อัลเฟรด ฮิตช์ค็อก

อัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก (อังกฤษ: Alfred Hitchcock; 13 สิงหาคม 1899 — 29 เมษายน 1980) ผู้กำกับภาพยนตร์ชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงมากในแนวระทึกขวัญหรือ ทริลเลอร์ ฮิตช์ค็อกได้เริ่มต้นกำกับภาพยนตร์ในอังกฤษ ก่อนที่จะไปกำกับที่อเมริกาในปี 1939

อัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก
สารนิเทศภูมิหลัง
เกิด	13 สิงหาคม ค.ศ. 1899 เซอร์ อัลเฟร็ด โจเซฟ ฮิตช์ค็อก
เสียชีวิต	29 เมษายน ค.ศ. 1980 (80 ปี) ลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา
คู่สมรส	อัลม่า เรวิลล์
รางวัล
ออสการ์	เสนอชื่อ ผู้กำกับยอดเยี่ยม 1940 – Rebecca 1944 – Lifeboat 1945 – Spellbound 1954 – Rear Window 1960 – Psycho
ฐานข้อมูล
IMDb

ฮิตช์ค็อกถือเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ที่เป็นตำนานบนแผ่นฟิล์มของฮอลลีวู้ดและของโลก ในด้านการทำภาพยนตร์แนวทริลเลอร์ และผู้กำกับภาพยนตร์รุ่นหลัง ๆ ต่อมา ก็มีหลายคน ที่ยกย่องฮิตช์ค็อกซ์ และเอาสไตล์ของฮิตช์ค็อกเป็นต้นแบบในการทำหนัง

ถึงแม้ภายในช่วงชีวิตของฮิตช์ค็อกเมื่ออยู่ในอเมริกานั้นเขาจะโด่งดังและมีชื่อเสียงมาก แต่กลับไม่ได้รับคำวิจารณ์ที่ดีนักจากนักวิจารณ์ในสมัยนั้น

ภาพยนตร์ของเขาส่วนใหญ่ที่สร้างขึ้น จะเน้นทางด้านความแฟนตาซี และความหวาดกลัวของมนุษย์ในรูปแบบต่าง ๆ และชอบใช้เหตุการณ์ที่มีตัวละครที่ไม่รู้ประสีประสา ให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่อยู่เหนือการควบคุมของตัวละครนั้น ๆ ซึ่งนักวิจารณ์หลายคนกล่าวว่า ฮิตช์ค็อกนั้นไม่ได้กำกับภาพยนตร์แต่กำกับอารมณ์ของคนดูมากกว่า และตัวฮิตช์ค็อกเองก็เคยกล่าวว่า เขาสนุกกับการได้เล่นกับความรู้สึกของคนดู

ฮิตช์ค็อกเปิดเผยว่า เมื่อตอนอายุได้ 5 ขวบ เขาจำได้ว่าเคยถูกพ่อส่งตัวไปให้ตำรวจจับเข้าคุกเป็นเวลา 10 นาที เป็นการลงโทษเนื่องจากความซุกซน นั่นทำให้เขาหวาดกลัวมาก และเป็นอิทธิพลส่งผลให้ผลงานภาพยนตร์แต่ละเรื่องของเขา เจ้าหน้าที่ตำรวจหรือนักสืบผู้เชี่ยวชาญจะไม่ใช่ตัวละครสำคัญหรือเป็นเงื่อนไขในการคลี่คลายปมลับเลย ซ้ำในบางเรื่องยังทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงกว่าเดิมหรือยุ่งยากยิ่งขึ้นไปอีก

นอกจากนี้แล้ว อัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก ยังมีรูปแบบการมีส่วนร่วมในภาพยนตร์ของตัวเองที่ไม่เหมือนใคร ไม่เพียงแต่กำกับเท่านั้น เขายังมักปรากฏตัวในหนังแต่ละเรื่องด้วย โดย การเดินผ่านไปมาหน้ากล้อง หรือโผล่มาเป็นตัวประกอบในฉากต่าง ๆ ซึ่งทางภาษาภาพยนตร์เรียกว่า cameo

ประวัติ

อัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก มีชื่อเต็มว่า อัลเฟร็ด โจเซฟ ฮิตช์ค็อก (Alfred Joseph Hitchcock) เกิดเมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 1899 ที่กรุงลอนดอน ในครอบครัวคาทอลิกที่เคร่งครัดและรักการละคร โดยครอบครัวมีกิจการค้าขายสินค้าทางการเกษตร ในวัยเด็กฮิตช์ค็อกเริ่มเรียนหนังสือกับโรงเรียนคณะเยซูอิต ทั้งที่ครอบครัวเป็นคาทอลิกที่เคร่งครัด แต่เขาเรียนไม่จบ ในเวลาต่อมา เขาอยากจะเป็นวิศวกร จึงถูกส่งไปเรียนที่โรงเรียนวิศวกรรมและการเดินเรือ จึงทำให้ฮิตช์ค็อกได้เรียนรู้เกี่ยวกับงานด้านเครื่องกล ไฟฟ้าเสียง และการเดินเรือ ฮิตช์ค็อกทำงานครั้งแรกเมื่ออายุได้ 19 ปี เป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์งบประมาณทางเทคนิคของบริษัทโทรเลขแห่งหนึ่ง ขณะเดียวกันก็เข้าเรียนศิลปะในมหาวิทยาลัยลอนดอนไปด้วย ทั้งนี้เป็นเพราะเขาสนใจในงานด้านภาพยนตร์มาตั้งแต่อายุ 16 ปี

จากนั้นฮิตช์ค็อกได้ย้ายไปทำงานด้านศิลป์และเป็นผู้ช่วยงานด้านเลย์เอ๊าท์ในแผนกโฆษณาของบริษัท ในปี 1920 ฮิตช์ค็อกมีผลงานด้านภาพยนตร์เป็นครั้งแรก ในฐานะเป็นผู้ออกแบบไตเติล ให้กับบริษัทภาพยนตร์ที่ชื่อ เฟมัส เพลเยอร์ส-ลาสกี้ (Famous Players-Lasky ซึ่งต่อมาก็คือ บริษัท พาราเม้าท์ พิคเจอร์) ที่มาเปิดสาขาในกรุงลอนดอน ในเวลาไม่นานนัก ฮิตช์ค็อกก็ได้เลื่อนเป็นหัวหน้าแผนกและได้ทำงานใกล้ชิดกับผู้เขียนบทและแผนกตัดต่อ และได้ทำหน้าที่กำกับฉากที่ไม่สำคัญบางฉากอีกด้วย ต่อมาในปี 1922 เฟมัส เพลเยอร์ส-ลาสกี้ ได้ขายกิจการให้กับบริษัทภาพยนตร์ของอังกฤษ เขาก็ได้รับเลือกให้มาเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ

ในปี 1925 หลังจากทำหน้าที่ผู้ช่วยผู้กำกับมานาน ฮิตช์ค็อกก็ได้ทำหน้าที่กำกับภาพยนตร์เองเรื่องแรก คือเรื่อง The Pleasure Garden ซึ่งเป็นภาพยนตร์ธรรมดาที่ไม่ได้สะท้อนตัวตนของฮิตช์ค็อกเลย ภาพยนตร์เรื่องแรกของฮิตช์ค็อกที่ถือว่าเป็นตัวตนจริง ๆ คือเรื่อง The Lodger: A Story of the London Fog ในปี 1927 และจากนั้นฮิตช์ค็อกก็ได้ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียงขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งได้มีโอกาสเข้าไปทำภาพยนตร์ในฮอลลีวู้ดในปี 1939

ด้านชีวิตครอบครัว ฮิตช์ค็อกสมรสกับ อัลม่า เรวิลล์ เมื่อปี 1926 โดยที่เธอป็นผู้เขียนบทและทำงานภาพยนตร์ร่วมกับฮิตช์ค็อกมาก่อน ทั้งคู่มีบุตรสาวด้วยกันหนึ่งคน คือ แพทริเซีย ฮิตช์ค็อก ซึ่งต่อมากลายเป็นนักแสดงประกอบคนหนึ่งของฮิตช์ค็อกด้วย

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะได้รับฉายาว่าเป็น ราชาหนังเขย่าขวัญ หรือ ราชาหนังระทึกขวัญ ก็ตาม ฮิตช์ค็อกกลับไม่เคยได้รางวัลอคาเดมี่หรือรางวัลออสการ์สาขาผู้กำกับยอดเยี่ยมเลยแม้สักครั้ง ใกล้เคียงที่สุดคือได้เข้าชิงใน 5 เรื่อง แม้ในเรื่อง Rebecca ในปี 1940 จะได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมก็ตาม จนกระทั่งในปี 1968 สถาบันศิลปะและวิทยาศาสตร์ภาพยนตร์แห่งอเมริกามอบรางวัลเกียรติยศ อนุสรณ์เออร์วิ่ง จี. ธัลเบิร์ก (Irving G. Thalberg Memorial Award) ให้แก่ฮิตช์ค็อก ซึ่งเขาก็ได้ขึ้นไปกล่าวสั้น ๆ ว่า "ขอบคุณ" บนเวทีเท่านั้นแล้วก็เดินลงมา

ฮิตช์ค็อกได้รับรางวัลเกียรติยศอีกครั้งหนึ่ง ในปี 1979 โดยสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน โดยมอบรางวัล Life Achievement Award ให้ สองสัปดาห์ต่อมาขณะที่ฮิตช์ค็อกเตรียมงานเรื่องใหม่ คือ The Short Night แต่ว่าสภาพร่างกายของเขาไม่อำนวยเสียแล้ว เขาปิดสำนักงานในฮอลลีวู้ดและร่ำลาเพื่อนร่วมงานกลับไปใช้ชีวิตในบั้นปลายที่บ้านพักที่แคลิฟอร์เนีย

3 มกราคม 1980 ฮิตช์ค็อกได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นอัศวิน จากการพระราชทานจากสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 โดยเจ้าหน้าที่กงสุลนำรางวัลนี้มามอบให้แก่เขาถึงที่ยูนิเวอร์แซลสตูดิโอ เนื่องจากเขาไม่สามารถเดินทางไปอังกฤษเพื่อรับพระราชทานรางวัลนี้ได้ด้วยตนเอง จากสภาพร่างกายที่ทรุดโทรมเต็มที่

อัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก เสียชีวิตลงในเวลา 09.17 น. ของเช้าวันที่ 29 เมษายน 1980 ที่บ้านพัก รวมอายุได้ 80 ปี

ฮิตช์ค็อก ได้รับการจัดอันดับจากเว็บไซต์โททัลฟิล์มให้เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ที่มีผลงานดีเยี่ยมที่สุดเป็นอันดับ 1 ตลอดกาล

 

โปสเตอร์เรื่อง Psycho (1960) ภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของฮิตช์ค็อก

 

เจเน็ต ลีห์ ในบท "แมเรี่ยน เครน" กับฉากฆาตกรรมในห้องน้ำอันลือลั่นของ Psycho (1960)

 

ฉากเปิดในเรื่อง The Birds (1963) โดยที่ฮิตช์ค็อกปรากฏตัวในเรื่องด้วยเป็นคนจูงสุนัขสวนกับนางเอก

 

โปสเตอร์เรื่อง Rear Window (1954) ภาพยนตร์อีกเรื่องนึงที่มีชื่อของฮิตช์ค็อก

 

แครี่ แกรนต์ วิ่งหนีเครื่องบินในทุ่งกว้าง ใน North by Northwest (1959)

รายชื่อภาพยนตร์ของฮิตช์ค็อก

(ภายในวงเล็บ คือ ปีที่เริ่มฉาย, ตัวดำ คือ ผลงานเด่น)

ภาพยนตร์เงียบ

• No. 13 (1922)
• Always Tell Your Wife (1923)
• The Pleasure Garden (1927)
• The Mountain Eagle (1927)
• The Lodger: A Story of the London Fog (1927), เป็นภาพยนตร์ในแนวตื่นเต้นระทึกขวัญเรื่องแรกของฮิตช์ค็อก
• Downhill (1927)
• Easy Virtue (1927)
• The Ring (1927)
• The Farmer's Wife (1928)
• Champagne (1928)
• The Manxman (1928)

ภาพยนตร์เสียง (ภาพยนตร์สมัยใหม่)

• Blackmail (1929), เป็นภาพยนตร์เสียงในฟิล์มเรื่องแรกของฮิตช์ค็อกและเรื่องแรกของอังกฤษด้วย
• Juno and the Paycock (1930)
• Murder! (1930)
• Elstree Calling (1930)
• The Skin Game (1931)
• Mary (1931)
• Number Seventeen (1932)
• Rich and Strange (1932)
• Waltzes from Vienna (1933)
• The Man Who Knew Too Much (1934)
• The 39 Steps (1935)
• Secret Agent (1936)
• Sabotage (1936), ดัดแปลงมาจากนิยายของโจเซฟ คอนราด เรื่อง The Secret Agent
• Young and Innocent (1938)
• The Lady Vanishes (1938)
• Jamaica Inn (1939)
• Rebecca (1940), เป็นเรื่องเดียวที่ฮิตช์ค็อกได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมจากอคาเดมี่อวอร์ด
• Foreign Correspondent (1940)
• Mr. & Mrs. Smith (1941)
• Suspicion (1941)
• Saboteur (1942)
• Shadow of a Doubt (1943)
• Lifeboat (1944)
• Aventure Malgache (1944), เป็นภาพยนตร์ภาษาฝรั่งเศสสร้างขึ้นเพื่อการโฆษณาชวนเชื่อของรัฐบาลอังกฤษในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
• Bon Voyage (1944), คล้ายกับเรื่อง Aventure Malgache
• Spellbound (1945), ซาลวาดอร์ ดาลี เป็นผู้ออกแบบไตเติลให้
• Notorious (1946)
• The Paradine Case (1947)
• Rope (1948), เป็นภาพยนตร์สีเรื่องแรกของฮิตช์ค็อกและใช้การตัดต่อเพียงแค่ 11 ครั้งเท่านั้น
• Under Capricorn (1949)
• Stage Fright (1950)
• Strangers on a Train (1951)
• I Confess (1953)
• Dial M for Murder (1954), เป็นภาพยนตร์สามมิติ
• Rear Window (1954)
• To Catch a Thief (1955)
• The Trouble with Harry (1955), เป็นภาพยนตร์ตลกที่แหวกแนวของฮิตช์ค็อกไป แต่ก็ยังคงอารมณ์ขันแบบร้าย ๆ อยู่
• The Man Who Knew Too Much (1956), สร้างใหม่ แต่ใช้เค้าโครงเดิมจากปี 1934
• The Wrong Man (1956)
• Vertigo (1958)
• North by Northwest (1959)
• Psycho (1960)
• The Birds (1963)
• Marnie (1964)
• Torn Curtain (1966)
• Topaz (1969)
• Frenzy (1972)
• Family Plot (1976)

อ้างอิง

1. หนังสือ ตำนานระทึกขวัญ อัลเฟรด ฮิตช์ค็อค โดย ประวิทย์ แต่งอักษร สำนักพิมพ์ แพรว (กรุงเทพ, กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2543) ISBN 974-85060-0-2
2. Greatest Directors Ever - Part 2 (อังกฤษ)

แหล่งข้อมูลอื่น

• อัลเฟรด ฮิตช์ค็อก ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส