัฐสภา |
| • ยังดีเปอร์ตวนเบอซาร์ | ยังดีเปอร์ตวน เบซาร์ ตวนกู มูห์ริซ |
| • มุขมนตรี | อามีนุดดิน ฮารุน (PH-PKR) |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 6,686 ตร.กม. (2,581 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2015) | |
| • ทั้งหมด | 1,098,500 คน |
| • ความหนาแน่น | 160 คน/ตร.กม. (430 คน/ตร.ไมล์) |
| ดัชนีรัฐ | |
| • ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (2010) | 0.795 (สูง) (อันดับที่ 6) |
| เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานมาเลเซีย) |
| รหัสไปรษณีย์ | 70xxx to 73xxx |
| รหัสโทรศัพท์ | 06 |
| ทะเบียนพาหนะ | N |
| เข้าร่วมสหพันธรัฐมลายู | ค.ศ. 1895 |
| ญี่ปุ่นยึดครอง | ค.ศ. 1942 |
| เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา | ค.ศ. 1948 |
| รับเอกราชเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา | 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 |
| เว็บไซต์ | www |
องค์ประกอบของกลุ่มชาติพันธุ์ในปี ค.ศ. 2005 ประกอบด้วยชาวมลายู (497,896 คนหรือร้อยละ 54.96), ชาวจีน (220,141 คนหรือร้อยละ 24.3), ชาวอินเดีย (137,588 คนหรือร้อยละ 15.18) และอื่น ๆ (50,267 คนหรือร้อยละ 5.54)
ประวัติ
ประวัติศาสตร์ช่วงต้นของเนอเกอรีเซิมบีลัน ได้มีชาวมีนังกาเบา (Minangkabau) จากเกาะสุมาตรา มาตั้งถิ่นฐานในหุบเขาอันเงียบสงบในคริสต์ศตวรรษที่ 15 และอยู่ภายใต้การคุ้มครองของรัฐสุลต่านมะละกา จนกระทั่งการล่มสลายของรัฐสุลต่านมะละกาใน ค.ศ. 1511 เมื่อชาวโปรตุเกสเดินทางมาถึง
จากนั้นเนอเกอรีเซิมบีลันได้ตกอยู่ภายใต้การคุ้มครองของรัฐสุลต่านยะโฮร์ จนกระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 18 การโจมตีโดยชาวบูกิส (Bugis) บังคับให้ชาวมีนังกาเบาในเนอเกอรีเซิมบีลันขอความคุ้มครองจากบ้านเกิดของพวกเขา (เกาะสุมาตรา) กษัตริย์สุมาตราได้ส่งสุลต่าน Melewar มาปกครอง
ในปี ค.ศ. 1873 อังกฤษเข้าแทรกแซงทางทหารในสงครามกลางเมืองในซูไงอูจงเพื่อรักษาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของอังกฤษ และกำหนดให้เนอเกอรีเซิมบีลันอยู่ภายใต้การควบคุมของอังกฤษ
ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นป่าไม้ ภูเขาสลับซับซ้อนเป็นแนวยาว ประมาณร้อยละ 70 ของพื้นที่ บริเวณชายฝั่งตะวันตกที่ติดกับมหาสมุทรอินเดีย และช่องแคบมะละกา เป็นพื้นที่ราบลุ่ม
การแบ่งเขตการปกครอง
รัฐเนอเกอรีเซิมบีลันประกอบด้วย 7 เขต ได้แก่
- เจอเลอบู
- เจิมปล
- กัวลาปีละฮ์
- พอร์ตดิกสัน
- เริมเบา
- เซอเริมบัน
- ตัมปิน
อดีตรัฐเนอเกอรีเซิมบีลันมีเขตการปกครองทั้งหมด 9 เขต ได้แก่ เจอไล (อีนัซ) - เจอเลอบู - โจฮล (ปัจจุบันขึ้นกับรัฐเซอลาโงร์), นานิง (ปัจจุบันขึ้นกับรัฐมะละกา), เริมเบา - เซอกามัต (ปัจจุบันขึ้นกับรัฐยะโฮร์)/ปาซีร์เบอซาร์ (ปัจจุบันอยู่ในเขตตัมปิน) - ซูไงอูจง - อาลูปานะฮ์ (ปัจจุบันขึ้นกับเขตเจอเลอบูและบางส่วนของรัฐปะหัง)
อ้างอิง
- . Jabatan Perangkaan Malaysia. p. 27. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 27 December 2010. สืบค้นเมื่อ 24 January 2011.
- . Department of Information, Ministry of Communications and Multimedia, Malaysia. 2015. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 12 February 2016. สืบค้นเมื่อ 12 February 2015.
