ศาลล้มละลาย (ประเทศไทย)

ศาลล้มละลาย (อังกฤษ: Central Bankruptcy Court) เป็นศาลชั้นต้นตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มีลักษณะเป็นศาลชำนัญพิเศษ จัดตั้งขึ้นโดย พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ. 2542 มีวัตถุประสงค์เพื่อให้คดีล้มละลาย ซึ่งมีลักษณะพิเศษแตกต่างจากคดีแพ่งทั่วไป ได้รับการพิจารณาพิพากษาจากผู้พิพากษาที่มีความรู้ความชำนาญเป็นพิเศษ

ปัจจุบันมีศาลล้มละลาย 1 แห่ง คือ ศาลล้มละลายกลาง มีเขตอำนาจทั่วกรุงเทพมหานคร แต่ในระหว่างที่ยังมิได้เปิดทำการศาลล้มละลายในท้องถิ่น ศาลล้มละลายกลางจึงมีเขตอำนาจทั่วราชอาณาจักร

ศาลล้มละลายกลาง ตั้งอยู่ที่ ศูนย์ราชการเฉลิมพระเกียรติฯ อาคาร A ชั้น 2-4 ถนนแจ้งวัฒนะ แขวงทุ่งสองห้อง เขตหลักสี่ กรุงเทพมหานคร

อำนาจหน้าที่

ศาลล้มละลาย มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีล้มละลาย ซึ่งหมายถึงคดีตามกฎหมายว่าด้วยล้มละลาย รวมไปถึงคดีแพ่งที่เกี่ยวพันกับคดีดังกล่าวด้วย ซึ่งปัจจุบันศาลล้มละลายมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีอาญาสำหรับการกระทำอันเป็นความผิดตามกฎหมายว่าด้วยล้มละลาย ในกรณีมีปัญหาว่าคดีใดจะอยู่ในอำนาจของศาลล้มละลายหรือไม่ ไม่ว่าปัญหาดังกล่าวจะเกิดขึ้นในศาลล้มละลายหรือศาลยุติธรรมอื่น ให้ศาลนั้นรอการพิจารณาพิพากษาคดีไว้ชั่วคราว แล้วเสนอปัญหานั้นให้ประธานศาลฎีกาเป็นผู้วินิจฉัย คำวินิจฉัยของประธานศาลฎีกาให้เป็นที่สุด(พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ.2542)

อ้างอิง

1. พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ. 2542

แหล่งข้อมูลอื่น

• ศาลล้มละลายกลาง