สำนักศึกษาเพริพาเททิก

สำนักศึกษาเพริพาเททิก (อังกฤษ: peripatetic school) เป็นหนึ่งในสำนักศึกษาทางปรัชญาในสมัยกรีกโบราณ ซึ่งมีรูปแบบการสอนปรับปรุงมาจากวิธีการของผู้ก่อตั้ง คืออริสโตเติล นักปรัชญากรีก คำว่า เพริพาเททิก จะใช้เรียกบรรดาลูกศิษย์ของเขา ชื่อของโรงเรียนมีที่มาจากคำว่า Peripatos ซึ่งมาจาก peripatoi (περίπατοι "ระเบียง") ของสนามประลองไลเซียมในกรุงเอเธนส์ อันเป็นสถานที่ที่บรรดาสมาชิกของสำนักศึกษามาพบปะกัน นอกจากนี้มีอีกคำหนึ่งในภาษากรีกคือ peripatetikos (กรีก: περιπατητικός) ซึ่งหมายถึง การเดิน ดังนั้นคำว่า เพริพาเททิกจึงใช้ในความหมายว่า การท่องเที่ยว การค้นหา หรือการเดินและพูดคุย มีตำนานเล่ากันหลังจากที่อริสโตเติลเสียชีวิตแล้วว่า เขาจะเดินไปเดินมาในขณะใช้ความคิด

โรงเรียนของอริสโตเติล ภาพวาดในคริสต์ทศวรรษ 1880 ของ กุสตาฟ อดอล์ฟ สปังเกนเบิร์ก

สำนักศึกษาแห่งนี้น่าจะก่อตั้งขึ้นราว 335 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งเป็นช่วงที่อริสโตเติลเริ่มการสอนในไลเซียม โดยเป็นสถาบันศึกษาอย่างไม่เป็นทางการ สมาชิกประกอบด้วยผู้สนใจในปรัชญาและวิทยาศาสตร์ ผู้สืบทอดของอริสโตเติลคือ เทโอพราสตุส และ สตราโต ยังคงยึดถือประเพณีในการศึกษาทฤษฎีต่างๆ ในทางปรัชญาและวิทยาศาสตร์ จนประมาณกลางศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล สำนักศึกษานี้ก็เริ่มเสื่อมความนิยม และกลับฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้งก็เมื่อล่วงเข้าสู่ยุคโรมันแล้ว ในช่วงหลัง สมาชิกของสำนักศึกษาหันไปเอาใจใส่ในการเก็บรักษาบันทึกผลงานของอริสโตเติล และไม่ได้สนใจในการค้นคว้าความรู้เพิ่มเติมอีก สำนักศึกษายุติลงในที่สุดเมื่อประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 3

อ้างอิง

• Barnes, Jonathan (2000), Aristotle: A Very Short Introduction, Oxford Paperbacks, ISBN 0192854089.
• Drozdek, Adam (2007), Greek Philosophers as Theologians: The Divine Arche, Ashgate publishing, ISBN 075466189X.
• Furley, David (1970), "Peripatetic School", ใน Hammond, N. G. L.; Scullard, H. H. (บ.ก.), The Oxford Classical Dictionary (2nd ed.), Oxford University Press.
• Furley, David (2003), "Peripatetic School", ใน Hornblower, Simon; Spawforth, Antony (บ.ก.), The Oxford Classical Dictionary (3rd ed.), Oxford University Press, ISBN 0198606419.
• Hegel, G. W. F. (2006), Brown, Robert F. (บ.ก.), Lectures on the History of Philosophy 1825-1826: Greek Philosophy, 2, Oxford University Press, ISBN 0199279063.
• Irwin, T. (2003), "Aristotle", ใน Craig, Edward (บ.ก.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, Routledge.
• Lieber, Francis; Wigglesworth, Edward; Bradford, T. G. (1832), Encyclopedia Americana, 10.
• Lynch, J. (1997), "Lyceum", ใน Zeyl, Donald J.; Devereux, Daniel; Mitsis, Phillip (บ.ก.), Encyclopedia of Classical Philosophy, Greenwood Press, ISBN 0313287759.
• Nussbaum, M. (2003), "Aristotle", ใน Hornblower, Simon; Spawforth, Antony (บ.ก.), The Oxford Classical Dictionary (3rd ed.), Oxford University Press, ISBN 0198606419.
• Ostwald, M.; Lynch, J. (1982), "The Growth of Schools & the Advance of Knowledge", ใน Lewis, D. M.; Boardman, John; Hornblower, Simon; Ostwald, M. (บ.ก.), The Cambridge Ancient History Volume 6: The Fourth Century BC, Cambridge University Press.
• Ross, David; Ackrill, John L. (1995), Aristotle, Routledge, ISBN 0415120683.
• Seyffert, Oskar (1895), A Dictionary of Classical Antiquities.
• Sharples, Robert W. (2003), "The Peripatetic school", ใน Furley, David (บ.ก.), From Aristotle to Augustine: Routledge History of Philosophy, Routledge, ISBN 0415308747.

• Fritz Wehrli (Ed.): Die Schule des Aristoteles. Texte und Kommentare. 10 volumes and 2 Supplements. Basel 1944-1959, 2. Edition 1967-1969.